Με αφορμή τις τελευταίες αυστηρότερες κυρώσεις για τις παραβάσεις του Κ.Ο.Κ. θελήσαμε να “ελέγξουμε” την οδική συμπεριφορά των αναγνωστών μας. Είμαστε καλά παιδιά; Ή οδηγούμε όπως στο Fast and Furious? Είμαστε Ευρωπαίοι ή τριτοκοσμικοί; Οι απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω αμέσως τώρα!
Να πιεις ή να μην πιεις;
Ζούμε στη χώρα του ήλιου, του κεφιού και της ολονύχτιας διασκέδασης. Άρα το κομβικό ερώτημα για κάθε οδηγό είναι το αν και τι θα πιεί, απόψε που οδηγεί– σαν από στίχο λαϊκού άσματος. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας, οι Έλληνες οδηγοί βασανίζονται από το δίλημμα. Τίποτα δε φαίνεται να είναι δεδομένο, όταν η νύχτα είναι μεγάλη και μας ανήκει! Αυτό μάλλον σκέφτηκε και το μικρότερο (μόλις 1%) ποσοστό των αναγνωστών που επέλεξαν- μάλλον μετανιωμένοι και πανικόβλητοι-την ξεκαρδιστική κι εμπνευσμένη από την αρχισυντάκτριά μας, απάντηση: “πίνω αρκετά (την επόμενη φορά δε θα επαναληφθεί)”. Παρότι το ποσοστό ήταν ελάχιστο, εικάζουμε πως αντιστοιχεί σε ένα αρκετά μεγάλο αριθμό Ελλήνων οδηγών. Ίσως να μην διαβάζουν όλοι οι Έλληνες οδηγοί τη στήλη μας… Ίσως… Το μόνο σίγουρο είναι πως η ευθύνη που φέρουν στο δρόμο είναι μεγάλη. Άλλωστε οι άνθρωποι που χάνονται σε τροχαία ατυχήματα δεν είναι απλά αριθμοί.
Οι υπόλοιποι αναγνώστες μοιράστηκαν σχεδόν ισόποσα στις δύο άλλες επιλογές που δόθηκαν από τη δημοσκόπηση. Συγκεκριμένα οι μισοί αναγνώστες επέλεξαν την απάντηση: “Πίνω 1-2 ποτήρια”, πράγμα που φαίνεται να είναι γι’ αυτούς μία ασφαλής μέση λύση. Βέβαια το αλκοτέστ μπορεί να έχει άλλη άποψη, αν ο οδηγός έχει καταναλώσει δύο σκέτα ουισκάκια ή βερμουτάκια (κυκλοφορεί άραγε αυτό το ποτό ακόμα;). Δεν είμαστε ειδικοί στους βαθμούς αλκοόλ, οπότε δεν είμαστε σε θέση να σας δώσουμε συμβουλές κατανάλωσης. Οι άλλοι μισοί είναι και οι πλέον εγκρατείς και συνειδητοποιημένοι οδηγοί, εφόσον επέλεξαν την απάντηση “Δεν πίνω καθόλου”. Έτσι συμπεραίνουμε πως αρκετοί είναι οι Έλληνες οδηγοί, οι οποίοι δε θεωρούν το αλκοόλ βασική παράμετρο για τη διασκέδασή τους. Θα εξετάσουμε τις αιτίες της τήρησης των κανόνων παρακάτω.
Κινητό ή δρόμος;
Στο δεύτερο ερώτημα σχετικά με τη σχέση των οδηγών με το κινητό τους παρατηρήσαμε μία ποικιλία απαντήσεων. Η μετριοπαθής πλειοψηφία των ερωτηθέντων (66%) απάντησε πως σπάνια μιλάει στο κινητό κατά την οδήγηση. Τονίζουμε, σπάνια. Η επιλογή “ποτέ” δεν υπήρξε καν. Όμως δεν αμφισβητούμε τις επιλογές της δημοσκόπησης, καθώς μία τέτοια επιλογή θα ήταν παράλογη. Μπορείτε να φανταστείτε έναν οδηγό που μπαίνωντας στο αυτοκίνητό του, απενεργοποιεί την συσκευή του; Δεν μπορείτε. Παρόλα αυτά η επιλογή “σπάνια” δημιουργεί ερωτηματικά σχετικά με το τι ορίζει κανείς ως σπάνιο, συχνό, σημαντικό και ασήμαντο, επικίνδυνο και ακίνδυνο. Άρα συμπεραίνουμε ότι η πλειοψηφία των οδηγών “ξέρει κι έχει το νου της”; Ας αρκεστούμε στα νούμερα…
Η δεύτερη επιλογή “μιλάω με bluetooth/handsfree” απέσπασε ένα ποσοστό της τάξης του 29%. Κλασική συμπεριφορά Έλληνα και, δει οδηγού, που προσπαθεί να τη σκαπουλάρει, επιλέγοντας αυτό που ο ίδιος θεωρεί τη μέση λύση. Γι’ αυτό και υπενθυμίζουμε: κανείς δεν πέθανε, επειδή δε σήκωσε το κινητό του. Μάλλον το αντίστροφο συνέβη. Κι αν θεωρείτε αυτό το σχόλιο κράξιμο, περιμένετε να δείτε τα αποτελέσματα που έφερε η τελευταία επιλογή. Το 5% των αναγωνστών που ψήφισαν ομολόγησε το ανομολόγητο, έπραξε το αδιανόητο. “Μιλάω στο τηλέφωνο και σερφάρω στο ίντερνετ κανονικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν προσέχω στο δρόμο”. Η δευτερεύουσα βουλητική πρόταση περί προσοχής στο δρόμο ήταν μάλλον ένα έξυπνο τρικ της αρχισυντάκτριάς μας, προκειμένου να αποσπάσει ομολογίες. Μόνο αν εμφανιστεί story από την τροχαία “προσοχή κόκκινο φανάρι μπροστά σου”, μπορεί το σερφάρισμα να αποδειχτεί θεμιτό κατά την οδήγηση.
Ιντερλούδιο: Γιατί υπακούμε τους κανόνες;
Υποθέτουμε πως η αποχή -είτε από το αλκοόλ είτε από τη χρήση του κινητού τηλεφώνου- οφείλεται περισσότερο στην αίσθηση ευθύνης παρά στο φόβο των ελέγχων από την τροχαία. Η αφαίρεση διπλώματος για μήνες σίγουρα είναι ένα ισχυρό κίνητρο, για να τηρήσεις τους κανόνες της τροχαίας. Ωστόσο δε φαίνεται να έχει καθολική ισχύ για όλους, οπότε οφείλουμε να συμπεριλάβουμε στην αιτιολόγηση των συμπεριφορών τις στάσεις των οδηγών. Οι εν λόγω στάσεις φαίνεται να προκύπτουν κυρίως από την ευαισθητοποίησή τους κι όχι μόνο από μία εξωτερική εξουσία. Σε διαφορετική περίπτωση όλοι θα συμμορφωνόμασταν με τον δοσμένο κώδικα και δε θα υπήρχαν αποκκλίσεις στις συμπεριφορές.
Υπερηχητικές ταχύτητες
Αρκετά αδιάφοροι φαίνεται να είναι οι Έλληνες οδηγοί και προς τα όρια ταχύτητας. Παραπάνω από τους μισούς ερωτηθέντες απάντησε πως μερικές φορές παραβιάζουν τα όρια ταχύτητας και μάλιστα το 10% το κάνει αρκετά συχνά. Η αλήθεια είναι πως τα όρια ταχύτητας στην Ελλάδα είναι αρκετά χαμηλά. Επίσης τα συναντάμε ακόμα και στις εθνικές οδούς, όπου οι ευθείες είναι μεγάλες, βαρετές, άρα και αρκετά ασφαλείς. Ωστόσο δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε το άν οι παραβιάσεις γίνονται μόνο σε τέτοιες περιπτώσεις, πόσο μάλλον να τις θεωρήσουμε αναμενόμενες και επιτρεπτές.
Σανίδωσέ το: έχει φανάρι πορτοκαλί!
Εξίσου ποικίλες ήταν και οι αντιδράσεις στο ερώτημα σχετικά με την παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη. Πάλι η μετριοπαθής πλειοψηφία (67%) υποστήριξε πως ποτέ δεν παραβιάζει το κόκκινο φανάρι. Ακολούθησε η διπλωματική απάντηση “πολύ λίγες φορές” και τελευταία -ευτυχώς- η επιλογή “το έχω κάνει αρκετές φορές, ιδίως βραδινές ώρες, όπου οι δρόμοι είναι άδειοι “. Άδεια η πόλη. Πού πήγαν όλοι; Όσοι δεν κοιμούνται, πίνουν…και μετά οδηγούν.
Ζώνη ασφαλείας
Υπάρχουν, όμως, και ευχάριστα. Η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστών μας ψήφισε πως φοράει ζώνη είτε βρίσκονται στο τιμόνι είτε στη θέση του συνοδηγού. Βέβαια έναν οδηγό που αναζητά στο σκρουτζ για ευκαιρίες και μιλάει ταυτόχρονα από bluetooth, την ώρα που έχει ξεπεράσει το όριο ταχύτητας εντός πόλης, να τον βράσουμε! Εντούτοις φαίνεται πως όλοι έχουν κατανοήσει το μόττο “η ζώνη σώζει ζωές”. Απομένει να μάθουμε το “οδηγείτε υπεύθυνα”.
