Ο James Mangold ήρθε να μας προκαλέσει με μια ταινία flashback το «Ford v Ferrari», πηγαίνοντάς μας ξανά στη δεκαετία του 60 για να ζήσουμε την κόντρα που έμεινε στην ιστορία.
Παρακάτω, ο Σπύρος Καραγεώργης, απόφοιτος του τμήματος σκηνοθεσίας του Ant1 MediaLab και αρθρογράφος του περιοδικού μας στη στήλη του κινηματογράφου, παραθέτει τη γνώμη του για την ομώνυμη ταινία:
Το Ford V Ferrari είναι άνετα μέσα στις δέκα καλύτερες ταινίες που έχω δει φέτος. Κατά την γνώμη μου δεν έχει κανένα αρνητικό στοιχείο πέρα από ένα ή δύο ρεκόρ. Καταρχάς η πλοκή που έχει είναι διαχρονική όπως στις περισσότερες αθλητικές ταινίες αλλά τα στοιχεία που κρύβονται στον πυρήνα της είναι αυτά που την κάνουν να ξεχωρίζει. Το πρώτο και βασικότερο είναι ότι έχει δύο δυνατούς χαρακτήρες που έχουν ένα ενδιαφέρον προσωπικό ταξίδι, στου οποίου το τέλος έχουν μεταλλαχθεί, καθώς ο ένας έχει μάθει κάποια πράγματα και έχει πάρει κάποια στοιχεία από τον άλλον. Στην ουσία ο πυρήνας της ταινίας εκτός από το πάθος και την ψυχή που χρειάζονται σε τέτοιες καταστάσεις ώστε να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις τα εμπόδια και να πετύχεις, είναι η κληρονομιά, το τι μεταδίδει δηλαδή ο κάθε άνθρωπος στον άλλο, πράγμα που εννοείται πως βλέπουμε στη σχέση που έχει ο Shelby με τον Miles, αλλά μπορούμε να το δούμε επίσης στην ενδιαφέρουσα δυναμική πατέρα-γιου που υπάρχει ανάμεσα στον Miles και τον γιο του.
Ποια είναι όμως η αλήθεια πίσω από την ταινία;
Όλα έγιναν το 1966 για την κυριαρχία της καρώ σημαίας του αγώνα αντοχής 24 Hours of Le Mans, η οποία ξεκίνησε με την εμφάνιση της Ford να τάσσεται εναντίον της πρωταθλήτριας Ferrari. Ρίζες της πικρής αυτής αντιπαλότητας γαίνεται να ήταν μια επιχειρηματική συμφωνία που δεν προχώρησε σωστά. Πιο συγκεκριμένα, το 1963, η Ferrari αντιμετώπισε ένα πρόβλημα ρευστότητας. Μια καλή ιδέα φάνηκε να ήταν μια ένεση κεφαλαίου, με αποτέλεσμα να στραφεί προς την Ford. Όπως δήλωσε και ο αρθρογράφος της Ford Co, Ted Ryan:
Η Ford προσπάθησε να αγοράσει τη Ferrari
Η προσπάθειά της όμως αυτή απέτυχε, διότι, σύμφωνα με πηγές, η Ferrari θα έχανε την αυτονομία της στον αγώνα.
Σύμφωνα μάλιστα με τον προσωπικό γραμματέα της Ferrari, Franco Gozzi, οι διαπραγματεύσεις σταμάτησαν 22 ημέρες μετά, λόγω μιας ρήτρας στο συμβόλαιο, που ήθελε τη Ferrari να ζητάει έγκριση προϋπολογισμού των αγώνων της.
Βέβαια δεν είναι λίγοι και αυτοί που υποστηρίζουν ότι η διαπραγμάτευση της Ford ήταν μια τακτική πίεσης της συναδελφικής ιταλικής εταιρείας Fiat. Σκοπός αυτής, ήταν να αγοράσει η Fiat ένα σημαντικό μερίδιο της Ferrari, όπως και τελικά έγινε.
Πηγή:
