Η ακριβής ταξινόμηση των συνθέσεων κάθε λογής ήχου, που καταλήγει σε “καλώς ορισμένα” μουσικά είδη, μάλλον είναι μια δύσκολη διαδικασία. Το ξεσκόνισμα των μουσικών γνώσεων καθίσταται ανεπαρκές μπροστά στην πληθώρα ρυθμών, τεχνοτροπιών, και φυσικά ύφους, που στελεχώνουν ένα κομμάτι, συγκαταλέγοντάς το στο τμημα μιας ηχητικής βιβλιοθήκης, με ρίζες που πολλές φορές αγγίζουν πολλούς αιώνες ενδιαφέρουσας πορείας. Τα μουσικά είδη εξελίσσονται, μεταλλάσσονται, προσαρμόζονται στο ακροαστικό κοινό κάθε εποχής, και πολλές φορές γεννούν υποκατηγορίες, που διαφοροποιούνται χρησιμοποιώντας νέα μουσικά “στολίδια”, ή απλώς επαφίενται στον ρου της ιστορίας, για να τα αναδείξει επαρκώς ξεχωριστά, ώστε νέα μουσική να υπεισέρχεται σε αυτά, σε τοπικό ή παγκόσμιο επίπεδο.
Σήμερα θα γνωρίσουμε, ή μάλλον ακριβέστερα, θα “ακουμπήσουμε” στους ώμους μουσικών genres, περιμένοντας να μας ταξιδέψουν σε νέους (ή και γνώριμους για κάποιους) μελωδικούς προορισμούς.
Ιαπωνική jazz
Όσοι, αγκαλιασμένοι με δίσκους του Duke Ellington, κρίνουν την ιαπωνική jazz ως ένα -διόλου- τρυφερό αποχαιρετισμό στη μουσική πρωτοτυπία, οφείλουν να αναγνωρίσουν πως, η ασιατική μαγεία αυτού του μουσικού είδους έφερε κάτι το αιθέριο και στωικό σε ένα ήδη πλούσιο genre. Χωρίς να ξεχνά τα γεννοφάσκια της, αυτή η jazz προσεγγίζει τον ήχο εισάγοντας παραδοσιακά όργανα και φέρνοντας νέες πνευματικές αναλογίες στον προκάτοχό της, που ανέκαθεν διακρινόταν ως μουσική της ψυχής και του αστείρευτου αυθορμητισμού.
Lo-fi
Lo-fi, low-fi, ή low fidelity: μουσική που αγκάλιασε τις δημιουργικές ατέλειες, έφερε τον ανθρώπινο παράγοντα σφάλματος στο προσκήνιο, και έναντι καταδίκης, του προσέφερε μια θέση στο ηχητικό αποτέλεσμα. Χαρακτηριζόμενη από “χαμηλότερης ποιότητας” ηχογραφήσεις ή γενικά ατέλειες παραγωγής, η lo-fi προσέδωσε ζεστασιά στον ακροατή, και το οικείο εκείνο αίσθημα μιας μακρινής , αλλοτινής εποχής ανάμνησης.
Folk blues
Μετά την εκρηκτική γέννηση των υπέροχων blues και το αγκάλιασμά τους από τις ΗΠΑ, το μουσικό στερέωμα ανατράπηκε από τις νέες, πυροτεχνουργικές μελωδίες, που σταδιακά εισχωρούσαν στα κλασικά τοπικά ακούσματα. Και, ενδιάμεσα σε αυτή την θεότρελη μουσική ξιφομαχία, εγένετο folk blues, το ηχητικό παιδί της παράδοσης και των blues, θολώνοντας τα όρια μεταξύ των δύο genres, και ικανοποιώντας μια μερίδα του πληθυσμού που αρεσκόταν στην εξερεύνηση και την καινοτομία: τη νεολαία των κολλεγίων.