Μεσοπόλεμος ορίζεται η εποχή μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων, δηλαδή από το 1917 έως το 1939. Πρόκειται για ένα διάστημα, που όπως κάθε μορφή τέχνης άνθισε, έτσι και η μουσική δεν δίστασε να κάνει την δική της επανάσταση.
Οι δεκαετίες του ’20 και του ’30 οπωσδήποτε είναι αφιερωμένες στο μεγάλο κεφάλαιο της τζαζ. Ένα μουσικό κίνημα που δημιουργήθηκε από τους έγχρωμους, αγαπήθηκε ωστόσο και από τους λευκούς.
Η τζαζ ακουμπά τις ρίζες της στην Αμερική του 1900. Οι άνθρωποι που ήρθαν ως μετανάστες και σκλάβοι από διάφορες αφρικανικές χώρες ένιωσαν την ανάγκη να εκφραστούν, να απαιτήσουν και να δικαιωθούν μέσα από τη μουσική. Μεταφέροντας μέρος των λαϊκών τους παραδόσεων και της κουλτούρας τους, άρχισαν να ορίζουν τον δικό τους τρόπο ψυχαγωγίας. Συγκεκριμένα η πόλη που θεωρείται το “σπίτι της Τζαζ” είναι η Νέα Ορλεάνη.
Το ράγκταϊμ, η πρώτη κατηγορία της τζαζ με χορευτικό ύφος και την απαραίτητη συνοδεία πιάνου, πέρα από το κλασικό σαξόφωνο, αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα για την αναγνώριση της τζαζ από μια ολόκληρη υφήλιο. Μια υφήλιο, για την οποία ο Μεσοπόλεμος υπήρξε καθοριστικός. Τόσο το μεταναστευτικό κίνημα, όσο και η μεγάλη οικονομική κρίση της Αμερικής έκαναν τους πολίτες να βρουν καταφύγιο στη μουσική. Σε συνδυασμό με την ανακάλυψη του γραμμόφωνου κι έπειτα του ραδιοφώνου, ο κόσμος είχε βρήκε πλέον τον δικό του τρόπο επικοινωνίας και έκφρασης. Κάπου εκεί, στα 1917, ηχογραφείται και ο πρώτος δίσκος από την ορχήστρα των Original Dixieland Jass Band. Αυτή ήταν και η πρώτη επαφή της τζαζ με την εμπορικοποίηση. Με τα πελώρια νούμερα έγχρωμων μεταναστών να καταφτάνουν στην Αμερική και τον ρατσισμό να αγγίζει το κόκκινο, για κοντά δύο δεκαετίες το συγκεκριμένο είδος μουσικής ακουγόταν αποκλειστικά στα “μαύρα” γκέτα και μόνο οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είχαν την ιδιότητα να ψυχαγωγηθούν με τη μουσική αυτή, που για πολλούς υπήρξε “ελευθερία”.
Από το 1920 και μετά, η τζαζ ξεκινά το ατέρμονο ταξίδι της και καταφτάνει στην Ευρώπη. Ο Mεσοπόλεμος στην Ευρώπη, υπήρξε διψασμένος για τέχνη και νέες εμπειρίες. Η εξαθλιωμένη από τον πόλεμο κοινωνία, λαχταρούσε να ξεφύγει από τα δεινά της. Ήταν η περίοδος που σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες τα Cabarets αναδιοργάνωναν την ταυτότητα τους. Άφθονο αλκοόλ, σε αντίθεση με την ποτοαπαγόρευση στην Αμερική, strip shows και η ανάγκη για χορό ένταξαν στη διασκέδαση τους folk στοιχεία στα πλαίσια μιας σκοτεινής θεατρικής ατμόσφαιρας.
Με το τέλος του 1920 ο βουβός κινηματογράφος έδωσε τη θέση του σε ένα σωρό μιούζικαλς και ταινίες γεμάτες ήχο, μουσική και χορό. Είναι αυτή η εποχή που το Hollywood αρχίζει να προβάλει μερικά από τα πρώτα διαμάντια του όπως το Dancing Lady (1933), το The Gay Divorcee (1934), το Gone with the Wind (1939) και πολλά άλλα. Μεγάλα ανερχόμενα αστέρια όπως ο Fred Astaire, η Marlene Dietrich, η Joan Crawford και η Ginger Rogers κάνουν το ντεμπούτο τους χορεύοντας και τραγουδώντας τραγούδια που ακούστηκαν στις αίθουσες των κινηματογράφων και στη συνέχεια χορεύτηκαν από κόσμο. Η Αμερική, το διάστημα αυτό υποδέχεται μια νέα εκδοχή της τζαζ που κατάφερε από τη μία να κρατήσει τα βασικά στοιχεία της κλασικής τζαζ, από την άλλη ωστόσο να την παντρέψει με το μοντέρνο και την πορεία που ακολουθούσαν οι τότε ρυθμοί. Το Swing, γρήγορα μπόρεσε να ανεξαρτητοποιηθεί και να χαράξει τη δική του καριέρα όχι μόνο ως μουσική κατηγορία, αλλά και ως ένα είδος χορού. Ο Ντιούκ Έλινγκτον, συνθέτης και ενορχηστρωτής της τζαζ, οπωσδήποτε παγίωσε το swing με την μορφή που ακόμη και σήμερα είναι γνωστό. Ο Μεσοπόλεμος δίνει την ευκαιρία σε όποιον θέλει να αναδείξει το ταλέντο του στη μουσική. Η Ella Fitzgerald και η Billie αρχίζουν μια λαμπρή καριέρα, ενώ το swing είναι ένας χορός συντροφικός, ερωτικός και άκρως διασκεδαστικός. Αξίζει να σημειωθεί πως το swing ήταν, είναι και θα είναι ο χορός της “οικονομικής κρίσης”, καθώς από την πρώτη του γνωριμία με τον κόσμο, συνηθίζεται να χορεύεται σε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες.
Στην πραγματικότητα η τζαζ δεν έπαψε ποτέ να υφίσταται, παρά μόνο εκσυγχρονίζεται με τις ανάγκες της κάθε εποχής. Αντιθέτως η θεατρική μουσική των Cabarets και διαφόρων άλλων σκηνών άρχισε με τα χρόνια να φθίνει και να παραχωρεί τη θέση της σε ήχους ηλεκτρονικούς. Ο Μεσοπόλεμος υπήρξε πολύτιμος για τον τομέα της μουσικής και της διασκέδασης, δίνοντας την ευκαιρία στην ανθρωπότητα να έρθει σε επαφή με κάτι καινούριο -για τότε- , με κάτι που άφησε το στίγμα του στο σύγχρονο πολιτισμό.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν:
wikipedia.org
Διαβάστε επίσης:
Βρείτε μας στο Facebook MAXMAG
…αλλά και στο Instagram maxmaggr
