
Η μεγαλοψυχία του ανθρώπου είναι μια από τις μεγαλύτερες αρετές του. Ειδικά, σε καιρούς δύσκολους και βίαιους, η μεγαλοψυχία είναι δυσεύρετη, και όταν βρεθεί πολύτιμη. Ένας μεγαλόψυχος άνθρωπος ήταν ο Maharaja Jam Sahib, ο οποίος έσωσε 640 προσφυγόπουλα από την Πολωνία κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Digvijaysinhji Ranjitsinhji Jadeja και γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου του 1895. Θείος του ήταν ο διάσημος παίκτης του κρίκετ, K.S. Ranjitsinhji.
Έλαβε επιμελημένη μόρφωση και διετέλεσε Επίτροπος του Βρετανικού Στρατού το 1919 και το 1920 υπηρέτησε την Αιγυπτιακή Στρατιωτική Δύναμη. Προάχθει σε Υπολοχαγό το 1921. Το 1929 έγινε καπετάνιος, ενώ αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1931. Το 1933, ο θείος του πέθανε και εκείνος έγινε Maharaja Jam Sahib, δηλαδή πρίγκιπας της Nawanagar. Παράλληλα, ασχολήθηκε και με το κρίκετ ως πρόεδρος του Σωματείου.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, βρήκε τον Maharaja ως μέλος του Αυτοκρατορικού Πολεμικού Συμβουλίου, του Εθνικού Συμβουλίου Άμυνας και του Συμβουλίου Ειρήνης. Από την δράση, όμως, απείχε. Νοιαζόταν περισσότερο για τον ανθρώπινο παράγοντα του πολέμου. Γι’αυτό ιδρύει το 1942 τον Πολωνικό Παιδικό Καταυλισμό στο Jamnagar-Balachadi. Ο καταυλισμός φιλοξενούσε τα παιδιά και τις γυναίκες που αρνήθηκε να περιθάλψει η Αγγλία.
Οι πρόσφυγες ταξίδευαν για βδομάδες στη θάλασσα. Το πλοίο δεν μπορούσε να αγκυροβολίσει πουθενά, χωρίς την άδεια της Αγγλίας. Όταν ο Maharaja άκουσε την είδηση, έσπευσε να προσφέρει βοήθεια υιοθετώντας τους πρόσφυγες, ώστε να μην υπάρχουν κυρώσεις. Στέγασε 640 πρόσφυγες στη πολιτεία Balachadi, παρέχοντας τους κάθε υπηρεσία.

Παρέμειναν για τέσσερα χρόνια στην κατασκήνωση ζώντας πλουσιοπάρωχα. Τους πρόσφερε τόσο φαγητό, όσο και παιδεία ή υγεία. O Maharaja πραγματοποιούσε κάθε τους επιθυμία, καθώς τους συμπονούσε. Δεν ήθελε τα παιδιά να καταπιεστούν περεταίρω σε μια τόσο μικρή ηλικία. Πρόσφερε, λοιπόν, μεγαλόψυχα παρά την πείνα και την ξηρασία που μάστιζε την Ινδία εκείνη την εποχή. Οι πρόσφυγες δεν φοβήθηκαν ή κακομεταχειρίστηκαν πότε. Ο ίδιος συνέβαλε και στην ασφαλή επιστροφή τους.
Ο Maharaja Jam Sahib πέθανε στις 3 Φεβρουαρίου του 1966, σε ηλικία 70 ετών. Στον θρόνο τον διαδέχτηκε ο μοναχογιός του. Η μεγαλοψυχία του είναι υπόδειγμα πως διακρίσεις δε πρέπει να υπάρχουν, όταν βοηθάς κάποιον σε ανάγκη. Το καλό του ανθρώπου και ειδικά των παιδιών πρέπει να είναι πάντα προτεραιότητα.
Πηγές:
How One Maharaja Helped Save the Lives of 640 Polish Children and Women During World War II. Ανακτήθηκε από thebetterindia.com
6 WWII Polish survivors to pay homage to a Maharaja who saved their lives. Ανακτήθηκε από theprint.in