Πηγή εικόνας: medicalpharmaquality.gr
Εκφυλιστική οστεοαρθροπάθεια είναι μια πάθηση που μπορεί να εντοπιστεί σε όλο τον κόσμο. Συνήθως, μπορεί να εμφανιστεί μετά το 40στο έτος της ηλικίας και προσβάλει τις αρθρώσεις που στηρίζουν το βάρος, μέσω των αλλοιώσεων του χόνδρου.
Που οφείλεται
Η εκφυλιστική οστεοαρθροπάθεια μπορεί να διαχωριστεί σε πρωτοπαθή και δευτεροπαθή. Όσον αναφορά στην πρωτοπαθή οστεοαρθρίτιδα, τα συμπτώματα οφείλονται στην κληρονομικότητα και την ιδιοσυστατική κατάσταση, που δηλώνουν την μειωνεκτικότητα του αρθρικού χόνδρου).
Στην δευτεροπαθή οστεοαρθρίτιδα υπάρχουν τρεις παράγοντες που την επηρεάζουν. Πρώτα από όλα, η υπερβολική ανομοιομορφία του χόνδρου, καθώς και η μετατραυματική αρθρίτιδα ύστερα από ενδαρθρικό κάταγμα, μπορεί να αποτελούν παράγοντα εμφάνισης της οστεοαρθρίτιδας. Επίσης, η δυσπλασία του ισχίου μπορεί να αποτελεί εμφάνιση της οστεοαρθρίτιδας.
Εν συνεχεία, η φυσιολογική ανάπτυξη του χόνδρου η οποία προκαλείται από την ρευματοειδή αρθρίτιδα, καθώς και την οστεοχονδρωµάτωση ή κάποια μικροβιακή φλεγμονή, οδηγούν στην εμφάνιση εκφυλιστικής οστεοαρθροπάθειας. Επιπλέον, η βλάβη του υποχόνδριου οστού που μπορεί να δημιουργηθεί από την οστεοχονδρίτιδα ή την άσηπτη νέκρωση του μηριαίου ή του αστραγάλου, είναι σημαντικός παράγοντας για αυτή την πάθηση.
Συμπτώματα εκφυλιστικής οστεοαρθροπάθειας
Κύριο σύμπτωμα της εκφυλιστικής οστεοαρθροπάθειας είναι ο πόνος. Στην αρχή είναι ήπιος αλλά στην πορεία θα γίνει εντονότερος. Με τον καιρό μπορεί να εξελιχθεί ανάλογα την κατάσταση στην οποία θα βρεθεί το σώμα. Μετά από περίοδο μεγάλης ακινησίας η ένταση του μπορεί να γίνει συνεχής. Παρόλα αυτά, μπορεί να υπάρξει και μια περίοδος με πλήρη απουσία του πόνου.
Επιπροσθέτως, η δυσκαμψία της άρθρωσης ακολουθεί μετά από περίοδο πολύ μεγάλης ακινησίας. Αυτό συμβαίνει διότι, οι αρθρώσεις παύουν να λειτουργούν φυσιολογικά, οπότε η ανωμαλία της κίνησης εντείνεται. Όμως, όσο περνάει ο καιρός, το πρόβλημα μπορεί να γίνει σοβαρότερο. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να οδηγηθεί το σώμα σε πλήρη ακινησία, λόγω της παραμόρφωσης της άρθρωσης. Αυτό αποτελεί το τελευταίο στάδιο της εκφυλιστικής οστεοαρθροπάθειας.
Πως διαγιγνώσκεται η νόσος
Η αρχική διάγνωση θα γίνει μέσω της ψηλάφησης, όπου μπορεί να αναγνωρίσει ευαισθησία κατά το άγγιγμα, ατροφία και περιορισμό της κίνησης των αρθρώσεων. Επίσης, η μερική ή ολική ακαμψία είναι εξίσου επικίνδυνη για την εμφάνιση της εκφυλιστικής οστεοαρθροπάθειας. Όσον αναφορά το ισχίο, παίρνει θέση προσαγωγής και το γόνατο θέση κάμψης. Από την άλλη, τα χέρια μπορεί να εμφανίσουν όζους του Heberden, λόγω των φαλαγγοφαλαγγικών αρθρώσεων.
Η πιο χαρακτηριστική εξέταση που μπορεί να γίνει είναι ακτινογραφια. Στο σημείο αυτό όμως αξίζει να σημειωθεί ότι, τα ευρήματα με τα συμπτώματα της πάθησης διαφέρουν. Αυτό σημαίνει ότι, μπορεί να δείχνει η ακτινογραφία σοβαρές αλλοιώσεις, οι οποίες δεν γίνονται αντιληπτές από τα συμπτώματα.
Τα ευρήματα για την εκφυλιστική οστεοαρθροπάθεια είναι κύστες στο υποχόνδριο οστό, σκλήρυνση των αρθρικών επιφανειών, τα οστεόφυτα και η στένωση του μεσάρθριου διαστήματος.
Θεραπεία εκφυλιστικής οστεοαρθροπάθειας
Η θεραπεία για την εκφυλιστική οστεοαρθροπάθεια μπορεί να γίνει είτε μέσω φαρμακευτικής αγωγής με αντιφλεγμονώδη, είτε με χειρουργική επέμβαση.
Φαρμακευτική παρέμβαση
Στην περίπτωση της φαρμακευτικής αγωγής, αν προκληθεί βλάβη στην βλεννογόνο του στομάχου με αποτέλεσμα την εμφάνιση έλκους, τότε πρέπει να αποφευχθεί η χορήγηση αντιφλεγμονώδη φαρμάκων. Σε αντίθετη περίπτωση, θα γίνει προσπάθεια θεραπείας με χορήγηση υπόθετων. Επίσης, θα γίνει χορήγηση φαρμάκων για την ενίσχυση και βελτίωση της λειτουργίας του αρθρικού χόνδρου.
Εάν τα συμπτώματα εξακολουθούν να είναι έντονα κατά την διάρκεια της φαρμακευτικής αγωγής, τότε συνιστάται η ανάπαυση του ασθενή με μερική ή πλήρη ακινησία. Η φυσικοθεραπεία μπορεί να είναι σωτήρια, καθώς βελτιώνει την λειτουργία των αρθρώσεων και χαλαρώνει τους μυϊκούς σπασμούς. Όταν υποχωρήσουν τα έντονα συμπτώματα, τότε θα εισαχθούν στο πρόγραμμα της θεραπείας ευεργετικές ασκήσεις, οι οποίες στόχο έχουν την σταθερότητα της άρθρωσης και κατά συνέπεια, την ελάττωση του πόνου και την βελτίωση της λειτουργίας τους.
Χειρουργικές επεμβάσεις
Στην περίπτωση των χειρουργικών επεμβάσεων, υπάρχουν δύο βασικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση της εκφυλιστικής οστεοαρθροπάθειας στην Τρίτη ηλικία.
Οι ολικές αρθροπλαστικές είναι η Νο 1 επέμβαση για την αντιμετώπιση της πάθησης στην μέση και μεγαλύτερη ηλικία. Μπορεί να εφαρμοστούν στο ισχίο και το γόνατο με μεγάλη επιτυχία. Τέλος, οι αρθροδέσεις θα επιλεχθούν πολύ σπάνια και σε ακραίες περιπτώσεις.
Πηγές
Οστεοαρθρίτιδα ή εκφυλιστική αρθροπάθεια – ΒιοΚλινική – Ανακτήθηκε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: bioclinic.gr (Τελευταία τροποποίηση: 5.6.2022)
Ζώντας με μία εκφυλιστική οστεοαρθροπάθεια – KSTATHI – Ανακτήθηκε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: kstathi.gr (Τελευταία τροποποίηση: 5.6.2022)
Εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα γονάτου – i physio – 20.2.2022 – Ανακτήθηκε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: iphysio.gr (Τελευταία τροποποίηση: 5.6.2022)
