Καθημερινά ακούμε ιστορίες για γυναίκες που ζουν το μαρτύριο της κακοποίησης τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Οι γυναίκες όμως που βρίσκουν το θάρρος να μιλήσουν για αυτό που τους συμβαίνει είναι πολύ λίγες. Υπάρχουν πολλές γυναίκες που φοβούνται ή ντρέπονται να δημοσιοποιήσουν το πρόβλημά τους.
Εμείς όμως τι κάνουμε για όλο αυτό; Πως μπορούμε να βοηθήσουμε αυτές τις γυναίκες; Στις 25 Νοεμβρίου είναι η ημέρα κατά της βίας των γυναικών. Πόσοι γνωρίζουν αυτή την ημέρα; Πιστέψτε με πολλοί λίγοι. Μία από αυτούς ήμουν και εγώ. Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με το θέμα αυτό. Δεν είχα ποτέ κάποιον δικό μου άνθρωπο σε αυτή τη θέση. Εξάλλου όταν δεν έχεις ζήσει κάτι, δεν μπορείς να καταλάβεις. Έτσι και εγώ. Άκουγα απλά ιστορίες και έλεγα: “Πόσο λυπάμαι”, “Μα καλά γιατί οι γυναίκες δεν μιλούν για το πρόβλημά τους” και άλλα πολλά. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά.
Πρόσφατα ψάχνοντας στο ίντερνετ, εντόπισα μια σειρά φωτογραφιών – μέρος μιας επαγγελματικής φωτογράφησης του 2015 – Ελληνίδων διάσημων γυναικών (Τζόϊς Ευείδη, Νόνη Δούνια, Κατερίνα Τσάβαλου, Αντιγόνη Κουκουλάκου, Χριστίνα Κολέτσα και Κούρτνεϊ Πάρκερ) με σημάδια κακοποίησης. Ο διάσημος Make up Artist Γιάννης Μαρκετάκης μαζί με την ομάδα του, πήρε την πρωτοβουλία να μακιγιάρει διάσημες Ελληνίδες προσπαθώντας να δώσει ένα μήνυμα στις εκατομμύρια γυναίκες σε όλο το κόσμο που έχουν πέσει θύματα κακοποίησης. Τις παρακινεί να μιλήσουν με ειδικούς και να καταγγέλλουν στην αστυνομία τέτοια περιστατικά. Προσωπικά, όμως, πιστεύω ότι στέλνει μηνύματα και σε μας τους τυχερούς, ξέγνοιαστους και αδιάφορους ανθρώπους που δεν έχουμε ζήσει τέτοιες καταστάσεις. Μας προτρέπει να στηρίξουμε και να βοηθήσουμε αυτές τις γυναίκες.
Σαν Make up Artist, παρατηρώντας αυτή την φωτογράφηση και φυσικά το τέλειο μακιγιάζ του Γιάννη Μαρκετάκη, ευαισθητοποιήθηκα. Ένιωσα σαν να ζωγράφιζα εγώ στο πρόσωπό μου αυτά τα σημάδια κακοποίησης. Έβαλα τον εαυτό μου, όσο μπορούσα, στη θέση αυτών των γυναικών και απελπίστηκα. Ένιωσα ντροπή αλλά και παράλληλα οργή. Ένιωσα ότι με πνίγει το δίκιο μου. Αυτά τα συναισθήματα όμως δεν είναι τίποτα μπροστά στα συναισθήματα αυτών των γυναικών. Γι’ αυτό, λοιπόν, πήρα το θάρρος να γράψω αυτό το άρθρο και να στείλω και εγώ το μήνυμα μου σε αυτές τις γυναίκες.
Αγαπήστε τον εαυτό σας όσο τίποτα στον κόσμο. Μην τον υποτιμάτε. Μιλήστε, μην φοβάστε. Εμπιστευτείτε τους δικούς σας ανθρώπους και ζητήστε την βοήθεια των ειδικών. Έχετε και εσείς το δικαίωμα στη χαρά και στο γέλιο. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σας το στερεί αυτό.
Σβήστε από το πρόσωπό σας τα ίχνη της κακοποίησης και ζωγραφίστε την ευτυχία και το χαμόγελο που σας αξίζει.