Ο Δημήτρης Γρηγοράκης στη συνέντευξη που μας παραχώρησε στο maxmag μίλησε για την παιδική παχυσαρκία, τις εύκολες δίαιτες που βρίσκει κάποιος στο διαδίκτυο, τα συμπληρώματα διατροφής αλλά και το κατά πόσο έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση τις διατροφικές μας συνήθειες.Ο Δημήτρης Γρηγοράκης με τα βιβλία του τονίζει ότι πρωταρχικός στόχος πρέπει να είναι η ρύθμιση του σωματικού τους βάρους, υιοθετώντας σωστές διατροφικές συνήθειες και αυξάνοντας τη φυσική μας δραστηριότητα.
Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευάγγελου-Παπαθανασίου
Θα ήθελα να σας καλωσορίσω στη στήλη των συνεντεύξεων και δράττοντας την ευκαιρία να πάρω από σας μερικές απαντήσεις στα ερωτήματα που μας απασχολούν.
Το βιβλίο σας Αυτοάνοσα νοσήματα, ανοσοποιητικό και διατροφή» σε ποιους απευθύνεται; Μιλήστε μας για τις στρατηγικές λύσης και αντιμετώπισης των αυτοάνοσων;
To βιβλίο απευθύνεται σε ευρύ κοινό. Δεν αφορά αποκλειστικά ασθενείς με αυτοάνοσα, αλλά απευθύνεται σε κάθε ένα από εμάς που επιθυμεί να προστατεύσει το ανοσοποιητικό του. Το βιβλίο αυτό, επίσης, διεγείρει το ενδιαφέρον σε ευαισθητοποιημένους επιστήμονες υγείας όπως διατροφολόγους, ανοσολόγους και γενικά, σε όλες τις ειδικότητες που εμπλέκονται στη θεραπευτική προσέγγιση των αυτοάνοσων διαταραχών, μιας και αποτελεί κατευθυντήρια γραμμή πρόληψης, αλλά και αντιμετώπισης αυτών.
Στη σημερινή εποχή τα αυτοάνοσα νοσήματα δεν θεωρούνται πλέον άλυτες καταστάσεις υγείας. Ύστερα από αρκετά περιστατικά αυτοάνοσων διαταραχών έχουμε διαπιστώσει ότι με στοχευμένες εξατομικευμένες παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, στη διατροφή και στις ελλείψεις του εκάστοτε οργανισμού, μπορεί να επιτευχθεί μακροχρόνια και σε σημαντικό βαθμό βελτίωση των συμπτωμάτων, αλλά και επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου. Είναι αδιαπραγμάτευτα γνωστό ότι η ποιότητα της διατροφής που καταναλώνουμε αποτελεί θεμελιώδη βάση της εύρυθμης λειτουργίας του αμυντικού συστήματος, δεδομένου ότι μέσω αυτών παρέχονται όλα τα δομικά συστατικά που θα θωρακίσουν αποτελεσματικά τις ανοσοποιητικές μας λειτουργίες. Αυτή η αρχή επιβεβαιώνει την διατροφο-εξαρτώμενη φύση των αυτοάνοσων νοσημάτων. Το διατροφικό κλειδί για τη θεραπεία των Αυτοάνοσων Νοσημάτων βρίσκεται σε μία σειρά από θρεπτικά συστατικά, μεταξύ των οποίων κυριαρχικό και ανοσορυθμιστικό ρόλο καταλαμβάνει η βιταμίνη D και εν συνεχεία ακολουθούν τα μονοακόρεστα ΛΟ (ελιές και ελαιόλαδο), τα πολυακόρεστα ω-3 (ιχθυέλαια και ψάρια) , τα προβιοτικά, οι αντιοξειδωτικές ουσίες (φρούτα και λαχανικά) και άλλοι διατροφικοί παράγοντες όπως η βιταμίνη Α, C, E και τέλος μέταλλα και ιχνοστοιχεία όπως ο ψευδάργυρος, το σελήνιο και ο χαλκός.
Ποιοι λόγοι επιβάλλουν τη διαμόρφωση ισορροπημένης διατροφής από νεαρή ηλικία;
Είναι αλήθεια ότι η διατροφή στην νεαρή ηλικία μπορεί να θέσει τις βάσεις για μία υγιή ανάπτυξη και παράλληλα να επηρεάσει την υγεία στην ενήλικη ζωή. Η καλή υγεία επιτυγχάνεται μέσω καλών συνηθειών. Έτσι, εάν οι διατροφικές συνήθειες καθορίζονται από την παιδική ηλικία, η ισορροπημένη διατροφή θα αποτελεί μέρος της καθημερινότητας μας.
Σε ηλικία περίπου 3-4 ετών, τα παιδιά σταματούν την άβουλη κατανάλωση τροφής που αποτελεί απόρροια του ενστίκτου επιβίωσης. Πλέον τα παιδιά λαμβάνουν επιρροές από το περιβάλλον τους και ειδικότερα από την οικογένεια τους. Έτσι, η οικογένεια αποτελεί θεμελιώδη κομμάτι στην διατροφική του διαπαιδαγώγηση. Τα μικρά παιδιά, λοιπόν, επιλέγουν να εντάσσουν στην διατροφή τους, οτιδήποτε εύκολα προσβάσιμο που δείχνει οικείο σε αυτά. Τείνουν, δηλαδή, να διαλέγουν και να προτιμούν τρόφιμα που εκτίθεται πιο συχνά και τα οποία μπορούν να καταναλωθούν εύκολα. Ωστόσο, σε αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί ότι τα τρόφιμα που εκτίθεται πιο συχνά το παιδί συμπίπτουν με αυτά που μπαίνουν πιο συχνά στο σπίτι και κατ’ επέκταση αυτά που προτιμούν οι γονείς.
Εκτός όμως από την εξοικείωση των παιδιών με τα τρόφιμα, σημαντική συμβολή στη διαμόρφωση ισορροπημένης διατροφής αποτελεί και η θέση της οικογένειας ως πρότυπο προς μίμηση για το παιδί. Η μιμητική τάση αυτή από τα νεαρά παιδιά προς τους γονείς ή προς τα μεγαλύτερα αδέλφια οδηγεί στην αντιγραφή των ισορροπημένων διατροφικών συνηθειών.
Πώς να αποφύγουμε να συνδέσουμε καταστάσεις μέσω του φαγητού;
Ας δούμε λίγο πως επιδρά το φαγητό στον οργανισμό μας. Κατά τη διάρκεια που λαμβάνουμε φαγητό απελευθερώνονται νευροδιαβιβαστές (όπως η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη) και έτσι ενεργοποιείται το τμήμα του εγκεφάλου, που συνδέεται με το αίσθημα της ευχαρίστησης και της επιβράβευσης. Γι’ αυτό το λόγο μερικές φορές είναι απολύτως φυσιολογικό να απολαμβάνουμε το φαγητό ως επιβράβευση. Ωστόσο, αν το φαγητό γίνει ο συνήθης τρόπος να αισθανθούμε ευχάριστα, να αποφύγουμε συναισθήματα και να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις, τότε αυτό σημαίνει ότι έχει δημιουργηθεί λανθασμένα άρρηκτη σχέση μεταξύ καταστάσεων και φαγητού. Σε αυτή την περίπτωση το φαγητό λειτουργεί συναισθηματικά, γίνεται πλέον τρόπος διαφυγής ή περισπασμού από ένα πρόβλημα, αποσπώντας μας την προσοχή από μία κατάσταση, η οποία μπορεί να έχει το όνομα της θλίψης, της μοναξιάς, της ανησυχίας, του στρες, του άγχους, του θυμού.
Για να αποφύγουμε, λοιπόν, τη σύνδεση διαφόρων καταστάσεων με το φαγητό είναι σημαντικό, οι άνθρωποι να μάθουν να αναγνωρίζουν την πραγματική πείνα από τη συναισθηματική ανάγκη. Η αναγνώριση της αρχικής επιθυμίας και των συνθηκών κάτω από τις οποίες αρχίζουν να τρώνε, θα τους επιτρέψει να αναπτύξουν αντιστάσεις κατά της συναισθηματικής ανάγκης. Σε αυτό θα βοηθούσε η καταγραφή για μερικές μέρες των συναισθημάτων τους όταν τρώνε, ταυτόχρονα με την καταγραφή του πότε, τί, και πόσο τρώνε. Επιπρόσθετα, πολλοί επιστήμονες συνιστούν λήψη βραδείας αναπνοής για μερικά λεπτά, έτσι ώστε να ενεργοποιηθεί το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα και να μειωθεί η επιθυμία συναισθηματικής λήψης τροφίμων, μιας και με τη βαθιά αναπνοή επέρχεται μία ξεκούραστη και χαλαρή κατάσταση. Τέλος, θα ήταν βοηθητικό αν καταφεύγαμε σε εναλλακτικούς τρόπους καταπολέμησης των ψυχολογικών καταστάσεων, όπως συνομιλία με έναν φίλο, σινεμά, μουσική, περίπατος, μπάνιο, σωματική άσκηση, ύπνος.
Ποια λάθη μπορούν να χαλάσουν μια δίαιτα;
Πολλές φορές νιώθουμε ότι κάνουμε τα πάντα σωστά σε μία δίαιτα, αλλά δεν βλέπουμε αποτέλεσμα. Μια σειρά από λάθη, αποτελεί την απόρροια αυτής της στασιμότητας. Μεταξύ των πιο κοινών: δεν κοιμόμαστε αρκετά, καθόμαστε πάρα πολύ, δεν έχουμε χρόνο για μαγείρεμα, παρασυρόμαστε από διαφημιζόμενα προϊόντα, καταναλώνουμε κρυμμένη ζάχαρη, δίνουμε έμφαση στις θερμίδες και όχι στην ποιότητα των τροφίμων, έχουμε άγνοια για την ορμονική πάθηση που ίσως πάσχουμε, δεν καταναλώνουμε αρκετά καλά λιπαρά οξέα και τέλος η θεωρία του SET POINT που αναφέρει ότι το σώμα μας είναι φτιαγμένο για να διατηρείται σε ένα συγκεκριμένο βάρος.
Θα θέλατε να μας πείτε τι είναι η νέα αντιοξειδωτική διατροφή orac;
H αντιοξειδωτική διατροφή orac (Oxygen Radical Absorbance Capacity) αποτελεί μία ιδιαίτερη αλλά με εντυπωσιακά αποτελέσματα διατροφή. Η ιδιαιτερότητα της πηγάζει από την κατανάλωση ποιοτικών τροφίμων, λαμβάνοντας όμως υπόψη την περιεκτικότητα των τροφίμων σε αντιοξειδωτικά, μετρώντας δηλαδή τις μονάδες Orac. Όσες περισσότερες μονάδες διαθέτει μία τροφή, τόσο μεγαλύτερη είναι η συμβολή της στην καλή λειτουργία του μεταβολισμού. Τι είναι όμως τα αντιοξειδωτικά; Είναι ουσίες που δρουν προστατευτικά στα κύτταρα του οργανισμού μας, έναντι των επιδράσεων των ελεύθερων ριζών (δεσμεύουν και εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες) και έτσι συμβάλλουν στην πρόληψη ασθενειών. Τι είναι ελεύθερες ρίζες; Είναι παραπροϊόντα του οργανισμού, συγκεκριμένα, είναι κάποια επιβλαβή μόρια που έχουν την ικανότητα να προκαλούν οξειδωτικό στρες στον οργανισμό μας, με άμεση συνέπεια μια σειρά από καταστροφικές διαδικασίες, οι οποίες οδηγούν σε ποίκιλλες ασθένειες. Οι ελεύθερες ρίζες παράγονται από τον οργανισμό μας μέσω της διαδικασίας του μεταβολισμού (οξείδωση), ωστόσο στις μέρες μας φαίνεται να πραγματοποιείται παραγωγή μεγαλύτερων ποσοτήτων αυτών, ίσως λόγω του έντονου άγχους, της ανθυγιεινής διατροφής, της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, της ακτινοβολίας ή ακόμα και του καπνίσματος. Βέβαια είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι ο οργανισμός μας διαθέτει μηχανισμούς εξουδετέρωσης των ελεύθερων ριζών, όμως μία διατροφική παρέμβαση φαίνεται ότι μπορεί να συμβάλλει σε αυτό, μέσω διάφορων αντιοξειδωτικών συστατικών. Ενδεικτικά, τέτοιες ουσίες είναι οι βιταμίνες C και Ε, το β-καροτένιο, τα φλαβονοειδή, τα διάφορα είδη λυκοπενίων, καθώς και άλλες φυτοχημικές ουσίες που περιέχονται στο κόκκινο σταφύλι, στα σταυρανθή, στο σκόρδο, στο χαμομήλι και σε διάφορα άλλα φυσικά τρόφιμα. Η δίαιτα Orac, λοιπόν, εξ ορισμού εμφανίζει αυξημένη περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες. Τα οφέλη από την τήρηση μιας τέτοιας διατροφής αντικατοπτρίζονται στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας, στη μείωση του κοιλιακού λίπους μέσω της βελτίωσης των επιπέδων σακχάρου και της ινσουλινοευαισθησίας, στη δημιουργία του αισθήματος κορεσμού που εμφανίζεται γρηγορότερα και ταυτόχρονα στην αίσθηση πληρότητας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και τέλος στην ενυδάτωση του οργανισμού. Συνοψίζοντας, λοιπόν, μία τέτοια διατροφή δρα επιθετικά και αμυντικά ταυτόχρονα, από την μία φθείρει και καταστρέφει τις ελεύθερες ρίζες και από την άλλη προστατεύει τον οργανισμό αποτελεσματικά.
Ο παχύσαρκος είναι ασθενής;
Η παχυσαρκία αναγνωρίζεται πλέον σαν μια χρόνια πάθηση που οφείλεται στην υπερβολική αύξηση του λίπους στο σώμα. Όταν το λίπος αυξάνεται πάνω από το φυσιολογικό, αρχίζει και εναποτίθεται σε διάφορα όργανα του σώματος όπως το συκώτι, οι μύες, η καρδιά. Εν συνεχεία, παράγει ορμόνες και ουσίες που προκαλούν αλλαγές στο τρόπο λειτουργίας του σώματος. Έτσι, όταν κάποιος είναι υπέρβαρος ή παχύσαρκος εμφανίζει αυξημένο κίνδυνο για ασθένειες, όπως σακχαρώδης διαβήτης, υπέρταση, αυξημένη χοληστερίνη, μεταβολικό σύνδρομο, καρδιοπάθεια, εγκεφαλικό, ορισμένες μορφές καρκίνου μέχρι και πρόωρο θάνατο. Οπότε αδιαμφισβήτητα, η παχυσαρκία είναι ασθένεια και ο παχύσαρκος πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ασθενής.
Υπάρχει ιδανικό βάρος;
Δεν υπάρχει ιδανικό βάρος. Το ιδανικό βάρος για κάθε άνθρωπο εξαρτάται από τον τρόπο ζωής του και το ιστορικό βάρους του μέχρι στιγμής. Ομοίως, το φυσιολογικό βάρος για κάθε άνθρωπο δεν είναι ένα μεμονωμένο νούμερο, αλλά ένα εύρος τιμών που λαμβάνει υπόψη του το ύψος και καθορίζεται από το Δείκτη Μάζας Σώματος.
Πρέπει να πεινάσεις για να χάσεις κιλά;
Λανθασμένα, έχουμε συνδέσει τη δίαιτα με την πείνα και την στέρηση. Δεν χρειάζεται να πεινάμε προκειμένου να αδυνατίσουμε. Ένα υγιεινό και ισορροπημένο γεύμα θα κρατήσει τον οργανισμό σου χορτάτο και γεμάτο ενέργεια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όταν εμφανιστεί το αίσθημα πείνας, τότε αυτό θα αποτελέσει το σήμα του οργανισμού για ανεφοδιασμό. Αδιαμφισβήτητα, το αίσθημα της πείνας αποτελεί κομμάτι για την απώλεια βάρους, αρκεί να μην είναι εξαντλητικό. Εάν η πείνα κυριαρχεί στη διατροφή που ακολουθείτε, σημαίνει ότι οι θερμίδες που καταναλώνονται έχουν περιοριστεί δραστικά και ο μεταβολισμός του εκάστοτε ατόμου επιβραδύνεται, χωρίς αποτελεσματική μείωση των κιλών. Συμβουλή δική μου: σε αυτές τις περιπτώσεις αντί να περιορίσουμε περαιτέρω την διατροφική πρόσληψη, είναι καλύτερο να δοκιμάσουμε να αλλάξουμε την διατροφή που ακολουθείτε. Δηλαδή, αντί να αφαιρέσουμε τροφές από την καθημερινότητα μας, είναι προτιμότερο να προσθέσουμε εκείνες που θα κάνουν τον εκάστοτε οργανισμό να νιώθει πλήρης. Και εδώ έγκειται η αναγκαιότητα των φυτικών ινών (φρούτα, λαχανικά), που δεν θα αφήσουν τον οργανισμό να πεινάσει.
Το yιo-yιo βάρους τι κακό κάνει στον οργανισμό μας;
Αρχικά, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι ο όρος «φαινόμενο γιο-γιο» ή αλλιώς «ανακύκλωση του σωματικού βάρους» χρησιμοποιείται για να περιγράψει την επαναλαμβανόμενη απώλεια βάρους η οποία συνοδεύεται από επαναπρόσληψη βάρους. Σίγουρα, οι αυξομειώσεις στο σωματικό βάρος εγκυμονούν πολλούς κινδύνους. Τόσο ο αυξημένος κίνδυνος θνησιμότητας και η εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων όσο και η επιβάρυνση της ψυχολογίας είναι μερικές σοβαρές επιπτώσεις. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι σε ενδεχόμενη απώλεια βάρους με συνοδευόμενη επαναπρόσληψη του είναι πιθανό να μειωθεί ο βασικός μεταβολισμός, ιδίως αν η απώλεια έχει προέλθει από μείωση της μυϊκής μάζας και όχι από μείωση λίπους, με αποτέλεσμα μία μελλοντική προσπάθεια για απώλεια βάρους να είναι πιο δύσκολη από την προηγούμενη. Αν λοιπόν, στόχο μας αποτελεί η απώλεια βάρους, καθώς και η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, χρειάζονται μικρές αλλαγές και σωστή καθοδήγηση.
Σας ανησυχεί το φαινόμενο ότι πολλοί ακολουθούν μια δίαιτα που βρήκαν στο διαδίκτυο;
Έχω παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι ακολουθούν μία δίαιτα η οποία στηρίζεται σε κάποιο τυχαίο μοντέλο που βρήκαν στο διαδίκτυο. Θεωρώ ότι βρίσκονται σε μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης και αναζητούν γρήγορο αποτέλεσμα. Ωστόσο, δεν λαμβάνουν υπόψη πολλούς παράγοντες. Είναι αναγκαίο να ακολουθούμε ένα εξατομικευμένο πλάνο το οποίο θα βασίζεται στις ιδιαιτερότητες του καθένα από εμάς. Κάθε δίαιτα, ασφαλώς, πρέπει να φτιάχνεται με βάση τα εκάστοτε ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά (ηλικία, φύλο, ύψος, βάρος), τα χαρακτηριστικά του οργανισμού (παθήσεις, ασθένειες, αλλεργίες), τις προσωπικές προτιμήσεις (γεύσεις), τη φυσική δραστηριότητα (άθληση, εργασία). Στο διαδίκτυο, δυστυχώς δεν ακολουθείται καμία εξατομικευμένη δίαιτα, γι’ αυτό και αποτελεί ανησυχητικό φαινόμενο.
Πόσο σημαντική είναι η διατροφή στην εγκυμοσύνη;
Η εγκυμοσύνη αδιαμφισβήτητα αποτελεί μία κρίσιμη περίοδο της ζωής μιας γυναίκας, η οποία βιώνει σημαντικές αλλαγές. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από αυξημένες απαιτήσεις του εμβρύου σε θρεπτικά συστατικά και ενέργεια, τα οποία εξασφαλίζει μέσα από τη διατροφή της εγκύου. Επομένως, η θρεπτική κατάσταση της μητέρας αποτελεί τη θεμελιώδη βάση για την υγεία, τόσο του νεογνού, όσο και της ίδιας, δηλαδή η διατροφή της εγκύου αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την υγιή έκβαση της εγκυμοσύνης, για την υγεία της εγκύου κατά την διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη και για την υγεία του παιδιού κατά την ενδομήτρια ζωή αλλά και κατά την μεταγενέστερη ζωή του. Για την καλή θρεπτική κατάσταση της μητέρας και τη σωστή ανάπτυξη του εμβρύου, είναι σημαντικό να επιτυγχάνεται ομαλή αύξηση βάρους, κατανάλωση μεγάλης ποικιλίας τροφίμων και θρεπτικών συστατικών, χρήση των κατάλληλων συμπληρωμάτων, βιταμινών και ιχνοστοιχείων, αποφυγή αλκοόλ και καπνίσματος. Γενικά, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και πριν από τη σύλληψη, οι γυναίκες θα πρέπει να στοχεύσουν στην τήρηση ενός ισορροπημένου προγράμματος διατροφής και καλού τρόπου ζωής. Συμπερασματικά, η τήρηση μιας σωστής διατροφής θα συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης ανωμαλιών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, στην υγιή ανάπτυξη του εμβρύου αλλά και του νεογέννητου βρέφους κατά πρώτους μήνες της ζωής του, στην πρόληψη χρόνιων παθήσεων στο μωρό, που μπορούν να προκληθούν από ανεπαρκή επίπεδα θρεπτικών συστατικών, στην πρόληψη βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων προβλημάτων υγείας στην μητέρα (διαβήτης, καρδιαγγειακά, δισλιπιδαιμίες), που προκύπτουν από την υπερκατανάλωση ή το υπερβάλλον βάρος και τέλος, στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου για εμφάνιση επιλόχειας κατάθλιψης (ω-3 λιπαρά οξέα).
Τι συμβουλεύετε όσους παίρνουν συμπληρώματα διατροφής;
Γενικά, ο κάθε οργανισμός θα πρέπει να προσλαμβάνει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, καθώς και τις θερμίδες που χρειάζεται, έτσι ώστε να λειτουργεί εύρυθμα και να παράγει έργο, μέσα από την καθημερινή του διατροφή. Στην περίπτωση που εξασφαλίζει όλα τα αναγκαία συστατικά, η χορήγηση συμπληρωμάτων διατροφής δεν κρίνεται απαραίτητη. Αυτό είναι το απολύτως μεταβολικά ορθό και υγιές. Ωστόσο, πολλές φορές η χορήγηση συμπληρωμάτων κρίνεται σκόπιμη, μιας και μπορεί να αποτελέσει βάση μιας σειράς από θετικά αποτελέσματα για τον οργανισμό. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται περιπτώσεις που έχουν αυξημένη ανάγκη πρόσληψης συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών, τα οποία δεν μπορούν να καλυφθούν μέσω της ημερήσιας διατροφικής πρόσληψης, περιπτώσεις ενδεχόμενης ύπαρξης γενετικής – γονιδιακής ιδιαιτερότητας (μειωμένη απορρόφηση και μειωμένη αποθήκευση θρεπτικών συστατικών), περιπτώσεις αλλεργιών ή τροφικών δυσανεξιών (πχ λακτόζη) και τέλος ειδικές ομάδες όπως οι καπνιστές οι χορτοφάγοι, οι αλκοολικοί, οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση με οστεοπόρωση, οι καρδιοπαθείς.
Η λήψη συμπληρωμάτων διατροφής μόνο σε αυτές τις ιδιαίτερες περιπτώσεις κρίνεται σημαντική, απαραίτητη και ευεργετική. Όμως, η συμβουλή μου είναι να μην γίνεται κατάχρηση και αλόγιστη χρήση αυτών και προ πάντων να γίνεται χρήση μόνο κατόπιν σύστασης από κάποιον επιστήμονα ιατρό ή διατροφολόγο. Μην ξεχνάτε: Τα συμπληρώματα διατροφής δεν υποκαθιστούν καμία τροφή, απλά ενισχύουν και συμπληρώνουν τη διατροφή!
Βουλιμία και ανορεξία είναι διατροφικές διαταραχές. Τι πρέπει να προσέξουν οι γονείς;
Η ανορεξία και η βουλιμία είναι διατροφικές διαταραχές, οι οποίες συνοδεύονται από έντονα συναισθήματα, στάσεις και συμπεριφορές γύρω από το σωματικό βάρος και το φαγητό. Αναλυτικότερα, η ψυχογενής ανορεξία χαρακτηρίζεται από υπερβολική απώλεια βάρους λόγω ασιτίας, καθώς και από διαταραχή του τρόπου που βιώνει το άτομο το βάρος ή το σχήμα του. Τα άτομα με ανορεξία αρνούνται να διατηρήσουν το σωματικό τους βάρος πάνω από το ελάχιστο φυσιολογικό ως προς το ύψος, την ηλικία και το επίπεδο δραστηριότητας τους, επειδή βιώνουν έντονο φόβο αύξησης βάρους και άρνηση αποδοχής της σοβαρότητας του υπάρχοντος χαμηλού σωματικού βάρους. Από την άλλη η ψυχογενής βουλιμία χαρακτηρίζεται από έναν κύκλο επανειλημμένων επεισοδίων υπερφαγίας και εν συνεχεία προσπάθεια απαλλαγής από το φαγητό που καταναλώθηκε προηγουμένως μέσω πρόκλησης εμετού, κατάχρησης καθαρτικών, ή υπερβολικής άσκησης. Οι επανειλημμένες αντισταθμιστικές συμπεριφορές έχουν στόχο να αποτρέψουν την αύξηση βάρους του ατόμου. Στα επεισόδια υπερφαγίας, το άτομο βιώνει το αίσθημα της απώλειας ελέγχου στην κατανάλωση τροφής, συγκεκριμένα το άτομο καταναλώνει, σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο, μιας ποσότητα τροφής, η οποία αδιαμφισβήτητα είναι μεγαλύτερη από εκείνη που θα μπορούσε να καταναλώσει κανείς κατά την διάρκεια της ίδια χρονικής περιόδου.
Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί ραγδαία αύξηση των διατροφικών διαταραχών σε παιδιά και εφήβους. Γι’ αυτό το λόγο κρίνεται απαραίτητο το περιβάλλον στο οποίο εκτίθεται το εκάστοτε παιδί, ιδίως η οικογένεια, να παρατηρεί το παιδί και να αναγνωρίσει τυχόν σήματα που προϊδεάζουν την ύπαρξη κάποιας διατροφικής διαταραχής. Τα πιο κοινά σήματα που πρέπει να προσέξουν οι γονείς είναι: αλλαγές στο σωματικό βάρος, μία μυστικοπάθεια όσον αφορά την κατανάλωση φαγητού (τρώει μόνο του), άγχος και φόβος ως προς το φαγητό, τη δίαιτα, το βάρος, την εμφάνιση, τις θερμίδες, αλλαγές στις διατροφικές του συνήθειες (παράληψη γευμάτων, άρνηση κατανάλωσης ορισμένων τροφίμων, υπερφαγία), στη διάθεση (καταθλιπτική διάθεση), στην προσωπικότητα, πολύ συχνό ζύγισμα, απώλεια ενδιαφέροντος για παλιές ασχολίες (χόμπι και κοινωνικές δραστηριότητες), χρήση σκευασμάτων αδυνατίσματος, εξαντλητική σωματική άσκηση, συχνές επισκέψεις στην τουαλέτα, τάσεις απομόνωσης και συχνές εντάσεις στις σχέσεις του.
Είναι σημαντικό να στηρίξουμε και να βοηθήσουμε το εκάστοτε παιδί, να το αφήσουμε να εκφράσει τις πραγματικές του ανησυχίες, φόβους και τα συναισθήματα του, χωρίς να το κρίνουμε και να το κατηγορούμε, έτσι ώστε να αποτρέψουμε μία ανεπιθύμητη έκβαση.
Γρηγοράκης Δημήτριος, PhD
Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
O Δρ. Δημήτριος Γρηγοράκης είναι Κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος, Διδάκτωρ Τμήματος Διαιτολογίας-Διατροφής του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, με αντικείμενο την Παιδική διατροφή και παχυσαρκία. Απέκτησε το βασικό του πτυχίο, από το Τμήμα Διαιτολογίας – Διατροφής του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου το 2001 και συνέχισε τις σπουδές του ολοκληρώνοντας το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο το 2004, στην κατεύθυνση της Διατροφής και Άσκησης (με υποτροφία από το ίδρυμα «Σπύρος Χαροκόπος & Ευαν. Χαροκόπου – Πετρούτση»). Ενώ τέλος, απέκτησε τον Διδακτορικό του τίτλο από το ίδιο Πανεπιστήμιο το 2015.
Έχει μετεκπαιδευτεί στο Medical Center οf Boston των Η.Π.Α. και είναι επιστημονικός συνεργάτης της Α’ Νευρολογικής Κλινικής, Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Επίσης, διατελεί επιστημονικός συνεργάτης του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, διδάσκοντας στους φοιτητές του Τμήματος Διαιτολογίας-Διατροφής, στους μεταπτυχιακούς φοιτητές του Τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας του Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης, αλλά και σε δημόσια (45ο Γυμνάσιο Αθηνών) και ιδιωτικά σχολεία (Εκπαιδευτήρια Δούκα), Τ.Ε.Λ. και Ι.Ι.Ε.Κ.
Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε έγκυρα ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Είναι συγγραφέας 12 ευυπόληπτων βιβλίων διατροφής μεταξύ των οποίων: Διατροφή & Σκλήρυνση κατά Πλάκας – M.S. (ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις, 2003), Η Νέα Αντιοξειδωτική Δίαιτα ORAC (ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις, 2010), ΝΑΙ στη σωστή διατροφή – ΟΧΙ στην παιδική ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ (Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, 2013), Αυτοάνοσα, Ανοσοποιητικό & Διατροφή (Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, 2016) και Βιταμίνη D: Μία θρεπτική ουσία – Χίλιες δράσεις υγείας! (Εκδόσεις ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, 2017). Έχει συγγραφική συμμετοχή σε 3 βιβλία διαφόρων Ελλήνων συγγραφέων, έχει μεταφράσει και επιμεληθεί επιστημονικά 3 συγγράμματα ξένων δημιουργών και έχει προλογίσει άλλα 2 ακόμη βιβλία. Διαθέτει πολύχρονη επαγγελματική εμπειρία έχοντας εργαστεί ως στέλεχος, σύμβουλος και εκπαιδευτής σε μεγάλο αριθμό Κέντρων Αδυνατίσματος, Πολυιατρίων και στην Κλινική «Υγείας Μέλαθρον» του T.Υ.Π.Ε.Τ. Υπό την επιστημονική του επίβλεψη υπάγονται 32 Διαιτολογικές Μονάδες ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ. Κατά την επιστημονική του διαδρομή έχει επιληφθεί της διαιτολογικής φροντίδας και υποστήριξης δεκάδων χιλιάδων ατόμων. Έχει συνεργαστεί επί μία δεκαετία ως έμμισθος συνεργάτης με τον ΑΝΤΕΝΝΑ (εκπομπή «Πρωινός Καφές»), καθώς και με άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς (MEGA, STAR κ.λπ.). Είναι εκδότης του περιοδικού Λόγω… διατροφής και επιστημονικός διευθυντής των portals: Logodiatrofis.gr, Care24.gr και Activekids.gr. Έχει διατελέσει Γ. Γραμματέας του Π.Σ.Δ.Δ., είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Συλλόγου Ατόμων με Σκλήρυνση κατά Πλάκας και Πρόεδρος της Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας. Για την επιστημονική του προσφορά έχει βραβευθεί από το Σύλλογο Ατόμων με Σκλήρυνση κατά Πλάκας, τον Εκπαιδευτικό Όμιλο ΞΥΝΗ, το Πολεμικό Ναυτικό (Τ.Π.Κ. ΣΙΜΙΤΖΟΠΟΥΛΟΣ) και τον Όμιλο για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων.
Όλα τα βίντεο του Δημήτρη Γρηγοράκη εδώ
Η σελίδα του Δημήτρη Γρηγοράκη εδώ
Βρείτε τα βιβλία του Δημήτρη Γρηγοράκη
