Σήμερα στη στήλη μας φιλοξενούμε μια πολύ γλυκιά και “έξω καρδιά” συγγραφέα, την κυρία Ελπίδα Μηναδάκη, η οποία πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα νέο παιδικό βιβλίο με τίτλο “Η μπαλαρίνα που δεν Χόρευε” από τις εκδόσεις Φιλύρα.Η κυρία Ελπίδα Μηναδάκη έχει εκδώσει, το 2011, το οικολογικό παραμύθι «Λίτσα, η Σακουλίτσα», εκδόσεις Οσελότος, με θέμα την Ανακύκλωση, και 2 χρόνια αργότερα, «Το Ταξίδι της Κόκκινης Ομπρέλας», εκδόσεις Κέδρος, με θέμα την Γέννηση της Αφροδίτης του Μποτιτσέλι. Επίσης, έχει συμμετάσχει σε εκδόσεις ομαδικών διηγημάτων και διδάσκει μαθήματα δημιουργικής γραφής για μικρούς συγγραφείς για παιδιά σε βιβλιοπωλεία, πολυχώρους, σχολεία και Δήμους, ενώ είναι μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου – Ελληνικού Τμήματος της IBBY. Στο σημείο αυτό, όμως καλύτερα να μιιλήσει η ίδια για την ζωή, την τέχνη, την έμπνευση και φυσικά για το νέο της παιδικό βιβλίο «Η Μπαλαρίνα που δεν Χόρευε».
Επιμέλεια συνέντευξης: Στέλλα Γιαννοπούλου
Θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια για εσάς, πέρα από το βιογραφικό σας, ώστε να σας γνωρίσουμε καλύτερα;
Έχω σπουδάσει δημοσιογραφία και στη συνέχεια δούλεψα ως κειμενογράφος σε διαφημιστικές εταιρίες και περιοδικά. Και συνεχίζω να συνεργάζομαι μέχρι σήμερα. Από μικρή απολάμβανα το γράψιμο και ειδικά την αφήγηση ιστοριών. Με τις φίλες μου κάναμε συναγωνισμό ποια θα πει την πιο.. φανταστική ιστορία. Επίσης, έχω ασχοληθεί με τη συγγραφή σεναρίου, θεατρικού και σπουδάζω παράλληλα στην Αθηναϊκή Σκηνή. Παράλληλα, εδώ και πέντε χρόνια διδάσκω μαθήματα δημιουργικής γραφής στο βιβλιοπωλείο “Τετράγωνο”. Σας τα είπα όλα νομίζω.
Στο βιβλίο σας παρουσιάζεται η δύναμη της θέλησης. Πόσο σημαντικό αλλά και συγχρόνως δύσκολο είναι για έναν γονιό να καλλιεργήσει αυτή τη δύναμη στο παιδί του;
Είναι καταλυτικής σημασίας θεωρώ. Η παιδική ηλικία είναι αυτή που μας καθορίζει για πάντα. Αν κάθε γονέας φροντίζει να παροτρύνει και να εμψυχώνει το παιδί του σε ό,τι κάνει, τα αποτελέσματα είναι θεαματικά. Το θέμα δεν είναι να κάνει κάτι τέλεια, ούτε να νιώθει άσχημα όταν δεν τα καταφέρνει. Ίσα ίσα, πρέπει να το κάνουμε να καταλάβει ότι αυτό που μετράει είναι να επιμένει και να προσπαθεί για οτιδήποτε αγαπάει μέχρι να τα καταφέρει. Όπως αναφέρει και ο Ντεγκά σε μία από τις πολλές και ενδιαφέρουσες φράσεις του είναι ότι «μην φοβάσαι να επαναλάβεις τις ίδιες κινήσεις μέχρι να τις κάνεις δικές σου».

Στο βιβλίο σας φαίνεται ότι έχετε κάποια καλλιτεχνική διάθεση. Ποιος είναι ο ρόλος της τέχνης στη ζωή σας;
Η τέχνη είναι γύρω μας, είναι παντού. Ναι, αγαπάω την τέχνη σε κάθε μορφή της γιατί αυτή είναι που μας εξημερώνει, διανθίζει την ψύχη μας, το είναι μας και μας κάνει καλύτερους. Για μένα, τέχνη είναι οτιδήποτε ενσωματώνει αισθητική, ευαισθησία, εκφραστικότητα και δημιουργία. Όλα όσα μας κρατούν σε ισορροπία.
Από που αντλείτε την έμπνευση σας;
Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο. Η έμπνευση βρίσκεται παντού. Μια σκέψη, μια εικόνα, μια ανάμνηση, μια επιθυμία, μια μικρή αφορμή, οτιδήποτε σε ενεργοποιεί και σου δημιουργεί την ανάγκη να μοιραστείς μια ιστορία.
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται το βιβλίο σας;
Το βιβλίο απευθύνεται κυρίως σε ηλικίες από 7-11 χρονών. Αν και θεωρώ ότι τα νοήματα που εμπεριέχει δεν έχουν ηλικία.

Τι ρόλο έπαιζε το παραμύθι στην παιδική σας ηλικία;
Καθοριστικό. Κατ’ αρχάς, είχαμε την γιαγιά μας σπίτι που μας έλεγε συχνά παραμύθια, οπότε το έζησα όλο αυτό. Όπως και την αφήγηση ιστοριών κυρίως το καλοκαίρι στο χωριό. Και φυσικά, εκείνες οι θρυλικές κασέτες άμπρα κατάμπρα που αφηγούνταν γνωστοί ηθοποιοί κλασικά παραμύθια και τα ακούγαμε κάθε βράδυ για να μας πάρει ο ύπνος. Το παραμύθι με ταξίδευε, αλλά την ίδια στιγμή με ωρίμαζε, αφού στην πραγματικότητα, ‘μεταφέρει’ μεγάλες αλήθειες με έναν πιο παιδικό τρόπο.
Ποιους Έλληνες, συγγραφείς παιδικής λογοτεχνίας ξεχωρίζετε;
Δεν είναι εύκολο να απαντήσω γιατί υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι και αξιόλογοι παιδικοί συγγραφείς και δεν θα ήταν δίκαιο να ξεχωρίσω κάποιους. Σίγουρα, όλοι έχουμε πάρει σημαντικά πράγματα από τον πρωτομάστορα, τον Ευγένιο Τριβιζά, την Άλκη Ζέη, την Ζώρζ Σαρρή και πολλούς άλλους που άνοιξαν τον δρόμο για να φτάσει η ελληνική παιδική λογοτεχνία τόσο ψηλά και να είναι σήμερα ικανή να συναγωνίζεται την αντίστοιχη ξένη.

Ποια παιδικά βιβλία πρέπει, κατά την γνώμη σας, να υπάρχουν σε μια παιδική βιβλιοθήκη;
Ο αγαπημένος μου είναι ο Κρίστιαν Άντερσεν και ένα από τα βιβλία που μου αρέσουν πολύ κι έχει εξαιρετικά μηνύματα είναι το “Μολυβένιο Στρατιωτάκι”. Αγαπώ επίσης την “Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων” που επίσης είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο για παιδιά, αν και θέλει λίγο τον χρόνο του για να γίνει κατανοητό. “Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες” του Ιούλιου Βερν είναι επίσης ένα βιβλίο που πρέπει να υπάρχει σε μια παιδική βιβλιοθήκη, όπως και το “Καπλάνι της Βιτρίνας” της Άλκης Ζέη. Και μετά, υπάρχει μια ατελείωτη λίστα με ελληνικά και ξένα παιδικά βιβλία που ανανεώνονται συνεχώς.
Γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με την παιδική λογοτεχνία και όχι με κάποιο άλλο είδος;
Γιατί νιώθω κι εγώ μάλλον ένα μεγάλο παιδί και το παραμύθι μου δίνει την ευκαιρία να δραπετεύω πρώτα εγώ. Επίσης, είναι ένα πολύ καλό μέσο να διηγηθείς μια σοβαρή ιστορία με έναν παραμυθένιο τρόπο!

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας.
Ετοιμάζω ένα ακόμα βιβλίο που θα κυκλοφορήσει μέσα στο Φθινόπωρο και ανεβάζω για δεύτερη χρόνια σε θεατρική σκηνή «Το Ταξίδι της Κόκκινης Ομπρέλας». Ένα παλιότερο βιβλίο μου από τις εκδόσεις “Κέδρος” με θέμα τη Θεά Αφροδίτη και τον ζωγράφο Μποτιτσέλι που έκανε τον κύκλο του και επειδή αγαπήθηκε πολύ, αποφάσισα να το διασκευάσω θεατρικά. Το αποτέλεσμα, μπορείτε να το απολαύστε, όσοι δεν το προλάβατε πέρσι, από Οκτώβριο στο θέατρο της Αθηναϊκής Σκηνής.
Σας ευχαριστούμε κυρία Ελπίδα Μηναδάκη για τον χρόνο σας.