Ο Κωνσταντίνος Τσιομίδης είναι ο σημερινός καλεσμένος στη στήλη των συνεντεύξεων.Μιλήσαμε μαζί του για το θέατρο και το εξαιρετικό σήριαλ “Το κόκκινο ποτάμι” στο οποίο συμμετέχει.Το ταλέντο του, η συνέπεια, η ευαισθησία της και η σεμνότητά του, του δίνουν όλα τα «όπλα» για να συνεχίσει και να γίνεται όλο και καλύτερος.
Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου Παπαθανασίου
Καλησπέρα Κωνσταντίνε .Πριν την καραντίνα και τον κορωνοΐό που ήσουν επαγγελματικά;
Πριν την καραντίνα βρισκόμουν στα γυρίσματα από το κόκκινο ποτάμι και τις μέρες που δεν είχα γύρισμα κατόπιν επικοινωνίας έπαιζα θέατρο για τα παιδιά σε σχολεία.
Εγκλεισμός. Σου έλειψε η παλιά σου ζωή ή όχι;
Εγώ προσωπικά δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα με τον εγκλεισμό. Είμαι από φύση μοναχικό άτομο και σε κάθε δύσκολη συνθήκη μου αρέσει να βρίσκω τρόπους να απελευθερώνομαι από αυτήν.

Πώς πρέπει να χειριστεί η Πολιτεία το ζήτημα των καλλιτεχνών που πλέον έχουν ζήτημα επιβίωσης;
Οι καλλιτέχνες και οι άνθρωποι που εργάζονται για τον πολιτισμό είναι ισότιμα μέλη αυτής της κοινωνίας .Όπως όλοι εμείς τηρούμε τις υποχρεώσεις μας στο έπακρο έτσι πρέπει και τα δικαιώματά μας να ικανοποιούνται. Είναι ιερό χρέος για την Πολιτεία να στηρίζει και να βρίσκει τρόπους να μας κρατάει ζωντανούς. Η Ελλάδα από τα πολλά όμορφα που έχει ο βασικός κορμός της είναι ο πολιτισμός. Εάν αυτό διαβρωθεί η καθημερινή ζωή μας θα γίνει στείρα…
Ηθοποιός σημαίνει φως. Πώς βρίσκεις τον δρόμο σου,όταν γύρω σου έχει σκοτάδι;
Το σκοτάδι είναι πολύ σχετικό. Μέσα από αυτό σφυρηλάτησε για να βρεις τρόπους να ανάψεις τη δάδα να φωτίσεις τόσο τον εαυτό σου όσο και τους γύρω σου. Αν οι εποχές και οι συνθήκες είναι δύσκολες ας μην ξεχνάμε ότι όλα αυτά τα δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι οι άνθρωποι . Άρα η λύση βρίσκεται τόσο στους ιθύνοντες όσο και στη δική μας διάθεση για αγώνα με πάθος . Αγώνα για να διεκδικήσουμε, αγώνα για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, αγώνα για να γίνουμε καλύτεροι στη δουλειά μας.

“Το κόκκινο ποτάμι” Μια εκπληκτική σειρά. Μίλησέ μας για τον ρόλο σου.
Στο κοκκινο ποταμι παίζω το ρόλο του Παναγιώτη. Είμαι ο αδερφός της Βασιλικής και ο γαμπρός του Θέμη. Προέρχομαι από μία φτωχή αγροτική οικογένεια αλλά με τον ξεσηκωμό των Νεότουρκων και με τη διάθεση εκρίζωσης από αυτούς παίρνουμε την παίρνουμε την απόφαση να ανέβουμε στα βουνά και να αντισταθούμε σε όλο αυτό που γίνεται. Ο Παναγιώτης είναι ένας ειρηνικός άνθρωπος αλλά μέσα από τον κίνδυνο και τις βιαιοπραγίες το ένστικτο της αυτοσυντήρησης τον κάνει να λειτουργήσει διαφορετικά.
Τι θυμάσαι από τα γυρίσματα;
Τι να πρωτοθυμηθώ από τα γυρίσματα όχι τι να θυμάμαι! Θυμάμαι το Μανουσάκη Μανούσο ακούραστο να είναι με όλο του το είναι και το πάθος του πάνω από εμάς. Θυμάμαι τους συναδέλφους μου που σε κάθε δύσκολη στιγμή ο ένας στηρίζει τον άλλον και είμαστε δεμένοι σαν οικογένεια. Θυμάμαι τις σκηνές του κόσμου να περπατάνε στα βουνά στο κρύο ή στη ζέστη, άλλοι να σκοτώνονται άλλοι να αποδεκατίζονται και με τη σκέψη ότι αυτά έχουν γίνει στα αλήθεια τα βράδια μου να είναι πολύ ανήσυχα.

Θα βγούμε καλύτεροι άνθρωποι από τη δοκιμασία του covid-19;
θα βγούμε καλύτεροι άνθρωποι από τον covid 19. Μακάρι να βγούμε καλύτεροι άνθρωποι γιατί αυτός πιστεύω πως είναι και ο προορισμός μας. Η εξέλιξη επιτάσσει ωστε ο άνθρωπος να γίνεται καλύτερος και όχι χειρότερος.
Έχεις ποντιακή καταγωγή. Έχεις μνήμες από τους παππούδες σου,να σου διηγούνται ιστορίες της γενοκτονίας;
Ναι είμαι ποντιακής καταγωγής. Οι προπαππούδες μου και οι προ γιαγιάδες μου ήρθαν από εκεί. Τις ιστορίες τις έχω ακούσει από τους παππούδες μου από το από τα παιδιά αυτών. Η προγιαγιά μου έλεγε πως οι Τούρκοι μαζεύανε κόσμο και τους καίγανε μέσα σε παλιους αχυρώνες για να μην ξοδεύουν τις σφαίρες αυτό από μόνο του λέει τόσα πολλά. Τον προπάππου μου τον συλλάβανε και το πήγανε στο Ερζερούμ, όπου εκεί υποβλήθηκε σε εργασίες καταναγκαστικές. Οργάνωσαν όμως μαζί με τους συντρόφους του μία μεγάλη δραπέτευση όπου φύγανε από εκεί γύρω στα 100 άτομα περπατούσαν περίπου ένα μήνα και στην φτάσανε 6. Όλοι οι άλλοι πέθαναν .

Γιατί έγινες ηθοποιός; Τι σε μάγεψε στην υποκριτική τέχνη;
Μου αρέσει να κρυφοκοιτάω τον αληθινό μου εαυτό ,όποτε μέσα από την τέχνη της υποκριτικής έχεις τη θέση του παρατηρητή πιο έντονα.
Θέατρο, κινηματογράφος ή τηλεόραση; Τι σε εκφράζει περισσότερο;
Η άσκηση και η διαδικασία για να χτίσεις έναν ρόλο είναι πολύ δημιουργική και μέσα από αυτήν γνωρίζεις τόσα πράγματα τόσο για τον εαυτό σου όσο και για έναν άλλον άνθρωπο έναν άλλο χαρακτήρα μία άλλη ψυχή. Με μαγεύει να μεταμορφώνομαι και να χάνω έστω και για λίγο την αίσθηση του χρόνου, του τοπου και του τώρα. Με εκφράζει πιο πολύ το θέατρο γιατί υπάρχει αυτό που λέμε εκεί η ζωντανή ενέργεια. Το θεωρώ αμιγώς τελετουργικό και πολλές φορές τα συμπεράσματα και η γνώση που αντλούμε μέσα από αυτόν τον ζωντανό οργανισμό είναι δυσεύρετα. Όμως εννοείται και ο κινηματογράφος είναι εξίσου ένα σημείο όπου παντρεύονται πάρα πολλές τέχνες μαζί και έχει τη δική του δύναμη και το δικό του χαρακτήρα.

Το επάγγελμα του ηθοποιού ενέχει ανασφάλεια και συνεχής αναζήτηση εργασίας. Έχετε περάσει δύσκολα χρόνια ή σας ήρθαν όλα εύκολα;
Δεν βρήκα τίποτα έτοιμο και έχω συνάντηση μεγάλες δυσκολίες. Πρακτικές και ψυχολογικές. Όπως όμως πάρα πολύς κόσμος.
Θεωρείς ότι για να πετύχει κάποιος ως ηθοποιός πρέπει να έχει ταλέντο ή ισχυρή θέληση και να δουλεύει;
Θεωρώ πως η σκληρή εργασία αλλά και το ταλέντο είναι τα στοιχεία που θα γεννήσουν κάτι ολοκλήρωμενο .

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά από δέκα χρόνια;
Μου αρέσει να είμαι συνδεδεμένος στο παρόν και να βλέπω τον εαυτό μου όπως είναι τώρα. Αυτό δεν αναιρεί το να οραματίζομαι και να επιδιώκω να δω κάπως διαφορετικά τον εαυτό μου. Σε 10 χρόνια θα θελα να ήμουν 10 χρόνια σοφότερος .
Εχεις άμεσα μελλοντικά σχέδια;
Υπάρχουν προτάσεις και συζητήσεις για μελλοντικες συνεργασίες απλά είναι ακόμα λίγο ρευστά τα πράγματα λόγω της πανδημίας και της κατάστασης που επικρατεί. Το Νοέμβριο θα αρχίσουμε πρόβες για ένα άπαιχτο έργο του Διονύσιου Σολωμού. Όπου στο υπέροχο αυτό κείμενο εδρεύει τόσο η φιλοσοφία όσο και οι ιδέες για την ελευθερία.
Ευχαριστούμε πολύ τον Κωνσταντίνο Τσιομίδη για το φωτογραφικό υλικό.
Βρείτε τον Κωνσταντίνο Τσιομίδη στο Facebook εδώ.