Η Πηνελόπη Κουρτζή, είναι μία ταλαντούχα συγγραφέας την οποία γνώρισα μέσα από την ιστορία της Βασιλικής, της ηρωίδας του βιβλίου της «Κουμκουάτ». Γέλασα μαζί της, έκλαψα και δρόσισα τα χείλη μου με το αγαπημένο της ποτό, σύντροφος και εξομολογητής στις πιο δύσκολες στιγμές της. Κλείνοντας το βιβλίο, ένιωσα αμέσως τη λαχτάρα για το επόμενο, που ήμουν σίγουρη πως θα με ταξιδέψει το ίδιο. Κι έτσι πριν ένα μήνα, κρατούσα στα χέρια μου τα «Δεκατρία μπαλώματα». Αυτή την φορά, η συγγραφέας με πήρε από το χέρι και μετά την Άρτα, με οδήγησε στα σοκάκια της Μυτιλήνης. Οδηγός μου σε αυτό το οδοιπορικό η Νόρα, που σε όλη της την ζωή μαζεύει μπαλώματα για να επιδιορθώσει τα λάθη της ζωής της.
Δύο υπέροχα βιβλία, από μία σπουδαία γυναίκα, που καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσα στη συγγραφή και τις επιχειρήσεις. Αλλά, νομίζω πως ήρθε η ώρα, να γνωρίσουμε την Πηνελόπη Κουρτζή, μέσα από τα δικά της λόγια.
Επιμέλεια Συνέντευξης: Μιγδάνη Αναστασία
- Είστε μία νέα γυναίκα, ταλαντούχα και με πάθος γι αυτό που κάνετε. Το ευρύ κοινό σας γνώρισε μέσα από τα βιβλία σας. Υπήρχε όμως ζωή και πριν απ’ αυτά. Σπουδάσατε Βιοτεχνολογία και ασχοληθήκατε αρκετά χρόνια μ’ αυτό το αντικείμενο απ’ όσο γνωρίζουμε. Τι σχέση μπορεί να έχει η βιοτεχνολογία με την συγγραφή;
Κανείς θα έλεγε πως δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με την πρώτη σκέψη. Βέβαια οποιαδήποτε επιστήμη και ενασχόληση με κάποιο αντικείμενο δίνει γνώσεις, ανοίγει ορίζοντες και κυρίως βοηθάει στο να μάθει κανείς να διαβάζει με το σωστό τρόπο, να λειτουργεί το μυαλό του με σωστούς συνειρμούς και φυσικά να βρίσκει έμπνευση παντού. Καμία γνώση δεν είναι αναξιοποίητη κυρίως όταν αφορά σε ένα αντικείμενο που σε ενθουσιάζει και θέλεις να το εξερευνήσεις, όπως μου συμβαίνει εμένα με την βιοτεχνολογία, τη βιολογία και ότι συναφές.
- Ποιοι είναι οι συγγραφείς που από μικρή ηλικία σας ώθησαν να πειραματιστείτε με τη γραφή;
Είναι πολλοί και σίγουρα δε τους θυμάμαι πια όλους για να ανατρέξω. Κυρίως διάβαζα τα κλασσικά παιδικά βιβλία, τότε υπήρχε και διαβάζαμε πολύ την Ένιντ Μπλάιτον και τον Ιούλιο Βερν και λόγω ότι πήγα σε γαλλικό σχολείο είχαμε μεγάλη τριβή με τους Γάλλους κλασικούς όπως Ουγκό, Μπαλζάκ, που διάβαζα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
- Πόσα χρόνια σας πήρε να βρείτε το θάρρος να δώσετε τα γραπτά σας προς έκδοση;
Πολλά είναι η αλήθεια. Είχα στο συρτάρι μου αρκετά γραπτά και προσπάθειες και είχα ανεβάσει κάποια θεατρικά, όταν αποφάσισα, με μεγάλη προτροπή του συζύγου μου, να στείλω το «Κουμκουάτ» για αξιολόγηση στις εκδόσεις Ψυχογιός. Νομίζω πως είναι το πιο δύσκολο βήμα, τουλάχιστον σε εμένα έτσι συνέβη, να ξεπεράσεις την ανασφάλεια σου και να δώσεις προς έκδοση ένα δημιούργημα σου…
- Πρώτο μυθιστόρημα σας το. Η πρωταγωνίστρια του, ξεκινάει το οδοιπορικό της από την γενέτειρα της την Άρτα, η οποία είναι και δική σας γενέτειρα. Ο τόπος καταγωγής σας και οι άνθρωποι του, είναι πηγή έμπνευσης για σας;
Πάντα! Ο τόπος που είναι η πατρίδα σου, που ξέρεις καλά, που γνωρίζεις τις συνήθειες και τις ιστορίες του πάντα είναι ο πιο φιλόξενος για να αρχίσεις! Επίσης οι άνθρωποι που είναι πάντα δίπλα σου φυσικά βοηθάνε πολύ! Επίσης βέβαια να πω, πως οποιοδήποτε τόπος γνωρίζεις καλά ή έχεις την ευκαιρία να ταξιδέψεις και ενταχθείς μπορεί να αποτελέσει το ιδανικό σκηνικό για να εκτυλιχθεί ένα μυθιστόρημα. Όπως για παράδειγμα στο καινούριο μου βιβλίο ο τόπος έμπνευσης είναι το νησί της Λέσβου.
- Δεύτερο βιβλίο, το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα, τα «Δεκατρία μπαλώματα». Αυτή τη φορά, οι σελίδες του, μας ταξιδεύουν στην Μυτιλήνη, τόπος καταγωγής του συζύγου σας. Τελικά, χρειάζεστε κάτι «οικείο» για να μπορέσετε να ξετυλίξετε το κουβάρι των ιστοριών σας;
Όχι απαραίτητα αλλά όπως είπα και πριν είναι λογικό αρκετές ιστορίες και εικόνες να τις έχεις στα μέρη που περνάς περισσότερο χρόνο και στα οποία έχεις πολλές εικόνες! Έτσι συνέβη και σε μένα όσον αφορά στη Μυτιλήνη, που άλλωστε το συγκεκριμένο νησί έχει ιστορίες και μέρη να γράψει κανείς πολλά βιβλία! Τώρα βέβαια στο βιβλίο που δουλεύω αυτή τη στιγμή ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας διαδραματίζεται σε ένα τόπο με τον οποίο δεν έχω έντονους δεσμούς οικειότητας, αλλά μου δημιούργησε την έμπνευση και τη διάθεση να τον εξερευνήσω!
- Tα βιβλία σας αποτελούν προϊόν μυθοπλασίας ή βασίστηκαν σε αληθινές ιστορίες που σας διηγήθηκαν ή ακούσατε;
Συνήθως τα βιβλία μου ξεκινούν από την αφορμή μιας πραγματικής ιστορίας και υπαρκτών προσώπων που όμως στο βιβλίο τελικά αποτελούν το έναυσμα για να ξεκινήσει η μυθοπλασία. Και στα δύο μου βιβλία οι ιστορίες διαδραματίζονται σε πραγματικούς χρόνους που έζησαν τα εν λόγω πρόσωπα και μπλέκουν πραγματικά ιστορικά γεγονότα, όμως οι πρωταγωνιστές διανύουν πορείες ζωής της δικής μου φαντασίας και καμιά φορά είναι η αλήθεια, της δικής τους επιλογής καθώς ζωντανεύουν!
- Επιπλέον, είναι πλημμυρισμένα από ιστορικά γεγονότα. Πόσος χρόνος χρειάζεται για την έρευνα, ώστε να είστε σίγουρη για το έγκυρο αποτέλεσμα;
Και για τα δύο βιβλία μέχρι τώρα χρειάστηκε πολύς χρόνος, σχεδόν δύο χρόνια στο σύνολο έρευνας για το καθένα που όπως καταλαβαίνετε γινόταν ενδιάμεσα από τη συγγραφή άλλων γραπτών. Από τη στιγμή που μου έρχεται μια ιδέα στο μυαλό και την τοποθετώ χρονικά αρχίζει και η έρευνα καθώς και το διάβασμα για να μπορέσω να έχω μια πλήρη εικόνα της εποχής που περιγράφω και των γεγονότων.
- Έχετε ασχοληθεί ακόμη και με την θεατρική γραφή, καθώς και με την ποίηση. Ποια πτυχή του εαυτού σας κρύβει το κάθε είδος;
Η ποίηση είναι ένα κομμάτι που με απασχόλησε ιδιαίτερα σε πιο μικρή ηλικία όταν είχα πολλές επιρροές και λόγω της παιδείας μου διάβαζα πολύ ποίηση και ως συνέπεια όλος ο συναισθηματισμός μου έβγαινε με αυτό τον τρόπο. Τα τελευταία χρόνια είναι η αλήθεια πως δεν γράφω ποίηση όπως παλιά και πιθανώς οφείλεται στο γεγονός πως δεν διαβάζω πλέον ποίηση όσο θα ήθελα. Από τη άλλη κάποιες φορές διακρίνω εγώ η ίδια στο γράψιμο μου μία λυρικότητα στις εκφράσεις που εικάζω πως μου έχει μείνει από τον τρόπο που σκεφτόμουνα πιο παλιά που έγραφα πολλά ποιήματα. Τώρα όσον αφορά στο θέατρο αυτό αποτελεί μία μεγάλη μου αγάπη που προσπαθώ να την εξελίξω όσο μπορώ παραπάνω. Επειδή είναι πιο σεναριακό σαν είδος αναγκαστικά μου καλύπτει αυτή την ανάγκη για γρήγορους ρυθμούς στις εναλλαγές σκηνών αλλά επίσης με βοηθά να μπορώ να φανταστώ εικόνες και να βρω τον τρόπο να τις περιγράψω όσο πιο ζωντανά γίνεται μέσω των διαλόγων των πρωταγωνιστών. Τέλος, επειδή πάντα τις ιστορίες που γράφω τις φαντάζομαι σαν ταινίες που βλέπω, το θέατρο μου καλύπτει την ανάγκη να δω τις ιστορίες μου να ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μου και αυτό το απολαμβάνω παρά πολύ!
- Επαγγελματικά, εκτός από την συγγραφή, ασχολείστε και με τις επιχειρήσεις. Πόσο εύκολο είναι να συνδυαστούν δύο τόσο διαφορετικά αντικείμενα;
Επειδή ο χώρος που δραστηριοποιούμαι είναι σχετικά συναφής καθώς ασχολούμαι με σενάρια, επικοινωνιακές ιδέες και καμπάνιες για φορείς και οργανισμούς και με ένα είδος μάρκετινγκ που έχουμε αναπτύξει με τη συνέταιρο μου και ονομάζεται «the novel approach», μπορώ να πω πως αυτά τα δύο αντικείμενα συνδυάζονται θεωρητικά. Αυτό που κάποιες φορές με δυσκολεύει πολύ είναι ο χρόνος που πιέζει και ο φόρτος εργασίας που σε συνδυασμό με την πνευματική προσπάθεια που απαιτείται κάνει την καθημερινότητα δύσκολη.
- Τελειώνοντας, θα ήθελα να μας δώσετε έναν τίτλο για τη ζωή σας, αν ποτέ αποφασίζατε να την αποτυπώσετε σε βιβλίο.
Ερώτηση που με κάνει πολύ να σκεφτώ είναι η αλήθεια! Η πρώτη μου σκέψη είναι κάπως αλληγορική θα έλεγα και είναι μια έκφραση που χρησιμοποιούσε ο πατέρας μου στα γερμανικά και μεταφρασμένη είναι «πράσινο κύμα» Είναι το φαινόμενο κατά το οποίο αν ένα αυτοκίνητο κινείται με την σωστή ταχύτητα και η κίνηση στους δρόμους το ευνοεί, τότε βρίσκει τα φανάρια πράσινα για μεγάλη ευθεία μπροστά του. Μεταφορικά είναι η χρυσή τομή ανάμεσα στην ορμή μιας διαδικασίας αλλαγών και τους περιορισμούς από εξωτερικούς παράγοντες που μας επιτρέπει να διανύσουμε μια απόσταση στο λιγότερο δυνατό χρόνο.
Χρήσιμοι Σύνδεσμοι:
Εκδόσεις Ψυχογιός: Πηνελόπη Κουρτζή
Facebook: Πηνελόπη Κουρτζή
