Ένας νέος δίσκος που περιλαμβάνει 13 ανέκδοτα τραγούδια μεγάλων καλλιτεχνών με ερμηνευτή τον Σταύρο Αβράμογλου, ενός Σερραίου τραγουδιστή με πάθος για το λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι μας ταξιδεύει με την καθαρή φωνή του σε μια άλλη εποχή παρέα με τον Τσιτάνη, τον Ζαμπέτα, τον Βαμβακάρη και άλλους παλαιούς μεγάλους καλλιτέχνες του λαϊκού τραγουδιού.
Το νέο cd του με τίτλο «Αυτοί που φύγαν», περιλαμβάνει δεκατρία ακυκλοφόρητα τραγούδια των Στέλιου και Μάρκου Βαμβακάρη, Χρήστου Τσιτσάνη, Γιώργου Ζαμπέτα, Κώστα Καπλάνη, Τόλη Χάρμα, Λουκά Νταράλα, Βαγγέλη Ατραΐδη, Γιάννη Καραμπεσίνη, Νίκου Καρανικόλα, Χρήστου Νικολόπουλου που έρχονται στο φως για πρώτη φορά. Ο τραγουδιστής μίλησε στο maxmag για το νέο του εγχείρημα και την αγάπη του για τη μουσική.
Επιμέλεια συνέντευξης: Γιώτα Γιδαροπούλου
- Γεια σας κ. Αβράμογλου θα ήθελα να σας ευχηθώ καλή επιτυχία για το νέο σας δίσκο. Αρχικά θα ήθελα να επικεντρωθούμε λίγο σε εσάς , τις προτιμήσεις σας και τις εμπειρίες σας. Οπότε η πρώτη μου ερώτηση αφορά την επιλογή της μουσικής που αντιπροσωπεύετε. Γιατί λαϊκό; Τι σημαίνει αυτό το είδος μουσικής για εσάς;
Κυρία Γιδαροπούλου, ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας.
Λαϊκό – και ετυμολογικά – είναι το τραγούδι που γράφτηκε και έγινε αποδεκτό από τον απλό λαό. Η δύναμη του είναι πρωτόλεια και μπορεί να συγκινεί τον ακροατή για πολλά χρόνια ίσως και για πάντα. Είναι απλό κατανοητό βασισμένο ενίοτε σε μουσικούς δρόμους που προκαλούν τα συναισθήματα . Όταν δε ο στίχος είναι ανάλογα δοσμένος και συμπορεύεται με το ηχόχρωμα, το τραγούδι σίγουρα θα αφομοιωθεί και θα παραμείνει στα ακούσματα του λαού. Πχ. Ποιος δεν τραγουδάει μετά από 70 περίπου χρόνια τη συννεφιασμένη Κυριακή του Τσιτσάνη ή την Φραγγοσυριανή του Βαμβακάρη? Κορυφαίοι λαϊκοί δημιουργοί υπήρξαν ο Τσιτσάνης, ο Βαμβακάρης, ο Καλδάρας, ο Χατζηχρήστος, ο Τούντας, ο Σκαρβέλης και πάρα πολλοί ακόμα.
- Με ποια μουσικά πρότυπα μεγαλώσατε και πόσο αυτά επηρέασαν τη ζωή σας;
Τα πρότυπα ασφαλώς και μας επηρεάζουν σε κάποιο βαθμό για την πορεία μας, ωστόσο η ανησυχία και η έρευνα του καλλιτέχνη είναι αυτή που θα καθορίσει την οριστική του διαδρομή. Μεγάλωσα με τα ακούσματα της ξένης μουσικής και έπαιζα κιθάρα σε νεανικά συγκροτήματα της εποχής τραγουδώντας Beatles, Rolling stones, Animals, κτλ.
Ένα μουσικός που επιθυμεί να έχει ταυτότητα, σε όποιο είδος εκπροσωπεί , θα πρέπει να έχει άποψη για πολλά μουσικά ρεύματα καθώς και το τι εκπροσωπεί το κάθε ένα.
Ερεύνησα λοιπόν πολλά και σαν απαύγασμα της έρευνας , κατέληξα σε κάτι που έχει παρελθόν, παρ;oν αλλά και μέλλον. Το λαϊκό τραγούδι έχει βαθιές ρίζες, ζει στην καθημερινότητα μας και μας συντροφεύει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.
- Είναι αλήθεια πως ένας τραγουδιστής θα πρέπει να κάνει σε όλη του τη ζωή φωνητική;
Η φωνή είναι ένα εργαλείο. Συντηρείται όπως ένα όργανο που θέλει συχνά κούρδισμα και επισκευές. Συχνά η κακή διατροφή και η κακή χρήση τραγουδώντας, μπορεί να επιφέρει διαφοροποίηση στις φωνητικές χορδές.
Έτσι το κάπνισμα , οι συχνές λοιμώξεις, οι αϋπνίες, το αλκοόλ, η επιμονή να τραγουδάμε σε πολύ ψηλούς τόνους , δημιουργεί προβλήματα.
Πέρα από όλα αυτά , είναι σαφώς πολύ χρήσιμο να κάνουμε περιοδικά ασκήσεις για όλους τους λόγους που προανέφερα.
- Είστε χρόνια στον χώρο με αρκετούς προσωπικούς σας δίσκους αλλά όπως έχετε πει κι εσείς ο ίδιος σε παλιότερη σας συνέντευξη ποτέ δεν το κυνηγήσατε. Τι ήταν αυτό που σας εμπόδισε να κυνηγήσετε το όνειρο σας;
Εξαρτάται πως τίθεται το ερώτημα. Να κυνηγήσω κάτι που θα με ανεβάσει ψηλά ώστε να γίνω γνωστός και να κερδίσω χρήματα?
Δεν ξεκίνησα έτσι, ούτε και ήταν ο σκοπός της ζωής μου, όχι όμως πως δεν θα με ενδιέφερε. Η ζωή έχει πολλές αποχρώσεις και πολλές διαφορετικές αξίες. Η ενασχόληση μου με πολλά και διαφορετικά πράγματα δεν μου έδωσε τον χρόνο να κυνηγήσω κάτι μοναδικό
Πχ. Ασχολήθηκα με την ελεύθερη πτήση, όντας εκπαιδευτής σε αιωρόπτερα και αλεξίπτωτα πλαγιάς (parapente). Έγραψα βιβλία και πήρα άλλες ξεχωριστές ικανοποιήσεις πετώντας και διδάσκοντας.
Για πολλά χρόνια ασχολήθηκα με την ξυλογλυπτική, μέχρι που η τέχνη έσβησε καθώς η τεχνολογία φρόντισε γι’ αυτό.
Υπήρξα νεότερος, πρωταθλητής Ελλάδας στην Ελληνορωμαϊκή πάλη .
Όλα αυτά θέλουν το χρόνο τους και σε αποτρέπουν στο να ασχοληθείς μόνο με ένα είδος. Βέβαια έχει ένα κόστος, αλλά το κέρδος, η ευτυχία και χαρά που μου πρόσφεραν όλα τα άλλα, είναι κάτι άλλο που μόνο εγώ μπορώ να το περιγράψω.
- Έχει ξεσπάσει χρόνια τώρα μια διαμάχη ανάμεσα στο έντεχνο και στο λαϊκό. Τι πιστεύετε εσείς για αυτό;
Από ποιους έχει ξεσπάσει? Από τους αδαείς? Το κάθε είδος έχει τον χώρο του και τα δικά του εργαλεία. Για το λαϊκό έγραψα την άποψή μου. Όσο για το έντεχνο, δεν βρίσκω κάτι ουσιαστικό που θα πρέπει να αντιμάχεται το λαϊκό με κάτι που εκ προοιμίου έχει μια ταυτότητα.
Δηλαδή τι? Να μας αποδείξει πως είναι κατώτερο?
Άλλωστε το πραγματικά έντεχνο τραγούδι δεν θα μπορούσε να έχει αυτή την τάση. Και όταν μιλάμε για έντεχνο και για να δώσουμε ακριβέστερη έμφαση στον προσδιορισμό, λέμε πως είναι ένα τραγούδι με ξεχωριστό στίχο, ενορχήστρωση από έναν καταξιωμένο συνθέτη και η επιλογή οργάνων και ενορχήστρωσης να αποτελέσουν μια διαφορετικότητα.
- Ας περάσουμε στο νέο σας δίσκο «Αυτοί που ‘φύγαν» που περιλαμβάνει 13 ανέκδοτα τραγούδια τεράστιων καλλιτεχνών. Θέλω να σταθούμε λίγο στη λέξη ανέκδοτα, πως κατέληξαν σε εσάς αυτά τα κομμάτια και γιατί επιλέξατε αυτή τη χρονική στιγμή για την έκδοση τους;
Ανέκδοτο είναι κάτι που δεν έχει εκδοθεί. Ήταν μία προσπάθεια πολλών ετών, διότι δεν είναι το ευκολότερο να τα βρεις και δυσκολότερο να σου τα εμπιστευθούν οι κληρονόμοι.
Όταν αγαπάς κάτι πολύ νομίζω πως πάντα υπάρχει ελπίδα. Οι άνθρωποι που τα εμπιστεύθηκαν λύγισαν από την επιμονή μου και την υπέρμετρη αγάπη που έδειξα γι’ αυτό. Και μετά θα έπρεπε να αποδείξω πως δεν πρόδωσα την εμπιστοσύνη τους. Νομίζω πως τα κατάφερα, αν και την πιστοποίηση θα την δώσει μόνο ο κόσμος, διότι το ένστικτο του λαού είναι αλάνθαστο.
Δεν υπάρχει αίτιο γιατί διάλεξα αυτή τη στιγμή να τα εκδώσω .
Αν δεν ήταν τώρα θα ήταν του χρόνου. Δεν υπάρχει σκοπιμότητα.
- Τι συναισθήματα βιώνετε όταν τραγουδάτε αυτά τα κομμάτια γνωρίζοντας την προέλευση τους από μεγάλους δημιουργούς;
Πρώτα το βάρος της ευθύνης. Να τα αποδώσω σύμφωνα με το τι θέλει το κάθε τραγούδι να πει. Σίγουρα νιώθω γοητευμένος τραγουδώντας τα.
Άλλωστε και ποιος δεν θα ήταν.
- Ακούγοντας κι εγώ η ίδια τα τραγούδια του καινούργιου σας CD επιτρέψτε μου την έκφραση «μου σηκώθηκε η τρίχα», με ταξιδέψατε σε πολλά χρόνια πίσω, όταν to λαϊκό τραγούδι είχε την αναγνώριση που έπρεπε και τους αντιπροσώπους του, γιατί πλέον λίγοι είναι εκείνοι που το αντιπροσωπεύουν επάξια. Τι θεωρείτε πως λείπει από το σημερινό λαϊκό στερέωμα;
Κατ’ αρχήν να σας ευχαριστήσω που επιβεβαιώνετε την έννοια του καλού τραγουδιού, κάτι που αθροιστικά μου δίνει το δικαίωμα να σκεφτώ πως άξιζε όλος αυτός ο κόπος.
Λαϊκά τραγούδια γράφτηκαν και θα γράφονται για πάντα. Αυτό που κάνει την διαφορά όμως είναι οι εποχές που γράφτηκαν καθώς οι πολιτισμικές αξίες της εκάστοτε εποχής. Τότε πχ. Ένα ερωτικό τραγούδι έβγαινε μέσα από προσωπικά βιώματα και όχι από ‘’καψούρα’’ αν μου επιτρέπετε την λέξη. Οι αξίες είχαν κάποια άλλη έννοια και βαρύτητα που σήμερα δεν υπάρχουν ή αν υπάρχουν είναι αμφισβητούμενες. Πώς να το πω….. σε όλα επήλθε μια νοθεία ή μια ευκολότερη λύση, πάντα με σκοπό το κέρδος
Γιατί όχι και στο τραγούδι και στον στίχο. Διανύουμε μια μεταβατική περίοδο ως προς τα ακούσματα τα οποία έχουν παρεισφρήσει στην γενικότερη μουσική μας παιδεία, με αποτέλεσμα την σύγχυση του ακροατή. Μόνο σε όσους έχουν τη διάθεση και το χρόνο ώστε να μελετήσουν ό,τι τους ενδιαφέρει μπορούμε να εμπιστευθούμε πια.
- Πώς σκέφτεστε να το προχωρήσετε στην προώθηση των κομματιών; Θα μπορεί ο κόσμος να σας απολαύσει κάπου;
Βέβαια. Ήδη την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου ήμουν στον Ρυθμό, στην Ηλιούπολη έκανα την παρουσίαση της δουλειάς μου με την συμμετοχή της Σοφίας Παπάζογλου, του Γεράσιμου Ανδρεάτου και του Δημήτρη Κοντογιάννη.
Πέρα από την διαφήμιση και την προσωπική μου παρουσία και φροντίδα δε νομίζω πως υπάρχει άλλος τρόπος.
- Κλείνοντας θα ήθελα να μου αναφέρετε τον αγαπημένο σας στίχο τραγουδιού και να μου εξηγήσετε τον λόγο;
Είναι πάρα πολλοί και μάλλον θα αδικήσω κάποιους αν μείνω μόνο σε ένα. Άλλωστε οι στίχοι δεν μιλούν μόνο για κάτι συγκεκριμένο. Τον έρωτα, την κοινωνία, την εγκατάλειψη, την προδοσία κ.ο.κ
Ωστόσο θα σας πω ένα για παράδειγμα δηλαδή με εντυπωσιάζει.
Ένας στίχος του Βαμβακάρη λέει…
«Τα ματόκλαδα σου λάμπουν σαν τα λούλουδα του κάμπου».
Πόσους συνειρμούς και καθάριες εικόνες μπορεί να δημιουργήσει ο στίχος του Βαμβακάρη. Ξετυλίγονται εικόνες και ξεχύνονται βιώματα με απλές καθάριες φράσεις.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας κι ελπίζω τα τραγούδια σας να βρουν την απήχηση που τους αξίζουν. Να είστε καλά.
Σας ευχαριστώ και εγώ γιατί δίνετε βήμα σε ‘’ εραστές’’ της μουσικής και όχι σε κάποιον έμπορο που σκέφτεται πως θα τα οικονομήσει. Να είστε και εσείς καλά.
Απολαύστε κάποια τραγούδια του:
