Το θέατρο, που έχει αποδείξει την αθανασία του και σε δυσκολότερες συνθήκες από τη σημερινή, έχει ξανασηκώσει αυλαία εδώ και λίγους μήνες. Σε αυτό το πλαίσιο επιστρέφει και μία παράσταση που αγαπήθηκε πολύ από το χανιώτικο κοινό, το Ας ερχόσουν για λίγο του Δημήτρη Μαλισσόβα, που ξεκινάει μία περιοδεία στην Κρήτη από την Στέγη Τεχνών σε σκηνοθεσία της Μαρίας Λεκάκη. Ο Κώστας Σταυρουλάκης, υπεύθυνος της Στέγης Τεχνών και βασικός ηθοποιός της παράστασης, μας μίλησε για το έργο, για τις προηγούμενες παραστάσεις και την περιοδεία που ετοιμάζεται. Παράλληλα μας σύστησε την Στέγη Τεχνών, η ο οποία έχει πολλές αξιόλογες παραστάσεις στο ενεργητικό της στα Χανιά, και μίλησε για τα σχέδια του, τους συνεργάτες του και την αγάπη για την υποκριτική η οποία είναι ολοφάνερη όταν το δει κάποιος στη σκηνή.
Μιλήστε μας για το έργο ‘’Ας ερχόσουν για λίγο’’.
Το “Ας ερχόσουν για λίγο…” είναι μια μουσικοθεατρική παράσταση αφιερωμένη στη ζωή και το έργο του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Μιχάλη Σουγιούλ… Σε πολλούς το όνομα αυτό δε θυμίζει κάτι, όμως τα τραγούδια του είναι ιδιαίτερα γνωστα. Ενδεικτικά θα αναφέρω το “Τραμ το τελευταίο”, το “Άστα τα μαλλάκια σου” “Αλά, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα”. Το πολύ έξυπνο κείμενο του Δημήτρη Μαλισσόβα, μας συστήνει τον συνθέτη και την παρέα του μέσα από κωμικές αλλά και δυσάρεστες καταστάσεις. Μέσα από την ζωή του βλέπουμε πώς βίωσαν οι Έλληνες τον ξεριζωμό της Σμύρνης, την κατοχή, τις δυσκολίες της καθημερινότητας αλλά και τον ρομαντισμό, την ομορφιά της παλιάς Αθήνας και τα ακούσματα εκείνων των δεκαετιών. Επίσης βλέπουμε άγνωστες πτυχές της ζωής πολλών και γνωστών καλλιτεχνών όπως της Ζωζώς Σαπουτζάκη, της Σπεράντζα Βρανά, του Αλέκου Σακελλάριου, της Σοφίας Βέμπο και πολλών άλλων που συνεργάστηκαν μαζί του και αποτελούσαν τη στενή του παρέα.
Είναι γνωστό ότι πριν την πανδημία η παράσταση έκανε ένα πετυχημένο κύκλο παραστάσεων. Πείτε μας δύο λόγια.
Η παράσταση αυτή έκανε ήδη δύο κύκλους παραστάσεων. Τον Νοέμβριο του 2019 και τον Φεβρουάριο του 2020. Η ομάδα είχε δεθεί πολύ και τα λόγια του κόσμου μας είχαν συγκινήσει. Πιστεύαμε ότι εκεί θα σταματούσε το ταξίδι αλλά μια χαραμάδα έμεινε ανοικτή. Λίγο μετά την τελευταία παράσταση το Ανουσάκειο ίδρυμα, μας έκανε την πρόταση να παίξουμε στο Πέτρινο θέατρο στα Νωπήγεια κι έτσι μπήκε η σκέψη για την περιοδεία. Προσπαθήσαμε για το καλοκαίρι του 2020 όμως μας πρόλαβαν τα γεγονότα, οπότε πίστεψα ξανά ότι έκλεισε αυτός ο κύκλος. Να λοιπόν που διαψεύστηκα και ήρθε η στιγμή αυτά τα υπέροχα τραγούδια να ακουστούν στα ανοιχτά θέατρα ,με τα αστέρια και το φεγγάρι συντροφιά! Με την υπέροχη, ζωντανή μας ορχήστρα επί σκηνής.. Πιστεύω ότι ταιριάζει πάρα πολύ το ύφος της παράστασης σε ανοιχτό θέατρο. Μας πάει πολύ πίσω… Στα ανοικτά θέατρα της τότε Αθήνας (Άλσος ,Αίγλη). Άλλωστε εκεί ο Σουγιούλ ανέβαζε τις δικές του παραστάσεις.
Πείτε μας για την περιοδεία που πρόκειται να γίνει.
Πείτε μας για την περιοδεία που πρόκειται να γίνει.Η περιοδεία μας έχει επιλεγμένους σταθμούς αυτή τη φορά. Αφενός γιατί την έκλεισα τελευταία στιγμή και αφετέρου επειδή είμαστε μεγάλος θίασος για να μπορέσουμε να συντονιστούμε και να πάμε σε πολλά μέρη. 24 άτομα ,σκηνικά και πολλά κοστούμια δύσκολα μεταφέρονται. Για φέτος λοιπόν, 28/7 είμαστε καλεσμένοι από το Αννουσάκειο ίδρυμα να παίξουμε στο Πέτρινο θέατρο στα Νωπήγεια , 31/7 παίζουμε στο κηποθέατρο Ν.Καζαντζάκης στο Ηράκλειο, 3/8 στο θέατρο Ανατολικής τάφρου στα Χανιά και κλείνουμε 23/8 στο θέατρο Ερωφίλη στο Ρέθυμνο.
Για κάποιους συνεργάτες που θα θέλατε να αναφέρετε;
Θα ήθελα να αναφέρω όλους τους συντελεστές της παράστασης γιατί η επιτυχία της οφείλεται σε όλους. Τη Μαρία Λεκάκη που έκανε τη σκηνοθεσία και τη διδασκαλία των ρόλων, τη Δέσποινα Δρακάκη η οποία έχει όλη την μουσική επιμέλεια της παράστασης, καθώς και την Ελτίνα Ταβουλάρη που έχει ντύσει με χορογραφίες και κίνηση όλα αυτά τα όμορφα τραγούδια. Ξέρω ότι είναι πολλά τα ονόματα αλλά το θέατρο είναι μια ομαδική δουλειά και αξίζει να τα αναφέρουμε:
Κείμενο: Δημήτρης Μαλισσόβας
Σκηνοθεσία: Μαρία Λεκάκη
Μουσική διδασκαλία: Δέσποινα Δρακάκη
Χορογραφίες: Ελτίνα Ταβουλάρη
Συμμετέχουν: Αγγελική Αλβανού Χρύσα Αλεξανδράκη Νίκος Δεσποτάκης Κωνσταντίνος Κακαβελάκης Ελένη Καλαϊτζάκη Εύη Μαναβάκη Ελένη Μαργαρίτη Γεωργία Μαρκαντωνάκη Παναγιώτης Μινωτάκης Δημήτρης Πουλιδάκης Ηρακλής Σαββάκης Αλέξης Σακρ Κώστας Σταυρουλάκης Νεκταρία Σφιγκάκη Ελτίνα Ταβουλάρη Βασίλης Τζούμας
Βιολί : Πέτρος Δούναβης
Ακορντεόν: : Έλσα Στουρνάρα
Πιάνο : Δέσποινα Δρακάκη
Τύμπανα : Ηλίας Κοντούδης
Φωνητικά : Νεκτάριος Ξανθουδάκης
Συστήστε μας τη ‘’Στέγη Τεχνών’’
Για την Στέγη Τεχνών είμαι πολύ περήφανος μπορώ να πω… Την δημιούργησα με πολλή αγάπη και μεράκι απλά και μόνο για να μπορούμε να ανεβάζουμε μεγάλες παραστάσεις, οι οποίες θα πλησιάζουν όσο γίνεται τις επαγγελματικές. Μπορεί οι ηθοποιοί της εκάστοτε παράστασης να μην είναι επαγγελματίες, ωστόσο μέσω του θεατρικού εργαστηρίου της Μαρίας Λεκάκη οι παραστάσεις δουλεύονται πολύ και δεν ανεβαίνουν αν δεν είναι απόλυτα έτοιμες. Πέρα από αυτό όλοι οι υπόλοιποι συνεργάτες (σκηνοθέτες, μουσικοί, χορογράφοι, ηχολήπτες, φωτιστές, όσοι ασχολούνται με ρούχα, μαλλιά και μακιγιάζ) είναι επαγγελματίες. Ακόμη και η διαφήμιση γίνεται σε επαγγελματικά πλαίσια οπότε το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε. Η Στέγη Τεχνών παρουσίασε το “Σεσουάρ για δολοφόνους”, μια παράσταση που ταξίδεψε σε όλη την Κρήτη , το μουσικοθεατρικό των Ρέππα Παπαθανασίου “Ποια Ελένη” καθώς και την “Λυσιστράτη”. Και έρχονται και άλλα…
Μιλήστε μας για τη σχέση σας με την υποκριτική.
Η σχέση μου με την υποκριτική είναι στα πλαίσια του ερασιτεχνικού με όλη την σημασία της λέξης. Εραστής της τέχνης που λένε… Μου αρέσει και με εκφράζει απόλυτα… Θα ήθελα κάποια στιγμή να το πάω και στο πιο επαγγελματικό της επίπεδο! Είναι στα άμεσα σχέδιά μου.
Υπάρχει κάποια δουλειά που ξεχωρίζετε;
Δεν ξέρω… Θα έλεγα το “Ποια Ελένη” των Ρέππα-Παπαθανασίου, που ήταν η πρώτη μας μεγάλη παραγωγή με 30μελη θίασο. Ήταν και δύσκολος ο ρόλος μου τότε. Νομίζω όμως ότι το “Ας ερχόσουν για λίγο…” άγγιξε περισσότερο τις ψυχές του κόσμου…Αγαπήθηκε πολύ στα Χανιά οπότε νομίζω ότι αυτόματα έγινε ξεχωριστό στην καρδιά μου… Όταν είσαι στα καμαρίνια και ετοιμάζεσαι (γιατί πέρα από την παραγωγή παίζω κι όλας) και έρχονται και σου λένε “Περιμένει κόσμος έξω όμως δεν έχουμε άλλες θέσεις, δε φεύγουν, θέλουν να μπουν έστω και όρθιοι” και επαναλαμβάνεται το ίδιο κάθε μέρα, δεν μπορεί παρά να έχει αυτή η παράσταση ξεχωριστή θέση μέσα μου!
Πάντα υπάρχει κάτι στο ‘’συρτάρι’’. Μπορούμε να αποκαλύψουμε κάτι;
Στο συρτάρι υπάρχει μία παράσταση η οποία θα ανέβει το 2022, αν όλα πάνε καλά με την πανδημία… Είναι κι αυτή μουσικοθεατρική, με πολυμελή θίασο. Θα μιλήσουμε ακόμη μια φορά για τη ζωή ενός πολύ μεγάλου και γνωστού συνθέτη. Τα τραγούδια του είναι αγαπημένα και τα έχουμε τραγουδήσει όλοι. Αυτή τη φορά η παράσταση θα έχει έντονο άρωμα…μπουζουκιού! Νομίζω έδωσα πολλά στοιχεία!!!
Κάποιο μήνυμα που θέλετε να δώσετε για το τέλος
Να είμαστε όλοι υγιείς και δημιουργικοί. Με αισιοδοξία και πλατιά χαμόγελα θα ξεπεραστεί αυτή η δύσκολη κατάσταση.
