Μια από τις πιο αναμενόμενες σειρές της χρονιάς είναι εδώ. Τελικά το Hunters αξίζει τον χρόνο σας, ναι ή όχι;
To Hunters είναι αμερικάνικη σειρά από τον δημιουργό David Weil σε παραγωγή των Jordal Peele, Tom Lesinski και David Ellender. Πρωταγωνιστές είναι οι Logan Lerman, Greg Austin, Louis Ozawa, Kate Mylvany, Josh Radnor, Jerrika Hinton, Dylan Baker και φυσικά ο Al Pacino.
Εις το όνομα των Hunters!
Στην Αμερική της δεκαετίας του ’70 η σειρά ακολουθεί μια επίλεκτη ομάδα απο vigilantes ονόματι Hunters με αρχηγό τον Meyer Offerman (Pacino). Οι Hunters έχουν μια και μόνο αποστολή: να βρούν και να τιμωρήσουν εναπομείναντες αξιωματούχους του 3ου Ράιχ και του Ναζιστικού Κόμματος, που διέπραξαν εγκλήματα κατά των ανθρωπότητας και συγκεκριμένα κατά των Εβραίων στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Αυτό που, όμως, ανακαλύπτουν ξεπερνάει και τα πιο τρελά τους όνειρα. Όχι μόνο υπάρχουν πολύ περισσότεροι Ναζί απ’ ό, τι πίστευαν, αλλά υπάρχει και μια τεράστια συνομωσία από μέρους τους, για να εδραιώσουν το 4ο Ράιχ στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο. Μια συνομωσία που συνδέεται με τα πιο σημαντικά ιστορικά γεγονότα της Αμερικής του 20ου αιώνα. Αυτό που ακολουθεί είναι ένα παιχνίδι μεταξύ γάτας και ποντικιού ανάμεσα στους Ναζί και τους Hunters.
Τα θετικά της σειράς
Στο παρόν άρθρο θα αναλύσω λίγο τι μου άρεσε και τι όχι, στο Hunters. Μετά εναπόκειται στη δική σας κρίση αν θα δείτε τη σειρά. Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά της σειράς.
Καταρχάς οι ερμηνείες του Hunters είναι πραγματικά εκπληκτικές από το cast στο σύνολό του. Πραγματικά έχω να δω τόσο καλές ερμηνείες μαζεμένες από το The End of the f***** World. Όλοι οι ηθοποιοί φαίνονται να ξέρουν σε πραγματικά αξιοθάυμαστο βαθμό πώς να κρατήσουν τις ισορροπίες ανάμεσα σε δράμα και κωμωδία. Καμία ερμηνεία δεν μου “κλώτσησε” και όλοι οι ηθοποιοί ήταν κάτι παραπάνω από άριστοι. Και επειδή ξέρω ότι ο Al Pacino είναι ο πραγματικός σταρ των Hunters, θα σας πv μόνο ότι ήταν… ο γνωστός Al Pacino! -με στιγμές ηρεμίας και εκρήξεις οργής εκεί που χρειαζόταν. Επίσης να πούμε ότι αυτή ήταν η πρώτη σειρά στην οποία συμμετέχει ο Pacino στην καριέρα του.
Το δεύτερο θετικό είναι οι χαρακτήρες. Αν και, λόγω αριθμού, δεν είχαν όλοι το ίδιο screen-time και συνεπώς όχι τον ίδιο χρόνο να “αναπνεύσουν” στη σειρά, πρέπει να πω ότι το Ηunters με εξέπληξε πολύ θετικά. Αναφορικά με τους χαρακτήρες υπάρχει μια Ταραντινιακή προσέγγιση. Οι περισσότεροι είναι καλογραμμένοι, με πολύ ωραίες ατάκες, μοναδικά χαρακτηριστικά ο καθένας και μια σπιρτάδα που αναμειγνύεται με ισορροπημένο δράμα. Επιπλέον για τον κάθε χαρακτήρα -σχεδόν- παίρνουμε μια μικρή “γεύση” απο το παρελθόν τους, η οποία είναι αρκετή, ώστε να καταλάβουμε πόσο ψυχικά τραυματισμένοι είναι οι περισσότεροι από αυτούς και ποια είναι η αιτία που τους κάνει να συμμετέχουν στο όλο εγχείρημα. Δεν ξέρω αν μπορώ να διαλέξω έναν αγαπημένο χαρακτήρα, γιατί το 99% των χαρακτήρων μού άρεσε.
Τέλος αυτό που μου άρεσε είναι η ατμόσφαιρα και η αναπαράσταση της δεκαετίας του ’70, με ωραία και ζωντανά πλάνα και μουσική της εποχής.
Οι προβληματισμοί μου
Αυτό που με προβλημάτισε κυρίως είναι η σκηνοθεσία. Η σειρά αν και φαίνεται στην αρχή ότι πάει να δοκιμάσει μια διαφορετική “συνταγή”, στη συνέχεια των επεισοδίων κάνει υπερβολική χρήση της συνταγής αυτής, με αποτέλεσμα να κουράζει και να επαναλαμβάνεται. Σε πόσες σκηνές θα δούμε τους Hunters να ανακρίνουν έναν Ναζί με -σχεδόν- πανομοιότυπο τρόπο; Πόσες φορές θα δούμε τα μικρά σατιρικά tv spots στη μέση μιας σκηνής που θυμίζουν έντονα Jordan Peele; Πόσες φορές θα δούμε flashbacks; Πόσα επεισόδια θα χρειαστούν, ώστε ο άτυπος πρωταγωνιστής Jonah, να “πάρει μπρός”; Αυτά και μερικά άλλα είναι από τα σημεία στα οποία νομίζω η σειρά θα μπορούσε να κάνει οικονομία χρόνου και πλάνων, χωρίς να κουράζει τον θεατή.
Ένας δεύτερος προβληματισμός που έχω είναι σχετικά με την υπερβολική ανάλυση χαρακτήρων σε σημεία, που η σειρά κάνει “κοιλιά”. Προηγουμένως ανέφερα το πόσο μου άρεσαν οι χαρακτήρες, αλλά πολλές σκηνές θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα και πάλι να έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα.
Τέλος θα έπρεπε η σειρά να έχει περισσότερη δράση, κατά τη γνώμη μου. Όταν το βασικό premise του Hunters είναι μια ομάδα από vigilantes που κυνηγούν Ναζί, θέλω να δω περισσότερο κάτι σε στύλ “Άδοξοι Μπάσταρδη”, με βία και δράση παρά υπερβολική fleshed-out ανάλυση χαρακτήρων.
Aξίζει τελικά το Hunters;
Ναι, θεωρώ ότι αξίζει να δείτε το Hunters και να επενδύσετε το χρόνο σας. Αν και η σειρά έχει κάποια θεματάκια και μπορεί πολλά από αυτά που παρουσιάζει να σας βρίσκουν ιδεολογικά αντίθετους (θα καταλάβετε τι εννοώ), η σειρά αξίζει για τους χαρακτήρες, την πλοκή, της ’70s ατμόσφαιρα και τις ερμηνείες, το cliifhanger στο τέλος και το plot twist.
Αν και ομολογώ ότι περίμενα λίγα περισσότερα πράγματα από το Hunters, εντούτοις δεν με απογοήτευσε και πέρασα πολύ καλά βλέπoντας τo, βρίσκοντας πιο πολλά θετικά παρά αρνητικά.
