
Η Κατερίνα Βασιλάκου πρωταγωνίστησε σε έργα ρεπερτορίου διότι κατά βάση ήταν μία θεατρική ηθοποιός. Όμως η ίδια έγινε γνωστή από το σινεμά. Η πρώτη της δουλειά ήταν στην ταινία «Της μιας δραχμής τα γιασεμιά» στο πλευρό του Ορέστη Μακρή, ούσα ακόμα μαθήτρια της σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της, το 1962, ξεκίνησε να συνεργάζεται με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Έπαιξε στις παραστάσεις «Ο Γλάρος», «Δωδεκάτη Νύχτα», «Οθέλλος», «Ο Αρχοντοχωριάτης», «Τρισέγευνη», «Το Νησί της Αφροδίτης», «Ματωμένος γάμος», «Ο Επιθεωρητής» και στο «Παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας». Ήταν μια περίοδος που ευτύχισε να συνεργαστεί με τα θηρία της ελληνικής σκηνής όπως η Κυβέλη, ο Τίτος Βανδής, ο Αλέξης Σολωμός, ο Πέλος Κατσέλης, ο Μίνωας Βολανάκης και ο Σωκράτης Καραντινός.
Η επιτυχία της συνεχίστηκε στην Αθήνα, όπου σηματοδότησε και την συνεργασία της με μεγάλα θεατρικά σχήματα της εποχής.
Ο θίασος με τον σύζυγό της, Θανάση Μυλωνά
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 δημιούργησε με τον Θανάση Μυλωνά τον δικό τους θίασο με παραστάσεις σε Αθήνα και επαρχία. Το πρώτο τους ανέβασμα ήταν «Το ημερολόγιο της Άννας Φράνκ» των Γκούντριχ-Χάκετ. Έπειτα ακολούθησαν τα έργα «Ξυπόλυτη στο Πάρκο» του Νηλ Σάιμον, «Το πρώτο χάδι» του Τένεσι Ουίλιαμς και «Γεύση από μέλι» της Σίλα Ντελάνυ. Ο θίασος τους όμως είχε μικρή απήχηση στο κοινό και αυτό διότι ήθελαν να δουν την κινηματογραφική Κατερίνα Βασιλάκου και όχι την θεατρική. Στην επαρχία οι θαυμαστές της ήθελαν να δουν από κοντά την γυναίκα που έπαιζε σε ταινίες μελό δίπλα στο Νίκο Ξανθόπουλο.

Για κάποια χρόνια δούλεψε με την Έλλη Λαμπέτη, τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τη Νόνικα Γαληνέα, τον Κώστα Καζάκο, τη Τζένη Καρέζη, τον Νίκο Κούρκουλο και την Ξένια Καλογεροπούλου. Ανθρώπους τους οποίους θαύμαζε και εκτιμούσε πολύ. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο θίασος που είχε δημιουργήσει με τον Θανάση Μυλωνά ανασυγκροτήθηκε. Στην δεύτερη περίοδο παρουσίασαν έργα των Τζέιμς Μπάρυ, Σαίξπηρ, Μάξιμ Γκόρκυ και Άντριου Ντέιβις. Η μεγάλη τους επιτυχία ήταν «Οι Μικροαστοί» του Γκόρκυ στο Θέατρο Αλάμπρα.
Όμως η ζωή δεν είναι πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα. Το 1987 ο Θανάσης Μυλωνάς διαγνώστηκε με καρκίνο και έφυγε δύο χρόνια αργότερα. Η αρρώστια του Θανάση την επηρέασε και για δύο χρόνια εγκατέλειψε την υποκριτική προκειμένου να στηρίξει τον σύζυγό της. Ο θάνατος του άφησε τεράστιο κενό σε εκείνη και την κόρη τους, Ελένη.
Η επιστροφή στο θέατρο και το Θέατρο «Κατερίνα Βασιλάκου»
Η Κατερίνα Βασιλάκου επέστρεψε στο θέατρο το 1990. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσε μόνη της μετά την απώλεια του αγαπημένου της συντρόφου. Στο διάβα της βρήκε πολλά εμπόδια που την έκαναν πιο δυνατή στις δυσκολίες. Το 1992 εγκαινίασε το Θέατρο Πανελλήνιο, ανεβάζοντας έργα του Χάρολντ Πίντερ σε σκηνοθεσία Μ. Βολανάκη. Από το Θέατρο Πανελλήνιο έφυγε το 1995. Από τότε και μέχρι το 2001 έκανε περιοδείες σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Το 2001 απέκτησε τη δική της θεατρική στέγη στην περιοχή του Μεταξουργείου, το Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου. Ήταν ένα όνειρο ζωής για την ίδια που έγινε πραγματικότητα. Ωστόσο δεν πρόλαβε να το χαρεί παρά μόνο για λίγο ανεβάζοντας μόνο μία θεατρική παράσταση. Έφυγε πολύ νέα, σε ηλικία 60 ετών από σπάνιο μύκητα στον εγκέφαλο, στις 4 Ιουλίου 2001.
Πηγές από το διαδίκτυο
¨Κατερίνα Βασιλάκου: Το όνειρο ζωής που δεν πρόλαβε να χαρεί και ο ξαφνικός θάνατος της από σπάνια ασθένεια¨. (2020). Ανακτήθηκε από το enimerotiko.gr τον Οκτώβριο 2020.
¨Κατερίνα Βασιλάκου¨. (2020). Ανακτήθηκε από το ellinikoskinimatografos.gr τον Οκτώβριο 2020.
¨Κ. Βασιλάκου: Ο πρόωρος θάνατος της.¨ (2018). Ανακτήθηκε από το in.gr τον Οκτώβριο 2020.
Πληροφορίες χρησιμοποιήθηκαν από την ιστοσελίδα του Νέου Θεάτρου Κατερίνα Βασιλάκου, vasilakou.theater. και από την el.wikipedia.org τον Οκτώβριο 2020.