Παρακολουθήσαμε τις Ανθισμένες Μανόλιες του Ρόμπερτ Χάρλινγκ στο πλήρως ανακαινισμένο Alhambra Art Theatre υπό την διεύθυνση της Βάσιας Παναγοπούλου και του Δημήτρη Αγγελόπουλου. Το νέο θέατρο διαθέτει χώρους για οποιαδήποτε εικαστική εκδήλωση, ενώ υπάρχει πρόσβαση για άτομα με ειδικές ανάγκες. Tο φουαγιέ διαθέτει ένα πολύ ευχάριστο μπάρ όπου οι θεατές μπορούν να απολαύσουν το ποτό τους.
Οι Ανθισμένες Μανόλιες παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά ως κινηματογραφική ταινία με τίτλο «Steel Magnolias» σε σκηνοθεσία Χέρμπερτ Ρος και σενάριο του ίδιου του θεατρικού συγγραφέα, Ρόμπερτ Χάρλινγκ, με πρωταγωνίστριες τις: Σάλι Φιλντ, Ντόλι Πάρτον, Σίρλεϊ ΜακΛέιν, Ντάριλ Χάνα, Ολυμπία Δουκάκη και Τζούλια Ρόμπερτς. Κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 15 Νοεμβρίου 1989 με μεγάλη εισπρακτική επιτυχία. Η Τζούλια Ρόμπερτς τότε είχε πάρει υποψηφιότητα για Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου και βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της. Ακολούθησαν περιοδείες σε Αμερική και Ευρώπη ως θεατρικό έργο και στην Ελλάδα παρουσιάστηκαν το καλοκαίρι του 2021 στο θέατρο Χυτήριο ενώ συνεχίζουν την θεατρική τους επιτυχία και το χειμώνα στο Alhambra Art Theatre.
Ένα κομμωτήριο, το οποίο βρίσκεται σε μια κωμόπολη του αμερικανικού νότου στην Λουϊζιάνα, αποτελεί τόπο συνάντησης έξι γυναικών. Ένα μέρος όπου η καθεμία ξεσπά λέγοντας τα ψυχολογικά της προβλήματα. Έξι τελείως διαφορετικές γυναίκες που τους ενώνει ένας τόπος καλλωπισμού. Μια καθαρά γυναίκεια συνάντηση. Με σκοπό την ψυχολογική υποστήριξη που δίνει οικειοθελώς η μια στην άλλη. Έξι απλές καθημερινές γυναίκες της διπλανής πόρτας που η μοναξιά που νιώθουν καλύπτεται με αυτή τη συνάντηση και τους διαλόγους που ανταλλάσσουν μεταξύ τους. Το κλίμα που επικρατεί στο κομμωτήριο είναι φιλικό με οικειότητα και ενσυναίσθηση μεταξύ των γυναικών, γεγονός που το κομμωτήριο σχεδόν καθιστά το δεύτερό τους σπίτι.
Η Κατερίνα Μπιλάλη ως Τρούβι είναι μια δυναμική ιδιοκτήτρια του κομμωτηρίου, η οποία με επαγγελματικό ταπεραμέντο προσπαθεί να ικανοποιήσει τις πελάτισσες και φίλες της τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Κάνει τα πάντα για να τις ευχαριστήσει και ως προς το στιλιστικό τους αποτέλεσμα. Η βοηθός της, Ανελ, την οποία ενσαρκώνει η Εύη Δαέλη, είναι νέα βοηθός στο κομμωτήριο αλλά και νέα κάτοικος της περιοχής προσπαθεί να προσαρμοστεί στα νέα επαγγελματικά και κοινωνικά δεδομένα στη ζωή της. Στο τέλος, η Ανελ θα γευτεί τους καρπούς των προσπάθειών της και θα γίνει πλήρως αποδεκτή από όλες τις πελάτισσες-φίλες.
Η Κλαίρ Μπρέτζελ χήρα δημάρχου, η οποία ενσαρκώνεται από την Βάσω Γουλιελμάκη, είναι γεμάτη ζωή. Με πηγαίο χιούμορ δηλώνει επιχειρηματίας και αγοράζει το ραδιοφωνικό σταθμό της περιοχής. Από την άλλη μεριά η Ηρώ Μουκίου αγαπάει τη φύση. Γεγονός με το οποίο έρχεται συχνά σε σύγκρουση με την Βάσω Γουλιελμάκη που είναι άνθρωπος της πόλης. Και οι δυο ηθοποιοί κινούνται με άνεση και δυναμισμό επί σκηνής εκφέροντας ελεύθερα την στάση τους απέναντι στη ζωή, πολλές φορές με τρόπο σαρκαστικό.
Σημαντική διαγράφεται η πορεία της σχέσης μητέρας (Αννα;ς Ανδριανού) και κόρης (Κρίστι Παπαδοπούλου) που εξελίσσεται εντός κομμωτηρίου. Μέσα από τους διαλόγους μητέρας και κόρης φαίνεται η τρυφερή αλλά και αντιφατική σχέση που έχουν μεταξύ τους από την παιδική ηλικία της Σἐλμπι μέχρι το σήμερα. Η Άννα Αδριανού ως Εμιλιν εργάζεται ως διευθύντρια σε κέντρο ψυχικής υγείας. Στο κομμωτήριο μάνα και κόρη προετοιμάζονται για τον ήδη προγραμματισμένο γάμο της Σέλμπι. Ο πατέρας της οικογένειας δεν εμφανίζεται πουθενά, ακούγονται όμως συχνά πυροβολισμοί από εκείνον ο οποίος διώχνει με αυτόν τον τρόπο τα πουλιά που βρίσκονται στους κήπους όπου και θα γίνει η δεξίωση του γάμου ώστε να μην ενοχλούν τους καλεσμένους. Οι γυναίκες μοιάζουν να ταράζονται κάθε φορά που ακούγονται οι πυροβολισμοί.
Οι έξι γυναίκες συναντιούνται κανονικά σε τακτά χρονικά διαστήματα με διαφορετικά νέα κάθε φορά να συζητήσουν είτε ευχάριστα είτε δυσάρεστα γεγονότα, πάντα συμβουλεύοντας και ακούγοντας με υπομονή η μία την άλλη. Πρόκειται για εξι εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες με τη μια να ναι δυναμικἠ, την άλλη ντροπαλή ή ιδιότροπη. Ολες ομως μαζί ενωμένες θα βρούν ένα σημείο τομής για να συμπαραστέκονται η μία στην άλλη.
Η Σελμπι παντρεύτηκε και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ανακοίνωσε στη μητέρα της εντός κομμωτηρίου πως είναι έγκυος κάτι με το οποίο χάρηκαν όλες οι υπόλοιπες ενώ η μητέρα παρέμεινε σιωπηλή και θλιμμένη.Μέσα στο κομμωτήριο μάνα και κόρη θα διαφωνήσουν για την απόφαση της Σέλμπι να κρατήσει το παιδί αφού από μικρή ήταν διαβητική και οι γιατροί της το είχαν απαγορεύσει. Κάποια στιγμή η Σελμπι όπως κάθεται στην καρέκλα του κομμωτηρίου θα αισθανθεί λιποθυμία, πιθανόν κρίση υπογλυκαιμίας και η μητέρα της έσπευσε να της δώσει χυμό πορτοκάλι. Τελικά θα συνέλθει και δεν θα κάνει πίσω στην τόσο τολμηρή για την υγεία της απόφαση της. Τελικά, η Σέλμπι θα γεννήσει ένα υγιέστατο μωρό, όμως μετά από λίγο καιρό θα υποστεί νεφρική ανεπάρκεια και η μητέρα της θα της δώσει το νεφρό της ως συμβατή δότρια.
Η Σέλμπι Κρίστι Παπαδοπούλου θαρραλέα, δυνατή, ήθελε τόσο πολύ να κρατήσει το παιδί που θα θυσίαζε και τη ζωή της. Η Σέλμπι έκανε την εμφάνιση της στο κομμωτήριο πάντα με δυναμισμό και θηλυκότητα, ήταν πανέμορφη σαν Μπάρμπι και λάτρευε το ροζ χρώμα. Η Σἐλμπι δεν έδειξε ποτέ αδυναμία και λιγοψυχία παρά το γεγονός ότι είχε πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας. Η Μητέρα της δεν μπορούσε να την αποτρέψει από τις οριστικές αποφάσεις της όσο και αν προσπαθούσε. Η Σελμπι ήταν αποφασισμένη να τα δώσει όλα προκειμένου να γευτεί τη μητρότητα. Μετά από ένα χρονικό διάστημα που η Σέλμπι είχε δεχθεί το νεφρό της μητέρας της, τελικά το σώμα της το απέβαλλε απότομα και έπεσε σε κώμα. Η μητέρα ήταν δίπλα της μέχρι την τελευταία της ανάσα.
Οι εξελίξεις στίς ζωές των ηρωίδων ειναι ραγδαίες.Δυνατή θεατρική εικόνα όταν η συνάντηση των γυναικών στο κομμωτήριο θα γίνει φορώντας όλες λευκά και μόνο η μητέρα φορούσε μαύρα θρηνώντας έτσι το χαμό της κόρης της. Η Αννα Ανδριανού έδωσε ένα επιδαὐρειο ρεσιτάλ ερμηνείας σε μια στιγμή υστερίας και πόνου για την κόρη της. Μπροστά στο θλιβερό αυτό γεγονός, οι υπόλοιπες θα σιωπήσουν και θα την αγκαλιάσουν με αγάπη,
Η Εμιλιν, η Αννα Ανδριανού αποφάσισε να απαλύνει τον πόνο της μεγαλώνοντας το εγγόνι της και συνεχίζοντας να πηγαίνει με τις άλλες γυναίκες στο κομμωτήριο. Ένα μέρος το οποίο της θύμιζε τη Σέλμπι η οποία τόνιζε πολλές φορές στις άλλες πως «η υγεία είναι το σημαντικότερο όλων» χωρίς ποτέ όμως να γίνεται απαισιόδοξη. Η Σελμπι, φύση αισιόδοξη, χαμογελαστή και γεμάτη ζωή, έμπαινε στο κομμωτήριο και άνοιγε το ραδιόφωνο λέγοντας «Έτσι είναι καλύτερα » και δίνοντας με αυτό τον τρόπο μια νότα αισιοδοξίας σε όσους παλεύουν με τις απώλειες. Το ίδιο θα κάνει και η μητέρα της Σελμπι θα ανοίξει το ραδιόφωνο του κομμωτηρίου και θα πει «Έτσι είναι καλύτερα» κλείνοντας με αυτό τον τρόπο την παράσταση.
Η συνέπεια, οι εύστοχοι διάλογοι και η εμπειρία των ηθοποιὠν φαίνεται μέσα από την άνεση να υποδύονται γυναίκες της διπλανής πόρτας. Ο χώρος του κομμωτηρίου αποτελεί την εκτόνωση, την ψυχοθεραπεία τους και ενδεχομένως θέματα που δεν θα μπορούσαν να συζητήσουν με τους συζύγους τους. Αναμφισβήτητα οι «Ανθισμένες Μανόλιες» αποτελούν ένα φεμινιστικό έργο που όμως δεν παραγκωνίζει την αντρική υπόσταση, η οποία διαφαίνεται μέσα από αναφορές στους άντρες και στις συμπεριφορές τους .
Η ενδυματολόγος, Αθηνά Τρανούλη, πέτυχε τα κοστούμια της κάθε γυναίκας να ταιριάζουν στην προσωπικότητα τους. Με την Σέλμπι να επιλέγει μονίμως το ροζ ως μια σύγχρονη Μπάρμπι. Οι μουσικές επιλογές εξαιρετικές ντύνουν όμορφα τις γυναικείες υποθέσεις όπως το «wild rose» με τη φωνή της Kylie Minogue ή το «I put a spell on you» με την συγκλονιστική ερμηνεία του Screaming Jay Hawkins. Τα σκηνικά επιμελήθηκε η Μαρία Φιλίππου, την σκηνοθεσία και μετάφραση ο Κωνσταντίνος Κυριακού, ενώ τους φωτισμούς επιμελήθηκε ο Παναγιώτης Μανούσης.
Ο θεατής βλέπει στο σκηνικό ένα κήπο με μανόλιες που βρίσκεται στην είσοδο του κομμωτηρίου. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο κήπος για την κάθε μια γυναίκα ξεχωριστά αποτελεί μια μανόλια που για να είναι ανθισμένη χρειάζεται ειδική φροντίδα. Η γυναικεία ευαισθησία ταυτίζεται με την ευαισθησία των λουλουδιών. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως σε όλη τη διάρκεια της παράστασης διαφαίνεται τόσο το κωμικό όσο και το τραγικό στοιχείο, τα οποία εναλλάσσονται με ευστοχία ώστε να μην φτάνουν στα άκρα. Τα συναισθήματα που μεταφέρονται στο θεατή κλιμακώνονται σταδιακά με το δεύτερο μέρος όπου εμπεριέχει την απώλεια να είναι ιδιαίτερα συγκινητικό. Η αγάπη, η μητρότητα, η φιλία, οι ανθρώπινες σχέσεις, η απώλεια είναι η θεματολογία της παράστασης. Οι «Ανθισμένες Μανόλιες» αποτελούν μια γλυκόπικρη ιστορία όπως γλυκόπικρη είναι η ίδια η ζωή.
