Ο Αντρέι Ταρκόφσκι γεννήθηκε στις 4 Απριλίου 1932 στην πόλη Ζαβράγιε της Ρωσίας. Γιος του σημαντικού ποιητή Αρσένι Ταρκόφσκι μάλλον ήταν αναπόφευκτη η ενασχόλησή του με τις τέχνες. Σπούδασε μουσική, ζωγραφική, γλυπτική και αραβικά, ενώ για ένα διάστημα εργάστηκε ως γεωλόγος στη Σιβηρία. Το 1956 εισέρχεται στην περίφημη κινηματογραφική σχολή της Μόσχας VGIK και παρακολουθεί μαθήματα, με δάσκαλο τον σπουδαίο σκηνοθέτη Μιχαήλ Ρομ. Το 1960 αποφοιτά, υποβάλλοντας ως πτυχιακή εργασία τη διάρκειας 46 λεπτών ταινία «Ο βιολιστής και ο οδοστρωτήρας», την πρώτη του, ουσιαστικά, κινηματογραφική δουλειά.
Η διεθνής αναγνώριση δεν άργησε να έρθει. Από την πρώτη κιόλας μεγάλου μήκους ταινία του «Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν» κερδίζει τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας (1962). Επτά χρόνια αργότερα προκαλεί και πάλι το ενδιαφέρον των κινηματογραφόφιλων, με την ταινία του «Αντρέι Ρουμπλιόφ». Λόγω όμως του θέματός της προκαλεί την κοινή γνώμη κι έτσι απαγορεύεται από το σοβιετικό καθεστώς για δύο χρόνια.
Το έργο του Ταρκόφσκι χαρακτηρίζεται από τα χριστιανικά και μεταφυσικά θέματα, τους αργούς ρυθμούς, τα εξαιρετικής αισθητικής και μακράς διάρκειας μακρινά πλάνα. Κύρια μοτίβα του τα όνειρα, η μνήμη, η παιδική ηλικία, τα στοιχεία της φύσης, οι αναμνήσεις. Πίστευε ότι το κύριο χαρακτηριστικό του κινηματογράφου είναι ο μετασχηματισμός της ανθρώπινης εμπειρίας του χρόνου. Γι’ αυτό χρησιμοποιούσε τον αργό ρυθμό. Για να αποδώσει το χρόνο που περνά και χάνεται, αλλά και τη στιγμή. Τη θεωρία του για τη «γλυπτική του χρόνου» ανέπτυξε στις ταινίες του «Ο Καθρέπτης» (1975) και «Στάλκερ»(1979).
«Είμαι χαμένος. Δεν μπορώ να ζήσω στη Ρωσία, αλλά ούτε μακριά από αυτήν», έγραφε το 1983 στο ημερολόγιό του. Τότε βρισκόταν στην Ιταλία για τις ανάγκες της ταινίας του «Νοσταλγία». Εγκαθίσταται μόνιμα αρχικά στη γείτονα χώρα και στη συνέχεια στη Γαλλία. Η τελευταία του ταινία «Η Θυσία» γυρίστηκε στη Σουηδία το 1986 και κερδίζει τρία βραβεία στις Κάννες.
Ο Ταρκόφσκι δεν ήταν ο σκηνοθέτης που δημιουργούσε αλληγορίες ή σύμβολα. Μιλούσε με τις εικόνες. Στο ημερολόγιό του αναφέρει ότι ο συμβολισμός είναι ένα δείγμα φθοράς, υποστηρίζοντας την ανάγκη χρήσης ισχυρών εικόνων στην τέχνη. «Η εικόνα είναι σαν ένας σβώλος ζωής» έγραφε.
Στις 29 Δεκεμβρίου 1986 άφησε την τελευταία του πνοή στο Παρίσι, χτυπημένος από την επάρατη νόσο. Στο κοιμητήριο της Σεντ Ζενεβιέβ όπου είναι θαμμένος, υπάρχει ένα γλυπτό που κοσμεί τον τάφο του, το οποίο γράφει στα ρώσικα: «Στον άνδρα που είδε τον άγγελο».
Πηγές:
http://www.thetoc.gr/politismos/article/antrei-tarkofski-o-anthrwpos-pou-ithele-na-stamatisei-to-xrono
