
Η Βιοτεχνολογία μπορεί να εφαρμοστεί σε διάφορους ζωντανούς οργανισμούς όπως φυτά-ζώα-μικροοργανισμούς. Ο κάθε οργανισμός όμως όσο περιορισμένος και να είναι μπορεί να απελευθερωθεί στο περιβάλλον σκόπιμα ή τυχαία. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μια νέα σχέση ανάμεσα στον οργανισμό αυτό με το περιβάλλον. Οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις είναι εντελώς άγνωστες.
Η θεματολογία της δημόσιας αποδοχής των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, συχνά περιγράφεται από την παρουσίαση διαφόρων δημοσκοπήσεων για τη βιοτεχνολογία. Οι ερωτήσεις που μπορούν να ειπωθούν είναι: Είναι δυνατόν να μεταφερθούν γονίδια; Και αν ναι, τότε υπάρχει κίνδυνος μεταφοράς γονιδίων ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά; Τα διαγονιδιακά ζώα αντιπροσωπεύουν κάποιους κινδύνους στην υγεία του ανθρώπου; Είναι ηθικά αποδεκτό να δημιουργηθούν διαγονιδιακά ζώα;
Στις περισσότερες περιπτώσεις η αρνητική συμπεριφορά της κοινής γνώμης πηγάζει από την άγνοια. Οι άνθρωποι θεωρούν ότι τα φυτά αυτά δεν είναι φυσιολογικά και για το λόγο αυτό τα αποφεύγουν. Όμως, πόσο ξένο μπορεί να θεωρηθεί ένα γονίδιο μέσα σ’ αυτά; Σήμερα είναι γνωστό ότι οι διάφορες βασικές λειτουργίες του κυττάρου επιτελούνται από γονίδια που είναι συντηρημένα ακόμα και μεταξύ των φυτών-ζώων ή πολυκύτταρων-μονοκύτταρων οργανισμών.
Μια μεγάλη ευθύνη των επιστημόνων που ασχολούνται με τη μοριακή μηχανική φυτών είναι να εγγυηθούν για την ασφάλεια των προϊόντων που παράγονται από τα διαγονιδιακά φυτά. Καθώς και για την ασφάλεια των απελευθερωμένων αυτών φυτών προς το περιβάλλον. Παρ΄ όλες όμως τις εγγυήσεις, διάφορες ομάδες ατόμων για διάφορους λόγους θα αρνούνται τις διαγονιδιακές καλλιέργειες ή τα προϊόντα που πηγάζουν από αυτά.

Η αποτίμηση των κινδύνων για την απειλή του περιβάλλοντος από τα διαγονιδιακά φυτά είναι μια ουσιαστική ανησυχία των πολιτών. Διάφορες μελέτες που διεξήχθησαν, και σχετίζονταν με την μεταφορά γονιδίων από διαφορετικά διαγονιδιακά φυτά με διασταυρώσεις με συγγενή φυτά αγρίου τύπου, κατέληξαν σε τρία συμπεράσματα. Στην πρώτη ομάδα φυτών υπήρχε ελάχιστη πιθανότητα γονιδιακής ροής σε συγγενή αγρίου τύπου. Μια άλλη ομάδα είχε χαμηλή πιθανότητα γονιδιακής ροής ενώ η τρίτη ομάδα είχε μεγαλύτερη πιθανότητα ροής. Στην πρώτη ομάδα κατατάσσονται το καλαμπόκι, ο καπνός και η πατάτα, ενώ στην τρίτη ομάδα το ζαχαρότευτλο και η ελαιοκράμβη.