— Ούτε ένας λοιπόν δεν είναι ελεύθερος.
Έτσι καταλήγει το πρώτο κεφάλαιο για την «ελευθερία» και ήδη αισθάνεσαι ότι το κείμενο αυτό σου επιτρέπει να γυρνάς τις σελίδες μπρος-πίσω, να επιστρέφεις στις προηγούμενες αράδες για να ετοιμαστείς στη βουτιά των επόμενων. Είναι αυτή η ελευθερία της στιγμής που η προσδοκία για ένα κείμενο και έναν φιλόσοφο σαν τον Επίκτητο, διαμορφώνουν μια διάτρητη ανοικείωση και αισθάνεσαι ότι όλα είναι πιο «ελαφρά» και κατανοητά, πιο κοντά σου στην απόδοση.
Οι εκδόσεις «ΔΩΜΑ» επιλέγουν να χαρίσουν στον αναγνώστη την απλότητα του κειμένου, σε μια εξαιρετική μετάφραση απ’ τον Θάνο Σαμαρτζή, δίχως να χαθεί κάτι απ’ την ουσία και το νόημα. Το κείμενο έρχεται στην επιφάνεια, η σκέψη βυθίζεται. Και όλο αυτό το αναγνωστικό παιχνίδι της πρόσληψης κάνει τον δέκτη να αισθανθεί άνετα και οικεία στις «φιλοσοφικές» σελίδες του Επίκτητου.
Η συγκεκριμένη μετάφραση επιτρέπει όλους να τολμήσουν να κρατήσουν ανοιχτές τις σελίδες αυτές και να αισθανθούν τη συνοχή των νοημάτων. Ξεφεύγει από την κλασική μορφή των «αρχαίων» κειμένων, των ακαδημαϊκών προσδοκιών και μοιάζει με μια καλή προσέγγιση στο τώρα. Γλώσσα απλή, κατανοητή, που θα μπορούσε να είχε γραφτεί στο σήμερα και από κάποιον διανοούμενο της εποχής μας – τολμηρό στο βάθος της σκέψης, αλλά ως προς την κειμενική απόδοση, απόλυτα δικό μας.
— Έτσι σε κάθε περίπτωση πρέπει ο γνώστης να είναι πάνω από τον αδαή.
Και μετά την «ελευθερία» ακολουθεί «η αγάπη και η λογική», «για τις κοινωνικές συναναστροφές Α’», «για τις κοινωνικές συναναστροφές Β’», «πώς να παλεύουμε κόντρα στις δυσκολίες», «πώς να διαφυλάσσεις την αξιοπρέπειά σου σε κάθε περίπτωση» και το «επίμετρο».
Ολοκληρώνεις το διάβασμα και είναι λες και η «συνομιλία» αυτή μόλις ξεκίνησε. Η απλότητα στην προσέγγιση και το κατανοητό ύφος σε κάνουν να σκεφτείς ότι κάποιος σε πλησίασε, έσκυψε και μουρμούρισε στ’ αφτί σου: την ελευθερία δεν την προσφέρει η πραγματοποίηση των όσων λαχταρά, αλλά η ακύρωση της λαχτάρας.
Κλείνεις τα μάτια και σκέφτεσαι όσα ποτέ κανείς δεν μετέφερε σε ένα βιβλίο με τον πιο ανθρώπινο τρόπο, ώστε να αισθανθείς κι εσύ –ο απλός αναγνώστης– άξιος να του μιλήσεις κατάματα.
Αν για πρώτη φορά διαβάζεις κάτι φιλοσοφικό, είσαι απλώς τόσο μα τόσο τυχερός που ξεκίνησες με τον τρόπο αυτόν… στην πιο ελεύθερη μορφή του.
— Μείνε ξάγρυπνος για να χτίσεις το φρόνημα εκείνο που θα σε κάνει ελεύθερο.
*όμορφη λεπτομέρεια, το χειροποίητο χαρακτικό στο εξώφυλλο με το σπάνιο λευκό μελάνι για τα τυπογραφικά δεδομένα μας
Δώμα, 2017
104 σελ.
ISBN 978-618-83224-0-0