Μάριος Δημητριάδης: 10 πολύ ιδιαίτερα βιβλία για μένα

Είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω τα 10 αγαπημένα μου βιβλία καθώς θα έπρεπε θα φτιάξω μια πολύ μεγάλη λίστα με αυτά που έχω ξεχωρίσει όλα αυτά τα χρόνια. Είναι τόσες οι ιστορίες που αγάπησα και με έχουν ταξιδέψει από παιδί που δεν ξέρω τι να φέρω πρώτο στο μυαλό μου. Η λίστα που ακολουθεί λοιπόν συμπεριλαμβάνει βιβλία τα οποία μου ήρθαν πρώτα στο μυαλό και αν έπρεπε να φτιάξω κάποια καινούρια σε άλλη χρονική στιγμή, θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα διαφορετική. Ωστόσο τώρα που βλέπω πάλι τη λίστα, ίσως και να μην ήταν, καθώς όλα είναι πολύ ιδιαίτερα για μένα. Ιδού λοιπόν.

Σάκος με κόκαλα, του Stephen King

Από τα πρώτα βιβλία του βασιλιά που διάβασα και σίγουρα ένα από αυτά που με επηρέασε περισσότερο. Όλη αυτή η ατμόσφαιρα, ο τρόμος μέσα από παράξενα συναισθήματα και η ιστορία αγάπης στο background μου άφησαν ανεξίτηλα σημάδια. Το γεγονός και μόνο ότι πάνε πάνω από 20 χρόνια που το διάβασα και ακόμη θυμάμαι καθαρά αρκετές σκηνές, λέει πολλά.

Το κορίτσι της διπλανής πόρτας, του Jack Ketchum

Το βιβλίο γροθιά στο στομάχι. Με ανατρίχιασαν πολλά βιβλία ωστόσο κανένα δεν κατάφερε να με αγχώσει όσο αυτό. Ο Ketchum είχε ένα μοναδικό τρόπο να σου μεταφέρει την φρίκη των ανθρώπων τόσο που κάθε φορά αναρωτιέσαι τι σε περιμένει στην επόμενη σελίδα. Και ειδικά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, το κάνει ακόμη πιο φρικιαστικό.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Εργοστάσιο εφιαλτών, του Thomas Ligotti

Αυτό θα το χαρακτήριζα πια ως all time classic. Οι ικανότητες του Ligotti στη συγγραφή και στη δημιουργία απόκοσμων καταστάσεων είναι μοναδική. Θα έλεγε κανείς ότι με κάποιο τρόπο έχει ανοίξει μια καταπακτή σε μια παράλληλη διάσταση, μέσα από την οποία μόνο αυτός μπορεί να δει, και γράφει στο χαρτί ό,τι βλέπει. Και ένας λόγος παραπάνω να λατρεύω το βιβλίο είναι ότι τα διηγήματα τα έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία.

Διαβάστε επίσης  Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: «Ένα από τα μεγαλύτερα βραβεία της ζωής μου είναι η συναισθηματική ανταπόκριση των αναγνωστών μου!»

Αυτοί που ποτέ δεν κοιμούνται, του Graham Masterton

Αρκετοί θα έβαζαν τον «Άρχοντα του Ψεύδους» ως το καλύτερό του, ωστόσο εμένα το συγκεκριμένο μου άρεσε περισσότερο. Το όλο concept που χτίζεται γύρω από αυτούς που ποτέ δεν κοιμούνται με γοήτευσε ιδιαίτερα. Άλλωστε ο Masterton έχει τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο να σε μεταφέρει σε καταστάσεις όπου η λογική σταματά και ο τρόμος ελλοχεύει σε κάθε γωνιά.

Τα βιβλία του αίματος, του Clive Barker

Αν και δεν έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της σειράς –μου έχει μείνει το τελευταίο– θεωρώ ότι έπρεπε να βρίσκεται σε αυτή τη λίστα. Πολλά αλλόκοτα διηγήματα, κάθε φορά περασμένα μέσα από ευρηματικές ιδέες, όπως μόνο ο Barker ξέρει να το κάνει. Είναι τόσες πολλές οι ιστορίες που μου έρχονται στο μυαλό, απ’ αυτά τα βιβλία που αν χρειαζόταν να κάνω πάλι μια λίστα με τα καλύτερα θα δυσκολευόμουν πολύ, όπως και τώρα. Αν ο Ligotti άνοιξε μια πύλη και κοιτάει στο επέκεινα, τότε ο Barker βρήκε τον τρόπο και άνοιξε μια δική του.

Advertising

Κουτί σε σχήμα καρδιάς, του Joe Hill

Αναρωτιόμουν πάντα, πριν διαβάσω οτιδήποτε δικό του, αν ο γιός του King θα κατάφερνε να φτάσει τον πατέρα του ή αν τουλάχιστον θα έκανε κάτι αξιόλογο. Για το πρώτο δεν ξέρω να σας πω αλλά το δεύτερο ισχύει σίγουρα. Το «Κουτί σε σχήμα καρδιάς» είναι ένα σκοτεινό και νοσηρό βιβλίο που με έκανε να ανατριχιάσω πολλές φορές. Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία του αλλά αυτό είναι σίγουρα το καλύτερο.

Διαβάστε επίσης  Ξανακυκλοφορεί σε νέα, συμπληρωμένη έκδοση το βιβλίο του Εουτζένιο Μπάρμπα Τα Πλωτά Νησιά

Αποκάλυψη, του Bentley Little

Ένα βιβλίο που έπεσε τυχαία στα χέρια μου και ευτυχώς που το διάβασα. Πρόκειται για μια αρκετά τρομακτική ιστορία η οποία με έκανε να κολλήσω για πολλές ώρες. Δεν θα έλεγα ότι κερδίζει πολλά από άποψη πρωτοτυπίας, ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένη, κάνει το βιβλίο πολύ ιδιαίτερο και τρομακτικό. Δικαιωματικά κέρδισε το βραβείο Bram Stoker tτο 1990.

Το μυστηριώδες νησί, του Jules Vernes

Εδώ πάμε πολλά χρόνια πίσω. Συγκεκριμένα γύρω στα 27. Είναι από τα πρώτα βιβλία μυστηρίου που διάβαζα και ίσως να ήταν και αυτό που με έκανε να λατρέψω το μυστήριο για το άγνωστο. Τι να πούμε άλλωστε για τον Ιούλιο Βερν, έναν τόσο μεγάλο και κλασικό συγγραφέα, ο οποίος θεωρείται προφήτης μέσα από τα βιβλία του. Έχει επηρεάσει πολλές γενιές. Σαφώς και διάβασα αρκετά βιβλία του αλλά το συγκεκριμένο ήταν μάλλον αυτό που μου άρεσε περισσότερο.

Advertising

Η μουσική του αίματος, του Greg Bear

Άλλο ένα βιβλίο που έπεσε τυχαία στα χέρια μου και με άφησε έκπληκτο. Δεν συνηθίζω να διαβάζω επιστημονική φαντασία –αν και έχω πολύ σε εκτίμηση το είδος– αλλά αυτό με έκανε να ετοιμάζω λίστες με παρόμοια βιβλία. Πρόκειται για μια φοβερή ιδέα η οποία είμαι σίγουρος ότι επηρέασε αρκετούς ώστε να γράψουν παρόμοια βιβλία και ταινίες. Θα πει κάποιος ότι έχουν βγει πολλά παρόμοια βιβλία, ωστόσο το βιβλίο γράφτηκε 22 χρόνια πριν και από τότε έχουν μεσολαβήσει πολλά.

Σπίτι από φύλλα, του Mark Danielewksi

Αυτό το βιβλίο μπήκε στην καρδιά μου για πολλούς λόγους. Ο πρώτος είναι η ιδιαίτερη θεματολογία του. Το γεγονός ότι ένα σπίτι είναι μεγαλύτερο στο εσωτερικό του, είναι πολύ ιντριγκαδόρικο. Επίσης ο τρόπος που είναι γραμμένος, ιστορίες η μια μέσα στην άλλη, το κάνει μια μοναδική εμπειρία ανάγνωσης. Τέλος, ο τρόπος με τον οποία είναι στημένο το βιβλίο, όλα αυτά τα κείμενα και τα άρθρα μπλεγμένα με έναν αλλόκοτο τρόπο το κάνουν κάτι πολύ διαφορετικό και πρωτότυπο. Σίγουρα ένα βιβλίο το οποίο θα συζητιέται για πολλά χρόνια.

Διαβάστε επίσης  Αφιέρωμα στην Τζέιν Όστεν

Advertising

Σχετικά με τον συγγραφέα, Μάριο Δημητριάδη

Ο Μάριος Δημητριάδης κατάγεται από τον Ασκό Θεσσαλονίκης και έχει κάνει σπουδές γεωπονίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει μόνιμα με τη σύζυγό του. Ο Μάριος Δημητριάδης διδάσκει κλασική και ηλεκτρική κιθάρα και είναι λάτρης της Heavy metal, των ταξιδιών και των ταινιών τρόμου.

Ο Μάριος Δημητριάδης αποτελεί έναν από τους ιδρυτές του φεστιβάλ φαντασίας Fantasmagoria και αρθρογραφεί στη ιστοσελίδα Nyctophilia. Του αρέσει η λογοτεχνία τρόμου και μυστηρίου.  Ο Μάριος Δημητριάδης έχει εκδώσει τα βιβλία «Σκοτεινές Μέρες» (Εκδόσεις Λογεῖον), «Αγκαλιάζοντας το έρεβος» (Το ανώνυμο βιβλίο), «Οι Μακάριοι» (Εκδόσεις Bell), «Φωνές από την άβυσσο» (Εκδόσεις Bell), «Οι μορφές ανάμεσά μας» (Ebook – Nyctophilia). Τα συνεργατικά βιβλία «Στη γέφυρα των χαμένων ψυχών» (Εκδόσεις Λυκόφως), «The Metal Chapters Vol. I» και «The Metal Chapters Vol. II» (Εκδόσεις Πηγή) με τον Γιώργο Δάμτσιο.

Τα διηγήματά του Μάριου Δημητριάδη έχουν διακριθεί στους διαγωνισμούς «Κόρες της νύχτας» (Nightread-Diavasame.gr), «Larry Niven 2015» (Συμπαντικές Διαδρομές), «Άγνωστο» (Εκδόσεις Ανάτυπο), «Με κομμένη την ανάσα» (120 λέξεις) και «Ζόμπι στην Ελλάδα» (Εκδόσεις iWrite). Τα διηγήματα εκδόθηκαν στις αντίστοιχες συλλογές και ιστορίες του βρίσκονται στις ανθολογίες διηγημάτων «Ψίθυροι μέσα στη νύχτα» (Nyctophilia.gr), «Τρόμος» (Εκδόσεις Ανάτυπο), «Αντίθετο ημισφαίριο 4» (Gamecraft), «Ημερολόγια Ψυχοπλάνης», (Εκδόσεις Rising Star), «Πολεμικές Ιαχές» (Εκδόσεις Allbooks) και «Με όλες τους τις δυνάμεις» (Εκδόσεις Χρονικό).

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Μουσική τζαζ και τέχνη

Η τέχνη της τζαζ στη ζωγραφική είναι βασισμένη στη μουσική,
μυστικά για πηχτές σούπες

Μυστικά για πηχτές σούπες

Τα μυστικά για πηχτές σούπες ξεκινούν με μια βασική αρχή,