“Τα Πρωτοβρόχια” του Σπύρου Κιοσσέ, είναι ίσως από τα λίγα βιβλία που ασχολείται με τόσα πολλά κοινωνικά θέματα μέσα σε τόσες λίγες σελίδες χωρίς ίχνος διδακτισμού και κριτικής.
“Τα Πρωτοβρόχια” είναι το βιβλίο που διαβάζεται είτε σαν συλλογή διηγημάτων είτε σαν νουβέλα ή σαν σπονδυλωτό μυθιστόρημα. Όπως και να το αντιληφθεί ο αναγνώστης, το σίγουρο είναι ότι “τα Πρωτοβρόχια” θα τον συνεπάρουν αφού εγείρουν έντονα συναισθήματα. Μέσα από τα μάτια του Τάσου του μικρού πρωταγωνιστή, που ζει σε μία επαρχιακή πόλη την εποχή του ΄70 αλλά θα μπορούσε να ζει σε κάθε γωνία της Ελλάδας στο σήμερα, χαιρόμαστε, γελάμε, βουρκώνουμε, θυμώνουμε, λυπόμαστε και ουσιαστικά νιώθουμε ότι είμαστε παρόντες στην καθημερινότητα του. Βιώνουμε τη ζωή του, σαν κομμάτι της δικής μας γιατί σίγουρα όλοι θα ανακαλύψουμε μέσα από το καλογραμμένο, άρτιο κείμενο κοινές αναμνήσεις και εμπειρίες.
Ο Τάσος μας αφηγείται ιστορίες της ζωής του με λόγο απλό, λιτό και συνάμα τρυφερό. Τα παιδικά του μάτια καταγράφουν καίρια κοινωνικά θέματα όπως την θέση της γυναίκας που οριοθετείται στα στενά πλαίσια του γάμου και της οικογένειας, την βία, την απιστία, την κακοποίηση, την αδικία, την προσπάθεια χειραγώγησης μιας μερίδας του κλήρου, το διαζύγιοαλλά και πανανθρώπινες αξίες όπως η αγάπη, η τρυφερότητα, το νοιάξιμο , η χαρά της προσφοράς, η ενσυναίσθηση, η ευτυχία που τη βρίσκουμε στα απλά πράγματα, η παντοδυναμία της φιλίας.
Είναι βέβαιο ότι ο αναγνώστης σε όποια ηλικία και αν βρίσκεται θα ταυτισθεί με τον Τάσο, με κάποια από τις σκέψεις του, τα ερωτηματικά του, τις ανησυχίες του. Παράλληλα θα ταξιδέψει μαζί του στο όνειρο, στο παιγνίδι, στην ελπίδα, στο φως και τελικά θα καταλήξει χορτάτος και ευτυχισμένος να κρατά το βιβλίο στην αγκαλιά του σαν έναν πολύτιμο, γλυκό θησαυρό, όπως “την σοκολάτα kiss με την πιο φραουλένια γεύση φράουλας” που χάρισε η Ασημίνα στον Τάσο.
Απόσπασμα από το βιβλίο
“Από το χέρι, ο μπαμπάς και η μαμά προχωράνε μπροστά. Η μαμά κρατάει τον μπαμπά από το μπράτσο και γέρνει το κεφάλι της στον ώμο του. Πόσο χαίρομαι να τους βλέπω έτσι. Σε λίγο θα μπούμε στο σπίτι μας, η γιαγιά θα με περιμένει να μου πει τι έγινε στο “Λούνα Πάρκ”, μετά θα πλύνω τα δόντια, θα κάνω την προσευχή μου μαζί με τη γιαγιά και θα πέσω για ύπνο. Ακόμα σιγοτραγουδάω το “Αν γινότανε”. Τι καλά να κρατούσε για πάντα αυτό το βράδυ. Αχ και να γινότανε”.
Τα Πρωτοβρόχια του Σπύρου Κιοσσέ κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Από το οπισθόφυλλο
Ο Τάσος μεγαλώνει σε μια λαϊκή γειτονιά μιας επαρχιακής πόλης στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις αρχές του ’80, μια περίοδο μεταβατική για την ελληνική κοινωνία. Μέσα από την αυτοδιήγηση του ήρωα ζωντανεύει το κλίμα της εποχής, όπως, τουλάχιστον, μπορεί να το αντιληφθεί ο ίδιος, αλλά και το πλέγμα των οικογενειακών σχέσεων – άλλοτε υποστηρικτικό, σαν δίχτυ ασφαλείας, κι άλλοτε πνιγηρό κι αναπόδραστο, σαν τον ιστό αράχνης. Παράλληλα με τη βασική πλοκή, που ξετυλίγεται σε σύντομες αυτοτελείς αφηγήσεις, ο αναγνώστης, μέσα από τη διήγηση της γιαγιάς του ήρωα, συνθέτει κομμάτι κομμάτι μια ιστορία που βαραίνει το παρελθόν της οικογένειας, συνεχίζει όμως να σκιάζει το παρόν των μελών της.
Μια μικρή ιστορία ενηλικίωσης με όλη την αθωότητα και την τραγικότητα που χαρακτηρίζουν τα πιο κρίσιμα χρόνια της ζωής του ανθρώπου.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Σπύρος Κιοσσές είναι απόφοιτος του Τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Αγγλία και στην Ελλάδα στον τομέα των κλασικών σπουδών και της εκπαιδευτικής έρευνας. Είναι διδάκτωρ Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον τη θεωρία και τη διδακτική της λογοτεχνίας. Εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στο πεδίο της δημιουργικής γραφής, όπου και διδάσκει, ως μέλος Ε.ΔΙ.Π., νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, διδακτική της λογοτεχνίας και δημιουργική γραφή. Επιστημονικά, κριτικά και λογοτεχνικά δημοσιεύματά του έχουν φιλοξενηθεί στον περιοδικό και ημερήσιο τύπο.
