Πολλές φορές οι εκπρόσωποι της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας δε λαμβάνουν την αναγνώριση που τους αξίζει και ο Μιχάλης Σπέγγος ως γνήσιος εκπρόσωπός της, αξίζει και με το παραπάνω την προσοχή μας.
Ο Μιχάλης Σπέγγος γεννήθηκε στην πόλη των Ιωαννίνων το 1963 και ακολούθησε ευρύτατες σπουδές στη Φυσική τόσο στην Ελλάδα όσο και σε πανεπιστήμια των Η.Π.Α. και της Ευρώπης. Αναγορεύτηκε διδάκτορας Πυρινικής Φυσικής και έλαβε μέρος σε διάφορες έρευνες προτού αποφασίσει (ευτυχώς για εμάς, δυστυχώς για την επιστήμη της φυσικής) ότι δεν ήταν τελικά η μεγάλη του αγάπη η επιστήμη αλλά η συγγραφή!
Στα προηγούμενα αφιερώματά μου στο maxmag.gr προσπάθησα να παρουσιάσω μια γενική εικόνα του εκάστοτε συγγραφέα και μια συνοπτική περιγραφή του συνολικού του έργου. Αυτή την φορά, θα αλλάξω λίγο την προσέγγισή μου ελπίζοντας να σας μεταδώσω, όπως κάνει ο Μιχάλης Σπέγγος στα βιβλία του, την ουσία του έργου.
Εκδοτικά πρωτοεμφανίστηκε με το βιβλίο Περί αισθημάτων (εκδόσεις Λιβάνη) το 2001 και έκτοτε παραμένει πιστός στο ραντεβού του με τους αναγνώστες του δίνοντας δείγματα εξαιρετικής και πολυποίκιλης συγγραφικής ικανότητας.
Ομολογώ πως αν και είχα Το στοίχημα των ανθρώπων (2011, εκδόσεις Λιβάνη) στη βιβλιοθήκη μου από την ημέρα της έκδοσής του, το πρώτο έργο του που διάβασα ήταν η Ανεμόσκαλα (εκδόσεις Διόπτρα, 2013) Και αυτό ήταν ό,τι χρειαζόμουν για να αναζητήσω και να διαβάσω και τα υπόλοιπα έργα του.
Η Ανεμόσκαλα πραγματεύται μία ιστορία που κάλλιστα θα μπορούσε να είχε συμβεί στην Ελλάδα του σήμερα. Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι ο Ηλίας. Ένας οικογενειάρχης στα πενήντα πέντε του, θεολόγος που διδάσκει στη μέση εκπαίδευση και ψάλτης στην εκκλησία της ενορίας του. Συνοδοιπόρος στη ζωή του είναι η γυναίκα του, η Κούλα και οι δύο έφηβες κόρες του η Μαρία και η Κατερίνα. Ζώντας σε μία τυπική μικροαστική γειτονιά ο Ηλίας δεν έχει ευρύ κύκλο γνωριμιών και από τους λίγους φίλους του είναι ο Αρτέμης που διατηρεί το μικρό παντοπωλείο της γειτονιάς, πάνω κάτω της ίδιας ηλικίας και εκείνος. Η ζωή του κυλά ήρεμα, δύσκολα λόγω της κρίσης και των απότοκών της, αλλά ήρεμα. Όλα αυτά θα αλλάξουν δραματικά με την γνωριμίας της Μαρίας με τον Αστέρη. Παιδί της γειτονιάς ο Αστέρης, μεταλάχθηκε όταν έμπλεξε με περίεργους τύπους. Μηχανές, ναρκωτικά και διάφορες αλητείες που δε ταιριάζουν καθόλου με την οικογένεια του Ηλία ο οποίος αγνοεί την σχέση που υπάρχει μεταξύ του Αστέρη και της Μαρίας. Η Κατερίνα από την άλλη πλευρά, προσπαθεί να συμβουλεύσει την Μαρία και να την κάνει να δει πέρα από τον έρωτά της για τον Αστέρη. Δε θέλω να σας προδώσω την ιστορία γιατί είναι πραγματικά συγκλονιστική και θα διαβάσετε πράγματα που ίσως να συναντήσετε πρώτη φορά σε ένα ελληνικό σύγχρονο γραπτό. Ίσως φανεί σε κάποιους σκοτεινή και μαύρη η εξέλιξη της ιστορίας αλλά όπως μου είχε πει κάποτε ο Μιχάλης Σπέγγος σε ένα μήνυμά του «…η Ανεμόσκαλα είναι μαύρη, κατάμαυρη αλλά… το τέλος νομίζω πως είναι μια αχτίδα φωτός. Είναι επίσης πιστεύω ρεαλιστική. Ήθελα να γράψω ένα μυθιστόρημα για την πολλαπλή κρίση του σήμερα.»
Ο Μιχάλης Σπέγγος συνεχίζει να γράφει και να δημιουργεί ιδιαίτερες ιστορίες με πιο πρόσφατη το Ερωτευμένο αίμα που εκδόθηκε πριν από λίγες ημέρες και πάλι από τις εκδόσεις Διόπτρα αποτελεί μια ιστορία που διαδραματίζεται στο χθες και στο σήμερα, στοιχείο χαρακτηριστικό στα έργα του Μιχάλη Σπέγγου ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.
Η εργογραφία του περιλαμβάνει τα παρακάτω έργα:
Περί αισθημάτων (2011) εκδόσεις Λιβάνης
Η τελευταία συγγνώμη (2002) εκδόσειςΕλληνικά Γράμματα και επανέκδοση από εκδόσεις Διόπτρα (2014)
Μπίλη ο τίγρης (2004) εκδόσεις Αιγέας
Η εξομολόγηση ενός πυρινικού φυσικού (2004) εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
Μ’αεροπλάνα και βαπόρια (2005) εκδόσεις Ιανός
Imperium (2007) εκδόσεις Λιβάνης
Το στοίχημα των ανθρώπων (2011) εκδόσεις Λιβάνης
Ανεμόσκαλα (2013) εκδόσεις Διόπτρα
Ερωτευμένο αίμα (2017) εκδόσεις Διόπτρα
