Το δέντρο που έδινε είναι ένα διαχρονικό έργο, το οποίο κυκλοφορεί από το 1964 από την Harper and Row. Συνολικά έχει μεταφραστεί σε πάνω από 30 γλώσσες και στα ελληνικά είχε κυκλοφορήσει αρχικά από τις εκδόσεις Δωρικός. Πλέον κυκλοφορεί και σε συλλεκτική έκδοση από τις εκδόσεις Διόπτρα, σε νέα μετάφραση της Μαρίας Αγγελίδου και του Άγγελου Αγγελίδη , γιορτάζοντας έτσι τα 60 έτη από τη συγγραφή του. Το δέντρο που έδινε είναι το πιο γνωστό βιβλίου του συγγραφέα Shel Silverstein και το βαθύ νόημα του, σε συνδυασμό με τη λιτή αλλά άκρως ενδιαφέρουσα εικονογράφηση του, το καθιστά προσιτό τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες.
Σχετικά με την υπόθεση του βιβλίου
«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά.. και αγαπούσε ένα αγοράκι..»
Το εν λόγω βιβλίο του Shel Silverstein, ξεκινάει με τη βασικότερη λέξη που παίζει πρωτεύων και ουσιαστικό ρόλο καθ’ όλη την εξέλιξη του βιβλίου, τη λέξη αγάπη. Όλη η υπόθεση και τα μηνύματα που θίγονται σε αυτό, περιτριγυρίζονται και συνδέονται άρρηκτα με τη βαθιά και ουσιαστική ύπαρξη της αγάπης και μάλιστα της ανιδιοτελούς. Της αγάπης χωρίς ανταπόδοση. Χωρίς όρια και μέτρο.
Το δέντρο που έδινε περιγράφει τη σχέση ενός αγοριού και μιας μηλιάς από την πολύ μικρή παιδική ηλικία του παιδιού , μέχρι και τα γηρατειά του. Μέσα από το πέρας των χρόνων, παρουσιάζονται οι διαφορετικές συναισθηματικές και προσωπικές καταστάσεις του αγοριού, με μία μοναδική σταθερά, την προσφορά της μηλιάς, που δεν έπαυε ποτέ να υπάρχει.
Όσο το αγόρι ήταν σε μικρή ηλικία, διασκέδαζε μαζί με τη μηλιά κάνοντας κούνια στα κλαδιά της, φτιάχνοντας στεφάνια με τα φύλλα της και παίζοντας κρυφτό μαζί της. Μεγαλώνοντας έπαψε να πηγαίνει κοντά στη μηλιά με την ίδια συχνότητα αφήνοντάς την πολλές φορές μόνη της. Δεν ήθελε πια να παίζει μαζί της, αλλά ήθελε να έχει χρήματα ώστε να ζει καλά. Έτσι η μηλιά όταν της το είπε, του προσέφερε όλα της τα μήλα και ύστερα έφυγε μακριά της. Η μηλιά ωστόσο ήταν ευτυχισμένη με την ευτυχία του. Τα χρόνια πέρασαν και εμφανίστηκε ξανά κοντά της για να της ζητήσει ένα σπίτι. Έτσι η μηλιά του πρόσφερε τα κλαδιά της και ήταν για άλλη μια φορά χαρούμενη που τον βοήθησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τα χρόνια πέρασαν ακόμα περισσότερο και όταν επέστρεψε της ζήτησε μία βάρκα προκειμένου να φύγει μακριά και έτσι του πρόσφερε τον κορμό της μένοντας γυμνή και έχοντας χαρίσει στο αγόρι τα πάντα πια. Όταν επέστρεψε για τελευταία φορά κοντά της, η μηλιά δεν είχε τίποτα υλικό να του χαρίσει, μα είχε κάτι πολύ πιο ουσιαστικό, την παρέα και τη συντροφικότητα της και φυσικά την αγάπη της. Και έτσι του προσέφερε απλόχερα και αυτά, και ήταν ολοκληρωτικά ευτυχισμένη.
Το βασικό νόημα του παραμυθιού
Το δέντρο που έδινε είναι μία εκπληκτική παραβολή που περικλύει στο εσωτερικό της ένα πλήθος μηνυμάτων και αξιών. Συμβολίζει την ανιδιοτελή αγάπη όπως είναι σε πολλές περιπτώσεις στη ζωή η αγάπη της μάνας για το παιδί της. Η γενναιοδωρία και η αξία της προσφοράς είναι επίσης θέματα που προβάλλονται μέσα στο συγκεκριμένο παραμύθι. Στον αντίποδα των παραπάνω αξιών, προβάλλονται επίσης η ματαιοδοξία και η ατέρμονη θέληση των ανθρώπων να αποζητούν όλο και περισσότερα υλικά αγαθά στη ζωή τους. Πρόκειται για ένα παραμύθι που με την κατάλληλη επεξήγηση, σίγουρα είναι ικανό να προάγει και να εξελίξει τη συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών αλλά και να προκαλέσει τη βαθιά συγκίνηση των ενηλίκων. Είναι ένα αριστούργημα που με απλό και σύντομο λόγο, καταφέρνει να μεταδώσει τόσα πολλά μέσα σε μερικές σελίδες.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα του παραμυθιού
Ο Sheldon Allan Silverstein (1930-1999) γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σικάγο των ΗΠΑ. Ασχολήθηκε με τη συγγραφή, την ποίηση, τη δημιουργία κινουμένων σχεδίων, τη σύνθεση μουσικής και το θέατρο. Είναι ευρέως γνωστός για τις εικονογραφημένες ιστορίες που δημιούργησε, όπως Το Δέντρο που Έδινε, Στην Άκρη του Πεζοδρομίου, Το Κομμάτι που Λείπει Συναντά το Μεγάλο Ο, Ποιος Θέλει έναν Φτηνό Ρινόκερο; και Ένα Φως στη Σοφίτα. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 47 γλώσσες και έχουν πουλήσει περισσότερα από είκοσι εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.
