“Χάρτινες πόλεις”:είναι όλα όπως δείχνουν;

«Το μόνο που μας εμποδίζει από το να καταρρεύσουμε είναι ότι καταφέρνουμε ακόμα να μιλάμε. Κι ίσως, με το να φανταζόμαστε αυτό το μέλλον, να μπορέσουμε να το κάνουμε αληθινό, κι ίσως να μην μπορέσουμε, όμως ο,τι και να γίνει, πρέπει να το φανταζόμαστε.»

Ο Κουέντιν Τζέικομπσεν αγαπούσε πάντοτε τη Μάργκο από μακριά. Οπότε, όταν σκαρφαλώνει στο παράθυρο του για να τον προσκαλέσει σε ένα ολονύχτιο ταξίδι εκδίκησης, δεν μπορεί παρά να την ακολουθήσει. Όμως το επόμενο πρωί, ο Κουέντιν πηγαίνει στο σχολείο και η Μάργκο δεν είναι εκεί. Έχει αφήσει στοιχεία που εξηγούν την εξαφάνιση της, σαν μια σειρά από ψίχουλα για να τα ακολουθήσει ο Κουέντιν. Κι όλα αυτά τα στοιχεία οδηγούν σε ένα αναπόφευκτο ερώτημα: Ποια είναι η πραγματική Μάργκο;

Γραμμένο από το συγγραφέα του best seller «Το λάθος αστέρι» John Green,  το μυθιστόρημα «Χάρτινες Πόλεις» είναι σίγουρο πως θα σας προσφέρει στιγμές συγκίνησης, αγωνίας, γέλιου καθώς και θα σας συναρπάσει λόγω της μυστήριας ατμόσφαιρας που αποπνέει. Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι δύο άτομα με εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες. Από την μία πλευρά είναι ο Κουέντιν, ένας νεαρός μαθητής, άριστος στις σπουδές του, ο οποίος ζει μία εντελώς κανονική ζωή. Από την άλλη, η γειτόνισσα του Μάργκο, ένα ξεχωριστό κορίτσι που αγαπούσε τόσο πολύ τα μυστήρια, ώστε αποφάσισε να γίνει ένα μυστήριο και η ίδια…

Advertisements

Σημαντική θέση κατέχει στο βιβλίο η αξία της φιλίας… Ο Κουέντιν κατά τη διάρκεια της δύσκολης αναζήτησης της Μάργκο δεν είναι μόνος, άλλα έχει την πολύτιμη συντροφιά των φίλων του, οι οποίοι τον στηρίζουν σε αυτή την κοπιώδη προσπάθεια του. Ταυτόχρονα, καταρρίπτονται πολλά στερεότυπα σχετικά με τις κοινωνικές συναναστροφές. Η Μαργκό φαίνεται να νιώθει μόνη σε αντίθεση με τον Κουέντιν, παρόλο που φαινομενικά είναι ένα δημοφιλές άτομο με πολλές γνωριμίες. Αυτή η διαφορά ανάμεσα στο «είναι» και στο «φαίνεσθαι» συναντάται πολύ συχνά και στην πραγματική ζωή, γεγονός που καθιστά το μυθιστόρημα απόλυτα ρεαλιστικό.

«Εγώ, μία φορά, το έβρισκα πάντοτε τελείως εξωφρενικό να υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να είναι με κάποιον επειδή έχει ωραία εμφάνιση. Είναι σαν να διαλέγεις τα δημητριακά που θα φας το πρωί από το χρώμα και όχι τη γεύση τους. Τέλος πάντων,εγώ δεν είμαι ωραία, άμα με δεις από κοντά τουλάχιστον. Γενικά, όσο πιο κοντά μου έρχονται οι άνθρωποι, τόσο λιγότερο όμορφη με βρίσκουν.»

Ένα διαφορετικό βιβλίο της νεανικής λογοτεχνίας, που μπορούν να το διαβάσουν και οι … μεγάλοι. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας «χάρτινες πόλεις» είναι μέρη που υπάρχουν στο χάρτη αλλά όχι στην πραγματικότητα, κάτι που ισχύει μεταφορικά και για τις δικές μας, σύμφωνα με την πρωταγωνίστρια του βιβλίου. Όλα φαίνονται πραγματικά, αλλά στην ουσία δεν έχουν καμία σημασία, είναι «χάρτινα» αφού κανείς δεν νοιάζεται για κάτι που να έχει ουσία, επαναφέροντας το θέμα του «είναι» και του «φαίνεσθαι», θεμέλιο αυτού του μυθιστορήματος.

Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.