Διάβασα πρόσφατα ένα παρόμοιο άρθρο, για μερικές από τις καλύτερες εισαγωγές που έχουν υπάρξει σε ελληνικά χιπ χοπ κομμάτια. Σκέφτηκα λοιπόν ότι, ενώ η δουλειά ήταν εξαιρετική, έλειπαν μερικά κομμάτια -κάτι λογικό, πόσο μεγάλο να γίνει ένα άρθρο άλλωστε?
Επομένως, αυτό το άρθρο είναι μια ευκαιρία να αναφερθούν κάποια επιπλέον τραγούδια με αντίστοιχα εντυπωσιακές εισαγωγές. Είναι intro ελληνικών χιπ χοπ κομματιών που θα εκτιμήσεις εφόσον ακούς αυτό το έιδος μουσικής. Το +1 του τίτλου αναφέρεται σε ένα κομμάτι που ήδη υπήρχε στο αρχικό άρθρο, αλλά είναι τόσο χαρακτηριστικό, πιθανότατα το πρώτο που έρχεται στο μυαλό όλων όταν διαβάζουν το θέμα του άρθρου, που δεν μπορούσε να λείπει. Και θα ξεκινήσω με αυτό.
1. Εισβολέας – Το αφήσαμε για αύριο
Ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια του Εισβολέα, και γενικότερα στην εγχώρια ραπ σκηνή, ξεκινάει με ένα πολύ δυνατό απόσπασμα από το συγγραφικό έργο του Χρόνη Μήσσιου, “Χαμογέλα ρε τι σου ζητάνε?”. Δίνοντας την έμπνευση για τη θεματολογία του τραγουδιού, το απόσπασμα εστιάζει στο γεγονός ότι ο χρόνος περνάει χωρίς να αξιοποιείται και πρωτού το καταλάβουμε έχουμε μεγαλώσει και έχουμε σπαταλήσει τα καλύτερα χρόνια μας.
Ή, όπως λέει και στους στίχους του πιο απλά και κατανοητά ο Εισβολέας: κοιτάμε το ρολόι και τρέχουμε βιαστικοί, κολλήσαμε στα ασήμαντα και έφυγε η μισή ζωη.
2. Άγνωστος Χειμώνας – Για μένα
Ξεκινάμε τις δικές μας επιλογές με το intro κομμάτι του πρώτου προσωπικού δίσκου του Άγνωστου Χειμώνα. Η φωνή και το ανήσυχο πνεύμα της Κατερίνας Γώγου ήρθαν κι έδεσαν αρμονικά με το δυναμικό στυλ του Α.Χ., με κοινό στοιχείο των δυο το επαναστατικό τους ύφος.
“Γι’ αυτό σου λέω. Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε να μην την κοπανήσουμε. Να ζυγιαστούμε. Μην ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας” αναφωνεί η Γώγου, με τον Άγνωστο Χειμώνα να παίρνει τη σκυτάλη και να επιτίθεται σε αστυνομία, σε φασίστες και σε όσους σχηματίζουν κλίκες και νομίζουν ότι η μουσική τους ανήκει .
3. Detro – Βλέπω τα πάντα
Ο δίσκος “12 Κουπλέ” περιέχει μερικά από τα καλύτερα κομμάτια του Detro. Ένα από αυτά είναι και το “Βλέπω τα πάντα”, και μέρος της ομορφιάς του κομματιού είναι και το intro του. Ένα απόσπασμα απο την ταινία “Τα βαποράκια”, στο οποίο ο “Μπος” Δάνης Κατρανίδης, πρωην φυλακόβιος κατηγορεί την κοινωνία για τη συμπεριφορά της απεναντί του.
Ένα κομμάτι που σε βάζει πίσω από το κελί, στη θέση του Μπος και για αυτόν τον λόγο η εισαγωγή ταίριαξε τέλεια με το τραγούδι. Και σε κάνει να ταυτίζεσαι με το αίσθημα αδικίας που νιώθει, όταν η κοινωνία τον απορρίπτει και η φυλακή αντί να τον σωφρονίζει, εξαφανίζει και τα τελευταία δείγματα ανθρωπιάς.
4. Ραψωδός Φιλόλογος – Ογδονταπέντε
Σε διαφορετικό ύφος και ρυθμό, ο Ραψωδός Φιλόλογος στο “Ογδονταπέντε” εκφράζει τους προβληματισμούς του για τις διαφορές από γενιά σε γενιά. Θεωρώντας ότι η δικιά του γενιά – γεννημένοι το 1985, εξ’ου και ο τίτλος- είναι η τελευταία που πρόλαβε να ζήσει την εφηβεία πριν την τεχνολογική έξαρση των τελευταίων γενιών, αναρωτιέται πως αυτό επηρέασε τις επόμενες.
Σε αυτό το πνέυμα, το intro του κομματιού, απόσπασμα ενός επεισοδίου της σειράς “Shield”. Αναφέρεται στο γεγονός ότι έχει χαθεί το μέτρο συγκριτικά με το καλό και το κακό. Ο καθένας δείχνει διατεθειμένος να κάνει ότι χρειαστεί για να πετύχει τους στόχους, χωρίς να έχει τύψεις ή να νοιάζεται για τις συνέπειες κι αυτό μοιάζει το μεγαλύτερο πρόβλημα της σύγχρονης γενιάς.
5. Jolly Roger – Βροχή
`
Το απόσπασμα μιας συνέντευξης του Ρένου Αποστολίδη χρησιμοποίησαν οι Jolly Roger για εισαγωγή στο κομμάτι “Βροχή”. Πρόκειται μια φιλοσοφική συζήτηση γύρω από την έννοια της αναρχίας, θέμα που απασχολεί συχνά το συγκρότημα.
Αντίστοιχο φιλοσοφικό πνεύμα επιλέχθηκε και στους στίχους του κομματιού. “Το νου σου ο πόνος κι η βροχή δεν έχουν τάξη”. Το γεγονός πως ήταν “καλό παιδί και δεν έλεγε όχι” . Τα ονειρά που καταστράφηκαν με απότελεσμα θλιμμένους στίχους. Δύσκολο να βγάλεις νόημα σε ένα κομμάτι με τόσες αλληγορίες. Ακούγοντας πάλι το intro, γίνεται αρκετά πιο κατανοητό.
6. Kako – Επείγον
Έχει κατηγορηθεί – όπως και συνολικά οι Bong Da City – για το περιεχόμενο των στίχων τους. Η αλήθεια είναι όμως ότι οι στίχοι τους μπορούν να ερμηνευθούν με πολλούς τρόπους. Κάτι παρόμοιο συνέβη και στο “Επείγον”, που σε συνδυασμό με το εξαιρετικό πάτημα στο beat γίνεται πολύ ευχάριστο κομμάτι. To intro ωστόσο δείχνει ότι είναι κάτι παραπάνω από ένα τραγουδάκι να περνάς την ώρα σου.
Απόσπασμα απο την ταινία ο Βασιλιάς, μια από τις πιο δυνατές σκηνές δείχνει τη δύναμη της τηλεόρασης και των ΜΜΕ γενικότερα: Όποιος δεν παρακολουθεί, θεωρείται αντικοινωνικό στοιχείο. Σημειωτέον, η συνέχεια του απόσπασματος χρησιμοποιείται επίσης απο τον Kako, στο κομμάτι “Ετοίμασε μια ευχή“.
7. 12ος Πίθηκος – Η μοναξιά στο πεζοδρόμιο
Για το τέλος, έμεινε το γνωστότερο με διαφορά τραγούδι της λίστας. Η μοναξιά στο πεζοδρόμιο, το trademark κομμάτι του 12ου Πίθηκου, είναι μια γροθιά απέναντι στο δήθεν καθως πρέπει και στην επίπλαστη ευτυχία. Πίσω από απο τη φαινομενική καλή ζωή και συνεχή διασκέδαση, κρύβεται η αλήθεια. Κι αυτή είναι ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι φτιαγμένες σε σαθρά θεμέλια. Ότι “η λέξη σεβασμός είναι άγνωστη στο πρόσωπο σου γι’ αυτό δεν έχεις άνθρωπο να αποκαλείς δικό σου”.
Στο ίδιο ύφος και η εισαγωγή του κομματιού, από το ομώνυμο κομμάτι του “Πρίγκιπα”, Παύλου Σιδηρόπουλου. Ενός σπουδαίου καλλιτέχνη που έχει επηρεάσει τον τρόπο σκέψης δεκάδων ανθρώπων. Γιατί, “οποιος δεν εχει ζησει στο πεζοδρομιο καλα θα κανει να το βουλωνει οταν η κουβεντα φτανει σε θεματα οπως η μοναξια και η ανασφαλεια”