Ο Λέσλι Νίλσεν ήταν Καναδός-Αμερικανός ηθοποιός, με 60 χρόνια καριέρας. Ξεκίνησε ερμηνεύοντας με επιτυχία ρόλους σε δράματα, γουέστερν και ρομαντικές ταινίες, που του έδωσαν τον χαρακτηρισμό του σοβαρού ηθοποιού. Η παγκόσμια και διαρκής αναγνώριση για εκείνον, όμως, ήρθε όταν μπήκε στην κωμωδία. Στους κωμικούς ρόλους, ο Λέσλι Νίλσεν απεικόνιζε χαρακτήρες που είτε αγνοούν είτε είναι συνένοχοι με το παράλογο περιβάλλον τους. Σημείο καμπής αποτέλεσε η ταινία «Airplane!», μια παρωδία των ταινιών καταστροφής, που έγινε αφορμή να χαρακτηριστεί ο Νίλσεν από τον κριτικό κινηματογράφου Ρότζερ Έμπερτ ως ο «Λόρενς Ολίβιε της παρωδίας». Ως ένας άνθρωπος σεμνός και με πηγαίο χιούμορ, εκείνος απάντησε ότι αυτό θα έκανε τον Ολίβιε τον Λέσλι Νίλσεν του Σαίξπηρ. Γεγονός πάντως είναι πως αυτή η ταινία άνοιξε το δρόμο και για άλλες του είδους στην καριέρα του, χαρίζοντας άπλετο γέλιο. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να ξεχαστεί παρά έρχεται στην μνήμη μας ξαφνικά, χαρίζοντας και πάλι χαρά. Ο Λέσλι Νίλσεν έφυγε από τη ζωή στα 84 του, λόγω πνευμονίας, τον Νοέμβριο του 2010.
Τα πρώτα χρόνια στον Καναδά
Ο Λέσλι Νίλσεν, ή Λέσλι Γουίλιαμ Νίλσεν, όπως ήταν ολόκληρο το όνομά του, γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1926 στη Ρετζίνα της επαρχίας Σασκάτσουαν του Καναδά. Μητέρα του ήταν η Μέημπελ Ελίζαμπεθ Ντέιβις, μετανάστης από την Ουαλία, και πατέρας του ο Ίνγκβαρντ Έβερσεν Νίλσεν, Δανός αστυφύλακας στην Βασιλική Καναδική Έφιππη Αστυνομία. Ο Λέσλι Νίλσεν ήταν το δεύτερο από τα δύο αγόρια της οικογένειας. Ο μεγαλύτερος αδερφός του, Έρικ Νίλσεν, ήταν για χρόνια βουλευτής, υπουργός και αναπληρωτής πρωθυπουργός στον Καναδά. Είχαν, επίσης, έναν ετεροθαλή αδερφό, τον Γκίλμπερτ Νίλσεν, από την άλλη σχέση του πατέρα του.
Η οικογένεια έζησε για αρκετά χρόνια στο Φορτ Νόρμαν, σημερινή Τουλίτα, στον βορειοδυτικό Καναδά, λόγω της δουλειάς του πατέρα του στην Έφιππη Αστυνομία. Ο πατέρας ήταν ένας κακοποιητικός άνθρωπος που χτυπούσε τη γυναίκα και τα παιδιά του, και ο Λέσλι λαχταρούσε να φύγει από αυτή την κατάσταση. Μόλις αποφοίτησε από το Victoria High School στο Έντμοντον, που αργότερα μετονομάστηκε Victoria School of the Arts, στα 17 του το 1943, κατατάχθηκε στη Βασιλική Καναδική Αεροπορία, παρότι ήταν νομικά κωφός και φορούσε ακουστικά βαρηκοΐας το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Στην αεροπορία, ο Λέσλι Νίλσεν εκπαιδεύτηκε ως εναέριος πυροβολητής κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν όμως πολύ νέος για να έχει πλήρη εκπαίδευση ή να σταλεί στο εξωτερικό. Μόλις τέλειωσε ο πόλεμος, απολύθηκε από την αεροπορία και εργάστηκε ως ντισκ τζόκεϊ σε ραδιοφωνικό σταθμό στο Κάλγκαρι της Αλμπέρτα, μέχρι να εγγραφεί στην Ακαδημία Ραδιοφωνικών Τεχνών Lorne Greene στο Τορόντο.
Όσο σπούδαζε στο Τορόντο, ο Λέσλι Νίλσεν κέρδισε μια υποτροφία στο Neighborhood Playhouse της Νέας Υόρκης. Αυτή η υποτροφία τον έφερε στη Νέα Υόρκη, όπου έπαιζε στο θερινό stock theatre. Ύστερα παρακολούθησε το Actors Studio μέχρι το 1950, όπου έγινε η πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση σε ένα επεισόδιο του Studio One, μαζί με τον Charlton Heston, για το οποίο έλαβε 75 δολάρια, σημερινά περίπου 910 δολάρια.
Η καριέρα του Λέσλι Νίλσεν ως δραματικός ηθοποιός
Αφορμή για να ασχοληθεί ο Λέσλι Νίλσεν με την υποκριτική ήταν ο ετεροθαλής θείος του, Τζιν Χερσόλτ, που ήταν γνωστός ηθοποιός στην Αμερική τις δεκαετίες του ’30 και του ’40, έχοντας ερμηνεύσει τον Δρ Κρίστιαν στην ομώνυμη ραδιοφωνική σειρά και τις επόμενες τηλεοπτικές σειρές ταινίες. Ο Λέσλί Νίλσεν, όμως, δεν είχε την ευκαιρία να αποκτήσει στενή σχέση μαζί του, καθώς πέθανε λίγο αφότου γνωρίστηκαν.
Ο Λέσλι Νίλσεν ξεκίνησε την καριέρα του ως δραματικός ηθοποιός, ερμηνεύοντας ρόλους στην τηλεόραση κατά τη διάρκεια της Χρυσής της εποχής. Το 1950, εμφανίστηκε σε 46 ζωντανά προγράμματα, παίρνοντας 75 με 100 δολάρια ανά εμφάνιση. Επίσης, αφηγήθηκε ντοκιμαντέρ και διαφημίσεις. Το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του δραματικού ηθοποιού ήταν σχεδόν απαρατήρητο.
Το 1956, έκανε το ντεμπούτο του στο μιούζικαλ «The Vagabond King», σε σκηνοθεσία Μάικλ Κέρτις. Παρόλο που η ταινία δεν είχε ιδιαίτερη επιτυχία, ο παραγωγός Νίκολας Νέιφακ του προσέφερε μια ακρόαση για την ταινία επιστημονικής φαντασίας «Απαγορευμένος πλανήτης». Έτσι, ο Λέσλι Νίλσεν έκανε ένα μακροχρόνιο συμβόλαιο με την εταιρία Metro – Goldwyn – Mayer (MGM). Η ταινία έγινε αμέσως επιτυχία κι αυτό έφερε κι άλλους ρόλους σε ταινίες όπως τις «Ransom!» και «The Opposite Sex» το 1956 και «Hot Summer Night» το 1957.
Το 1957, ήρθε ο πρωταγωνιστικός ρόλος στη ρομαντική κωμωδία «Tammy and the Bachelor» με την Ντέμπι Ρέινολντς, που τον καθιέρωσε ως έναν όμορφο πρωταγωνιστή δραματικών και ρομαντικών ταινιών. Πράγματι, το παρουσιαστικό του ήταν ιδανικό για ρόλους όμορφων νεαρών σύμφωνα με τα πρότυπα της εποχής, ενώ ερμήνευσε και ρόλους στρατιωτικών, αριστοκρατών και κακοποιών. Ο ίδιος, όμως, δεν ήταν ευχαριστημένος με τους ρόλους που του πρότειναν κι έτσι αποφάσισε να φύγει από την MGM ύστερα από την οντισιόν που έκανε για τον ρόλο του Μεσσάλα στην ταινία «Ben-Hur» του 1959, τον οποίο πήρε τελικά ο Στίβεν Μπόιντ.
Η καριέρα μετά την MGM
Αφού έφυγε από την MGM, ο Λέσλι Νίλσεν πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην μίνι σειρά «The Swamp Fox» της Disney, όπου ερμήνευσε τον ήρωα του Αμερικανικού Επαναστατικού Πολέμου, Φράνσις Μάριον. Αυτή του την εμπειρία, σε μια συνέντευξη το 1988, ο Νίλσεν την χαρακτήρισε ως εξαιρετική, καθώς οι συνθήκες εργασίας ήταν εξαιρετικές, οι άνθρωποι της παραγωγής ήταν άψογοι επαγγελματίες και οι ηθοποιοί πληρώνονταν καλά.
Άλλες τηλεοπτικές δουλειές του Λέσλι Νίλσεν ήταν τα «Justice», «Alfred Hitchcock Presents», «Voyage to the Bottom of the Sea», «Wagon Train», «Gunsmoke», «The Virginian» και «The Wild Wild West».
Το 1961, ο Λέσλι Νίλσεν πρωταγωνίστησε στο αστυνομικό δράμα του Λος Άντζελες «The New Breed». Το 1964, ήταν γκεστ σταρ σε ένα επεισόδιο του Daniel Boone μαζί με την Φες Πάρκερ. Το 1968, συμμετείχε στο πιλοτικό επεισόδιο της σειράς «Hawaii Five-O» με έναν σημαντικό ρόλο κι εμφανίστηκε και σε ένα επεισόδιο της 7ης σεζόν. Το 1969, πρωταγωνίστησε ως Σαμ Ντάνφορθ, διοικητής της αστυνομίας της Καλιφόρνια, στο «The Bold Ones: The Protectors».
Το 1972, ο Λέσλι Νίλσεν ήταν ο καπετάνιος του πλοίου στο «The Poseidon Adventure». Το 1977 πρωταγωνίστησε στην ταινία «Project: Kill» του Γουίλιαμ Γκίρντλερ και το 1979 υποδύθηκε τον διεφθαρμένο δήμαρχο στην καναδική ταινία «City on Fire».
Οι δραματικοί ρόλοι του Λέσλι Νίλσεν τη δεκαετία του 1980 ήταν στην μίνι σειρά του CBS «The Chisholms», στον ρόλο του Σινκλαίρ, και στις ταινίες «Prom Night» το 1980 και «Creepshow» το 1982, και οι δυο ταινίες τρόμου, καθώς και ο ρόλος του δραματικού και αντιπαθητικού χαρακτήρα στην κωμωδία του 1986 «Soul Man». Η τελευταία εμφάνιση του Λέσλι Νίλσεν σε δραματικό ρόλο ήταν στο δικαστικό δράμα του 1987 «Nuts» του Μάρτιν Ριτ, όπου υποδύθηκε τον Άλεν Γκριν, έναν βίαιο πελάτη μιας πόρνης που σκοτώθηκε σε αυτοάμυνα από την Κλόντια Ντρέιπερ, την οποία ερμήνευε η Μπάρμπαρα Στρέιζαντ.
Ο Λέσλι Νίλσεν γίνεται άρχοντας της κωμωδίας
Το 1980, οι Ντέιβιντ Ζούκερ και Τζιμ Εϊμπραχαμς αποφάσισαν να κάνουν μια ταινία κωμική και σατυρική. Επέλεξαν για την ταινία δραματικούς ηθοποιούς της εποχής, μεταξύ των οποίων και τον Λέσλι Νίλσεν, που υποδύθηκε τον γκαφατζή δόκτορα Ρουμάρκ. Ο τίτλος της ταινίας ήταν «Airplane!» και στάθηκε αφορμή για να ξεκινήσει μια δεύτερη καριέρα για τον ασπρομάλλη πια Λέσλι Νίλσεν, που κουβαλούσε ήδη 30 χρόνια καριέρας στην υποκριτική. Άλλοι ηθοποιοί σε αυτή την ταινία ήταν οι Ρόμπερτ Στακ, Πίτερ Γκρέιβς και Λόιντ Μπρίτζες.
Η ταινία επαινέθηκε από τους κριτικούς και η αγάπη που έδειξε το κοινό έδωσε ένα στίγμα για την πορεία την ταινίας μέσα στα χρόνια. Το 2007, μια έρευνα στο Ηνωμένο Βασίλειο έκρινε την ταινία τη δεύτερη καλύτερη κωμωδία όλων των εποχών μετά το «Monty Python’s Life of Brian», το 2008 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου έβαλε την ταινία στις 10 κορυφαίες κωμωδίες όλων των εποχών, το 2010 επιλέχθηκε για διατήρηση στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου και το 2012 η Empire την ψήφισε πρώτη μεταξύ των 50 πιο αστείων κωμωδιών. Οι σκηνοθέτες από την πλευρά τους έκριναν τη συμμετοχή του Λέσλι Νίλσεν ως την ιδανικότερη, καθώς αγνοούσε την κωμωδία κι έτσι ήταν πιο αυθεντικός.
Για τον Λέσλι Νίλσεν, η ταινία αυτή σήμαινε την είσοδό του στον κόσμο την κωμωδίας. Όταν του προτάθηκε ο ρόλος, βρήκε αυτό που πάντα ήθελε να κάνει και διαπίστωσε ότι του ταίριαζε η κωμωδία. Στην συνέχεια, του προτάθηκε ένα παρόμοιο στυλ ρόλου στην σειρά «Police Squad», όπου υποδύθηκε τον αστυνομικό Φρανκ Ντρέμπιν, βασισμένο σε πρότυπα σοβαρών χαρακτήρων παλιότερων αστυνομικών σειρών. Η σειρά αυτή βασίστηκε στην εκπομπή του 1950 «M Squad», όπου πρωταγωνιστούσε ο Λι Μάρβιν. Άνοιγε με πλάνα ενός περιπολικού να περιφέρεται σε σκοτεινούς δρόμους της πόλης και στο βάθος να ακούγεται τζαζ μουσική. Ο Λέσλι Νίλσεν εδώ ήταν ένας σοβαρός χαρακτήρας, του οποίου ο δρόμος έβγαινε πάντα δίπλα σε κακοτοπιές και περίεργα βλέμματα. Η σειρά κράτησε μόνο για 6 επεισόδια, αλλά χάρισε στον Νίλσεν ένα βραβείο Emmy.
Πέρασαν έξι χρόνια και ο Λέσλι Νίλσεν επέστρεψε ως αστυνόμος Φρανκ Ντρέμπιν στην ταινία «The Naked Gun: From the Files of Police Squad!» το 1988. Η ταινία είχε ως θέμα έναν αδίστακτο έμπορο ναρκωτικών, που ήθελε να δολοφονήσει την βασίλισσα Ελισάβετ Β’ μέσω ύπνωσης. Ήταν μια εισπρακτική επιτυχία, που αγκάλιασαν, επίσης, και οι κριτικοί θερμά. Ακολούθησαν δύο σίκουελ, το «The Naked Gun 2½: The Smell of Fear» το 1991 και το «Naked Gun 33 + 1⁄3 : The Final Insult» το 1994. Υπήρχαν συζητήσεις για να γίνει και 4η ταινία «Naked Gun» με τον Λέσλι Νίλσεν να είναι θετικός σε αυτό αλλά το 2005 δήλωσε ότι αφού δεν είχε γίνει ως τότε, δε θα γινόταν ποτέ.
Περισσότερες κωμωδίες για τον Λέσλι Νίλσεν
Μετά το «Airplane!» και το «Naked Gun», ο Λέσλι Νίλσεν εμφανίστηκε σε πολλές άλλες ταινίες παρόμοιου στυλ. Συχνά σατίριζαν συγκεκριμένες άλλες ταινίες και η επιτυχία τους ποίκιλε. Οι ταινίες «Repossessed» το 1990 και «2001: A Space Travesty» ήταν παρωδίες των ταινιών «The Exorcist» και «2001: A Space Odyssey» αντίστοιχα. Και οι δύο βασίστηκαν στο παράλογο, αλλά έτυχαν κακής υποδοχής.
Το 1995, ο Λέσλι Νίλσεν πρωταγωνίστησε στην κωμωδία τρόμου «Dracula: Dead and Loving It» του Μελ Μπρουκς, που αν και δεν ήταν εισπρακτική επιτυχία, με τα χρόνια κέρδισε την αγάπη του κόσμου.
Το 1996, πρωταγωνίστησε στην ταινία «Spy Hard» και το 1998 στην ταινία «Wrongfully Accused», μια παρωδία των ταινιών του Τζέιμς Μποντ και της ταινίας «The Fugitive». Και αυτές οι ταινίες δεν είχαν την αποδοχή των κριτικών, αλλά αργότερα αγαπήθηκαν πολύ από το κοινό.
Ο Λέσλι Νίλσεν δοκιμάστηκε και σε οικογενειακές και παιδικές κωμωδίες, οι οποίες έγιναν δεκτές με αυστηρή κριτική. Το 1991 εμφανίστηκε ως Άγιος Βασίλης στην χριστουγεννιάτικη κωμωδία «All I Want for Christmas», που είχε μέτρια εισπρακτική επιτυχία και κακές κριτικές. Και οι ταινίες «Surf Ninjas» το 1993 και «Mr. Magoo» το 1997 δέχτηκαν, επίσης, καυστικές κριτικές. Αρκετοί κριτικοί απογοητεύτηκαν από τους ρόλους του Λέσλι Νίλσεν. Μάλιστα, ο Κρις Χικς συνέστησε στους θεατές να αποφεύγουν οποιαδήποτε κωμωδία εμφανίζεται ο Λέσλι Νίλσεν εκτός από τα «Naked Gun».
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Λέσλι Νίλσεν μετά τα «Naked Gun» ήρθε με έναν δεύτερο ρόλο, ως Πρόεδρος Χάρις, στην ταινία του 2003 «Scary Movie 3». Αυτό οδήγησε και στην εμφάνισή του στο σίκουελ «Scary Movie 4» το 2006. Ήταν η πρώτη φορά, μετά τον Φρανκ Ντρέμπιν, που ο Λέσλι Νίλσεν επανέλαβε σε επόμενη ταινία έναν χαρακτήρα.
Ο Λέσλι Νίλσεν εκτός κινηματογράφου
Ο Λέσλι Νίλσεν, μέσω του χαρακτήρα του Φρανκ Ντρέμπιν, εμφανίστηκε το 1990 σε διαφημίσεις για το Red Rock Cider στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επίσης, το καλοκαίρι του 1994 εμφανίστηκε στο πρόγραμμα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Πάλης στο WWE Monday Night Raw. Ο Λέσλι Νίλσεν και ο συνάδελφός του, Τζορτζ Κένεντι, προσλήφθηκαν για να ξετυλίξουν το μυστήριο του Undertaker, που είχε εξαφανιστεί στο Royal Rumble του Ιανουαρίου. Στο SummerSlam του 1994, δημιουργώντας μια παρωδία του «Naked Gun», έλυσαν το μυστήριο, παρότι δεν βρέθηκε ο Undertaker.
Ασχολήθηκε, επίσης, με την παραγωγή εκπαιδευτικών video γκολφ, που παρουσιάστηκαν με χιουμοριστικό στυλ. Πρώτο ήταν το «Bad Golf Made Easier» το 1993 και συνδύαζε την κωμωδία με την παρουσίαση τεχνικών γκολφ. Δημιουργήθηκαν δύο ακόμα στη συνέχεια, το «Bad Golf My Way» το 1994 και το «Stupid Little Golf Video» το 1997.
Ο Λέσλι Νίλσεν συνέγραψε, επίσης, μια φανταστική αυτοβιογραφία με τίτλο «The Naked Truth», όπου απεικονιζόταν ως ένας δημοφιλής ηθοποιός με μεγάλη ιστορία σε ταινίες κύρους.
Στα 80 του πια, ο Λέσλι Νίλσεν ερμήνευε σοβαρούς ρόλους στην οθόνη και την σκηνή κι, επίσης, εμφανιζόταν σε διαφημίσεις κι έδινε την φωνή του σε κινούμενα σχέδια, όπως το «Zeroman», όπου πρωταγωνιστούσε. Ακόμα, έπαιξε και σε παιδικές παραστάσεις, όπως το «Pumper Pups».
Όντας αδερφός του Έρικ Νίλσεν, πρώην Αναπληρωτή Πρωθυπουργού του Καναδά, η συμμετοχή του, μαζί με άλλες προσωπικότητες των ΜΜΕ γεννημένες στον Καναδά, στο mockumentary του HBO «The Canadian Conspiracy» ήταν απαραίτητη.
Εμφανίστηκε, επίσης, ως διαγωνιζόμενος στο «Gameshow Marathon» του CBS, όπου έπαιξε για φιλανθρωπικούς σκοπούς τα «The Price Is Right», «Let’s Make a Deal», «Beat the Clock» και «Press Your Luck».
Τα τελευταία χρόνια της καριέρας του Λέσλι Νίλσεν
Τον Φεβρουάριο του 2007, ο Λέσλι Νίλσεν ξεκίνησε να παίζει έναν μικρό ρόλο, αυτόν του γιατρού, στην χιουμοριστική αλλά και εκπαιδευτική τηλεοπτική εκπομπή «Doctor*Ology». Η εκπομπή ξεκίνησε να προβάλλεται τον Μάρτιο του 2007 στο Discovery Channel και κράτησε μέχρι τα τέλη Απριλίου της ίδιας χρονιάς, και παρουσίαζε πραγματικές ιατρικές τεχνικές και τεχνολογία. Την ίδια χρονιά, πρωταγωνίστησε και στο δράμα «Music Within».
Το 2008, ερμήνευσε μια εκδοχή του Uncle Ben για την ταινία με υπερήρωες με τίτλο «Superhero». Στη συνέχεια, εμφανίστηκε στην παρωδία «An American Carol», την οποία σκηνοθέτησε, συνυπέγραφε το σενάριό της και ήταν παραγωγός ο Ντέιβιντ Ζούκερ.
Τελευταίες ταινίες του Λέσλι Νίλσεν ήταν το 2009 η παρωδία τρόμου «Stan Helsing» και το «Spanish movies», όπου σατίριζε τις ταινίες του ισπανικού κινηματογράφου.
Συνολικά, ο Λέσλι Νίλσεν εμφανίστηκε σε πάνω από 100 ταινίες και 1500 τηλεοπτικά επεισόδια, ερμηνεύοντας περισσότερους από 220 χαρακτήρες.
Ο θάνατος του Λέσλι Νίλσεν
Τον Νοέμβριο του 2010, ο Λέσλι Νίλσεν εισήχθη με πνευμονία στο νοσοκομείο Holy Cross, την πόλης Fort Lauderdale στη Φλόριντα. Νοσηλεύτηκε για περίπου για δύο εβδομάδες, με την υγεία του να επιδεινώνεται τις τελευταίες 48 ώρες. Στις 28 Νοεμβρίου 2010, ο Νταγκ Νίλσεν, ανιψιός του Λέσλι Νίλσεν, ανακοίνωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό CJOB οτι ο 84χρονος θείος του πέθανε στον ύπνο του γύρω στις 5:30 το απόγευμα, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του και από φίλους. Ο ατζέντης του Λέσλι Νίλσεν, Τζον Σ. Κέλλυ, επιβεβαίωσε τον θάνατό του. Η ταφή του έγινε στο Evergreen Cemetery στο Fort Lauderdale.
Η προσωπική ζωή του Λέσλι Νίλσεν
Ο Λέσλι Νίλσεν έκανε τέσσερις γάμους. Πρώτη φορά παντρεύτηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1950 με την τραγουδίστρια Μόνικα Μπόγιαρ. Ο γάμος τους κράτησε μέχρι τις 9 Ιουνίου 1957, οπότε και πήραν διαζύγιο.
Στις 10 Σεπτεμβρίου 1958, έγινε ο δεύτερος γάμος του με την Αλισάντε Ούλμαν. Ο γάμος τους κράτησε μέχρι τον Ιούλιο του 1974 και μαζί απέκτησαν δύο κόρες, τη Θία και τη Μόρα. Οι κόρες του μάλιστα εμφανίστηκαν μαζί του στις ταινίες «Dracula: Dead and Loving It» και «and Wrongfully Accused».
Ο τρίτος γάμος έγινε στις 13 Νοεμβρίου 1981 με την Μπόμπι Μπρουκς Όλιβερ και κράτησε μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου 1984.
Ο τέταρτος και τελευταίος γάμος του έγινε το 2001 με την Μπάρμπαρι Έρλ κι έμειναν μαζί μέχρι τον θάνατό του το 2010. Μοίραζαν τη διαμονή τους μεταξύ του σπιτιού τους στο Fort Lauderdale της Φλόριντα κι εκείνου στο Paradise Valley της Αριζόνα.
Ο Λέσλι Νίλσεν ήταν ένας άνθρωπος με πολύ χιούμορ, πλακατζής, κι έκανε συνεχώς φάρσες. Ήταν νομικά κωφός και στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του φορούσε ακουστικά βαρηκοΐας. Εξαιτίας αυτού υποστήριζε τον οργανισμό Better Hearing Institute, που αφορούσε άτομα με προβλήματα ακοής. Αργότερα στη ζωή του, έπασχε και από οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο. Αυτό στάθηκε αφορμή για τη συμμετοχή του σε ένα εκπαιδευτικό βίντεο του Ερευνητικού Κέντρου Αρθρίτιδας του Καναδά (ARC), που έδειχνε τη φυσική εξέταση ενός ασθενούς με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο.
Βραβεύσεις και επιτεύγματα
Ο Λέσλι Νίλσεν κατέκτησε πολλά βραβεία κατά τη διάρκεια της καριέρας του, μεταξύ αυτών και το βραβείο Jack Benny του UCLA το 1995.
Το 1988, έγινε ο 1884ος που λαμβάνει αστέρι στο Hollywood Walk of Fame στον αριθμό 6541 Hollywood Blvd. Το 2001 μπήκε και στο Walk of Fame του Καναδά. Το 2002, έγινε και Αξιωματικός του Τάγματος του Καναδά, αν και ήταν, επίσης, πολιτογραφημένος στις ΗΠΑ.
Στις 20 Φεβρουαρίου 2002, ο Λέσλι Νίλσεν έγινε επίτιμος πολίτης της Δυτικής Βιρτζίνια και Πρέσβης Καλής Θέλησης του Mountain State. Επισκέφτηκε πολλές φορές την πολιτεία αυτή για ομιλίες, αλλά και για επισκεφτεί φίλους.
Το 2003, το Grant MacEwan College έδωσε προς τιμήν του το όνομά του στη σχολή επικοινωνιών του. Την ίδια χρονιά, η Συμμαχία Καναδών Καλλιτεχνών Κινηματογράφου, Τηλεόρασης και Ραδιοφώνου του απένειμε το Βραβείο Αριστείας ACTRA.
Στις 19 Μαΐου 2005, κατά τη διάρκεια της γιορτής για τα 100 χρόνια της επαρχίας όπου γεννήθηκε, ο Λέσλι Νίλσεν παρουσιάστηκε στη βασίλισσα Ελισάβετ Β’.
Ακολουθεί video με τον Λέσλι Νίλσεν, όταν καλεσμένος σε βραδινή εκπομπή έφερε μαζί του το αστείο του μηχάνημα.
Για το άρθρο χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες από:
- Leslie Nielsen, Ανακτήθηκε από: https://en.wikipedia.org/ Τελευταία πρόσβαση: 19/1/24
- Leslie Nielsen, Ανακτήθηκε από: Ανακτήθηκε από: https://www.imdb.com/ Τελευταία πρόσβαση: 19/1/24
- Η κωμωδία υποκλίθηκε στον Λέσλι Νίλσεν, Ανακτήθηκε από: https://www.news247.gr/ Τελευταία πρόσβαση: 19/1/24
- Λέσλι Νίλσεν: Ο σουρεαλιστής κωμικός που λατρέψαμε. (2019). Ανακτήθηκε από: https://www.katiousa.gr/ Τελευταία πρόσβαση: 19/1/24
- Πέθανε ο γνωστός κωμικός ηθοποιός Λέσλι Νίλσεν. (2019). Ανακτήθηκε από: https://www.newsit.gr/ Τελευταία πρόσβαση: 19/1/24
- Λέσλι Νίλσεν, ο κωμικός της «σοβαρής» παρωδίας. (2010). Ανακτήθηκε από: https://www.kathimerini.gr/ Τελευταία πρόσβαση: 19/1/24
