Η Τζέιν Γουάιμαν ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός. Κέρδισε ένα Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου το 1948, τέσσερα βραβεία Χρυσής Σφαίρας τις χρονιές 1948, 1950, 1951 και 1983 και δύο υποψηφιότητες για Βραβεία Primetime Emmy τις χρονιές 1957 και 1959. Το 1960 απέκτησε δύο αστέρια στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ, ένα για τις ταινίες της στο 6607 Hollywood Boulevard, κι ένα για την τηλεοπτική της καριέρα στο 1620 Vine Street. Έκανε πέντε γάμους και απέκτησε τρία παιδιά, εκ των οποίων το ένα πέθανε μια μέρα μετά τη γέννησή του. Υπήρξε η πρώτη σύζυγος του Ρόναλντ Ρέιγκαν, πατέρα των παιδιών της. Η Τζέιν Γουάιμαν πέθανε στον ύπνο της σε ηλικία 90 ετών το 2007.
Τα παιδικά και νεανικά χρόνια της Τζέιν Γουάιμαν
Η Τζέιν Γουάιμαν γεννήθηκε ως Σάρα Τζέιν Μέιφιλντ, στις 5 Ιανουαρίου 1917 στο Σεντ Τζόζεφ του Μιζούρι. Γονείς της ήταν η Γκλάντις Χόουπ Κρίστιαν, στενογράφος γιατρού και βοηθός γραφείου, και ο Μάνινγκ Τζέφρις Μέιφιλντ, εργάτης σε μια εταιρεία γευμάτων. Η Τζέιν ήταν το μοναχοπαίδι τους. Τον Οκτώβριο του 1921, οι γονείς χώρισαν και ο πατέρας της πέθανε ξαφνικά τρεις μήνες αργότερα. Μετά τον θάνατό του, η μητέρα της μετακόμισε στο Κλίβελαντ του Οχάιο και άφησε την κόρη της να την αναθρέψουν οι γείτονές της, Έμμα Ράις Φουκς και Ρίτσαρντ Φουκς, αρχηγός των ντετέκτιβ στο Σεντ Τζόζεφ. Ανεπίσημα η Σάρα Τζέιν είχε το επίθετό τους, συμπεριλαμβανομένου και του σχολικού της μητρώου και του πιστοποιητικού του πρώτου της γάμου. Η οικογένεια Φουκς είχε δύο μεγαλύτερα παιδιά, τα οποία η Τζέιν συχνά αποκαλούσε αδέρφια της.
Η ασταθής οικογενειακή ζωή της δεν της πρόσφερε και πολλές ευχάριστες αναμνήσεις. Όπως ανέφερε κι η ίδια αργότερα, η τόσο αυστηρή πειθαρχία, με την οποία μεγάλωσε, δεν της άφησε το περιθώριο να εκφράσει και να ανακουφίσει την πικρία που έφερνε από τα παιδικά της χρόνια.
Το 1928, μετακόμισε με την ανάδοχη μητέρα της στη Νότια Καλιφόρνια κι επέστρεψαν στο Σεντ Τζόζεφ το 1930. Εκεί, η Σάρα Τζέιν ξεκίνησε τη φοίτηση στο Λύκειο Λαφαγιέτ και την ίδια χρονιά ξεκίνησε να τραγουδάει στο ραδιόφωνο με το όνομα Τζέιν Ντάρελ. Ήταν, όμως, ανήλικη και για να εργαστεί νόμιμα πρόσθεσε τρία χρόνια στην ημερομηνία γέννησής της. Το 1932, η 15χρονη Σάρα Τζέιν εγκατέλειψε το λύκειο κι επέστρεψε στο Χόλυγουντ, όπου εργαζόταν σε δουλειές όπως μανικιουρίστα.
Τα πρώτα βήματα στον χώρο του θεάματος
Η Τζέιν Γουάιμαν ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθητική ηθοποιός στις ταινίες «The Kid from Spain» το 1932, «Gold Diggers» και «Elmer, the Great» το 1933 και «Harold Teen» το 1934. Μαθήματα είχε παρακολουθήσει στο Σεντ Τζόζεφ στην Prinz’s Dancing Academy με τον Έντουαρντ Άλμπερτ Πριντζ. Ο γιος του, Λιρόι Πριντζ, ήταν πια επιτυχημένος σκηνοθέτης χορού στην Paramount Pictures.
Ο Πριντζ προσέλαβε την Τζέιν Γουάιμαν για τη χορωδία των «College Rhythm» το 1934, «Rumba», «All the King’s Horses», «Stolen Harmony» και «Broadway Hostess» το 1935 και «Anything Goes» το 1936. Στο ενδιάμεσό τους, έκανε και τις «George White’s 1935 Scandals» το 1935 και «King of Burlesque» το 1936 στην εταιρία Fox. Μετά από αυτές πήγε στα Universal Studios για την ταινία «My Man Godfrey» το 1936.
Η Τζέιν Γουάιμαν στη Warner
Η Τζέιν Γουάιμαν υπογράφει το πρώτο της συμβόλαιο το 1936 με την Warner Bros. Την πρώτη χρονιά, συμμετείχε στις ταινίες «Freshman Love», «Bengal Tiger», «Stage Struck», «Cain and Mabel» και «Here Comes Carter». Ο πρώτος της μεγάλος ρόλος ήρθε την ίδια χρονιά στο γουέστερν «The Sunday Round-Up» του Dick Foran, όπου τραγουδούσε και χόρευε.
Η Τζέιν Γουάιμαν είχε μικρή συμμετοχή και στις ταινίες «Polo Joe», «Gold Diggers of 1937» το 1936, αλλά κι έναν λίγο μεγαλύτερο ρόλο την ίδια χρονιά στην ταινία «Smart Blonde», την πρώτη της σειράς Torchy Blane.
Το 1937, εμφανίστηκε στις ταινίες «Ready, Willing and Able», «The King and the Chorus Girl» και «Slim», πρωταγωνίστησε στην μικρού μήκους ταινία «Little Pioneer» και είχε ένα κομμάτι στην ταινία «The Singing Marine». Ακολούθησε ο υποστηρικτικός ρόλος στην ταινία «Mr. Dodd Takes the Air» το 1937.
Το 1938, συμμετείχε στις ταινίες «He Couldn’t Say No» με τον Φρανκ ΜακΧιου και «Wide Open Faces» με τον Τζο Μπράουν. Έκανε, όμως, και μια ταινία στη Universal με τίτλο «The Spy Ring». Την ίδια χρονιά, η Τζέιν Γουάιμαν δανείστηκε και στην MGM για να παίξει έναν υποστηρικτικό ρόλο στην ταινία «The Crowd Roars». Πίσω στην Warner, πρωταγωνίστησε στην ταινία «Brother Rat» με συμπρωταγωνιστές τους Έντι Άλμπερτ, Γουέην Μόρις, Πρισίλλα Λέην και Ρόναλντ Ρέιγκαν.
Το 1939, η Τζέιν Γουάιμαν δανείστηκε στην 20th Century Fox για τον δεύτερο ρόλο στην ταινία «Tail Spin». Ακολούθησε η «The Kid from Kokomo» με τον Πατ Ο’ Μπράιεν και τον Μόρις και μετά ο ομώνυμος ρόλος στην ταινία «Torchy Blane..Playing with Dynamite». Ακολούθησαν οι ταινίες «Kid Nightingale» με τον Τζον Πέην και «Private Detective» με τον Φόραν.
Το 1940, ακολούθησαν οι ταινίες «Brother Rat and a Baby» με τον Ρέιγκαν, «An Angel from Texas» με τον Άλμπερτ, «Flight Angels» και «Gambling on the High Seas» με τον Γουέην Μόρις. Την ίδια χρονιά συμμετείχε στην ταινία «My Love Came Back», με πρωταγωνιστές τους Ολίβια Ντε Χάβιλαντ και Τζέφρι Λιν και στο «Tugboat Annie Sails Again» με τον Ρέιγκαν.
Το 1941, αρχικά ήρθε ο ρόλος στην ταινία «Μήνας του μέλιτος για Τρεις» κι ακολούθησε ο πρωταγωνιστικός ρόλος στο «Bad Men of Missouri» του Ντένις Μόργκαν. Άλλες ταινίες την ίδια χρονιά ήταν οι «The Body Disappears» με τον Τζέφρι Λιν και «You’re in the Army Now» με τον Τζίμι Ντουράντε. Σε αυτή την ταινία μάλιστα η Τζέιν Γουάιμαν και ο Ρέγκις Τούμι είχαν το μεγαλύτερο σε διάρκεια φιλί στην ιστορία του κινηματογράφου, 3 λεπτά και 5 δευτερόλεπτα.
Το 1942, η Τζέιν Γουάιμαν έκανε τις ταινίες «Larceny, Inc.» με τον Έντουαρντ Ρόμπινσον και «My Favorite Spy» με τον Κέι Κάιζερ. Ακολούθησε ο ρόλος στην ταινία «Footlight Serenade» στα 20th Century Studios.
Το 1943, συμμετείχε στην ταινία «Princess O’Rourke» με την Ολίβια Ντε Χάβιλαντ.
Το 1944, συνεχίστηκαν οι ταινίες στη Warner. Η Τζέιν Γουάιμαν συμμετείχε με τον Τζακ Κάρσον στις ταινίες «Make Your Own Bed» και «The Doughgirls» κι ακολούθησε ο πρώτος ρόλος στην ταινία «Crime by Night». Η Γουάιμαν ήταν, επίσης, ένα από τα πολλά αστέρια της ταινίας «Hollywood Canteen» το 1944.
Η Τζέιν Γουάιμαν κυριαρχεί στον χώρο
Το 1945, η Τζέιν Γουάιμαν κερδίζει την προσοχή των κριτών με την ταινία «Χαμένο Σαββατοκύριακο», των Μπίλι Γουάιλντερ και Τσαρλς Μπράκετ. Ο Γουάιλντερ αρχικά ήθελε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο την Κάθριν Χέπμπορν ή τη Μπάρμπαρα Στάνγουικ. Ο Μπράκετ, όμως, είχε εντυπωσιαστεί από την ερμηνεία της Τζέιν Γουάιμαν στην Πριγκίπισσα Ο’Ρουρκ.
Το 1946, συνέχισε με δεύτερους ρόλους στις ταινίες «One More Tomorrow» και «Night and Day». Πήγε, όμως, δανεική στην MGM για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία «The Yearling», για τον οποίο προτάθηκε για το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου εκείνη τη χρονιά.
Το 1947, πρωταγωνίστησε στις ταινίες «Cheyenne», με τον Ντένις Μόργκαν και «Magic Town», με τον Τζέιμς Στιούαρτ της RKO.
Το 1948 ήταν κορυφαία χρονιά για την καριέρα της Τζέιν Γουάιμαν. Ερμήνευσε έναν πρωτοποριακό για την εποχή ρόλο, αυτόν μιας κωφάλαλης που πέφτει θύμα βιασμού, στην ταινία «Johnny Belinda». Προετοιμαζόταν για πάνω από έξι μήνες για την ταινία, που σημείωσε τεράστια επιτυχία. Η ερμηνεία της τής χάρισε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, κάνοντάς την το πρώτο άτομο στην εποχή του ήχου που κέρδισε το βραβείο χωρίς να έχει πει ούτε λέξη. Ακολούθησε την ίδια χρονιά και μια κωμωδία με τίτλο «A Kiss in the Dark», με τον Ντέιβιντ Νίβεν.
Το 1949, ακολουθεί άλλη μια κωμωδία με τίτλο «The Lady Takes a Sailor», με τον Ντένις Μόργκαν και στην συνέχεια πήγε στην Αγγλία, όπου το 1950 έκανε ένα θρίλερ για τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, με τίτλο «Stage Fright». Την ίδια χρονιά, ερμήνευσε τη Λόρα στην ταινία «Glass Menagerie» και στη συνέχεια πήγε δανεική στην MGM, όπου το 1951 συμμετείχε στην κωμωδία «Three Guys Named Mike». Ακολούθησαν την ίδια χρονιά η «Here Comes the Groom», του Φρανκ Κάπρα, με τον Μπινγκ Κρόσμπι στην Paramount και ο πρωταγωνιστικός ρόλος στο μελόδραμα «The Blue Veil» της RKO, μια μεγάλη επιτυχία, που χάρισε στην Τζέιν Γουάιμαν μια ακόμα Υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Το 1952, πρωταγωνίστησε στην ταινία «The Story of Will Rogers» και στην Paramount έπαιξε ξανά με τον Κρόσμπι στο «Just for You». Εκείνη την περίοδο, εξέφρασε και την επιθυμία να μην παίξει άλλους δραματικούς ρόλους.
Το 1953, η Τζέιν Γουάιμαν συμμετείχε στο μιούζικαλ «Let’s Do It Again», με τον Ρέι Μίλαντ στην Columbia και μετά ξανά στην Warner για το μελόδραμα «So Big».
Το 1954, η τεράστια επιτυχία της Γουάιμαν έφερε τον παραγωγό Ρος Χάντερ να τη βάλει μαζί με τον Ροκ Χάντσον στην ταινία «Magnificent Obsession», η οποία της χάρισε μια ακόμα υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Το 1955, η Γουάιμαν εμφανίστηκε και πάλι με τον Ροκ Χάντσον στην ταινία «All That Heaven Allows», αλλά και με τον Charlton Heston στο «Lucy Gallant» στην Pine-Thomas Productions.
Το 1956, κυκλοφόρησε η τελευταία ταινία της Τζέιν Γουάιμαν στη Warner, με τίτλο «Miracle in the Rain», με τον Βαν Τζόνσον. Η ταινία κυκλοφόρησε στις 7 Απριλίου 1956, σχεδόν ακριβώς 20 χρόνια μετά την υπογραφή του συμβολαίου. Επρόκειτο να κάνει στη συνέχεια την «Annabella», αλλά η ταινία δεν έγινε.
Η καριέρα στη δισκογραφία
Η Τζέιν Γουάιμαν ασχολήθηκε για κάποιο διάστημα και με το τραγούδι, ηχογραφώντας με την Decca Records κατά το διάστημα 1951 – 1953. Ηχογράφησε κάποια σόλο κομμάτια, αλλά και κάποια ντουέτα, καθώς και καινοτόμα τραγούδια. Έτσι, κατάφερε να κάνει περίπου 3 επιτυχίες στις κορυφαίες 30 του Billboard, κι εμφανίστηκε και σε ένα Νο1 άλμπουμ.
Η πρώτη περίοδος στην τηλεόραση
Η Τζέιν Γουάιμαν εμφανίστηκε πρώτη φορά στην τηλεόραση το 1955, στην ανθολογική σειρά General Electric Theatre, στο επεισόδιο με τίτλο «Amelia», σε παραγωγή Revue Studios της MCA Inc. Παρουσιαστής ήταν ο τότε σύζυγός της Ρόναλντ Ρέιγκαν.
Το 1955, η Γουάιμαν ανακοίνωσε την πρώτη της τηλεοπτική σειρά με τίτλο «The Jane Wyman Show», που κράτησε την περίοδο 1955 – 1958. Στην πρώτη σεζόν η σειρά έγινε γνωστή ως «Jane Wyman Presents the Fireside Theater», μετά ως «The Jane Wyman Theatre» και τελικά ως «The Jane Wyman Show». Η ίδια εμφανιζόταν σε κάθε επεισόδιο, ενώ ήταν και η παραγωγός.
Όταν ολοκληρώθηκε η σειρά, η Τζέιν Γουάιμαν δεν ασχολούταν πια με τον κινηματογράφο, αλλά ήταν ακόμα περιζήτητη. Το 1959, αντικατέστησε τον Τζιν Τίρνεϊ στο «Holiday for Lovers» για τη Fox, το 1960 εμφανίστηκε στην «Pollyanna» και το 1962 στην «Bon Voyage της Disney!».
Συνέχισε να κάνει guest εμφανίσεις σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές όπως «Checkmate», «Bob Hope Presents the Chrysler Theatre», «The Investigators», «Wagon Train» και «Insight».
Στη δεκαετία του 1960, όπως είχε πει και η ίδια, φαινόταν ότι απαγορευόταν στις γυναίκες να συμμετέχουν στις εξελίξεις, παρά μόνο με δευτερεύοντα τρόπο. Έτσι, αποφάσισε το 1962 να αποσυρθεί. Επικεντρώθηκε στη ζωγραφική κι εμφανιζόταν περιστασιακά ως ηθοποιός στην τηλεόραση.
Το 1966 ο Ρέγκιναλντ Ντέναμ ανακοίνωσε οτι η Τζέιν Γουάιμαν θα εμφανιζόταν στο έργο «Wonderful Us», βασισμένο στην υπόθεση δολοφονίας Πάρκερ – Χαλμ, αλλά τελικά δεν έγινε η δουλειά.
Στις ταινίες τελικά επέστρεψε το 1969 με το «How to Commit Marriage». Τη δεκαετία του 1970 συμμετείχε σε πολλές δουλειές, καθώς και στην πρώτη της ταινία στην τηλεόραση το 1971 με τίτλο «The Failing of Raymond».
Ο τελευταίος της ρόλος, πριν αποσυρθεί και πάλι, ήταν το 1974.
Η επιστροφή στην τηλεόραση
Μετά από πέντε χρόνια απουσίας, που ασχολούταν μόνο με τη ζωγραφική και το φιλανθρωπικό της έργο, η Τζέιν Γουάιμαν επέστρεψε στην υποκριτική στην τηλεόραση. Συγκεκριμένα, συμμετείχε στην τηλεοπτική ταινία «The Incredible Journey of Doctor Meg Laurel» το 1979. Ακολούθησε ο πρωταγωνιστικός ρόλος στο «Charlie’s Angels» και στο «The Love Boat».
Την άνοιξη του 1981, ερμήνευσε την Άντζελα Τσάνινγκ, δόλια Καλιφορνέζα οινοπαραγωγό και αρχηγό της οικογένειας, στην ταινία «The Vintage Years», η οποία στη συνέχεια έγινε σαπουνόπερα με τίτλο «Falcon Crest». Εκεί, τον ανεύθυνο εγγονό της, Λανς Κάμσον, ερμήνευσε ο άγνωστος τότε Λορέντζο Λάμας. Η χημεία των δυο τους εντός και εκτός οθόνης συνέβαλε στην επιτυχία της σειράς. Για τον ρόλο αυτό η Τζέιν Γουάιμαν ήταν πέντε φορές υποψήφια για βραβείο Soap Opera Digest για την εξαιρετική ηθοποιό σε πρωταγωνιστικό ρόλο και για το Outstanding Villainess: Prime Time Serial. Ήταν, επίσης, υποψήφια και για Χρυσή Σφαίρα το 1983 και το 1984. Το 1984, κέρδισε το βραβείο για την Καλύτερη Ερμηνεία Γυναικείου Ρόλου σε τηλεοπτική σειρά.
Αργότερα, και κατά την διάρκεια της σειράς, αντιμετώπισε πολλά προβλήματα υγείας. Το 1986, έχασε δύο επεισόδια λόγω επέμβασης στην κοιλιά της. Τη σεζόν 1988 – 1989, υπέφερε συχνά από κούραση και η υγεία της επιδεινωνόταν. Αργότερα, το 1989, κατέρρευσε στο πλατό και νοσηλεύτηκε λόγω προβλημάτων με τον διαβήτη και για πάθηση ύπατος. Οι γιατροί τη συμβούλευσαν να τελειώσει την καριέρα της ως ηθοποιός. Έτσι, κατά την ένατη και τελευταία σεζόν της σειράς το 1989 – 1990, απουσίαζε στο μεγαλύτερο μέρος της. Αποφάσισε μόνο να παρακούσει τους γιατρούς για να συμμετέχει στα τρία τελευταία επεισόδια της σειράς, γράφοντας μάλιστα κι έναν μονόλογο για το φινάλε της σειράς. Ο ρόλος της Άντζελα Τσάνινγκ χάρισε στην Τζέιν Γουάιμαν την τρίτη της Χρυσή Σφαίρα.
Ο επόμενος ήταν ο τελευταίος ρόλος στην καριέρα της Τζέιν Γουάιμαν. Το 1993, έπαιξε σε ένα επεισόδιο τη μητέρα της Τζέιν Σέιμουρ στη σειρά «Dr. Quinn, Medicine Woman».
Η προσωπική ζωή της Τζέιν Γουάιμαν
Η Τζέιν Γουάιμαν παντρεύτηκε πέντε φορές, ενώ υπήρχαν φήμες και για σχέση με τον Τσάρλι Τσάπλιν. Ο πρώτος της γάμος έγινε σε ηλικία 16 ετών με τον πωλητή Έρνεστ Γιουτζίν Γουάιμαν. Παντρεύτηκαν στις 8 Απριλίου 1933 στο Λος Άντζελες. Στο πιστοποιητικό γάμου έγραψε το όνομα Τζέιν Φουκς, χρησιμοποιώντας το επίθετο των ανθρώπων με τους οποίους ζούσε, και δήλωσε 19 ετών. Έμειναν μαζί σχεδόν δύο χρόνια, χώρισαν στις 4 Φεβρουαρίου 1935, όμως η Τζέιν κράτησε το επίθετο Γουάιμαν μέχρι τέλους.
Στις 29 Ιουνίου 1937, έγινε ο δεύτερος γάμος της 20χρονης τότε Τζέιν Γουάιμαν με τον κατασκευαστή φορεμάτων Μίρον Μάρτιν Φάτερμαν στη Νέα Ορλεάνη. Εκείνη ήθελε να κάνουν παιδιά κι αφού εκείνος δεν ήθελε, χώρισαν λίγους μήνες μετά, στις 5 Δεκεμβρίου 1938.
Ο επόμενος γάμος της έγινε με τον Ρόναλντ Ρέιγκαν. Γνωρίστηκαν το 1938, όταν συμπρωταγωνίστησαν στην ταινία «Brother Rat». Αρραβωνιάστηκαν στο θέατρο του Σικάγο, μετά από μια πολυδιαφημισμένη σχέση, και στις 26 Ιανουαρίου 1940 παντρεύτηκαν στο Wee Kirk o’ the Heather στο Glendale της Καλιφόρνια. Μαζί απέκτησαν τρία παιδιά. Το πρώτο τους παιδί, η κόρη τους, Μορίν, γεννήθηκε το 1941 και πέθανε σε ηλικία 60 ετών, το 2001, από μελάνωμα. Στις 25 Ιουνίου, γεννήθηκε πρόωρα η δεύτερη κόρη τους, που την ονόμασαν Κριστίν. Πέθανε, όμως, την επόμενη μέρα. Το 1945, υιοθέτησαν τον γιο τους, Μάικλ. Όμως, η πρόωρη γέννηση και ο θάνατος της κόρης τους τούς είχε επηρεάσει κι έτσι η Τζέιν Γουάιμαν χώρισε τον Ρέιγκαν. Το διαζύγιό τους χορηγήθηκε στις 28 Ιουνίου 1948 και οριστικοποιήθηκε στις 18 Ιουλίου 1949. Σε δηλώσεις της είπε ότι χώρισαν λόγω πολιτικών διαφορών. Εκείνη ήταν εγγεγραμμένη Ρεπουμπλικανή και ο Ρέιγκαν ήταν ακόμη Δημοκρατικός. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι η Τζέιν Γουάιμαν απατούσε τον Ρέιγκαν με τον ηθοποιό Λιού Αΐρες κι έφυγε από τον Ρέιγκαν για εκείνον. Όταν ο Ρέιγκαν έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ στις 20 Ιανουαρίου 1981, η Τζέιν Γουάιμαν έγινε η πρώτη πρώην σύζυγος προέδρου στην αμερικανική ιστορία.
Ο τέταρτος γάμος της έγινε την 1η Νοεμβρίου 1952 με τον Γερμανοαμερικανό μουσικό διευθυντή και συνθέτη Φρέντερικ Κράγκερ, στην Πρεσβυτεριανή Εκκλησία El Montecito στη Σάντα Μπάρμπαρα. Χώρισαν στις 7 Νοεμβρίου 1954 και έλαβαν προσωρινό διάταγμα διαζυγίου στις 7 Δεκεμβρίου 1954, το οποίο οριστικοποιήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1955. Στις 11 Μαρτίου 1961, ξαναπαντρεύτηκαν και στις 9 Μαρτίου 1965 ο Κράγκερ την χώρισε ξανά. Σύμφωνα με άρθρο των New York Times, δήλωσε ότι η σύζυγός του δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για εκείνον. Μαζί δεν απέκτησαν παιδιά, αλλά η Τζέιν Γουάιμαν έγινε θετή μητέρα για την Τέρι, την κόρη του Κράγκερ από τον γάμο του με την Πάτι Σακς.
Η Τζέιν Γουάιμαν, που είχε γίνει Καθολική το 1953, δεν ξαναπαντρεύτηκε ποτέ. Ήταν μέλος της ενορίας Good Shepherd και της Καθολικής Συντεχνίας Κινηματογράφου στο Μπέβερλι Χιλς.
Το τέλος της Τζέιν Γουάιμαν
Το 1993, η Τζέιν Γουάιμαν αποσύρθηκε εντελώς από την υποκριτική. Τα χρόνια που ακολούθησαν τα πέρασε ασχολούμενη με την ζωγραφική, αλλά και διασκεδάζοντας με φίλους. Οι δημόσιες εμφανίσεις της ήταν λιγοστές, ως έναν βαθμό και λόγω της αρθρίτιδας.
Από νεαρή ηλικία, έπασχε από διαβήτη τύπου 1, κάτι όμως που δεν την εμπόδισε να ζήσει τη ζωή της. Η μοίρα, όμως, της επιφύλασσε μεγάλες πίκρες πριν το τέλος. Αρχικά, έχασε τη νεογέννητη κόρη της, Κριστίν, μια μέρα μετά τη γέννησή της, στις 26 Ιουνίου 1945. Το 2000, παρευρέθηκε στην κηδεία της πολυαγαπημένης της φίλης, Λορέττα Γιανγκ, το 2001 έχασε από μελάνωμα και τη δεύτερη κόρη της, Μορίν, και το 2004 παρευρέθηκε στην κηδεία του πρώην συζύγου και πατέρα των παιδιών της, Ρόναλντ Ρέιγκαν.
Στις 10 Σεπτεμβρίου 2007, έφυγε κι εκείνη από τη ζωή στον ύπνο της, από επιπλοκές από αρθρίτιδα και διαβήτη, στο σπίτι της στο Rancho Mirage της Καλιφόρνια, σε ηλικία 90 ετών. Ο γιος της, Μαικλ Ρέιγκαν, δημοσίευσε μια δήλωση για τον θάνατό της μητέρα του, λέγοντας ότι έχασαν εκείνος μια στοργική μητέρα, τα παιδιά του, Κάμερον και Άσλεϊ, μια στοργική γιαγιά, η γυναίκα του, Κολίν, μια αγαπημένη φίλη που αποκαλούσε μητέρα, και το Χόλυγουντ την πιο αριστοκρατική κυρία.
Η Τζέιν Γουάιμαν τάφηκε στο Forest Lawn Mortuary and Memorial Park στην πόλη του καθεδρικού ναού της Καλιφόρνια.
Ακολουθεί βίντεο από ένα τραγούδι που ερμήνευσε η Τζέιν Γουάιμαν το 1951:
Για το άρθρο χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες από:
- Jane Wyman, Ανακτήθηκε από: https://en.wikipedia.org/ Τελευταία πρόσβαση: 28/8/2024
- Jane Wyman(1917-2007), Ανακτήθηκε από: https://www.imdb.com/ Τελευταία πρόσβαση: 28/8/2024
- Luther, Cl. (2007). Jane Wyman. Ανακτήθηκε από: https://projects.latimes.com/ Τελευταία πρόσβαση: 28/8/2024
- Πέθανε η σταρ Τζέιν Γουάϊμαν στα 93 … (2007). Ανακτήθηκε από: https://m.myfilm.gr/ Τελευταία πρόσβαση: 28/8/2024
- Τζέιν Γουάιμαν (1917 – 2007), (2019). Ανακτήθηκε από: https://www.facebook.com/ Τελευταία πρόσβαση: 28/8/2024
