Πριν την ανάγνωση του παρόντος άρθρου, προς αποφυγή παρερμηνειών, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως σέβομαι όπως κάθε καλλιεργημένος πολίτης του δυτικού κόσμου τα δικαιώματα κάθε ανθρώπου ανεξαρτήτως χρώματος, καταγωγής και σεξουαλικού προσανατολισμού. Ωστόσο, θεωρώ ταυτόχρονα πως ακριβώς επειδή σέβομαι τα παραπάνω, υπήρχαν γεγονότα στο Athens Pride 17 που καταστρατήγησαν κατάφωρα κάθε έννοια αξιοπρέπειας αλλά και παιδείας. Γιατί ας μη ξεχνιόμαστε πως ιδιαίτερα φέτος το σύνθημα της παρέλασης επικεντρωνόταν στην ανάδειξη του προβλήματος έλλειψης παιδείας σε όσους έχουν αντίθετη άποψη αναφορικά με το event και το περιεχόμενό του. Βέβαια, το γεγονός πως όποιος έχει αντίθετη άποψη για οποιοδήποτε ζήτημα στο πλαίσιο του δημοκρατικού πολιτεύματος, αυτόματα θεωρείται πως στερείται παιδείας, στιγματίζεται και ενοχοποιείται από τη μάζα είτε αυτή είναι πλειοψηφική είτε μειοψηφική, φέρνει στην επιφάνεια την εφαρμογή μιας γκεμπελικής τακτικής στο πλαίσιο επιβολής τάσεων και απόψεων.
Αρχικά θα μπορούσα, όπως πολλοί που αντιτίθενται σε τέτοιες εκδηλώσεις, να ρίξω τη μπάλα στη κερκίδα και να αναρωτιέμαι: Τί μας λείπει, αδέρφια, στη μνημονιακή Ελλάδα της υπογεννητικότητας, της μαζικής μετανάστευσης των νέων, όπου η ανέχεια σέρνεται πια στους δρόμους; Λύσαμε τα προβλήματα των μανάδων που μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους; Ορίσαμε ημέρα τιμής και στήριξης της Ελληνίδας μάνας εν γένει; Διότι μόνο οι μανάδες γεννούν Έλληνες στη χώρα όπου από το 2011 οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις. Αντιθέτως, είμαι από τους λίγους που θεωρώ πως κάθε ζήτημα που έχει διαδραστικότητα στη κοινωνία είναι σημαντικό από μόνο του και πρέπει να εξετάζεται προσεχτικά. Και φυσικά στο πλαίσιο αυτής της εξέτασης, η πολυφωνία επιβάλλεται να είναι διασφαλισμένη, διαφορετικά επικρατεί ο ολοκληρωτισμός.
Επιπλέον, θεωρώ αδιανόητο το γεγονός πως το «κράτος» πρέπει να στηρίζει μαζί με μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους ένα event διαμαρτυρίας. Οποιοδήποτε και αν είναι αυτό. Γιατί από τη στιγμή που υπάρχει μια τέτοια πολιτική τίθεται εύκολα το ερώτημα: Γιατί να στηρίζεται οικονομικά το gay pride και όχι η πορεία που έκαναν πολλές χήρες γυναίκες πρόσφατα στη Παλαιά Βουλή, στο πλαίσιο των νέων περικοπών και της σταδιακής μείωσης παροχών, που για όποιον διάβασε την εγκύκλιο, είναι η αρχή του τέλος στις συντάξεις χηρείας που αποτελούν για τους επιζώντες συζύγους-ειδικά εάν δεν εργάζονται ή δεν εργάστηκαν ποτέ- και τα παιδιά τους την τελευταία ελπίδα για επιβίωση. Με ποια κριτήρια επιλέχθηκε από την ίδια τη Πολιτεία, γιατί οι ιδιώτες μπορούν να ξοδεύουν τα λεφτά τους όπως και όπου επιθυμούν, να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα του απλού φορολογούμενου πολίτη για τη στήριξη του pride, τη στιγμή μάλιστα που χρωστάει τουλάχιστον 5,5 δισ. ευρώ στους ιδιώτες; Δε το λες και δίκαιο… Βγήκε ποτέ κανείς στους δρόμους με χορηγούς τους κραταιούς της οικονομίας και το κράτος για να πορευτεί με αξιοπρέπεια για τη στήριξη της ελληνικής οικογένειας, πυρήνα του έθνους και της κοινωνίας, στηρίγματος των άνεργων παιδιών και των ηλικιωμένων; Μήπως ιδιώτες και κρατικοί χορηγοί ξηλώθηκαν για μια πανελλήνια ημέρα κατά της φονικής για τη γλώσσα μας χρήσης των greeklish; Μπα…Τίποτε από αυτά. Γιατί λοιπόν φορείς του κράτους, όπως ο Δήμος της Αθήνας του Καμίνη, η κρατική τηλεόραση και ιδιωτικές εταιρίες, αλλά και η Πρεσβεία -μία είναι η Πρεσβεία- να χρηματοδοτήσουν το Athens Pride;
Ακόμη για όποιον παρευρέθηκε στο pride, ορισμένες εικόνες που αντίκρισε μόνο δείγμα καλλιέργειας και παιδείας δεν ήταν. Προσωπικά ανεβαίνοντας στη πλατεία Συντάγματος είδα στρας, φτερά, ημίγυμνους ή και γυμνούς ανθρώπους κάθε απόχρωσης της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, οι οποίοι, με σύνθημα «Είναι Παιδεία» (!), όπως έλεγαν οι αφίσες που βλέπαμε σε στάσεις λεωφορείων, έδειχναν τα” κέφια” τους, προκαλώντας στα άκρα με την εμφάνιση και τη συμπεριφορά τους την προσοχή, ώστε να «εξοικειωθεί» ο καθένας με αυτό που ούτως ή άλλως γνωρίζει και για το οποίο η πλειονότητα δεν δίνει δεκάρα. Και όταν λέω για τη πλειονότητα προφανώς και συμπεριλαμβάνω σε αυτή ανθρώπους που δεν είναι straight (αναφαίρετο δικαίωμά τους), οι οποίοι θεωρούν περιττή και ανούσια αυτή την υπερπροβολή. Η πλειονότητα αυτή ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού αδιαφόρησε, διότι κανείς νοήμων άνθρωπος στην Ελλάδα του 2017 δεν αρνείται τη φιλία, την επαγγελματική συνεργασία, την επιλογή όποιου έργου ενός δημιουργού, λόγω της σεξουαλικής ταυτότητάς του/της. Και δε περίμενε το pride για να το καταλάβει. Ο καθένας επιλέγει να δίνει την εκτίμηση ή την απαρέσκεια του στους ανθρώπους με βάση την τιμιότητα, την καλοσύνη, την επαγγελματική, καλλιτεχνική ή πολιτική ικανότητά τους, και όχι ανάλογα με τα γούστα τους στο κρεβάτι. Είχαμε και έχουμε μεγάλους καλλιτέχνες, πολιτικούς, επιστήμονες ομοφυλοφίλους, όπως προφανώς υπάρχουν και εργάτες ή αγρότες. Όπως όλοι οι σοβαροί άνθρωποι θέλουν αναγνώριση για αυτές τις ιδιότητές τους, για την αληθινή ανθρώπινη και πνευματική αξία τους, για τα ταλέντα και τις δεξιότητές τους, για τις αρετές τους. Και η σεξουαλική ταυτότητα ενός ομοφυλοφίλου ή μη δεν είναι αρετή. Δεν ενδιαφέρει κανέναν.
Γνωρίζω αρκετούς τέτοιους ανθρώπους, που έχουν άλλη σεξουαλική ταυτότητα από εμάς, τους πολλούς, οι οποίοι ποτέ δεν θα συμμετείχαν σε εκδηλώσεις πρόκλησης και αυτογελοιοποίησης. Αντίθετα, οι πλέον μαχητικοί/ές από αυτούς που έχουν αναγάγει σε σκοπό ζωής τέτοιες φασίζουσες ανοησίες είναι σχεδόν επαγγελματίες του gay «κινήματος». Ο κόσμος τούς ξέρει μόνο από αυτόν τον ακτιβισμό -χάριν και δια του οποίου έχουν εφευρεθεί περί τα… 62 (!) φύλα, ψεκασμένες θεωρίες για δίχρονους και πεντάχρονους τρανς και άλλα «πολιτικά ορθά» καλαμπαλίκια- και συχνά αγνοεί την επιστημονική ή επαγγελματική ιδιότητά τους. Με όλα αυτά θα γελούσαμε, αν δεν ξοδευόταν και μπόλικο κρατικό χρήμα για την ολοκληρωτική προβολή και επιβολή τους, με συμμετοχή δυστυχώς και σπουδαίων πνευματικών ιδρυμάτων, τα οποία χρέος έχουν την πνευματική εξύψωση της κοινωνίας και όχι την προπαγάνδα της παρακμής και της φαιδρότητας. Κραυγαλέο παράδειγμα, η «εβδομάδα έμφυλων ταυτοτήτων» στα σχολεία. Το πλέον εξοργιστικό όλων είναι η γκεμπελική, άκρως φασιστική μέθοδος φίμωσης κάθε κριτικής προς όλον αυτόν τον συρφετό ιδεών και στρατευμένων ακτιβιστών, που μετατρέπουν το ιερό πρόσωπο κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως σεξουαλικής ταυτότητας, σε καρικατούρα αχρείαστης πρόκλησης.
Τέλος, επειδή παρατηρήθηκε και επιβεβαιώθηκε σε πολλές φωτογραφίες από το φετινό Athens Pride. Η προκλητική σκύλευση του ιερού και τιμίου εθνικού μας συμβόλου συνιστά πράξη ύψιστης πνευματικής καφρίλας, συμπλεγματικής μειονεξίας και εθνικής μειοδοσίας. Η ελληνική σημαία συμβολίζει τους ιστορικούς αγώνες μας, συμπυκνώνει την ταυτότητά μας, τη μνήμη των παππούδων μας, το αίμα των ηρώων μας και σκεπάζει τους νεκρούς μας. Δεν επιτρέπεται ούτε να καίγεται, ούτε να βεβηλώνεται, ούτε να χλευάζεται, ούτε να λοιδορείται με κανενός είδους σχέδιο.
