Αγχολυτικό μου! Άγχος. Άγχος για το διάβασμα που δεν έκανες πάλι σήμερα, και την ώρα που το σκέφτεσαι, δίπλα σου μια στοίβα βιβλία σου κλείνει το μάτι. Άγχος για το gym session που παρέλειψες. Άγχος για τα κιλά που πήρες το καλοκαίρι. Άγχος για την καριέρα σου. Άγχος για να βρεις δουλειά. Άγχος για το «σ’ αγαπώ» που δεν είπες χθες στον άνθρωπο σου. Άγχος για τον θερμοσίφωνα που ξέχασες ανοιχτό. Άγχος για όσα ήθελες να κάνεις και ποτέ δεν έκανες. Άγχος για την ζωή και τον θάνατο. Άγχος επειδή αγχώνεσαι. Ας πάρουμε όμως τα άγχη, συγνώμη, τα πράγματα θέλω να πω, από την αρχή!
Σύμφωνα με την επίσημη ορολογία , η λέξη άγχος (ή στρες) προέρχεται από το ρήμα ἄγχω, που στην αρχαία ελληνική γλώσσα σημαίνει σφίγγω ή πνίγω. Το άγχος είναι μια φυσιολογική σωματική και ψυχική αντίδραση σε μια απειλή ή σε μια αίτηση για την αντιμετώπιση απαιτητικών καταστάσεων. Όταν κάποιος άνθρωπος νιώθει στρες το σώμα του είναι σε ένταση και ο εγκέφαλος του πυροδοτείται από πολλαπλές σκέψεις. Το κακό βέβαια είναι, ότι κάποιοι από μας δεν σταματάμε ποτέ να πυροδοτούμαστε από αυτές τις σκέψεις.
Έχουμε άραγε σκεφτεί ποιες από αυτές τις σκέψεις έχουν όντως σημασία; Τι είναι πραγματική απειλή και τι όχι; Εν έτει 2016, η κοινωνία γίνεται ολοένα και πιο απαιτητική ενώ ταυτόχρονα τα social media παρουσιάζουν μια διαστρεβλωμένη εικόνα του «επιτυχημένου» ανθρώπου. Ο άντρας «πρέπει» να είναι όμορφος, πλούσιος, γυμνασμένος, έξυπνος, να έχει αυτοκίνητο και δικό του σπίτι. Η γυναίκα «πρέπει» αρχικά να είναι όμορφη κι έπειτα να ξέρει να βρει τον παραπάνω άντρα!
Στην περίπτωση όμως που δεν ταιριάζουμε στο παραπάνω καλούπι, καταλήγουμε να κατηγορούμε τον εαυτό μας, να αγχωνόμαστε και να νιώθουμε αποτυχημένοι. Είναι όμως όντως έτσι τα πράγματα; Ποιος θα ορίσει τις προτεραιότητες στη ζωή μας, αν δεν το κάνουμε εμείς οι ίδιοι; Για σένα φίλε μου αναγνώστη, επιτυχία μπορεί να είναι ότι πήγες στo live του αγαπημένου σου συγκροτήματος ή ότι πέρασες στην σχολή που πάντα ήθελες κι ας μην είναι η σχολή που ονειρεύονταν οι δικοί σου. Για σένα πάλι φίλη μου, επιτυχία μπορεί να είναι ότι πήγες το ταξίδι που έλεγες από μικρή ότι θα έκανες ή ότι έκανες καινούριες παρέες.
Είτε ταιριάζει με τα στάνταρ της κοινωνίας είτε όχι, είναι η ζωή σου κι εσύ επιλέγεις τι σε κάνει χαρούμενο και τι όχι. Αν κάτι μοιάζει παράταιρο πάνω σου, απέβαλλε το. Αν πάλι σε παθιάζει, κράτα το σαν φυλαχτό. Θα είναι όμως δική σου επιλογή, κι όχι επιλογή της κοινωνίας.. Στην ουσία, αν πάρεις με τη σειρά όλα αυτά που σου προκαλούν άγχος και τα ξεδιαλύνεις, θα διαπιστώσεις ότι όλα είναι στο μυαλό . Πάρε το χειρότερο σενάριο σε κάθε περίπτωση και απομυθοποίησε το. Τις περισσότερες φορές θα δεις ότι δεν υπάρχει λόγος να σκας για μικροπροβλήματα. Απόλαυσε την κάθε στιγμή και άφησε μια μικρή μόνο δόση άγχους ώστε να βρίσκεσαι σε εγρήγορση. Και να θυμάσαι, πως το άγχος δεν είναι κάτι που μας συμβαίνει. Είναι η απάντηση σε αυτό που μας συμβαίνει και συνήθως την απάντηση την δίνουμε εμείς!
Υ.Γ.: We are too blessed to be stressed after all!
