Έχεις φάει τα χρόνια σου στην σχολή. Ξέρεις καθηγητές, φοιτητές, και κοντεύεις να μάθεις μέχρι και την καθαρίστρια -αν δεν το έχεις κάνει ήδη-. Γνωρίζεις ποια μαθήματα είναι εύκολα και φυσικά, έχεις θέματα μια δεκαετία πριν. Είσαι στην βρύση, μα νερό δεν πίνεις. Με λίγα λόγια, είσαι αιώνιος φοιτητής.
Άσχετο από το αν αγαπάς την σχολή που μπήκες ή όχι. Έχεις φτάσει στο τέλος και ο κλοιός στενεύει. Έχεις μάθει αρκετά πράγματα, ακόμη και αν πιστεύεις ότι δεν θα σε βοηθήσουν, όπως και να χει όμως, όλα αυτά δεν αποτελούν παρηγοριά. Θέλεις το πτυχίο και το θέλεις τώρα! Έχεις κουραστεί να περνάν οι εξεταστικές μα εσύ όχι, ή να μην τελειώνει η πτυχιακή σου. Γενικότερα μπούχτισες να βρίσκεις συνεχώς μπροστά σου την αιτία που σε καθυστερεί. Βαρέθηκες να ακούς τους γονείς σου να σε ρωτάν πότε θα πάρεις πτυχίο και έχεις δει σχεδόν όλους τους συμφοιτητές σου να ορκίζονται. Έχουν κατακτήσει τον τίτλο τόσοι πολλοί που έχεις πάθει ανοσία πλέον, άσχετο αν κάποτε σε πείραζε που δεν είσαι στην θέση τους!
Δεν έχει σημασία αν ο λόγος που καθυστέρησες είναι η στρατολόγηση σου, μια γέννα ή η εύρεση εργασίας. Το σημαντικό είναι ότι ειλικρινά δεν αντέχεις άλλο αυτήν την κατάσταση. Η λέξη πίεση είναι ακριβώς ό,τι νιώθεις αυτή τη στιγμή και το κακό είναι, πως κανείς δεν σε καταλαβαίνει. «Οι αιώνιοι φοιτητές είναι βάρος για την χώρα και το κάνουν για να έχουν προνομιακά εισιτήρια,» ακούς τους γύρω σου να λένε και ενώ θες να φωνάξεις. Παρόλα αυτά, απλά σωπαίνεις και τα κρατάς μέσα σου με το άγχος να συσσωρεύεται όλο και περισσότερο. Δεν θέλω τα προνόμιά σας ρε φίλε, ούτε τεμπέλης είμαι! Δεν αρνούμαι πως υπάρχουν και κηφήνες, αλλά δεν είμαστε όλοι έτσι. Κάποιοι απλά μπλεχτήκαμε σε μια κατάσταση, από την οποία δεν μπορούμε να βγούμε. Και αν θέλεις να ξέρεις, καθόλου δεν γουστάρουμε για την κατάντια μας. Θέλουμε να τραβήξουμε τον δρόμο μας και τα δεσμά του «αιώνιου» μας τραβάνε πίσω.
Το να είσαι αιώνιος φοιτητής σου δένει τα χέρια και αν δεν βρεθείς στην θέση αυτή, καλό είναι να μην κρίνεις κανέναν. Δεν ξέρεις τι σταυρό κουβαλά ο οποιοσδήποτε και ειλικρινά, δεν έχεις ιδέα πόσο επιζήμιο είναι για την ψυχολογία κάποιου να έχει εκκρεμότητες που του δένουν τα χέρια. Εξάλλου φίλε μου, οι αιώνιοι πρώτα κάνουμε κακό στον εαυτό μας και μετά στην κοινωνία. Αν αναρωτιέσαι γιατί, σκέψου πόσοι θα ήθελαν έναν «αιώνιο» για δουλειά ή πόσο εύκολο σου είναι να διαβάζεις ένα μάθημα με παιδιά και οικογένεια.
Όσο για εσένα που ακόμη δεν πήρες πτυχίο, μην αγχώνεσαι. Όλα θα γίνουν και αν άργησαν λίγο σκέψου πως μπορεί να είναι και για καλό. Σήκωσε ψιλά το κεφάλι σου και να νιώθεις περήφανος για ότι έχεις καταφέρει. Εξάλλου κανείς, δεν σου χάρισε τίποτα και το πτυχίο θα το πάρεις και αυτό με την αξία σου.
