”Είσαι το ταίρι μου”

maxmag4

Θα έχεις ακούσει πολλές φορές την έκφραση ΄΄επιτέλους βρήκα το ταίρι μου΄΄ που κατά πάσα πιθανότητα θα συνοδεύεται από ένα πλατύ χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και ένα βλέμμα χαμένο στο άπειρο. Θα μου πεις και ποιος ερωτευμένος δεν το έχει πει είτε σε φίλους είτε και στον ίδιο του τον εαυτό. Και αν δεν το έχει πει σίγουρα θα το έχει σκεφτεί και ναι ακόμα πιο σίγουρα θα συνοδεύεται από το χαμόγελο και το βλέμμα που είπαμε και λίγο παραπάνω. Δεν μπορείς να αδικήσεις αυτούς που το λένε γιατί το αισθάνονται προφανώς για να το λένε αλλά από την άλλη αν σκεφτείς πιο ψύχραιμα πόσο πιθανό είναι να βρεις το ταίρι σου; Πόσο πιθανό είναι να βρεις το άλλο σου μισό; Πόσο πιθανό είναι να βρεις τον άνθρωπό σου μέσα σε τόσα δισεκατομμύρια ανθρώπων; Αυτόν τον έναν που θα ταιριάζετε τόσο πολύ και που δεν θα μπορείτε να φανταστείτε την ζωή σας χωρίς αυτόν στο πλάι σας;

Οι πιθανότητες λοιπόν σίγουρα είναι λιγοστές, τόσο λίγες που μαθηματικά παίζει να είναι πιο πιθανό να πιάσεις το τζόκερ, αλλά πέρα από αυτό σταδιακά τα θέλω μας αλλάζουν, όχι ριζικά αλλά εξαιτίας των ενδεχόμενων αποτυχημένων προσπαθειών μας γινόμαστε όλο και πιο απαιτητικοί ή και απόλυτοι σε αυτά που ψάχνουμε. Στην ζωή μας έρχονται άνθρωποι που για κάποιους λόγους αργά ή γρήγορα βλέπουμε ότι δεν ταιριάζουμε όσο νομίζαμε στην αρχή. Βλέπεις είναι και ο ενθουσιασμός στην μέση που μπορεί να σε παρασύρει και να ωραιοποιείς ή να παραβλέπεις κάποια ΄΄στραβά΄΄ του άλλου. Έρχονται λοιπόν άνθρωποι στην ζωή μας που ίσως αν είχαν έρθει νωρίτερα να μας πετύχαιναν σε μια πιο συγκαταβατική στάση, σε μια φάση που θα δίναμε μια ευκαιρία μήπως και λειτουργήσει όλο αυτό μαζί τους. Και βέβαια όσο το τέλειο για τον καθένα όπως το έχει στο μυαλό του δεν έρχεται άλλο τόσο γίνεται απόλυτος και κουράζεται πιο εύκολα. Όλοι έχουμε παραδεχτεί στον εαυτό μας ότι γινόμαστε περίεργοι και ότι προσέχουμε πλέον και την παραμικρή λεπτομέρεια στον άλλον με αποτέλεσμα να ξενερώνουμε εύκολα και να λέμε ότι πλέον έχουμε κουραστεί και ότι δεν πρόκειται να ξανά ασχοληθούμε. Στην συνέχεια με την πρώτη ευκαιρία αναιρούμε την πιο πρόσφατη παραίτηση μας μέχρι να ξανά πούμε ότι δεν πάει άλλο! Είναι αστείο αν το καλοσκεφτείς αφού κάνουμε κύκλους και καθώς επαναλαμβάνουμε τον κύκλο το έδαφος υποχωρεί όλο και περισσότερο την κάθε φορά και έτσι κινδυνεύουμε να μείνουμε μόνοι στον λάκκο της μοναξιάς μας.

Διαβάστε επίσης  Χριστούγεννα: Η αξία των γιορτών στην ζωή μας

Couple sitting at bar and looking irritated

Advertising
Advertisements
Ad 14

Σημασία έχει επομένως από ποια οπτική γωνία θα δεις το όλο θέμα και πως θα το κατανοήσεις μέσα σου. Αυτό που ίσως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει είναι ότι τα θέλω μας τροποποιούνται με τον καιρό. Ερχόμαστε σε επαφή με ανθρώπους που φαίνεται ότι δεν θα εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω από μια γνωριμία και προβάλλουμε τα θέλω μας σε αυτούς άμεσα ή έμμεσα και από την αντίδρασή τους σε αυτά μπορεί να γίνουμε πιο διαλλακτικοί ή και το αντίθετο. Αυτό θέλοντας και μη συμβαίνει συνέχεια. Ο καθένας θα αντιληφθεί και θα φιλτράρει τα όσα γουστάρουμε και θα αντιδράσει διαφορετικά και με την σειρά μας εμείς θα αξιολογήσουμε μέσα μας την εκάστοτε αντίδραση. Κάθε φορά θα φτάνουμε σε σημείο που από μια και μόνο κίνηση θα καταλαβαίνουμε το τι κατάληξη θα έχει η γνωριμία. Χωρίς να το καταλαβαίνουμε τα θέλω μας διαμορφώνονται βάσει των φιλτραρισμένων αντιδράσεων των άλλων και ουσιαστικά είμαστε ένα κράμα όλων αυτών των εμπειριών μας.

Για αυτό δεν χρειάζεται να έχουμε στο μυαλό μας πως θα βρούμε ό,τι επιθυμούμε, πως θα εμφανιστεί ως δια μαγείας μπροστά μας το τέλειο που έχουμε στο μυαλό μας αλλά πρέπει να αφεθούμε και να δούμε ακόμη και τις ΄΄αποτυχημένες΄΄ γνωριμίες μας ως εμπειρίες που κάτι θα μας διδάξουν. Από τον κάθε άνθρωπο που γνωρίζουμε χτίζουμε το ποιοι είμαστε και τι θέλουμε γιαυτό δεν χρειάζεται να μετανιώνουμε για τίποτα απλά να ζούμε την στιγμή και ίσως το ΄΄ταίρι΄΄ μας να μην είναι όπως το φανταζόμασταν ή να έρθει από το πουθενά.

Διαβάστε επίσης  Το νήμα της ζωής

 

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Το μοντέλο της ασυμφωνίας στη δυσλεξία

Το παρόν άρθρο συζητά το μοντέλο της ασυμφωνίας στη δυσλεξία

Βιβλίο και πένθος: Kitchen της Banana Yoshimoto

Το βιβλίο “Kitchen” για το πένθος της Banana Yoshimoto, αποτελεί