Από την πρώτη στιγμή που μεγάλωσα, περνάω κάθε καλοκαίρι μου -και εν γένει διακοπές- στη Βόρεια Εύβοια, με την Ιστιαία να αποτελεί το οικογενειακό μας καταφύγιο όλα αυτά τα χρόνια.
Έχω περάσει μερικές από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου εδώ.
Έχω γελάσει, έχω γνωρίσει φίλους, έχω ερωτευτεί, έχω κλάψει.
Και με τις τελευταίες εξελίξεις και τις αιματηρές φωτιές κλαίω ακόμα περισσότερο. Δεν έχει να κάνει με το αν κινδυνεύω εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι -τυπικά δεν κινδυνεύουμε λόγω απόστασης και ξηροτόπου- αλλά με το θάνατο που έχει σκορπιστεί εδώ και μερικές μέρες σε μια καταπράσινη πεδιάδα με ζωή και οξυγόνο, που το μόνο της μέλημα ήταν η νηνεμία και το απαλό θρόισμα του αέρα.
Δε φοβάμαι για μένα, τουλάχιστον ακόμα.
Φοβήθηκα και φοβάμαι όμως για τις εκατοντάδες ψυχές που αφήνουν πίσω τους τα παιδικά τους χρόνια, τις οικονομίες τους, τα χωράφια τους, τις ζωές τους. Όλα αυτά τα αφήνουν πίσω, και πιθανότατα όταν γυρίσουν δε θα τα δουν ξανά.
Στη θέση τους θα βρίσκονται πλέον μαύρες σκιές με κατεστραμμένα κτήματα και κόπους, με σιωπηλές στάχτες να κυματίζουν σαν κοράκια πάνω από τη νέκρα του τόπου.
Κάθε φορά που περνούσα από τη Λίμνη, έστεκα γοητευμένος από την ευφορία των δασικών εκτάσεων, με το θέαμά τους να παραμένει θριαμβευτικό κάθε φορά που περνούσα από τον τόπο τους, κάθε φορά που πήγαινα στο χωριό μου, κάθε φορά που επισκεπτόμουν το δικό τους.
Τρέμω να περάσω ξανά από εκεί.
Δε γνωρίζω τι έχει απομείνει, δε γνωρίζει αν έχει απομείνει κάτι από τις φωτιές.
Καλό θα ήταν πριν περάσουμε ξανά όμως, να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας.
Κάθε καλοκαίρι, η Ελλάδα γεμίζει φωτιές.
Οι λόγοι γνωστοί πάρα την προσπάθεια διαφόρων καμπανιων να υποδείξουν τους απλούς πολίτες.
Κάθε καλοκαίρι, η Ελλάδα καίγεται και καμιά κυβέρνηση δεν έχει προνοήσει να σώσει.
Υπάρχει λειψανδρία σε οχήματα, υπάρχει παράλογη στρατηγική, υπάρχει μπέρδεμα, με τους ειδικούς σε ένα θέμα να κάνουν άλλες δουλειές από αυτές που αναλογούν στο κάλλος τους.
Όταν υπάρχει αδιαφορία και ωχαδελδισμος, δε θα υπάρξει σωτηρία.
Όταν δεν υπάρχουν πια φωτιές και δάση, θα έρθουν για μας.