Όλοι επιζητούμε τη χαρά! Κανείς όμως ποτέ δε σκέφτηκε πως πρέπει να ψάξει πιο βαθιά. Να προχωρήσει σε «μονοπάτια» που πάντα ήξερε πως θέλει, μα ποτέ δεν τολμούσε.
Ποιος είσαι λοιπόν; Γνωρίζεις τ’ όνομα σου, την εικόνα σου. Είσαι ο πρώτος που μαθαίνει τις παραμικρές, ακόμη κι ασήμαντες, σκέψεις του ατόμου που κοιτάς μπροστά στον καθρέφτη. Μεγάλωσες γνωρίζοντας πως το άτομο αυτό είσαι εσύ, ή τουλάχιστον έτσι σου είπαν. Τόσες αναμνήσεις! Μπορείς να θυμηθείς τι κέρδισες από το κάθε συμβάν στη ζωή σου, τι σε έκανε ο,τι είσαι; Όταν λοιπόν στις ερωτήσεις αυτές η μόνη απάντηση είναι ένα αναπάντεχο «όχι»…ψάχνεις!
Περνάνε οι μέρες και κάνουμε αυτό που από μικροί μάθαμε. Ζούμε! Όμορφες στιγμές της καθημερινότητας με φίλους και οικογένεια, στιγμές αξιομνημόνευτες που μας γεμίζουν χαρά. Περνάνε ώρες και ώρες αφιερωμένες σε πράγματα, όχι πάντα σημαντικά, που νιώθουμε πως μας πλημμυρίζουν με ικανοποίηση. Ξυπνάμε και απολαμβάνουμε το πρωινό με τους γονείς μας, πηγαίνουμε στη δουλειά. Ακόμη και τα πράγματα που μερικές φορές αναγκαζόμαστε να κάνουμε φαντάζουν τόσο μικρά μπροστά στις στιγμές γέλιου και καλοπέρασης. Όταν όλες οι υποχρεώσεις έχουν τελειώσει φτάνεις επιτέλους στο σπίτι σου. Η πιο ωραία αίσθηση μέσα στη μέρα.
Πλέον δεν έχεις στο κεφάλι σου τις σκοτούρες της δουλειάς, παρά μόνον το πώς θα αξιοποιήσεις τον έστω και λιγοστό ελεύθερο χρόνο σου. Οργανώνεσαι με φίλους για να διασκεδάσετε, να πείτε τα νέα σας και ο,τι άλλο λαχταράν οι ψυχές σας. Αφού βρεθείτε και περάσετε κάποιες όμορφες ώρες γυρνάς ξανά στο σπίτι σου, φέρνοντας όμως αυτή την φορά την χαλάρωση απ’ έξω και όχι αναμένοντας γι’ αυτή. Εκείνες τις ώρες είναι που νιώθεις ξανά μια, ίσως, απέραντη χαρά! Αυτό είναι το αποτέλεσμα της μέρας σου!
Το βράδυ! Εκείνες οι ώρες του εικοσιτετράωρου που είναι ικανές να διαλύσουν το «εγώ» σου και να το μετατρέψουν σε «ποιος». Ήρθε, λοιπόν, η στιγμή να μείνεις μόνος με τον «ενοχλητικό» εκείνο φίλο που πάντα έχεις την τάση να αποφεύγεις… τον εαυτό σου!
Αναπολώντας όλα αυτά που έκανες μέσα στην μέρα, θυμάσαι πόσο χαρούμενος ήσουν. Κανένα συναίσθημα όμως δεν παραμένει το ίδιο. Πλέον είσαι μόνος σου, δεν μπορείς να κρυφτείς όσο κι αν θέλεις. Κάπου εκεί συνειδητοποιείς πως όντως τις περισσότερες μέρες νιώθεις πραγματικά χαρά, αλλά όχι ευτυχία!
Τι είναι ευτυχία; Κατ’ εμέ τουλάχιστον, ευτυχία είναι να μπορείς να νιώθεις άνετα και να χαμογελάς ακόμη κι όταν είσαι μόνος. Όταν, δηλαδή, δεν έχεις άτομα να γεμίζουν, προσωρινώς, τα κενά που τόσο απροκάλυπτα υπεκφεύγεις να καλύψεις.
Περιτριγυριζόμενοι από ανθρώπους που λειτουργούν αυτομάτως ως το προσωπικό μας placebo, καταφεύγουμε στο δικό μας, νοητό, «φάρμακο» που ουσιαστικά βοηθά να μη σκεφτόμαστε.
Πώς όμως μπορείς να είσαι με μοναδική παρέα… εσένα; Κάνεις προσπάθειες. Πασχίζεις να νιώσεις άνετα με τη μοναξιά και τις περισσότερες φορές καταλήγεις να γνωρίζεις ξανά και ξανά το άτομο που τόσο πολύ ήσουν πεπεισμένος ότι γνώριζες. Μοναδική σκέψη στο μυαλό τριγυρνάει ο «τρόπος» με τον οποίο θα καταφέρεις να έρθεις κοντά σου!
Είναι όντως άδικο! Γνωρίζεις το μόνο πράγμα που σε κρατάει μακριά, ωστόσο πάλι σου διαφεύγει ο τρόπος που θα το πετύχεις. Τα πάντα λοιπόν ξεκινάνε και τελειώνουν ΣΕ και ΜΕ εσένα! Ίσως κανείς δε γίνεται να σου υποδείξει το πώς θα τα καταφέρεις, όταν όμως στ’ αλήθεια καταλάβεις τα δύο, ενίοτε, ισόποσα ποσοστά «μοίρας» και «επιλογής» στη ζωή, αυτό είναι το «κλειδί» για το τόσο καλά επανδρωμένο κάστρο του δικού σου «εγώ».
Καταλαβαίνεις λοιπόν πως κάθε επιλογή σου, κάθε εκδοχή της ζωής στην οποία επέρχεσαι δεν είναι, μόνο, αποτέλεσμα των επιλογών που ο ίδιος δεν μπορείς να κάνεις, μα και εκείνων που τόσο επίμονα πολλές φορές πασχίζεις να πετύχεις. Ποτέ κανείς δε σε προέπεμψε να μετανιώσεις για τίποτα. Αυτό που θα σε βοηθήσει να είσαι καλά με την κάθε σου απόφαση, καλή ή κακή, και κατ’ επέκταση με το άτομο που πήρε αυτές τις αποφάσεις,(εσένα), είναι να μην περιμένεις πως θα τα φέρει η μοίρα¸ αλλά τι κάνεις και εσύ για να έρθουν όπως πολλάκις τα ονειρεύτηκες.
Ο συνδετικός κρίκος, λοιπόν, μεταξύ εσού και του ιδίου που τόσες φορές προσπάθησες να βρεις δεν είναι τίποτα άλλο απ’ το να έχεις τη δύναμη να πάρεις αποφάσεις και τη δύναμη να τις αποδεχθείς ανεξαρτήτου αποτελέσματος! Γίνε το «μολύβι» στην ιστορία σου και αποδέξου τόσο τα σωστά όσο και τα λάθη του δικού της ήρωα…
