[interaction id=”5f9493a71a1bde7c942ab601″]
ΔημοσκοΠΕΣ: Ελληνική τηλεόραση και τηλεοπτικά πρόσωπα
Στην εποχή κατά την οποία η ακύρωση συνεργασιών, η δυσκολία στην εύρεση εργασίας κι οι απολύσεις προσωπικού κρίνονται συνήθεις καταστάσεις, σε κάθε είδους επιχειρήσεις, είναι ιδιαίτερα ευοίωνη η ανάδυση όλο και περισσότερων project καθώς και τηλεπερσόνων στο χώρο της ελληνικής τηλεόρασης. Άλλωστε, προκειμένου να στηθεί οτιδήποτε το τηλεοπτικό, είναι απαραίτητη η σύμπραξη πολλών εργαζομένων, ειδικών σε τεχνικά ζητήματα. Επομένως, ανοίγονται νέες θέσεις εργασίας και δίνονται πολλαπλώς ευκαιρίες. Δημιουργείται, παράλληλα, η δυνατότητα στον τηλεθεατή να επιλέξει ανάμεσα σε ποικίλα προγράμματα, εκείνο που τον αντιπροσωπεύει σε μεγαλύτερο βαθμό.
Το πλήθος ανθρώπων κι εκπομπών που κατακλύζουν καθημερινά τα τηλεοπτικά κανάλια, συνεπάγεται την ταυτόχρονη προώθηση ποικίλων προσωπικοτήτων, πεποιθήσεων και προτύπων. Ανάμεσα σε αυτούς τους χαρακτήρες θα συναντήσεις, σε ορισμένες περιπτώσεις, ανθρώπους που πραγματικά αξίζουν και που σε έλκουν με τον ορθά δομημένο λόγο τους , τις εύστοχες παρατηρήσεις τους αλλά και τις εκφραστικές τους δυνατότητες. Χρειάζεται πραγματικά να τους ψάξεις ενδελεχώς, ώστε να εντοπίσεις τέτοιου είδους χαρακτήρες. Συνήθως κρύβονται πίσω από τη συστολή και την εγκράτειά τους.
Συχνότητα παρακολούθησης
Το “μαύρο κουτί” έχει, αδιαμφισβήτητα, εισβάλει για τα καλά εδώ και δεκαετίες στις ζωές μας. Για κάποιους αποτελεί εξάρτηση, για άλλους ενημέρωση ή μερική ψυχαγωγία ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που δε θα το επέλεγαν προς εκπλήρωση οποιασδήποτε επιθυμίας τους.

Είδη παρακολούθησης
Ο τρόπος καθώς κι ο λόγος για τον οποίο ο καθένας από εμάς χρησιμοποιεί την τηλεόραση, καθίσταται ζήτημα προσωπικής επιλογής. Όπως προαναφέρθηκε, η τηλεόραση είναι ενημέρωση, ψυχαγωγία, χαλάρωση ή απλώς σπατάλη χρόνου (γι’ αυτό και για ορισμένους δεν υφίσταται καν).
Τηλεόραση κι υποκουλτούρα
Ως νοήμονες και κριτικά σκεπτόμενοι τηλεθεατές, είμαστε σε θέση να εντοπίσουμε (εάν φυσικά υπάρχουν) στίγματα υποκουλτούρας στην ελληνική τηλεόραση. Για ν’ απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα θα κρίνουμε βάσει των ηθικών, κοινωνικών, πνευματικών προτύπων που προωθούνται στο συγκεκριμένο Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης. Ορισμένοι θα απαντήσουν καταφατικά, έχοντας στο μυαλό τους τηλεοπτικούς πρωταγωνιστές σε ριάλιτι και τηλεπαιχνίδια. Εκείνοι, κατακρεουργώντας την ελληνική γλώσσα, αναπαράγουν φρικτά κοινωνικά μηνύματα υπέρ του ρατσισμού, του φασισμού και της υποβάθμισης του γυναικείου φύλου. Ωστόσο, άλλοι θα απαντήσουν αρνητικά, κρίνοντας αποκλειστικά βάσει ποιοτικών τηλεοπτικών προγραμμάτων κι αφιερωμάτων, αλλά κι ανθρώπων που στοχεύουν στην ουσιαστική αναβάθμιση της ελληνικής τηλεόρασης. Σαφώς, οι περισσότερο ουδέτεροι θα αναγνωρίσουν σχετική δόση αλήθειας και στις δύο αντιλήψεις.
Εύγλωττοι άνθρωποι κι ελληνική τηλεόραση
Το τελευταίο ερώτημα, το οποίο και μας εισάγει στην ουσία της παρούσας δημοσκόπησης, επιδέχεται εκτενή σχολιασμό και ποικίλες απαντήσεις. Συγκεκριμένα, υπάρχουν οι κάθετα αρνητικές αποκρίσεις σύμφωνα με τις οποίες η εκάστοτε τηλεπερσόνα που διακατέχεται από ποιότητα λόγου κι έκφρασης, δέχεται αδικαιολογήτως δριμεία κριτική. Κατηγορείται για τυχόν πολιτικές εντυπωσιασμού κι αφοπλισμού του δέκτη. Καθίστανται αντικείμενο ειρωνείας λόγω των λεξιλογικών τους επιλογών, οι οποίες κατά βάθος θεωρούνται παράταιρες με το προφίλ της ελληνικής τηλεόρασης…
Από την άλλη πλευρά, οι υπέρμαχοι της δημοκρατίας και της πολυφωνίας στα μέσα θα υποστηρίξουν πως ασφαλώς κι υπάρχει χώρος για έναν εύγλωττο άνθρωπο με εκφραστικές δυνατότητες, ώστε να εισέλθει στον τηλεοπτικό κόσμο. Σύμφωνα με αυτούς, ο δεύτερος είναι σε θέση να παράσχει βήμα σε όλων των ειδών τους ομιλητές, σε κάθε λογής προσωπικότητα, ιδιαίτερα εάν πρόκειται για ένα άτομο πολύτιμο, αξιοποιήσιμο με στόφα λαλίστατου ρήτορα. Ασφαλώς, για μία ακόμη φορά θα εντοπιστούν και διαλλακτικές απαντήσεις κατά τις οποίες υπάρχει μεν χώρος για τέτοια άτομα στην ελληνική τηλεόραση, περιορισμένος δε.