Πόσο θα βοηθήσει τελικά η Συμφωνία των Παρισίων τον πλανήτη;

Τι πρεσβεύει η Συμφωνία των Παρισίων και ποιες χώρες είναι σε αυτήν

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει όλο και πιο επιτακτική η ανάγκη για τη λήψη μέτρων κατά της περιβαλλοντικής καταστροφής. Πολλές κυβερνήσεις έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν τη σπουδαιότητα διατήρησης του φυσικού οικοσυστήματος και την ψήφιση νόμων υπέρ της προστασίας του.  Στα πλαίσια αυτών των μέτρων συγκροτήθηκε και ψηφίστηκε, από μία μεγάλη μερίδα κυβερνήσεων, και η Συμφωνία των Παρισίων.

Η Συμφωνία των Παρισίων έχει βασιστεί σε σύμβαση 190 μελών, συμπεριλαμβανομένων και των χωρών της ΕΕ. Αποτελεί μάλιστα, την πρώτη παγκόσμια συμφωνία η οποία συγκεντρώνει δεσμευτικούς για την προστασία του περιβάλλοντος νόμους. Πρωτοεμφανίσθηκε σαν ιδέα και εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2015 στη Διάσκεψη των Παρισίων (COP21).

Προϋποθέσεις για να τεθεί σε ισχύ η Συμφωνία

Καταρχάς συμφωνήθηκε ότι στο πλαίσιό της θα καλυφθεί το σχέδιο δράσης από το 2020 και αργότερα. Μπήκε, όμως ένας βασικός όρος. Ο όρος αυτός απαιτούσε την επικύρωσή της  από 55 χώρες, ώστε να τεθεί σε ισχύ. Οι χώρες αυτές είναι υπεύθυνες για το 55% τουλάχιστον των παγκοσμίων εκπομπών. Γι’ αυτόν τον λόγο κρίθηκε ιδιαίτερα σημαντική η συνδρομή τους στον αγώνα για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Επιπρόσθετα, αναγνωρίσθηκε πως μπορούσε να γίνει μέλος της Συμφωνίας και η Νέα Υόρκη, αν την υπέγραφε όμως από τις 22 Απριλίου και για ένα έτος.

Την 4η Νοεμβρίου του 2016, τέθηκε και επισήμως σε ισχύ, μετά την προσχώρηση των απαραίτητων 55 χωρών.

Οι στόχοι της Συμφωνίας

Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, βασικός στόχος της  είναι η δημιουργία ενός δραστικού σχεδίου ώστε να αποτραπεί η ταχύτατη αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Έχει κριθεί από τους επιστήμονες πως, για τη διατήρηση μιας κατάλληλης για διαβίωση θερμοκρασίας, πρέπει η αύξησή της να είναι αρκετά κάτω από 2ºC. Μάλιστα, παράλληλος στόχος είναι και η προσπάθεια μείωσης αυτής της τιμής στους 1,5ºC.

Ταυτόχρονα, βασική μέριμνα των μερών της έχει κριθεί η χρηματοδότηση έργων στις αναπτυσσόμενες χώρες, με προϋπολογισμό ύψους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων κάθε χρόνο μέχρι το 2020 καθώς επίσης και η προσπάθεια αντικατάστασης μεγάλης μερίδας των μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε ανανεώσιμες.

Μέσα από τη λήψη αυτών των μέτρων τα μέλη της Συμφωνίας των Παρισίων, επιθυμούν να ενισχύσουν τα μέτρα που μπορούν να πάρουν οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Για να το επιτύχουν αυτό, χρειάζονται τους κατάλληλους οικονομικούς πόρους καθώς και επενδύσεις για την ανάπτυξη προσαρμοσμένης τεχνολογίας. Και όλα αυτά φυσικά, πρέπει να επιτευχθούν τόσο στα ανεπτυγμένα μέλη όσο και στα αναπτυσσόμενα, με ορθή ενίσχυση. Φυσικά, για την επίτευξη αυτών των στόχων, τα μέλη της Συμφωνίας δεσμεύονται στη διατήρηση μίας πολιτικής διαφάνειας, όσον αφορά τις πράξεις τους και τον οικονομικό προϋπολογισμό.

Προκαθορισμένες εθνικές συνεισφορές

Προκειμένου να επιτευχθούν οι παραπάνω φιλόδοξοι στόχοι ένα έχει κριθεί πως είναι το κλειδί. Αυτό συνίσταται στην ανάγκη συνεισφοράς κάθε κυβέρνησης ξεχωριστά, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου, ενιαίου συνόλου. Ειδικότερα, κάθε κράτος οφείλει να ακολουθεί αποφασιστικά την πολιτική της  Συμφωνίας και να συνεισφέρει με τον δικό του τρόπο για την ενίσχυση της προσπάθειας και των αδύναμων οικονομικά κρατών. Θα πρέπει, λοιπόν να συντάσσεται, ετησίως, μία αναφορά σχετική με τις τιμές των εκπομπών των βλαβερών αερίων κάθε χώρας. Στην αναφορά θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται αν τηρήθηκαν ή όχι τα υπόλοιπα μέτρα, τα οποία περιγράφονται στη Συμφωνία. Επίσης, κάθε 5 χρόνια, προβλέπεται η κατάθεση μίας παγκόσμιας απογραφής ώστε να εκτιμηθεί η πρόοδος στην τήρηση των μέτρων που έχουν επιβληθεί μέσα από τη Συμφωνία.

Συμπεράσματα για τη Συμφωνία των Παρισίων

Στον αγώνα για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, έχει κριθεί ως άμεση ανάγκη η συμβολή των κυβερνήσεων. Μέσα από την εκπόνηση νομοθετημάτων και την επικύρωση συμφωνιών το πρόβλημα αποκτά σώμα. Οι πολίτες συνειδητοποιούν με αυτόν τον την κρίση και συμβάλλουν στην ελαχιστοποίησή της. Σύμφωνα με τους ηγέτες της ΕΕ: « Η Συμφωνία των Παρισίων παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος των παγκόσμιων προσπαθειών για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αναδιαπραγμάτευσης».

Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο: