28 Οκτωβρίου του 1940. Μια μέρα μνήμης, αγώνα, ελπίδας, υπεράσπισης της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μια μέρα που σίγουρα έχει γραφτεί στη μνήμη πολλών ανθρώπων και στις σελίδες της ιστορίας με ανεξίτηλα γράμματα. Μια μέρα που κάναμε τους πάντες να λένε πως οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες. Όπως γνωρίζουμε, την σημερινή ημέρα θα αποδώσουμε τιμές, θα καταθέσουν οι επίσημοι στεφάνια στα διάφορα μνημεία που υπάρχουν για τους πεσόντες καθώς μαθητές και στρατιώτες θα κάνουν την καθιερωμένη τους παρέλαση.
Πολλοί, θα βγουν στα κανάλια να μιλήσουν για τον πόλεμο του 1940, να μιλήσουν για τις ιστορίες και εμπειρίες από το Αλβανικό Μέτωπο καθώς και για την άτακτη συνθηκολόγηση και γερμανική κατοχή. Τα ΜΜΕ όπως συνηθίζεται θα βάλουν ταινίες του παλαιού ελληνικού κινηματογράφου, όπως την «Υπολοχαγό Νατάσα», τη «Δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά» καθώς και άλλες ταινίες. Εκτός αυτού, την ημέρα αυτή θα βγουν «κομματικοί στρατιώτες» ανά την ελληνική επικράτεια να μοιράσουν φυλλάδια που προβάλουν μια άλλη εικόνα της ιστορίας, μια εικόνα κομματική για να παρουσιάσουν την ιστορία όπως τους συμφέρει. Θα ακούσουμε σε κάποιες περιοχές εμβατήρια διαφορετικά, «κομματικά» όπως αντάρτικα γιατί έτσι το αποφάσισε ο δήμαρχος της περιοχής με βάση την ιδεολογία και τα πιστεύω του.
Τα τελευταία χρόνια, ο θεσμός των παρελάσεων έχει αρχίσει να φθίνει, όπως άλλωστε και ολόκληρη η χώρα, και να μετατρέπεται σε μια πασαρέλα καθώς και σε μια μεγάλη ευκαιρία για διαμαρτυρία ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα. Μια ευκαιρία για κάποιους συμπολίτες μας να δουν, να γιουχάρουν, να μουτζώσουν και να υβρίσουν τους πολιτικούς μας εκπροσώπους. Θα δούμε πολλούς μαθητές να γυρνούν το κεφάλι αντί για δεξιά προς αριστερά ή κάποιοι άλλοι δεν θα γυρίσουν καθόλου το κεφάλι στους επισήμους για να αντιδράσουν στην όλη αυτή κατάσταση, που όλοι μας έχουμε μερίδιο ευθύνης. Δυστυχώς όμως, η αντίδραση και η διαμαρτυρία έρχεται πλέον από το πληκτρολόγιο, το facebook και την παρέλαση αλλά με τον τρόπο αυτό δεν καταφέρνουμε τίποτα απολύτως αντιθέτως βοηθάμε τα σχέδιά τους. Έτσι δεν δείχνουμε ότι ξυπνήσαμε.
Κατά καιρούς, έχουν ακουστεί και κυκλοφορήσει διάφορα στο διαδίκτυο πως οι παρελάσεις είναι να καταργηθούν ως μια υποχρέωση από την σύναψη και υπογραφή του πρώτου Μνημονίου. Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν ισχύει γιατί αν ίσχυε θα είχε εφαρμοστεί, όπως εφαρμόστηκαν και άλλες υποχρεώσεις αλλά το θέμα της κατάργησης των παρελάσεων θα δημιουργήσει πολλές αντιδράσεις και κόντρες μεταξύ των κομμάτων όπως στο θέμα των Θρησκευτικών.
Με τον τρόπο όμως που γίνονται στο σήμερα οι παρελάσεις δεν μπορούμε να πούμε πως τιμούμε πλέον τους ήρωες αφού όλα γίνονται για «άρτο και θεάματα», για έναν εντυπωσιασμό και μια προβολή. Διότι, η παρέλαση γίνεται για πασαρέλα, για να κατεβούν οι γονείς να καμαρώσουν τα παιδιά τους, οι μαθητές να χάσουν ώρες μαθημάτων, να προβάλλουν το καινούργιο ρούχο καθώς και τα κάλλη της ομορφιάς τους. Τους ήρωες, τους τιμούμε ακολουθώντας και μιμούμενοι το παράδειγμά τους, διαβάζοντας την ιστορία τους, που δυστυχώς ξεχάσαμε και ποτέ μας δεν μάθαμε.Ένας λαός πεθαίνει όταν ξεχνάει και δεν μαθαίνει την Ιστορία του. Για να τιμηθούν, οι ήρωες του πολέμου, δεν επαρκούν οι παρελάσεις, τα ποιήματα και η κατάθεση στεφάνων, και αυτό μόνο δύο φορές το χρόνο, αλλά να μάθουμε γι’ αυτούς, την ιστορία και να τους μιμηθούμε.
Η κρίση, είναι μια μεγάλη ευκαιρία προκειμένου να δούμε το παρελθόν και να διορθώσουμε τα λάθη μας. Μπορεί κάποιοι να πολέμησαν, να σκοτώθηκαν και να θυσιάστηκαν για να ζούμε εμείς ελεύθεροι, καθώς την 28 Οκτωβρίου να γιορτάζουμε την είσοδό σ’ ένα πόλεμο ενάντια στον Γερμανικό – Ιταλικό άξονα και το ηρωικό Όχι αλλά εν έτη 2016 γιορτάζουμε το Ναι σε όλα, την απάθεια και την αδιαφορία. Όπως όλοι γνωρίζουμε, υπάρχει μια ταινία του Αλέκου Σακελλάριου, παραγωγής της Finos Film, οι «Γερμανοί Ξανάρχονται», που είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε. Μπορεί να τους διώξαμε από την χώρα αλλά επέστρεψαν με μια οικονομική κατοχή, με δάνεια, με μίζες, εξοπλιστικά και άλλα. Οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι απαιτούν, για τα μάτια του κόσμου, τις Γερμανικές Αποζημιώσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά δεν πρόκειται να τις πάρουμε ποτέ γιατί κάποιοι υπέγραψαν το 1953.
Το περίεργο όμως είναι πως άνθρωποι που συνεργάστηκαν με τις τότε κατοχικές δυνάμεις δεν φυλακίστηκαν και δεν τιμωρήθηκαν ποτέ για τα εγκλήματα που διέπραξαν. Αντιθέτως, οι μεγάλες δυνάμεις Αγγλία, Γερμανία και Αμερική τους διόρισαν σε θέσεις προσωποπαγείς, σε θέσεις διοικητικές, υπουργείων, τραπεζών, συμβούλων και συνδικαλιστών προκειμένου να ελέγχουν την κατάσταση και να διχάσουν την κοινωνία. Ποτέ τους δεν έφυγαν αντιθέτως εγκαθίδρυσαν μια ιδιότυπη δημοκρατία, μια φαυλοκρατία.
Τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα γίνονται πολλοί σεισμοί, μικρής εμβέλειας και λίγων Ρίχτερ χωρίς συντρίμμια απλά γίνεται για εκτόνωση, όπως λένε οι σεισμολόγοι. Όμως, αυτοί δεν είναι απλοί σεισμοί αλλά τα κόκκαλα των προγόνων μας που τρέμουν για να ξυπνήσουμε. Εμείς ως πολίτες θα τιμήσουμε τους ήρωες που είπαν το ηχηρό Όχι επιτέλους με τις δέουσες τιμές και όπως τους αρμόζει; «Ξύπνα λαέ και άκου του παρελθόντος τη βουή, μιμήσου και πράξε σαν τους προγόνους σου. Υπερασπίσου την ελευθερία και τα δικαιώματά σου».
