Κάθε επανάσταση έχει ένα σημαντικό αντίκτυπο και πολύπλευρες απώλειες. Κάθε επανάσταση έχει ως απώτερο σκοπό την ανατροπή των εκάστοτε κοινωνικών συνθηκών. Επανάσταση είναι αυτή που αποβλέπει στην πνευματική εξέλιξη του ατόμου από τη στασιμότητα της άγνοιας. Η αφύπνιση του πλήθους όμως δεν αποτελεί εύκολη υπόθεση. Θα πρέπει να βασίζεται σε μια βασική και γενική αδυναμία. Μια βαθιά ανάγκη και μια υποβόσκουσα επιθυμία για προσοχή.
Μια επανάσταση προκειμένου να καταστεί διαχειρίσιμη θα πρέπει να ωριμάσει μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Μέχρι τότε μπορεί εύκολα να λειτουργεί ως μια αυθαίρετη μορφή χειραγώγησης και επιβολής άτυπης εξουσίας υπό το πρίσμα της πλήρους ελευθερίας.
Από τη θεωρία στην πράξη των social media
Πως αποκτά λοιπόν φωνή το πλήθος; Πως ένας απλός άνθρωπος ξαφνικά από την αφάνεια βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος; Με ποιους τρόπους εκφράζεται η ελευθερία του ατόμου στο σύγχρονο τεχνολογικό κόσμο; Φυσικά μέσω της γένεσης της ψηφιακής πραγματικότητας. Τα social media αποτελούν το εικονικό όπλο της ανθρωπότητας απέναντι σε κάθε τι που βάλει καταστροφικά τον κόσμο. Ένα πρώιμο πειραματικό στάδιο επαναστατικής εξέλιξης όπου όλοι μπορούν να αναδειχθούν, να φανούν και να ακουστούν δίχως όρια.
Όπως προείπαμε όμως κάθε επανάσταση έχει ένα τίμημα και πολύπλευρες απώλειες εφόσον βρίσκεται ακόμη σε αναπτυξιακό στάδιο. Το τίμημα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η αποξένωση και το χάος που δημιουργεί η ψευδαίσθηση του ελέγχου στη ζωή μας. Η έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας και η βαθύτατη εσωτερική μοναξιά που βιώνει ο σύγχρονος ”ψηφιακός” άνθρωπος. Δημιουργώντας και προβάλλοντας μια ψευδή εικόνα του εαυτού του προς τον έξω κόσμο , φαντασιώνεται ότι θα ήθελε να είναι. Ξεφεύγοντας έτσι έστω και για λίγο από τη δίνη της πραγματικότητας.
Βρίσκεται εν ολίγοις αιχμάλωτος μιας πλασματικά ιδεατής φυλακής. Κατασκευασμένης με ”υλικά” παραγόμενα από βασικές ανάγκες της ανθρώπινης φύσης. Όπως η ανάγκη του να αισθανόμαστε μοναδικοί και ξεχωριστοί. Η ανάγκη της προβολής και η σημασία που έχει κάθε λεπτό στη ζωή μας. Αν εμβαθύνουμε όμως λίγο παραπάνω θα παρατηρήσουμε ότι τα περισσότερα άτομα κινούνται βάση ενός συγκεκριμένου μοτίβου ψηφιακής συμπεριφοράς που δεν παραλλάσσει ιδιαίτερα από αυτό των υπολοίπων. Άρα η αδυναμία κρύβεται στη διαφορά του “θέλω να ανήκω κάπου” και όχι τόσο στο ότι ”θέλω να ξεχωρίζω”. Δηλαδή στον φόβο της περιθωριοποίησης.
Social media και ελευθερία;
Επειδή μιλήσαμε για ελευθερία και έκφραση δίχως όρια αξίζει να αναρωτηθούμε το εξής: «Μέσα σε μια τεχνολογικά κατασκευασμένη πραγματικότητα δύναται να υφίσταται ρεαλιστικά η ελευθερία του ατόμου; Ή αποτελεί και αυτή μέρος της εικονικότητας;»
Λαμβάνοντας υπόψιν και τη πρόσφατη διαρροή προσωπικών δεδομένων των χρηστών του facebook έρχονται στην επιφάνεια προβλήματα ασφάλειας αλλά και χειραγώγησης της μάζας. Η χειραγώγηση που προκύπτει από την υπερβολική έκθεση προσωπικών μας στοιχείων σε ”κοινή θέα”. Κάτι που μας καθιστά άκρως ευάλωτους σε οποιαδήποτε μορφή εκμετάλλευσης. Συνεπώς η ασφάλεια κλονίζεται και η αίσθηση της ελευθερίας περιορίζεται από την απειλή του ελέγχου. Ο έλεγχος είναι πάντα υπαρκτός σε κάθε τι που έχει δημιουργηθεί από ανθρώπινη βούληση.
Στο εσωτερικό αυτού του άναρχου συστήματος η ιδιωτικότητα καταρρέει αυτόματα. Και κάθε ταυτότητα καταλήγει ως ένα ακόμη κομμάτι παζλ στο σκληρό δίσκο ενός υπολογιστή που διαμορφώνει παιχνίδια κέρδους, επικράτησης και κυριαρχίας.
