Ανείπωτες σκέψεις: ” Άλλα σκέφτομαι, άλλα λέω και άλλα εννοώ…” Και μέσα σε αυτή τη σύγχυση του μυαλού, αναρωτιόμαστε γιατί δεν καταφέρνουμε να επικοινωνήσουμε με τους γύρω μας. Μήπως, απλά να μοιραζόμασταν τις σκέψεις και τις επιθυμίες μας μαζί τους;
Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος έχει την έμφυτη τάση για επικοινωνία, όχι επιφανειακή αλλά ουσιαστική. Έχει ανάγκη να μοιραστεί, να ακούσει και να ακουστεί. Ωστόσο, πολλές φορές κατακλύζεται από σκέψεις και επιθυμίες που δεν τολμά να ομολογήσει στους άλλους. Έτσι, τις φιλτράρει τόσο που τελικά «η πληροφορία» δε φτάνει ποτέ στον αποδέκτη της. Και το χάσμα στις ανθρώπινες σχέσεις όλο και μεγαλώνει.
Γιατί δεν εκφράζουμε τις σκέψεις μας;
Οι πιθανές αντιδράσεις των άλλων
Ο κάθε άνθρωπος διαμορφώνει τις δικές του απόψεις ανάλογα με τις αξίες του, τα πιστεύω του και τα προσωπικά του βιώματα. Όταν καλείται να συμμετάσχει σε μια συζήτηση, όπου ο συνομιλητής διακρίνεται από άλλο αξιακό σύστημα και πεποιθήσεις, τότε μπορεί να διστάσει να εκφράσει τη δική του αλήθεια και να υποχωρήσει υπό τον φόβο μιας σφοδρής αντιπαράθεσης μαζί του. Έτσι, αντί να εφοδιαστεί με θάρρος για να υπερασπιστεί τη γνώμη του, προτιμά τη σιωπή.
Ο λόγος αποτελεί προέκταση της σκέψης μας. Σκέψεις αρνητικές, σκέψεις θετικές, σκέψεις τρελές, που ταξιδεύουν στο μυαλό μας· δεν έχει σημασία. Σημασία έχει αυτό που εκφράζουμε τελικά στη μεταξύ μας επικοινωνία και είναι αυτό που οι άλλοι εισπράττουν από εμάς. Το πρόβλημα έγκειται στην περίπτωση που αποκρύπτουμε τα αληθινά μας συναισθήματα και τις σκέψεις μόνο και μόνο για να μη στενοχωρήσουμε ή απογοητεύσουμε τους άλλους. Ως εκ τούτου, γινόμαστε ανειλικρινείς πρώτα με τον εαυτό μας και μετά με εκείνους.
Ανείπωτες σκέψεις και η “καλή εικόνα”
Συχνά κρατάμε τις σκέψεις μας για εμάς ως κάτι πολύ προσωπικό και πολύτιμο, προβάλλοντας μόνο αυτές που “πρέπει”. Στόχος μας είναι να μη διακινδυνεύσουμε την “καλή εικόνα” που έχει ο κοινωνικός μας περίγυρος για το πρόσωπό μας. Έτσι, προκειμένου να είμαστε αρεστοί και αποδεκτοί, αρκούμαστε στο να λέμε ό,τι θέλουν οι άλλοι να ακούσουν, ό,τι θέλουν οι άλλοι να είμαστε ή αυτό που θέλουμε να δείξουμε ότι είμαστε.
Σκέψεις ότι δε θα με καταλάβουν
Δεν είναι λίγες οι φορές που κρατάμε μέσα μας καλά κρυμμένες αγωνίες και άγχη και αποφεύγουμε να τα εξωτερικεύουμε ακόμα και στους πιο δικούς μας ανθρώπους. Αυτό οφείλεται στο ότι νιώθουμε ότι δε θα μας καταλάβουν, άρα δε θα μας παρέχουν την υποστήριξη που χρειαζόμαστε.
Ο φόβος της απόρριψης
Υπάρχουν ακόμη περιπτώσεις που μπορεί να νιώθουμε άβολα και αμήχανα να εκθέσουμε τους προβληματισμούς μας στον άλλο. Πολλοί διστάζουν, γιατί αισθάνονται ότι οι απόψεις τους δε θα γίνουν αποδεκτές, με αποτέλεσμα να γευτούν την απόρριψη. Εξάλλου, πάντα συνυπολογίζουμε ότι ο συνομιλητής μας μπορεί να μην είναι έτοιμος συναισθηματικά να δεχτεί τη δική μας αλήθεια.
Συμπέρασμα
Διαμαρτυρόμαστε για ότι υπάρχει έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων και ότι δεν μπορεί ο ένας να αφουγκραστεί τις ανάγκες του άλλου. Όμως, όσο οι σκέψεις και οι επιθυμίες μας παραμένουν ανέκφραστες στο πίσω μέρος του μυαλού μας, τόσο η επικοινωνία μεταξύ μας θα καθίσταται προβληματική. Όσο καταπιέζουμε τις ενδόμυχες σκέψεις μας, τόσο δυστυχισμένοι θα είμαστε και οι άλλοι θα έχουν μια διαστρεβλωμένη εικόνα για εμάς. Το μυστικό, λοιπόν, για μια ειλικρινή και ουσιαστική σχέση είναι να μεταφέρουμε με σαφήνεια και θάρρος το “μήνυμά” μας, όπως το ίδιο αποζητάμε και από τον άλλο.
Πηγές:
- Κωνσταντίνα Αρβανίτη, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια MSc. Γιατί χρειάζεται να σκεφτόμαστε πριν μιλήσουμε; Ανακτήθηκε από psychorropia.gr/ (Τελευταία πρόσβαση: 29/12/2020)
