
Έρωτας
Τελικά ο έρωτας έχει εξήγηση. Κάθε συναισθηματική του προσέγγιση είναι και ένα βήμα ανάγνωσης μίας νευροεπιστημονικής ανάλυσης. Η ευφορία που προκαλεί ο έρωτας είναι ανάλογη με τη διέγερση που προκαλεί στον εγκέφαλο η λήψη κοκαΐνης. Σύμφωνα με μελέτες το «ρεύμα» του έρωτα ενεργοποιεί αστραπιαία 12 διαφορετικά σημεία του εγκεφάλου και τον ωθεί να απελευθερώσει μια σειρά από χημικές ουσίες. Η ντοπαμίνη, η ωκυτοκίνη, η αδρεναλίνη και η βασοπρεσίνη είναι αυτές οι οποίες προκαλούν αίσθημα ευεξίας, διέγερσης και εσωτερικής ηδονής. Ο έρωτας λοιπόν έχει επιστημονική βάση. Είναι μια χημική διεργασία του οργανισμού μας η οποία ενεργοποιείται από τα ανάλογα ερεθίσματα βάση πεποιθήσεων, προσωπικότητας και κοινωνικών επιρροών. Επίσης βάση ερευνών, ο έρωτας κρατάει περίπου ένα χρόνο, τόσο όσο χρειάζεται ένα ζευγάρι για να τεκνοποιήσει.
Αγάπη
Η Αγάπη σύμφωνα με το λεξικό είναι ένα συναίσθημα έντονης στοργής και προσωπικής αφοσίωσης. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η αγάπη είναι αρετή που εκπροσωπεί την ανθρώπινη ευγένεια ,συμπόνια και στοργή. Αγάπη, επιστημονικά, είναι μια ώθηση των θηλαστικών, όπως η πείνα ή η δίψα. Το ν’ αγαπάω είναι ανάγκη, παρόλα αυτά η αγάπη είναι μια αφηρημένη έννοια καθώς ο άνθρωπος τη συγχέει συχνά με τα συναισθήματα ή τις ελλείψεις του. Σύμφωνα με την ανώτερη φιλοσοφία η αγάπη είναι «κατάσταση».
Ερωτική αγάπη
Η ερωτική αγάπη είναι η τέχνη του να αγαπάς με έρωτα. Είναι πρωτίστως μια προσωπική κατάσταση έρωτα με την ίδια τη ζωή. Εκφράζω ερωτισμό αγαπώντας τα πάντα. Είναι περισσότερο φιλοσοφία παρά επιστήμη. Παρόλα αυτά πολλές έρευνες δείχνουν πως ο ερωτισμός παίζει πολύ μεγάλο ρόλο για τη καλή μας διάθεση. Στο δυτικό κόσμο ο ερωτισμός έχει συνδεθεί κυρίως με τη σεξουαλική ορμή. Η ανώτερη έννοια όμως του ερωτισμού δεν έχει να κάνει καθόλου με αυτό. Έχει να κάνει με την ίδια την ύπαρξη.
Η σεξουαλική επιθυμία μπορεί να διεγερθεί από την αγωνία της μοναξιάς. Καμιά φορά από ματαιοδοξία. Η πηγή της μπορεί να είναι η επιθυμία για κατάκτηση, για εκδίκηση ή για καταστροφή. Αν ένα πρόσωπο αγαπά μονάχα ένα άλλο πρόσωπο και αδιαφορεί για τους άλλους συνανθρώπους του, η αγάπη του δεν είναι αγάπη, αλλά μεγεθυμένος εγωισμός. Η αγάπη μπορεί να εμπνεύσει την επιθυμία για σεξουαλική ένωση. Τότε η σωματική σχέση είναι ένα με την τρυφερότητα.
Η ώριμη ερωτική αγάπη θα πρέπει να είναι, ουσιαστικά, μια πράξη θέλησης. Η σεξουαλική ευτυχία και η γνώση της σεξουαλικής τεχνικής είναι αποτέλεσμα της ερωτικής αγάπης. Η ικανότητα να αγαπά κανείς σαν μια πράξη δοσίματος, εξαρτάται από το κατά πόσο ο χαρακτήρας του ανθρώπου έχει εξελιχτεί πέρα από την ανάγκη της εξάρτησης, από την αγάπη του εαυτού του, από την επιθυμία να χρησιμοποιεί και να εκμεταλλεύεται τους άλλους. Αγαπώ σημαίνει εγκαταλείπω τον εαυτό μου χωρίς καμία εγγύηση (Fromm, Ε. 1978) .
Το δημιουργικό «Ένα»
Η κατακερματισμένη ανθρωπότητα διαστρέβλωσε τη λειτουργία του έρωτα και της αγάπης μετατρέποντας τις σχέσεις σε μια εξάρτηση και τη σεξουαλικότητα σε πρόσχημα για να ξεχνάει το άτομο τη πλήξη του. Η συναισθηματική ευφυΐα δεν υπάρχει πια. Ο έρωτας και η αγάπη μετατράπηκε σε μια εφήμερη δραστηριότητα η οποία μας αφήνει όλο και πιο ανικανοποίητους. Άντρες και γυναίκες χαμένοι μέσα στις διαφορές τους και τη συμπληρωματικότητα τους.
Η ερωτική αγάπη είναι δημιουργία.
Δημιουργώ μια ευκαιρία να έρθω σε επαφή με τη πηγή μου.
Δημιουργώ τη βάση μιας ένωσης από αγάπη, μέσα από την οποία θα προκύψει από το δύο, το «Ένα» από έρωτα.
Πηγή: Fromm, E. (1978). Η τέχνη της αγάπης. Αθήνα:Boukoumanis Editions