Πολυφαρμακία…με λίγα λόγια κακή διαχείριση της κατανάλωσης ενός αγαθού ,το οποίο έχει προσφέρει τόσα πολλά στην ανθρωπότητα.Αναμφισβήτητα η ανακάλυψη του φαρμάκου για την κοινωνία και τον άνθρωπο ήταν απο τα σημαντικότερα επιστημονικά επιτεύγματα. Επίτευγμα το όποιο βελτίωσε την ποιότητα ζωής αλλά και αποτέλεσε το κύριο όπλο για τη διαχείριση και καταπολέμηση της ασθένειας –της νο 1 απειλής της ανθρώπινης ζωής και υπόστασης-Φυσικά στην αρχή της δημιουργίας των φαρμάκων , συνιστούσαν ένα είδος πολυτελείας , ήταν δυσεύρετα και με πολύ υψηλό κόστος. Είδος πολυτελείας για λίγους μόνο όσους μπορούσαν να το ανεχθούν οικονομικά.Όταν η γραμμή διάθεσης και παραγωγής αυξήθηκε αφού ακολούθησε τη ζήτηση το κόστος μειώθηκε δραματικά. Έκανε έτσι το φάρμακο προσιτό σε όλους. Η έννοια του φαρμάκου δημιούργησε μια ολόκληρη επιστήμη γύρω από αυτό αλλά και μια βιομηχανία , από τις πιο προσοδοφόρες μάλιστα παγκοσμίως. Η παραγωγή η διάθεση και η κατανάλωση του έγινε συνηθισμένο και καθημερινό φαινόμενο.Αυτή λοιπόν η μετάβαση από είδος πολυτελείας σε κάτι το τόσο προσιτό έφερε και αλλαγές στον τρόπο που το προϊόν πλέον διατίθετο.Η εμπορικότητα του φαρμάκου και η εξέλιξη της φαρμακοβιομηχανίας επέφερε και αρνητικά αποτελέσματα . Η άσκοπη χρήση από την πλευρά των χρηστών αλλά και η αλόγιστη συνταγογράφηση από την πλευρά τον γιατρών επέφερε ζημία όχι μόνο στην υγεία των χρηστών αλλά και στην οικονομία των ασφαλιστικών ταμείων. Η πολυφαρμακία δεν παραμένει μια καθαρά ιδιωτική πρωτοβουλία του χρήστη. Δηλαδή δεν αποτελεί αποκλειστικά έλλειψη γνώσης για τις καταστροφικές συνέπειες που προκαλεί. Είναι μέρος μιας γενικότερα λανθασμένης νοοτροπίας που περιλαμβάνει και την πολύ σοβαρή κατάχρηση εξουσίας από την πλευρά μερικών επαγγελματιών της υγείας (γιατρούς , φαρμακοποιούς, φαρμακευτικές εταιρείες).
Η πολύ ευαίσθητη από πολλές πλευρές τρίτη ηλικία συνήθως είναι και αυτή η όποια περιπίπτει σε τέτοιου είδους φαρμακευτικές ατασθαλίες. Συνήθως οι ηλικιωμένοι έχουν την πεποίθηση πως η σωτηρία για όλα είναι τα φάρμακα. Η ‘υποτιθέμενη’ πείρα τους κάνει εσφαλμένα όχι μόνο να αγοράζουν φάρμακα χωρίς συνταγή αλλά να συμβουλεύουν και τους όμοιους τους να ακολουθήσουν τον ‘λάθος’ δρόμο προτείνοντας τους τα ίδια σκευάσματα αφού σ αυτούς μπορεί να ήταν αποτελεσματικά. Αποτέλεσμα να επιβαρύνουν με αμφίβολης αποτελεσματικότητας κοκτείλ φαρμάκων έναν ήδη ευαίσθητο οργανισμό λόγω της φυσικής φθοράς από την ηλικία. Η κακή η ελλιπής επικοινωνία με το γιατρό μπορεί να επιφορτίσει την κατάσταση.
Ένας κακός γιατρός ο όποιος δεν ακούσει προσεκτικά τον ασθενή ,δεν εξετάζει το ιατρικό ιστορικό του, η συνταγογραφεί υπερβολικά η και απευθείας ,η είναι υπερβολικά ανυπόμονος όχι απλά βοηθά την πολυφαρμακία, αλλά είναι ο βασικός υπαίτιος της.
Αναφέρω πως την περίοδο 1995-2003 χωρίς να αυξηθεί η νοσηρότητα αλλά και ο πληθυσμός, και πριν την οικονομική κρίση που επηρέασε την υγεία του πληθυσμού, αυξήθηκε η συνταγογράφηση για ηρεμιστικά κατά 500% . Ενδεικτικότατο δείγμα συνταγογράφησης πέραν του δέοντος και των ορίων της υγείας και των ταμείων.
Αντιμετώπιση του φαινομένου.
Ένας σωστός επαγγελματίας υγείας, αλλά επιστήμονας πάνω από όλα, είναι εκείνος που θα σκύψει στα προβλήματα του ασθενούς, θα διακρίνεται για το λειτουργικό και ανεξάρτητο τρόπο σκέψης και διάγνωσης , απαγκιστρωμένος από τακτικές ταχέως πλουτισμού και σαρκοφάγες εταιρείες. Ο ασθενής από την πλευρά του οφείλει να προστατέψει την υγεία του και την οικονομία γνωρίζοντας το δικαίωμα του για ενημέρωση της κατάσταση του από το ιατρό. Οφείλει να ρωτήσει ποια είναι η διάγνωση του γιατρού για την πάθηση του και για το πού ωφελούν τα φάρμακα που του έχει συνταγογραφήσει. Από την πλευρά του ο γιατρός είναι υποχρεωμένος να ενημερώνει τον ασθενή για την κατάσταση του κατά τη διάρκεια της διάγνωσης. Ο τρόπος ζωής μπορεί να ωφελήσει σε απίστευτο βαθμό και τις παθήσεις και την ενδυνάμωση του οργανισμού , και την μείωση των ενοχλήσεων και του πόνου .Τα φάρμακα πρέπει να χρησιμοποιούνται με υπευθυνότητα και από τις δύο πλευρές και να υπηρετούν αποκλειστικά και μόνο την υγεία να λαμβάνονται μόνο όταν είναι ιατρική ανάγκη και στην διάρκεια που απαιτούνται.
