Από τα έδρανα του Πανεπιστήμιου Πειραιώς, πρωταγωνιστής στο κόκκινο χαλί. Ο ανερχόμενος ηθοποιός Δημήτρης Γκρέτσης, σε ένα διάλλειμα από τις υποχρεώσεις του, μιλά στο Maxmag για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ερχόμενος από την επαρχία, για το όνειρο του να γίνει ηθοποιός και για την ενασχόλησή του με την υποκριτική. Επίσης, Ο Δημήτρης Γκρέτσης μιλά αποκλειστικά για την εμπειρία του στην ταινία «Κασσάνδρα».
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου ασχολίες-χόμπι;
Τα χόμπι, είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, καθώς πιστεύω πως μας βοηθούν να ξυπνάμε κάθε πρωί με ευχαρίστηση και γενικότερα λειτουργούν σαν ψυχολόγος στην καθημερινότητά μου. Ορισμένα από τα αγαπημένα μου, είναι η μουσική, ο κινηματογράφος και φυσικά δε θα μπορούσα να παραλείψω τα αυτοκίνητα, που με συντροφεύουν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου σαν σκέψη και πλέον σαν στόχο απόκτησης ορισμένων αγαπημένων μοντέλων.
Τι ακούσματα έχεις κυρίως;
Αναλόγως τη διάθεση μου προτιμώ και την αντίστοιχη μουσική. Τα ακούσματα μου, εμπεριέχουν κυρίως blues, jazz και soul. Αγαπημένοι μου καλλιτέχνες είναι η Amy Winehouse και ο Leonard Cohen.
Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με τον κινηματογράφο;
Όπως προανέφερα, ο κινηματογράφος αποτελεί ένα από τα αγαπημένα μου χόμπι. Δεν είμαι από τα παιδιά που έβλεπαν πολλές ταινίες από μικρή ηλικία. Ξεκίνησα να βλέπω και να ψάχνω, από το πρώτο έτος ως φοιτητής τον κόσμο του κινηματογράφου και ομολογώ πως με έλκυσε αρκετά. Με αφορμή αυτό, εντάχθηκα στην θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου μου και πήρα μια γεύση, έστω και ερασιτεχνικά από τον κόσμο της υποκριτικής. Ύστερα, ήρθε η πρόταση να συμμετάσχω στην πρώτη επαγγελματική και σοβαρή παραγωγή, αυτή της «Κασσάνδρας» του Αλέξανδρου Μανωλίδη, η οποία αποτέλεσε και το βάπτισμα του πυρός. Πλέον, συντελώ στην σκηνοθεσία της παράστασης του Πανεπιστημίου μας, που θα πραγματοποιηθεί τον Μάιο.
Πως ήταν η συνεργασία στην ταινία «Κασσάνδρα»;
Θα έλεγα πως ήταν η πιο ιδανική, καθώς ήταν η πρώτη μου συνεργασία με ένα ένα τόσο επαγγελματικό cast και crew. Υπήρχε οργάνωση και πολύ θέληση απ’ όλους και γι αυτό είμαι σίγουρος ότι θα δούμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Καθοριστικός παράγοντας φυσικά σε όλο αυτό, ήταν ο Αλέξανδρος, που κατά τη γνώμη μου, η επιτυχία στον κινηματογράφο είναι μονόδρομος γι’ αυτόν.
Πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί από μία επαρχιακή πόλη να μπει στο χώρο;
Πιστεύω πως το κλειδί αρχικά, είναι οι γνωριμίες και οι διασυνδέσεις και σίγουρα μία πόλη σαν την Αθήνα, μπορεί να στο προσφέρει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Στη συνέχεια, στην πρωτεύουσα, ποικίλουν πολλές και καλές δραματικές σχολές, οι οποίες μπορούν να δώσουν τα κατάλληλα εφόδια, αλλά ακόμα και να σε ωθήσουν σε κάποια παραγωγή. Άρα, για μένα, η Αθήνα είναι μονόδρομος για κάποιον που θέλει να ενταχθεί στον χώρο και μένει στην επαρχεία.
Θέατρο ή κινηματογράφος;
Από τη μικρή μου έστω εμπειρία και στους δύο χώρους, προτιμώ τον κινηματογράφο. Προσωπικά, νιώθω πως μου ταιριάζει περισσότερο και ως θεατής και ως προς το να συμμετάσχω σε μία κινηματογραφική παραγωγή παρά θεατρική.
Κατά τη γνώμη σου, τι προσόντα πρέπει να έχει ένας ηθοποιός;
Δε θεωρώ πως υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή για να είναι κάποιος καλός ηθοποιός. Ένας ηθοποιός και κατ’ επέκταση ένας καλλιτέχνης, θεωρώ πως αποδίδει ανάλογα με το πόσο τον γεμίζει σαν άνθρωπο, η διαδικασία από τη στιγμή της πρόβας μέχρι και την στιγμή της εκτέλεσης. Θα απαντούσα λοιπόν, πως εάν αναγκαστικά χρειάζεται να βγάλουμε μία συνταγή, αυτή δε θα περιείχε τίποτε άλλο, πέραν του
συναισθήματος και του ταλέντου.
Ποιος ηθοποιός σε εμπνέει;
Θα ξεχώριζα τον Al Pacino, τον Alen Dellon και τον Denzel Washington.
Ποια είναι τα σχέδιά σου;
Τα σχέδια μου, ως προς την υποκριτική, είναι να κυνηγήσω και να εκμεταλλευτώ ευκαιρίες, γιατί είναι κάτι που πραγματικά αγαπώ και μου δίνει θα έλεγα, χρόνια ζωής. Πέραν της υποκριτικής, στόχος αποτελεί, να συνεχίσουμε να αναπτυσσόμαστε μαζί με τον αδερφό μου, σε έναν εντελώς διαφορετικό κλάδο που ήδη έχουμε ξεκινήσει και είναι αυτός των τουριστικών επιχειρήσεων και κυρίως ο τομέας των airbnb.
