Ο Αντίνοος Αλμπάνης είναι ένας από τους ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του. Μας πρωτοσυστήθηκε στη σειρά του Mega Channel Άγρια Παιδιά το 2008. Όμως στο πλούσιο βιογραφικό του εκτός από τηλεοπτικές συμμετοχές μετράει πολλές αξιόλογες παραστάσεις και υπεροχές κινηματογραφικές συνεργασίες. Ο Αντίνοος Αλμπάνης είναι ένας ηθοποιός με αξιοζήλευτη υποκριτική δεινότητα που δεν αφήνει ασυγκίνητους τους θεατές. Ένας άνθρωπος με παιδεία και βαθιά φιλοσοφημένος. Είχαμε την χαρά και την τιμή να συναντήσουμε τον Αντίνοο Αλμπάνη και να μας μιλήσει για την φετινή θεατρική του παράσταση με τίτλο «Κάποιος να με προσέχει», για το «Μaestro» και για την ενασχόληση του με τον μαγικό κόσμο της διαφήμισης.
Επιμέλεια συνέντευξης: Μαρία Αντώνιου
Αυτή την περίοδο είστε στη Θεσσαλονίκη με το «Κάποιος να με προσέχει». Μπορείτε να μας μιλήσετε για αυτή την παράσταση;
Είναι ένα Ιρλανδέζικο έργο του Frank McGuinness, ενός σπουδαίου σύγχρονου θεατρικού συγγραφέα και φιλέλληνα. Έχει αντλήσει τη θεματολογία από μία πραγματική ιστορία από τρεις δυτικούς οι οποίοι βρέθηκαν έγκλειστοι σε ένα κελί στο Λίβανο από την Χεζμπολάχ, μία τρομοκρατική οργάνωση της περιοχής. Βλέπουμε την ιστορία αυτών των τριών ανδρών οι οποίοι προσπαθούνε μέσα από τον εγκλεισμό τους και αυτή την οδυνηρή διαδικασία, την τόσο ψυχοφθόρα και δύσκολη, να έρθουνε κοντά, να αποδεχθούν ο ένας τον άλλο και να βρούνε ένα κοινό παρονομαστή για να μπορούν να επικοινωνούν. Παρόλο που είναι τόσο φαινομενικά ίδιοι στα μάτια του Ανατολίτικου πολιτισμού, στα αλήθεια είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους και πασχίζουν πάρα πολύ να έρθουνε κοντά.
Είναι μια διαδρομή η οποία έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Η παράσταση δεν στέκεται τόσο πολύ στο πολιτικοκοινωνικό κομμάτι της περιοχής, ούτε στη κόντρα Ανατολής και Δύσης. Η παράσταση μιλάει για πιο ουσιαστικά ζητήματα όπως είναι η αγάπη, η αποδοχή και η ανάγκη που έχουμε από κάποιον να μας προσέχει.
Η παράσταση επικεντρώνεται στις ανθρώπινες αξίες. Θεωρείτε ότι αν εφαρμόζαμε όλοι αυτές τις αξίες σε σχέση με τον συνάνθρωπο μας ενδεχομένως ο κόσμος μας να ήταν καλύτερος;
Για αυτό παλεύουμε και νομίζω ότι αυτός είναι ο ρόλος της τέχνης. Να υπογραμμίζει πράγματα τα οποία η καθημερινότητα, η ρουτίνα και η ζωή μας μας έχει κάνει λίγο να τα ξεχνάμε. Αυτές οι αξίες είναι για τις οποίες οφείλουμε να παλεύουμε. Οφείλουμε να κάνουμε στην άκρη τον εγωισμό μας, την γνώμη μας, την άποψη μας και να είμαστε πιο δεκτικοί και πιο ανοιχτοί στο να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε γιατί αυτό είναι το ζητούμενο. Είμαστε πάνω σε ένα πλανήτη, είμαστε πάρα πολλοί άνθρωποι και πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε γιατί δεν μας ανήκει τίποτα. Το δικό μας τετραγωνικό πρέπει να το μοιραστούμε και με το τετραγωνικό του διπλανού.
Παρακολουθώντας την παράσταση διαπιστώνουμε ότι ο ρόλος σας απαιτεί τόσο σωματικές όσο και συναισθηματικές εναλλαγές. Πως καταφέρνετε να αποφορτιστείτε από ένα ρόλο και να μπείτε στην καθημερινότητα σας;
Είναι η δουλειά μας και ως επαγγελματίες έχουμε μάθει να διαχωρίζουμε πότε τελειώνει η σκηνική πράξη και πότε αρχίζει η ζωή. Για μας αυτό το έργο – και αυτή είναι η σπουδαιότητα του – έχει μεγάλη αξία. Είναι πολύ εύκολο για να γίνει εύκολο το κείμενο αλλά αν κάτσεις και το παρατηρήσεις στην λεπτομέρεια του είναι τόσο προκλητικό για τον ηθοποιό. Μέσα στις ίδιες τις σκηνές πρέπει να περάσεις από ένα συναισθηματικό roller coaster από την ακραία κωμωδία στο ακραίο δράμα. Αυτό είναι κάτι το οποίο επαναλαμβάνεται σε όλες τις σκηνές. Καμία σκηνή δεν μοιάζει με την άλλη και καμία φόρτιση δεν είναι ίδια με την προηγούμενη. Οπότε για μας είναι πολύ μεγάλη πρόκληση το να μπορούμε να είμαστε συνεπής σε αυτό το οποίο μας υποδεικνύει το κείμενο και να μην το αντιμετωπίζουμε σαν κάτι εύκολο, σαν κάτι αφηγηματικό, σαν κάτι το οποίο δεν ακουμπάει στους ήρωες.
Θα ρωτούσατε ποτέ έναν ψαρά μετά από μια δύσκολη νύχτα με κύματα πως καταφέρνει να γυρίσει στο σπίτι του και να κοιμηθεί; Για εμάς είναι μία ρουτίνα η οποία μπορεί στα δικά σας μάτια να φαντάζει οδυνηρή αλλά είναι μια δική μας ρουτίνα. Έχουμε μάθει να τη διαχειριζόμαστε. Η δουλειά μας δεν είναι διαφορετική από τις άλλες δουλειές. Έχει τις ίδιες δυσκολίες και τα ίδια μέσα και έξω.
Όλες οι παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη είναι sold out. Όταν ξεκινήσατε να στήνετε αυτή την παράσταση σε συνεργασία με το Θέατρο Αυλαία περιμένατε ότι θα είχε αυτή την απήχηση στο κοινό;
Δεν υπάρχει συνταγή για να πεις ότι την ακολουθείς, φθάνεις στη πρεμιέρα και οι παραστάσεις είναι sold out. Είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων. Εμείς αυτό το οποίο φροντίσαμε να κάνουμε και αυτό που ήταν χρέος μας ήταν να δουλέψουμε όχι στο εκατό τοις εκατό αλλά στο χίλια τοις εκατό. Να έρθουμε στη Θεσσαλονίκη και να είμαστε πανέτοιμοι. Να είναι σαν να παίζουμε ένα μήνα αυτή την παράσταση. Αυτό ήταν το χρέος μας απέναντι στο κοινό. Να είμαστε απόλυτα συνεπείς, απόλυτα επαγγελματίες και να σεβαστούμε το αντίτιμο του εισιτηρίου που πληρώνουν οι θεατές. Νομίζω ότι το sold out είναι μια επιβράβευση για την αυτονόητη δουλειά που κάνουμε.
Με όλα όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια για ποιους λόγους θεωρείτε ότι ο κόσμος έχει ανάγκη το θέατρο;
Θα μιλήσω γενικά για την τέχνη. Είδαμε από την πανδημία πάρα πολύ έντονα το πόσο πολύ μεγάλη ανάγκη είχε ο κόσμος να στραφεί στην τέχνη. Είτε αυτό είχε να κάνει με εικονικές εκθέσεις στο διαδίκτυο είτε με εικονικές περιπλανήσεις σε μουσεία είτε με καταγεγραμμένες παραστάσεις αρχειακού υλικού είτε με παλιές ταινίες του σινεμά. Ο ρόλος της τέχνης είναι καθαρά παρηγορητικός. Είναι εδώ, δίπλα μας, μπροστά μας για να μας βοηθάει να αντιμετωπίζουμε αυτό που δεν καταλαβαίνουμε στη ζωή. Να μας βοηθάει να ανοίγουμε παράθυρα στη σκέψη και στη ψυχή μας. Η τέχνη είναι ο λόγος που έχει επιβιώσει χιλιάδες χρόνια και θα επιβιώσει χιλιάδες χρόνια.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το θέατρο που είναι μια παραστατική τέχνη η οποία πορεύεται παράλληλα με την εξέλιξη της ανθρωπότητας και τον ψηφιακό εικονικό κόσμο εξακολουθεί και έχει παρουσία. Εξακολουθεί και έχει αξία γιατί δεν μπορεί να υποκατασταθεί από τίποτα άλλο. Οι παραστατικές τέχνες δημιουργούνε μια σχέση εξάρτησης με τον κόσμο γιατί είναι ζωντανοί οργανισμοί και θέλω να πιστεύω ότι όποια τροπή και να πάρει η ανθρωπότητα οι τέχνες αυτές θα υπάρχουνε.
Έχοντας διανύσει πολλά χιλιόμετρα θεατρικής παρουσίας, ποια στοιχεία είναι αυτά που ψάχνετε ώστε να προσεγγίσετε την ψυχοσύνθεση ενός ήρωα;
Ψάχνω αυτά τα στοιχεία τα οποία δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά σε ένα κείμενο. Αυτά τα οποία και εμένα τον ίδιο θα με εκπλήξουν. Συνήθως είναι τα ακριβώς αντίθετα από αυτά τα οποία μας δίνει ένα κείμενο. Αν βλέπεις σε μία σκηνή τον ήρωα να είναι πάρα πολύ χαρούμενος έχει πολύ ενδιαφέρον να κάτσεις και να βρεις τη δυστυχία που τον έχει οδηγήσει σε αυτή τη χαρά. Αν είναι πάρα πολύ λυπημένος έχει πολύ ενδιαφέρον να κάτσεις να βρεις τη χαρά που ενδεχομένως τον οδήγησε στη δυστυχία.
Οπότε παίζω πολύ με αυτές τις αντίθετες δυναμικές. Να μπορέσω να σκάψω όσο πιο βαθιά μπορώ στη ψυχοσύνθεση των ηρώων. Να τους δώσω ένα βάθος και μια υπόσταση τέτοια που να τους κάνει αληθινούς γιατί οι άνθρωποι δεν είμαστε ένα πράγμα, ούτε ένα επίπεδο, ούτε μία μορφή. Είμαστε πολυδιάστατα όντα και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται και αυτοί οι ρόλοι.
Κεφάλαιο Maestro: Ποιες είναι οι σκέψεις σας για το γεγονός ότι η σειρά βγαίνει εκτός συνόρων;
Είμαι πολύ ενθουσιασμένος και πολύ συγκινημένος γιατί είναι μια επιβράβευση για μία δουλειά πολλών ανθρώπων. Το ότι ανοίγει ο δρόμος στο να αποφασίσουμε επιτέλους να επενδύουμε λίγο πιο σοβαρά στη μυθοπλασία για μένα είναι μόνο καλό. Από εκεί και πέρα επειδή είναι κάτι το οποίο δεν έχει προηγούμενο. Δεν ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω, πως ακριβώς να νιώσω. Ξέρω σίγουρα ότι αυτό που μας δίνεται αυτή τη στιγμή είναι η προοπτική μιας διεθνούς παρατήρησης πάνω στη δουλειά μας. Δεν μας έχει εξασφαλίσει κανείς ότι αυτό το οποίο εμείς παρέχουμε στον κόσμο θα το δούνε κιόλας. Αλλά η προοπτική και μόνο είναι συγκινητική.
Τι είναι συνήθως αυτό που κρατάτε μετά το τέλος μιας δουλειάς είτε τηλεοπτικής είτε θεατρικής;
Προσπαθώ να κάνω τον απολογισμό μου και να σκεφτώ σε τι βαθμό εξελίχθηκα, ποιους ανθρώπους γνώρισα, τι πήρα από αυτούς και τι έδωσα σε αυτούς. Πώς θα μπορέσω αυτό το οποίο βίωσα να το μετουσιώσω σε κάτι καινούργιο, σε κάτι δημιουργικό, σε κάτι ενδιαφέρον, σε κάτι το οποίο θα με πάει και μένα παραπέρα.
Γνωρίζουμε ότι εκτός από το θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο ασχολείστε και με τις μεταγλωττίσεις και τα σπικάζ. Πως ξεκίνησε αυτό το ταξίδι;
Αυτό το ταξίδι ξεκίνησε όταν ήμουν ήδη στη δραματική σχολή από το πρώτο έτος. Πριν μπω στη σχολή είχα μια πολλή μεγάλη αγάπη για την διαφήμιση. Είχα ξεκινήσει να ψάχνω πανεπιστήμια στην Ευρώπη για να ασχοληθώ με το μάρκετινγκ, τη διαφήμιση, το copywrite και με το δημιουργικό κομμάτι. Τελικά μπήκα σε μια δραματική σχολή αλλά ο έρωτας μου για αυτό το αντικείμενο δεν σταμάτησε. Οπότε όσο ήμουνα στη σχολή προσπάθησα να βρω τρύπες να διεισδύσω στο μαγικό κόσμο της διαφήμισης και να έχω μία παρουσία εκεί γιατί πραγματικά ακόμα και σήμερα με γοητεύει.
Άρχισα να κάνω κάποια δοκιμαστικά, και να μοιράζω κάποια demo στις διαφημιστικές εταιρίες, στους παραγωγούς και στους πελάτες. Ήδη από τα 19 κατάφερα και μπήκα σε αυτό τον κλάδο. Είμαι ευγνώμων γιατί είναι από τις περιοχές που επένδυσα και μόνο καλό μου έχουνε κάνει. Έχω καταφέρει να βγάζω χρήματα από αυτή την δουλειά τα οποία μου δίνουν την πολυτέλεια να μπορώ να επιλέγω στο θέατρο πιο προσεχτικά τι είναι αυτό το οποίο επιθυμώ να κάνω. Είναι μεγάλη ευλογία το να μην εξαρτάσαι από το μισθό του θεάτρου.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια μετά τις εμφανίσεις σας στη Θεσσαλονίκη;
Μετά τις εμφανίσεις στη Θεσσαλονίκη αυτό το οποίο ήδη τώρα οργανώνουμε είναι η κάθοδος μας στην Αθήνα. Να κλείσουμε τη στέγη που θα μας φιλοξενήσει για να παρουσιάσουμε και στο αθηναϊκό κοινό αυτή την τόσο ωραία παράσταση. Θα ξεκινήσουμε δειλά δειλά και τα γυρίσματα για τον δεύτερο κύκλο του Maestro. Επίσης, γίνονται κάποιες ζυμώσεις για το καλοκαίρι που όμως δεν είναι ακόμα ανακοινώσιμες.
Μια ευχή για τους αναγνώστες του Maxmag;
Εύχομαι σε όλο τον κόσμο να έχουνε την υγεία τους, να είναι κοντά στους δικούς τους ανθρώπους και να είναι κοντά στις οικογένειες τους. Δεν αναφέρομαι απαραίτητα στην οικογένεια της καταγωγής τους αλλά στις οικογένειες που αυτοί έχουν επιλέξει να έχουν στο πλευρό τους. Να μην ξεχνάνε τα όνειρά τους, να μην παραιτούνται απ’ αυτά και να μην χάνουν την πίστη τους.
Ευχαριστούμε θερμά το Θέατρο Αυλαία και τον Υπεύθυνο Επικοινωνίας κ. Γιάννη Δαλάκα για την πολύτιμη βοήθεια τους προκειμένου να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη.
Περισσότερες πληροφορίες και εισητήρια για την παράσταση «Κάποιος να με προσέχει» μπορείτε να βρείτε στο ticketservices.gr
