Γιώργος Περρής: «Τα πρώτα λεπτά μετά το τέλος μιας συναυλίας είναι σαν βροχή αστεριών!»

Λίγο μετά τα τριάντα του χρόνια, κι όμως, μετράει ήδη πολλές και αξιόλογες συνεργασίες στον παγκόσμιο καλλιτεχνικό χάρτη. Δουλεύοντας σκληρά και με μεράκι για τα όνειρά του, ο Γιώργος Περρής, καταφέρνει και τα κατακτά ένα-ένα, μην έχοντας κι άλλη επιλογή αφού η μουσική, όπως λέει, είναι ο αέρας που κυλάει στο αίμα του.

Με αφορμή τις επικείμενες εμφανίσεις του σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπου θα έχουμε τη χαρά να τον απολαύσουμε σε αγαπημένα τραγούδια, μας χάρισε μία από καρδιάς συνέντευξη. Απολαύστε τον!

 

  • Γιώργο, μεγάλωσες, όπως είναι γνωστό, με δύο μητρικές γλώσσες, τα Ελληνικά και τα Γαλλικά, καθώς ο πατέρας σου είναι Έλληνας και η μητέρα σου Γαλλίδα (σ.σ. Ζοέλ Λοπινό, συγγραφέας). Ποια από τις δύο χώρες θα έλεγες πως αισθάνεσαι πατρίδα σου;

Πάντα λέω ότι είμαι 51% Έλληνας και 49% Γάλλος! Αγαπώ και τις δύο χώρες, μεγάλωσα ανάμεσα στις δύο και κυρίως επηρεάστηκα από την κουλτούρα και τον πολιτισμό τους! Στην Ελλάδα όμως πήγα σχολείο και εδώ έχτισα τα όνειρά μου. Αδιαπραγμάτευτα, όμως, πατρίδα μου είναι οι άνθρωποι που αγαπώ.

 

  • Tι είναι για σένα η μουσική και ποια τραγούδια σε «μεγάλωσαν»;

Η μουσική είναι ο αέρας που κυλάει στο σώμα μου. Έγινε η μοναδική πυξίδα στη ζωή μου και μου έδωσε ελευθερία, ακεραιότητα και ελπίδα στις πιο σκοτεινές στιγμές της ζωής μου. Υπήρξε επίσης το καταφύγιό μου όταν ήθελα να κρυφτώ από όλα όσα δεν έβγαζαν νόημα στη ζωή και με έμαθε να μετράω και να υπολογίζω τη σιωπή μου. Πολλά τραγούδια με μεγάλωσαν, από το «Χάρτινο το Φεγγαράκι» μέχρι τη «Λάβα» και από το «Ne me quitte pas» μέχρι το «Windmills of your mind».

 

  • Σε είδαμε να εμφανίζεσαι στα 17 με τον Μίμη Πλέσσα και από τότε ανοίχτηκε μπροστά σου μια πορεία εντός και εκτός Ελλάδας με πολλές σημαντικές συνεργασίες, δισκογραφικές δουλειές και ατελείωτες ώρες «πτήσης» στη σκηνή, στο στούντιο και στον αέρα – εξαιτίας των επαγγελματικών σου ταξιδιών! Ποια στοιχεία του χαρακτήρα σου σε βοηθούν να ανταπεξέρχεσαι σε όλα αυτά;

Νομίζω πάνω απ’ όλα η αγάπη μου για τη μουσική και το τραγούδι, που μετατρέπουν αυτό τον εντελώς αλλοπρόσαλλο τρόπο ζωής σε φυσιολογικό, παρά τα τεράστια εμπόδια και την μόνιμη ανασφάλεια..  Από πολύ μικρός δεν ήθελα να κάνω τίποτε άλλο, έγινε μονόδρομος για μένα το τραγούδι. Ως παιδί δεν φαντάζεσαι τι κρύβει αυτό το επάγγελμα, η πειθαρχεία που απαιτείται καθώς και η υπομονή και επιμονή που θα χρειαστεί να δείξεις.

 

  • Κομβική για την έως τώρα πορεία σου είναι η συνεργασία με τον Μάριο Φραγκούλη. Πώς προέκυψε η γνωριμία σας;

Γνωριστήκαμε σε έναν τηλεμαραθώνιο πριν από αρκετά χρόνια όπου ήμασταν καλεσμένοι να τραγουδήσουμε. Πάντα θα χρωστώ μεγάλη ευγνωμοσύνη στον Μάριο γιατί ως γνήσιος μεγάλος καλλιτέχνης, ήξερε πόσο σημαντικό είναι το να είσαι γενναιόδωρος σε ένα νέο παιδί. Μου έδωσε πολλές ευκαιρίες και κυρίως κάποιες από τις σημαντικότερες συμβουλές που μου έχουν δώσει ποτέ.

Γιώργος Περρής

 

  • Δεν είναι όμως η μόνη ζηλευτή! Ονόματα όπως αυτό της Άλκηστις Πρωτοψάλτη, της Lara Fabian, του Michel Legrand κ.ά. κοσμούν επίσης το βιογραφικό σου. Τι θα έλεγες ότι αποκομίζεις κάθε φορά μετά από μια τόσο δυνατή «συνάντηση»;
Διαβάστε επίσης  Σπύρος Γραμμένος: «Αν δεν υπάρχει ζωή κάτω από την σκηνή, δεν υπάρχει ούτε επάνω.»

 

Από κάθε καλλιτέχνη με τον οποίο συνεργάζομαι προσπαθώ να μαθαίνω. Όταν ξεκίνησα την πορεία μου είχα ορκιστεί πως δεν θα έχανα ποτέ τον ενθουσιασμό του παιδιού μέσα μου.. Έτσι λοιπόν και σήμερα ρουφάω σαν σφουγγάρι οτιδήποτε έχει να μου προσφέρει ο καλλιτέχνης με τον οποίο συναντιέμαι κάθε φορά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πόσο εντελώς άφωνος είχα μείνει πριν από 2 μήνες μπροστά στον Michel Legrand την ώρα που κάναμε πρόβα! Δεν μπορούσα να βγάλω νότα. Είμαι πολύ ευτυχισμένος που οι καλλιτέχνες που προανέφερες είναι στενοί μου φίλοι πια και παρόντες στη ζωή μου.

 

  • Τι είναι αυτό που σε κερδίζει πρώτα σ’ ένα τραγούδι; Ο στίχος ή η μελωδία;

Και τα δύο. Για μένα το τραγούδι είναι ένα αδιάσπαστο τρίπτυχο: στίχος, μουσική, ερμηνεία. Αν αφαιρέσεις κάποιο από τα τρία στοιχεία, τότε κάτι δεν θα λειτουργήσει σωστά. Ο στίχος ίσως αυθόρμητα να είναι το πρώτο πράγμα που κοιτάζω γιατί με ενδιαφέρει το μήνυμα, το τι έχει να πει το τραγούδι, αλλά η μουσική είναι που κουβαλάει τον στίχο στις πλάτες της.

 

  • Δίνεις βαρύτητα στην εικόνα ενός καλλιτέχνη, στην εμφάνιση ενός ανθρώπου που θαυμάζεις; Εσύ ασχολείσαι με το δικό σου «φαίνεσθαι»;

Φυσικά και δίνω σημασία. Νομίζω πως ένα από τα σημαντικότερα πράγματα στην τέχνη -όπως και στη ζωή- είναι η αισθητική, η οποία καθορίζει και την εικόνα του καλλιτέχνη. Προσέχω την εικόνα μου, χωρίς όμως αυτό να γίνεται ποτέ βάρος, είναι απλά μέρος του τρόπου που ζω και λειτουργώ. Θεωρώ επίσης πως οι καλλιτέχνες οφείλουν να σέβονται την εικόνα τους και ως ένδειξη σεβασμού προς το κοινό τους.

 

  • Ποια είναι τα συναισθήματά σου όταν «πέφτει η αυλαία», όταν κατεβαίνεις από τη μουσική σκηνή;

Τα πρώτα λεπτά μετά το τέλος μιας συναυλίας, είναι σαν βροχή αστεριών. Χιλιάδες σκέψεις, συναισθήματα περνούν από το μυαλό μου, από αυτό που μόλις έχω ζήσει και μοιραστεί με τον κόσμο. Άλλες φορές είναι η απόλυτη μέθη και ευτυχία και άλλες αναγκαστικά πρέπει να γίνει απολογισμός των λαθών εάν έχει πάει κάτι λάθος. Σε κάθε συναυλία αισθάνομαι ότι δίνω εξετάσεις, γι’ αυτό και αγωνιώ για το αν ο κόσμος πέρασε καλά, αν ευχαριστήθηκε αυτό που άκουσε. Από την ώρα όμως που έχω μαζέψει τα πράγματά μου και φεύγω, είμαι απλά ένα παιδί που τελείωσε την δουλειά του και επιστρέφει στη βάση του.

 

  • Τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις ευτυχισμένος;

Η ευτυχία για μένα είναι πολλές πολλές μικρές στιγμές που ενώνονται μεταξύ τους και σχηματίζουν ένα νήμα που λέγεται ευτυχία. Ευτυχία είναι οι βόλτες στη θάλασσα, τα μεγάλα τραπέζια με την οικογένειά μου και τους φίλους μου, η μουσική, η φύση. Πιστεύω ακράδαντα πως η ευτυχία είναι επιλογή και θέλει αφοσίωση και δουλειά για να την κατακτήσεις. Κι αυτό γίνεται μόνο μέσα από την αγάπη, την μοναδική πραγματική πηγή ευτυχίας που δεν τελειώνει ποτέ, όσα και αν είναι τα εμπόδια.

Διαβάστε επίσης  Ρεμπετιέν: "Πιστεύουμε νομίζω στην εξέλιξη των πάντων και μέσα στα πάντα είναι και η μουσική"

Γιώργος Περρής

 

  • Ποια ήταν η πρώτη σκέψη σου όταν άνοιξες τα μάτια σου σήμερα το πρωί και δεν είχε να κάνει με τα άμεσα επαγγελματικά σου σχέδια;

Θα γελάσεις, αλλά αυτή τη στιγμή γράφω αυτή την συνέντευξη σε μία πτήση Νέα Υόρκη-Παρίσι, επιστρέφοντας στην Ελλάδα! Οπότε το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα σήμερα ήταν οι βαλίτσες μου που έπρεπε να ετοιμάσω! (γέλια) Η αλήθεια όμως είναι πως αυτό τον καιρό όλη μου η σκέψη είναι επικεντρωμένη γύρω από τα νέα μου τραγούδια, τις παραστάσεις του Φεβρουαρίου και το δίσκο που ετοιμάζω.

 

  • «You are the one», «I will wait for you», «Ποιος φοβάται την αγάπη»: τίτλοι των δικών σου τραγουδιών. Τι ρόλο παίζει στη ζωή σου η αγάπη;

Όπως σου είπα και πριν, για μένα η αγάπη είναι η μοναδική πηγή γαλήνης, τόσο βαθιά και σημαντική που δεν τελειώνει ποτέ. Το ίδιο και ο έρωτας. Είμαι πεπεισμένος πως σε μία άλλη διάσταση, αυτό το απόλυτο συναίσθημα της αγάπης που μας ενώνει όλους τους ανθρώπους, δεν τερματίζεται και δεν μπορεί να εξηγηθεί. Την στιγμή που αφήνεσαι ολοκληρωτικά σε έναν άνθρωπο, συμβαίνει κάτι που μπαίνει στην μνήμη της ψυχής σου και αυτή η επίγνωση συνεχίζει να υπάρχει στο άπειρο. Εγώ την υπερασπίζομαι μόνο την αγάπη.

 

 

  • «Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει…», έγραψε ο αγαπημένος σου Σεφέρης. Και η Ελλάδα σε έχει πληγώσει στο παρελθόν. Όμως, όπως έχει πει η, επίσης, πολύ αγαπημένη σου Νάνα Μούσχουρη «Αν δεν γνωρίσεις τη λύπη, δεν μπορείς να εκτιμήσεις τη χαρά!». Νιώθεις τις σχέσεις σου με το ελληνικό κοινό αναζωογονημένες και αποκατεστημένες;

Δεν είχα ποτέ κανένα απολύτως θέμα με το κοινό! Αισθάνθηκα εγκλωβισμένος από το χώρο της μουσικής ο οποίος -ίσως και μη γνωρίζοντας τι να με κάνει και πού να με κατατάξει- με έβαλε στην άκρη. Γι’ αυτό και έφυγα στο εξωτερικό, για να βρω το ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω. Το ελληνικό κοινό με ανακαλύπτει όλο και περισσότερο και γι’ αυτό είμαι πολύ χαρούμενος και ευγνώμων και υπόσχομαι ότι θα κάνω οτιδήποτε περνάει από το χέρι μου για να κρατήσω τη σχέση μας ζωντανή και δυνατή!

 

  • Ποιες είναι οι σημαντικότερες διαφορές στην διεκπεραίωση ενός project ανάμεσα σε Ελλάδα, Ευρώπη, Αμερική;

Υπάρχουν αρκετές διαφορές. Όπως λέω πολύ συχνά, στο εξωτερικό υπάρχει ακόμα το όραμα του πώς χτίζεις ένα καλλιτέχνη από το μηδέν, επενδύοντας σταθερά και κάνοντας υπομονή. Επίσης, δίνεται πολύς χρόνος και σκέψη στην οργάνωση μιας παραγωγής από την πιο μικρή λεπτομέρεια. Βέβαια, το πρώτο που σκέφτεται κανείς είναι ότι στο εξωτερικό είναι πιο μεγάλες οι αγορές και άρα τα οικονομικά μέσα είναι μεγαλύτερα, ωστόσο μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως σε αγορές εξίσου μεγάλες όπως η δική μας, όπως φερ’ ειπείν ο γαλλόφωνος Καναδάς, υπάρχει οργάνωση πολλούς μήνες πριν την πραγματοποίηση ενός project. Στην Ελλάδα όμως έχουμε έναν ενθουσιασμό που είναι πολύ σπάνιος, έχουμε πίστη και όταν θέλουμε μπορούμε να κάνουμε θαύματα ακόμα και με μικρότερα μέσα.

Διαβάστε επίσης  Elton John, Phil Collins και Billy Joel στον μαγικό κόσμο της Disney

 

  • Αν είχες δυνατότητα επιλογής, πού θα διάλεγες να χτίσεις το σπίτι των ονείρων σου; Στη δυναμική και πολυπληθή Νέα Υόρκη κάπου ανάμεσα στα ψηλά κτίρια που σου κόβουν την ανάσα ή σ’ ένα ήρεμο και γαλήνιο νησάκι περικυκλωμένο από το γαλάζιο του Αιγαίου;

Ιδανικά θα ήθελα και τα δύο! Η απόφαση όμως εξαρτάται και από τον άνθρωπο που αγαπώ, τους φίλους και την οικογένειά μου. Επίσης, πιστεύω πως ανάλογα με την περίοδο που διανύω στη ζωή μου, θα θέλω άλλα πράγματα. Μου αρέσει η τρελή ενέργεια της Νέας Υόρκης, ο γρήγορος ρυθμός της και η αίσθηση ότι μπορείς να πετύχεις τα πάντα. Από την άλλη, περνάω και φάσεις που θέλω να κλείνομαι, να είμαι κοντά στη φύση της χώρας μας, να περνάω ώρες μέσα στο νερό με τη μάσκα μου να μαζεύω κοχύλια και να χαζεύω το απέραντο μπλε.  Ομολογώ πάντως πως το ένστικτό μου λέει πως όταν μεγαλώσω δεν θα θέλω να είμαι πουθενά αλλού παρά στην Ελλάδα, σε ένα όμορφο σπίτι γεμάτο φωνές παιδιών.

 

  • Στις 13 Φεβρουαρίου το κοινό της Θεσσαλονίκης θα έχει τη δυνατότητα να σε απολαύσει στο Βασιλικό θέατρο, ενώ την ίδια συναυλία θα μπορέσουν να απολαύσουν και οι Αθηναίοι φίλοι στις 15 και 22 του ίδιου μήνα. Το μουσικό πρόγραμμα ονομάστηκε «Ηλιοφάνεια», όπως το νέο τραγούδι που έγραψαν για σένα η Ευανθία Ρεμπούτσικα και ο Άρης Δαβαράκης. Μίλησέ μας για αυτή τη συνεργασία, την έμπνευση των δημιουργών να δώσουν τον συγκεκριμένο τίτλο στο τραγούδι και φυσικά τι πρόκειται να ακούσουμε σ’ αυτή τη συναυλία;

Η συνεργασία μου με την Ευανθία και τον Άρη είναι ένα όνειρο ζωής. Θαυμάζω και τους δύο, τον καθένα ξεχωριστά, για την πορεία, το έργο και τη σεμνότητά τους. Είμαι πραγματικά περήφανος για τα δύο αυτά υπέροχα τραγούδια που μου χάρισαν, το πρώτο από τα οποία κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες με τίτλο “Ποιος φοβάται την αγάπη”.

Με τις παραστάσεις αυτές, που είναι και οι πρώτες μου προσωπικές παραστάσεις στην Ελλάδα εδώ και 6 χρόνια, επιθυμώ να ξανασυστηθώ στον κόσμο μέσα από τα τραγούδια που με διαμόρφωσαν και με έφεραν στο σήμερα. Τραγούδια που με ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο αλλά και πολύ γνωστά αγαπημένα που ήθελα εδώ και καιρό να τραγουδήσω. Το σκέφτομαι σαν μια συνάντηση μεταξύ αγαπημένων φίλων που έχουν καιρό να ιδωθούν και ήρθε η ώρα να μοιραστούν τα νέα τους. Πραγματικά ανυπομονώ να ανταμώσουμε!

 

Σε ευχαριστούμε πολύ Γιώργο! Ευχόμαστε καλή συνέχεια σ’ όλα αυτά που ετοιμάζεις και να συνεχίσεις να γεμίζεις την ψυχή σου μ’ ό,τι αγαπάς και σε κάνει ευτυχισμένο!

 Εγώ σας ευχαριστώ από καρδιάς! Κι εσείς να συνεχίσετε να στηρίζετε την καλή μουσική με πάθος! 

[punica-divider]

Επίσημη Ιστοσελίδα: georgeperris.com
YouTube: GeorgePerrisVEVO

 

Facebook: George Perris
Instagram: georgeperris
Twitter: georgeperris

 

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Η συννοσηρότητα στις νευροαναπτυξιακές διαταραχές

Νευροαναπτυξιακές διαταραχές: Ορισμός Το θέμα του παρόντος άρθρου αφορά τη
Η κοινωνική ιεραρχία στην Ινδία. Στη βάση της πυραμίδας, η κατώτερη τάξη, οι Νταλίτ, "οι ανέγγιχτοι".

Ινδία και κάστες: πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει ένας χαρταετός

Λετισιά Κολομπανί: Ο χαρταετός Μετά την “Πλεξούδα“, η Λετισιά Κολομπανί