Ο Γιάννης Ρουμπούλιας είναι Έλληνας βραβευμένος δημιουργός κόμικ, γελοιογράφος, ηθοποιός και σκηνοθέτης. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκιτσογράφους της γενιάς του, με εγχώρια και διεθνή αναγνώριση. Παράλληλα ασχολείται και με τον κινηματογράφο. Μιλήσαμε μαζί του για τη δουλειά του, τα μελλοντικά σχέδιά του και τις σκέψεις του…
- Γεια σου Γιάννη και ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου! Ξεκίνησες να σχεδιάζεις σε πολύ μικρή ηλικία. Τι ήταν όμως αυτό που σε έκανε να αποφασίσεις πως το σκίτσο θα είναι η ζωή σου;
Τα κόμικς του Κόναν του Βάρβαρου που διάβαζα όταν ήμουν παιδί. Βλέποντας το ασπρόμαυρο σχέδιο, μου ήταν πιο εύκολο να το μελετήσω και να προσπαθήσω να σχεδιάσω κι εγώ παρόμοιες εικόνες σε συνέχεια, αφηγούμενος μια ιστορία. Ήταν απαίσιες φυσικά, αλλά η αρχή είχε γίνει. Είχα την τύχη και την ευλογία να ξέρω ήδη από πολύ μικρός τι θα ήθελα να κάνω όταν θα μεγάλωνα και αυτό δεν άλλαξε ούτε μια στιγμή από τότε!
- Σαν ένα παιδί που μεγάλωσε στη χρυσή εποχή του κόμικ στην Ελλάδα, ποιοι καλλιτέχνες, Έλληνες ή ξένοι, σε ενέπνευσαν να ασχοληθείς με την τέχνη αυτή;
Δε νομίζω πως ως τώρα έχει υπάρξει «χρυσή εποχή του κόμικ στην Ελλάδα» όσο κι αν αρκετοί μπορεί να διαφωνήσουν με αυτό. Υπάρχουν μερικές (εξαιρετικές ομολογουμένως) δουλειές κόμικς από διακεκριμένους Έλληνες γελοιογράφους ή εικονογράφους, αλλά ποτέ δεν είχαμε ως χώρα, καλλιτέχνες που να ασχολούνται εξ ολοκλήρου με αυτή την τέχνη ή .μια ετήσια παραγωγή τίτλων ικανή να εδραιώσει μια εποχή ως “χρυσή”. Ωστόσο φυσικά και υπήρχαν καλλιτέχνες που με επηρέασαν όσο λίγοι, εκείνη την εποχή. Ξεχωρίζω από τότε, λοιπόν, τον αγαπημένο μου δάσκαλο Σπύρο Ορνεράκη και τον μεγάλο Αμερικανό σχεδιαστή John Buscema που μελετώντας τους έμαθα πολλά!
- Ποια σειρά κόμικ είναι η αγαπημένη σου και γιατί;
Ο Κόναν ο Βάρβαρος. Είναι ένας ήρωας που δεν έχει υπερδυνάμεις. Δεν είναι τέλειος, έχει αδυναμίες κι ελαττώματα, παρόλα αυτά το πάθος του για τη ζωή αλλά και την περιπέτεια είναι αυτό που τον κάνει ικανό να επιβιώσει από οποιαδήποτε επικίνδυνη κατάσταση βρεθεί. Αυτό το κόμικ είχε τη γοητεία ενός «απαγορευμένου» ενήλικου παραμυθιού που με έκανε να το αγαπήσω περισσότερο από κάθε άλλο κόμικ. Πρώτη αγάπη και παντοτινή!
- Ποιο σύγχρονο ελληνικό κόμικ και ποιοι δημιουργοί της γενιάς σου σου έχουν τραβήξει την προσοχή;
Έχω την ευτυχία και την τιμή να συμπορεύομαι με πολλούς σημαντικούς δημιουργούς κόμικς στη γενιά μου, όπως ο Μιχάλης Διαλυνάς, ο Ηλίας Κυριαζής, ο Γιάννης Μιλονογιάννης, η Αγγελική Σαλαμαλίκη, ο Δημήτρης Καμένος και άλλοι πολλοί. Ωστόσο θα ξεχωρίσω δύο χέρια που θαυμάζω πολύ και με εμπνέουν κι εμένα να γίνομαι καλύτερος, μέρα με τη μέρα. Το Μάνο Λαγουβάρδο, δημιουργό της Galaxia και των The Teenies, αλλά και τη Δανάη Κηλαηδόνη, δημιουργό του Tales from the Strips!
- Το «παιδί» σου είναι «Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα», το πρώτο ελληνικό μηνιαίο κόμικ. Πότε και πώς ξεκίνησε η έμπνευση για το έργο αυτό;
Από το Λύκειο έπαιζα φανατικά το επιτραπέζιο παιχνίδι ρόλων και φαντασίας Dungeons and Dragons. Αυτό σε συνδιασμό με ένα μάνγκα που με είχε ενθουσιάσει, το Berserk αλλά και με την ολοκλήρωση της κινηματογραφικής τριλογίας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, είχα επηρεαστεί στο έπακρο. Η έμπνευση λοιπόν δεν άργησε να έρθει και το Μάρτιο του 2005 κυκλοφόρησε η πρώτη μου δειλή προσπάθεια να αφηγηθώ την πρώτη ιστορία στον κόσμο του Έλεμπρος. Από τότε μέχρι σήμερα, ωρίμασα ως επαγγελματίας, αφηγητής και σχεδιαστής, μέσα από αυτή τη σειρά. Είναι το χαϊδεμένο μου παιδί, που το βλέπω με χαρά να μεγαλώνει και να διευρύνει μαζί μου, τους ορίζοντές του.
- «Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα» μεταφέρθηκαν στη μεγάλη οθόνη το 2013. Πόσο δύσκολο ήταν το κομμάτι της μεταφοράς; Πώς καταφέρατε να ολοκληρωθεί;
Να διευκρινίσω πως δεν πρόκειται για μεταφορά, αλλά συνέχεια του saga σε διαφορετικό μέσο. Άρα μιλάμε για μια νέα ιστορία που αφηγείται νέες περιπέτειες, όχι για μια ήδη υπάρχουσα ιστορία κόμικς που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Η υλοποίηση αυτού του ονείρου ήταν πάρα πολύ δύσκολη, έως κι εξοντωτική θα μπορούσα να πω… Χρειάστηκαν δύο χρόνια θυσιών και άγχους για να τα καταφέρουμε και πιστεύω πως το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό και βλέπεται ευχάριστα. Ωστόσο αν υπήρχε διαθέσιμο ένα σημαντικό μπάτζετ για να καλυφθούν οι ανάγκες της παραγωγής και οι αμοιβές των ηθοποιών και του συνεργείου όπως πρέπει, πίστευω πως το αποτέλεσμα θα ήταν τελικά πολύ ανώτερο.
- Συνεχίζουμε με κινηματογράφο και την πρόσφατη συμμετοχή σου στην ταινία “Short Fuse”. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Θα το ξαναέκανες;
Η εμπειρία ήταν καταπληκτική, καθώς είχα τη χαρά να συνεργαστώ με μια πλειάδα από ταλαντούχους ανθρώπους που με βοήθησαν να γίνω και καλύτερος στο υποκριτικό κομμάτι. Γενικώς θα ήθελα πολύ να ξανακάνω ταινίες δράσης αλλά και κωμωδία. Το διασκεδάζω απίστευτα κι ελπίζω μαζί μου να το διασκεδάζει και το κοινό που βλέπει τις ταινίες στις οποίες συμμετέχω.
- Ο περισσότερος κόσμος σε έχει γνωρίσει από “Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα”. Υπάρχει κάποια άλλη δουλειά που θα ήθελες ο κόσμος να γνωρίσει;
Η πιο πρόσφατη δουλειά μου είναι οι “Μυθοναύτες”. Ένα κόμικ steampunk/φαντασίας ενταγμένο στο ιστορικό πλαίσιο του νεοσύστατου ελληνικού κράτους του 1830. Εκεί τέσσερις ήρωες, μισθωμένοι από τον ίδιο τον Ιωάννη Καποδίστρια, παλεύουν να “καθαρίσουν” τη χώρα από τα μυθικά τέρατα, κατάλοιπα του αρχαίου κόσμου που έχουν ξεμείνει ως τις μέρες μας στη Γη. Κι αυτό γιατί μόνο έτσι ο Καποδίστριας θα μπορέσει να φτιάξει την Ελλάδα του αύριο. Είναι μια ιστορία γεμάτη φαντασία, δράση και χιούμορ που πιστεύω πως κάθε αναγνώστης θα άξιζε να ρίξει μια ματιά.
- Ποιο ήταν το καλύτερο και το χειρότερο σχόλιο που έχεις ακούσει για τη δουλειά σου;
Με ευχαριστεί γενικά πάρα πολύ όταν εμπνέονται κι άλλοι, νεώτεροι ίσως, άνθρωποι από τη δουλειά μου. Τα καλύτερα σχόλια που έχω πάρει λοιπόν, είχαν να κάνουν με αυτό. Η χαρά μου ήταν διπλή όταν έμαθα πως ένας καλλιτέχνης είχε σκοπό να τα παρατήσει γιατί είχε απογοητευτεί πολύ από τις συνεχόμενες αποτυχημένες προσπάθειες να ασχοληθεί επαγγελματικά με το σχέδιο, αλλά αφού ήρθε σε επαφή με τη δουλειά μου, πήρε κουράγιο κι άλλαξε γνώμη. Αυτό το θεωρώ μέγιστη τιμή για μένα και με συγκίνησε πολύ. Κάποιο κακό σχόλιο βέβαια που να έγινε με κακή πρόθεση δε θυμάμαι. Ακόμη και τα αρνητικά σχόλια όταν γίνονται με καλή πρόθεση κι ευγένεια, τα μελετώ και με βοηθούν να διορθώσω τα λάθη μου.
- Αν μπορούσες να συνεργαστείς με οποιονδήποτε καλλιτέχνη στον πλανήτη, ποιος θα ήταν αυτός;
Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τους σεναριογράφους Scott Snyder και Mark Millar στα κόμικς. Σίγουρα με τον Sylvester Stallone και τον Arnold Schwarzenegger στον κινηματογράφο!
- Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε έναν καταιγισμό από ταινίες που βασίζονται σε κόμικ. Ποια είναι η αγαπημένη σου;
Νομίζω δύσκολα θα βρεθεί κάποια ταινία που θα ρίξει για μένα την πρώτη ταινία των Avengers από το θρόνο της… Για να δούμε…
- DC ή Marvel;
Τις αγαπώ και τις δύο γιατί μου έχουν προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις εκατέρωθεν. Δε γίνεται να διαλέξω, αλήθεια!
- Ως σκιτσογράφος, ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Υπάρχει κάτι που σκοπεύεις να κυκλοφορήσει σύντομα;
Αυτή την εποχή ετοιμάζω τους επόμενους Μυθοναύτες, το επόμενο άλμπουμ των Χρονικών του Δρακοφοίνικα, καθώς και μια σειρά από συνεργασίες τον κινηματογραφικό χώρο του εσωτερικού και του εξωτερικού αλλά δυστυχώς δε μπορώ να αποκαλύψω πολλά πάνω σε αυτό. Παλεύω για το καλύτερο πάντα. Υγεία να υπάρχει και από πρότζεκτ, άπειρα!
Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για αυτήν την κουβέντα!
Εγώ σας ευχαριστώ παιδιά! Για ό,τι άλλο θέλετε, στη διάθεσή σας!
[punica-divider]
Δείτε περισσότερα σκίτσα του Γιάννη Ρουμπούλια στη σελίδα του στο facebook: Αrt of Rubus
