Γεννημένος το 1992 και με ισχυρά ακούσματα, ο Φάνης ή όπως είναι γνωστός, MeizFour, ξεκίνησε να γράφει στίχους το 2008. Ανήκει δηλαδή στη νέα γενιά του ελληνικού hip hop. Ανήσυχο και πολυμορφικό πνεύμα, ξεφεύγει από τα σημερινά hip hop στερεότυπα. Toυ θέσαμε λοιπόν κάποια ερωτήματα, με σκοπό να σκιαγραφήσουμε την προσωπικότητα του και να τον γνωρίσετε καλύτερα.
Γεια σου MeizFour, ευχαριστούμε πολύ που δέχτηκες να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη για το MAXMAG!
Καλησπέρα παιδιά, εγώ ευχαριστώ το MAXMAG για την πρόταση!
- Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πότε και πώς ξεκίνησες την πορεία σου στη μουσική ως MeizFour; Ποια ήταν τα πρώτα σου βήματα;
Ξεκίνησα λοιπόν να γράφω τους πρώτους στίχους κάπου στο 2008, στα πίσω πίσω θρανία του σχολείου, όντας μεγάλος fan τότε των Terror Squad του Big Pun και του Fat Joe. Με μία δόση χιούμορ αρχικά, προσπαθώντας να φτιάξω στιχάκια για καθηγητές και φίλους με σκοπό να γελάσουμε και να πειράξουμε ο ένας τον άλλο. Στην πορεία, καθώς με τράβηξε αρκετά το παιχνίδι με τις λέξεις, άρχισα σπίτι μου τα βράδια να γράφω κανονικά κουπλέ, τις πρώτες μου απόπειρες έστω για κανονικά κουπλέ. Βρήκα και μερικούς φίλους που γουστάρανε τη φάση, βρήκαμε και ενα στούντιο στο παγκράτι και πηγαίναμε με τις οικονομίες μας και ηχογραφούσαμε εκει. Όσο περνούσε ο καιρός εξελισσόμουν σε αυτό ολο και πιο πολύ, οπότε άρχισα απο το 2010 να βγάζω και τα πρώτα μου κομμάτια στο κανάλι μου στο YouTube. Το ένα κομμάτι έφερε το άλλο, διάφορα πειραματικά projects, και φτάσαμε το 2014 να βγάζω το πρώτο μου ολοκληρωμένο album, το Tetraphobia.
- MeizFour λοιπόν. Πώς προέκυψε αυτό το όνομα; Έχει κάποιο συγκεκριμένο νόημα;
Όπως ανέφερα και στην προηγούμενη ερώτηση, ξεκίνησα το 2008. Πριν το ραπ όμως, λίγους μήνες πριν, είχαμε ξεκινήσει με κάποια παιδία το graffiti. Κλασσική πρώτη απόπειρα μικρού παιδιού ερωτευμένο με το hip hop να ενταχθεί σε αυτό! Αφού λοιπόν αποφάσισα να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο “άθλημα” , χρειαζόμουν κάποιο tag, μια υπογραφή για να δηλώνω το ποιος είμαι. Εγώ γενικά από μικρός είχα περίεργο τρόπο σκέψης. Πολύπλοκος, απρόβλεπτος, προσπαθούσα πάντα να αναλύσω καταστάσεις, πολλές φορές αλλού ήθελα να καταλήξω, αλλού κατέληγα… διάφορα τέτοια περίεργα! Θεώρησα λοιπόν πως το MEIZ (Maze = λαβύρινθος) ήταν το κατάλληλο ψευδώνυμο για να με περιγράψει. Αργότερα αφού το rap με τράβηξε περισσότερο από το graffiti (και για οικονομικούς λόγους, δεν είχα την άνεση εκείνη την εποχή για αγορά cans) δίπλα στο ΜΕΙΖ, ήρθε και κόλλησε και η λέξη FOUR, όπου το 4 είναι ο τυχερός μου αριθμός. Έτσι λοιπόν, MEIZFOUR.
- Ποια είναι τα ακούσματά σου (ελληνικά και ξένα); Ποιες ήταν οι μουσικές επιρροές που σε ώθησαν να ασχοληθείς με τη Rap και διαμόρφωσαν το ύφος σου ως καλλιτέχνη;
Το πρώτο μου ραπ άκουσμα ήταν οι Terror Squad. Ο δυνατός στίχος, ο ρυθμός, τα δυνατά μπάσα, λίγα απο τα πράγματα τα οποία με τράβηξαν μέσα στην κουλτούρα του HipHop. Το ύφος μου τώρα, σίγουρα το έχουν διαμορφώσει καλλιτέχνες όπως οι Eminem, Tupac, Masta Ace, N.W.A, Tech N9ne, The Game, Slaine, Hopsin, Jedi Mind Tricks και άλλοι πολλοί. Παραγωγικά hands down σε Scott Storch. Αγαπημένος δίσκος όμως που ξέρω απ έξω και ανακατωτά, είναι το Marshall Mathers LP του Em. ΟΛΑ τα κομμάτια όμως! Ακούω τα πάντα βέβαια, δεν μένω μόνο στη Rap. Θα μπορούσαμε να κάνουμε μια ξεχωριστή συνέντευξη αναλύοντας όλα αυτα που ακούω και γιατί τα ακούω, χαχα! Καλλιτέχνης που δεν ακούει όλα τα είδη μουσικής η έστω κάποια απο αυτά, δεν προοδεύει στην μουσική του δημιουργία, μένει στα ίδια και πέφτει. Απο ελληνικά ακούσματα όχι πολλά πράγματα, χωρίς να θέλω να θίξω τη μουσική μας. Απλά προτιμώ να ακούω κατευθείαν το πρωτότυπο.
- Αν μπορούσες να συνεργαστείς με κάποιον/α καλλιτέχνη/ιδα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής, ποιος/α θα ήταν αυτός/ή;
Κοίταξε, αν βάζαμε πολύ φαντασία θα μπορούσα να συνεργαστώ με τον Eminem, τον Dre και την Skylar Grey! Πέρα από την πλάκα, σε εφικτά ας πούμε πλαίσια, θα μου άρεσε να κάνω κάποιο κομμάτι με τον Άσαρκο που τον θεωρώ από τους καλύτερους έλληνες rappers. Γενικά όμως δεν είμαι και πολύ fan των συνεργασιών με γνωστούς καλλιτέχνες, προτιμώ να συνεργάζομαι με ταλέντα τα οποία ανακαλύπτω εγώ και να τους βοηθάω στο να χτίσουν το δικό τους όνομα, είτε στο χώρο του hip hop είτε αλλού. Είναι άδικο κάποιος να έχει ταλέντο σε κάτι και να μένει θαμμένος, ενώ άλλος με μηδαμινό ταλέντο και προσπάθεια να προβάλλεται και να προωθείται μόνο και μόνο επειδή έχει κάποιο “κονέ” στο χώρο.
- Ποιο άλμπουμ θεωρείς ως το ορόσημο στην ιστορία της μουσικής γενικά και της Hip Hop ειδικότερα;
Δύσκολο να διαλέξεις ένα συγκεκριμένο άλμπουμ για ορόσημο της μουσικής ιστορίας. Έχω τόσα πολλά στο μυαλό μου να σου πω! Θα επιλέξω όμως τον δίσκο The Wall από τους Pink Floyd, πολυαγαπημένος δίσκος εκτός ραπ μουσικής. Και ποιος δεν έχει ακούσει ή ποιος δεν σέβεται τους Pink Floyd; Τρομερή μουσική ατμόσφαιρα, δεν μιλάνε μόνο για αγάπες και έρωτες, σε ταξιδεύουν. Τώρα, όσον αφορά την hip hop μουσική, διαλέγω το Straight Outta Compton των N.W.A. Εντάξει, όποιος έχει ψαχτεί με τα γεγονότα της συγκεκριμένης εποχής καταλαβαίνει πως μιλάμε για κίνημα όχι για δίσκο. Έθιξαν θέματα που μέχρι τότε κανείς δεν είχε τολμήσει να θίξει.
- Όπως έχω αντιληφθεί, διόρθωσέ με αν κάνω κάποιο λάθος, στη Hip Hop μουσική επικρατούν κυρίως 4 ρεύματα έμπνευσης: το κοινωνικοπολιτικό, το battle, το “εμπορικό” και το ερωτικό – συναισθηματικό. Εσένα ποιο σε εκφράζει περισσότερο, έχεις κάποια προτίμηση;
Ο MeizFour διαχωρίζεται σε 2 περσόνες. Η μία, είναι αυτή που θα μιλήσει από τη καρδιά του, για σοβαρά θέματα, για θέματα τα οποία θα σε προβληματίσουν. Είτε αυτό είναι ένα συναισθηματικό κομμάτι, είτε κάτι που αφορά την κοινωνία μας γενικότερα. Η άλλη, είναι η EPIMEIZ (το συγκρότημά μου με τον Epi) περσόνα. Είναι ο Meiz με το ανάποδο καπέλο, το μπαστούνι του baseball και το ειρωνικό υφάκι, που θα βρίσει και θα τα βάλει με όποιον του πάει κόντρα, θα προκαλέσει όσο δεν πάει και θα καταλήξει να είναι τέρμα εριστικός απο τον πρώτο στίχο. Σκληρό!
- Σαν καλλιτέχνης και σαν ακροατής κυρίως, θεωρείς ότι το Hip Hop τα τελευταία χρόνια δίνει περισσότερο θετικά ή αρνητικά πρότυπα;
Πολύ καλή ερώτηση. Θα είμαι ξεκάθαρος. Έχουμε πάρει την κάτω βόλτα. Από το κακό στο χειρότερο ειλικρινά. Δεν έχω καταλήξει ακόμα βέβαια στον αν φταίμε εμείς οι καλλιτέχνες σε αυτό η αν φταίει το κοινό που δέχεται ότι και να του πλασάρουν αμάσητο. Δεν μπορώ να διανοηθώ πως υπάρχουν άνθρωποι άνω των 18 που ραππάρουν για μπάφους, χάπια και ναρκωτικά γενικότερα ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ, ότι είναι κάτι γαμάτο και καλά και τα προωθούν στα μικρά παιδάκια που τους ακούνε. Άλλοι πάλι να λένε ‘την δικιά σου παίρνουμε gangbang’ και να βλέπω παιδάκια δημοτικού στο δρόμο να το τραγουδάνε με υφάκι. Πολλές φορές, εκτός του ότι λένε ηλιθιότητες, μουσικά από την παραγωγή μέχρι τη δομή του κομματιού είναι άθλια. Δεν ξέρω αν είναι για γέλια η για κλάματα. Μπερδεύουν καταστάσεις από άλλες εποχές, από άλλη χώρα. Άλλο η εποχή του ’90 στα γκέτο της Αμερικής όπου ΟΝΤΩΣ ζούσαν έτσι χωρίς να το θέλουν οι άνθρωποι, άλλο η εποχή του 2016 στην Ελλάδα όπου μεγάλωσες με την οικογένειά σου και στα παρείχαν όλα. Δεκτό να κάνεις χαβαλέ στα κομμάτια σου με κάποιο θέμα. Στο συγκρότημα μας το EPIMEIZ π.χ, έχουμε σχολιάσει με φουλ ειρωνικό και εριστικό τρόπο από ραππερς, μέχρι γυναίκες και ναρκωτικά. Έχουμε ξεκαθαρίσει όμως πως το κάνουμε ειρωνικά, να κάνουμε χαβαλέ με την όλη κατάσταση που επικρατεί, να ‘καυλαντίσουμε’ όλους τους υπόλοιπους που το παίζουν κάποιοι. Ποτέ δεν θα θέλαμε κάποιο παιδί να ασπαστεί κάτι αρνητικό από τα κομμάτια μας. Αντιθέτως, άλλοι ‘καλλιτέχνες’ προτρέπουν το κοινό να γίνουν το ίδιο δήθεν ‘αλήτες’ και… ‘ιστορίες’ με τους ίδιους, που πολλές φορές, αν όχι πάντα, δεν είναι ούτε οι ίδιοι. Έτσι λοιπόν έχουμε παιδία ηλικίας 12-16, να βρίζουν τους πάντες χωρίς σεβασμό, να φοράνε μπλουζάκια με μαριχουάνες και να νομίζουν πως γαμάνε τους πάντες και τα πάντα. Βάλτε το μυαλό σας να δουλεύει και μην δέχεστε ότι σας πλασάρουν χωρίς την παραμικρή επεξεργασία.
- Πρόσφατα κυκλοφόρησες ένα καινούριο κομμάτι με την Τζωρτζίνα Αντωνακάκη, με τίτλο “Άλλη Επιλογή”. Μίλησε μας για αυτό. Για την έμπνευση, το αποτέλεσμα, την αντίδραση του κοινού.
Το άλλη επιλογή ήταν ένα κομμάτι που είχε γράψει αρχικά η Τζο πριν καιρό και το είχε ανεβάσει σε βίντεο στο facebook. Το άκουσα εντελώς τυχαία μια μέρα, μέσω ενός κοινού φίλου που το είχε κοινοποιήσει. Είδα και άκουσα ταλέντο το οποίο άξιζε να το βοηθήσω να ακουστεί, όπως επίσης άκουσα και ένα πανέμορφο κομμάτι το οποίο μέσα σε 5 λεπτά φαντάστηκα επ ακριβώς πως θα μπορούσαμε να το απογειώσουμε με τον φίλο και παραγωγό μου PolysOne Bounces. Και αυτό ακριβώς κάναμε! Το πρότεινα, ήρθε η Τζο Αθήνα από Κρήτη και το κάναμε πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα ακουστικά μας άρεσε τόσο πολύ, που αποφασίσαμε να το γυρίσουμε βίντεο κλιπ και ας είχαμε μερικά θέματα λόγο απόστασης. Κάθε εμπόδιο για καλό λένε όμως, καθώς και το αποτέλεσμα του βίντεο κλιπ ήταν πάρα πολύ καλό. Ο κόσμος αγάπησε το κομμάτι πάρα πολύ και μπορώ να πω πως δεν το περιμέναμε σε τέτοιο επίπεδο! Κοντεύουμε 40.000 προβολές μέσα σε 1 μήνα μόλις, βλέπουμε στιχάκια σε τοίχους, αμάξια να παίζουν το κομμάτι στους δρόμους, μηνύματα από τον κόσμο σε μένα και στην Τζο όπου μας λένε πόσο τους συγκίνησε το κομμάτι. Πραγματική αγάπη!
- Υπάρχει κάποια σκέψη για κυκλοφορία μιας ολοκληρωμένης δουλειάς μελλοντικά; Κάποιου προσωπικού άλμπουμ ίσως;
Ετοιμάζουμε με τον Epi για το EPIMEIZ τον δίσκο ‘ΠΑΡΑΝΑΛΩΜΑ’. Έχουμε κυκλοφορήσει ήδη το πρώτο single από τον δίσκο με το όνομα ‘Εγκεφαλικό’. Μετά από αυτό, θα βγει το 2ο προσωπικό μου άλμπουμ μετά το Tetraphobia, που έχω αρχίσει ήδη να δουλεύω!
- Έχεις προγραμματίσει κάποιες εμφανίσεις στο προσεχές μέλλον; Ετοιμάζεις κάτι αυτό τον καιρό;
Με την κυκλοφορία του ΠΑΡΑΝΑΛΩΜΑ θα κάνουμε ένα tour ως EPIMEIZ σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Χαλκίδα και ίσως 1-2 περιοχές ακόμη. Επίσης, μέσα στο Νοέμβριο θα κυκλοφορήσουν άλλα 2 κομμάτια!
Xρήσιμοι Σύνδεσμοι:
- FACEBOOK: https://www.facebook.com/MeizFourPage/
- YOUTUBE: https://www.youtube.com/user/MeizFour
