Χρόνο με τον χρόνο το Gotham γίνεται όλο και καλύτερο. Μήπως ήρθε η ώρα να του δώσουμε την προσοχή που του αξίζει;
Τα τελευταία χρόνια η DC προσπαθεί να συμβαδίσει με την άνοδο της Marvel στο σινεμά αλλά και στην τηλεόραση. Το Wonder Woman ήταν μία ευχάριστη έκπληξη, ενώ σε λίγες ημέρες έρχεται στις αίθουσες το Justice League και όλοι ελπίζουμε να είναι έστω αξιοπρεπές. Όσον αφορά στις σειρές όμως, η κατρακύλα της DC δεν έχει προηγούμενο. Όταν το κανάλι CW ξεκίνησε την προβολή του Arrow το 2012 και στην συνέχεια του Flash (2014) , οι φαν της DC έμειναν ευχαριστημένοι και με τις δύο σειρές. Με τον καιρό προστέθηκε και το Legends of Tomorrow (2016) και το Supergirl (2015) στο αποκαλούμενο arrowverse (το σύμπαν που μας γνώρισε το Arrow).
Σήμερα όμως, 6 χρόνια μετά το πρώτο επεισόδιο του Arrow, όλα αυτά έχουν αλλάξει. Οι σειρές έχουν μεταμορφωθεί σε γλυκανάλατες σαπουνόπερες. Οι υπερήρωες και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές ασχολούνται περισσότερο με την ερωτική και οικογενειακή τους κατάσταση, με αποτέλεσμα η δράση στις σειρές να είναι ελάχιστη, τα επεισόδια να είναι κακογραμμένα και τα κενά στις πλοκές τους τεράστια. Ίσως το μόνο θετικό στοιχείο που παραμένει είναι το χιούμορ του Legends of Tomorrow.
Από την άλλη μεριά όμως, μέσω του καναλιού Fox (το φετινό του, The Gifted, αξίζει την προσοχή σου) έχουμε το προνόμιο να παρακολουθούμε μία άλλη σειρά της DC που ευτυχώς δεν ανήκει στο arrowverse και κρατάει αληθινό τον χαρακτήρα της από την πρώτη σεζόν. Όταν το πρώτο επεισόδιο του Gotham προβλήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου του 2014, οι απορίες που γεννήθηκαν στους φαν ήταν πολλές. Η σειρά όμως άρχισε να ξεδιαλύνει τα πράγματα και όσο περνούσαν τα επεισόδια παρουσίαζε και καινούρια στοιχεία που είχαν ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Έχοντας φτάσει λοιπόν στην τέταρτη σεζόν του Gotham, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι είναι από τις λίγες σειρές που αντί να χειροτερεύει με τον καιρό, γίνεται όλο και καλύτερη, σκοτεινότερη και άκρως ενδιαφέρουσα.
Το “Gotham” διηγείται την ιστορία του ντετέκτιβ Τζέιμς Γκόρντον και τη μάχη που δίνει ο ίδιος για να καταπολεμήσει την διαφθορά και το έγκλημα στη σκοτεινή πόλη του. Παράλληλα, μας περιγράφει το πώς η δολοφονία των γονέων του Μπρους Γουέιν και η σχέση του με τον ντετέκτιβ Γκόρντον διαμορφώνουν την ψυχοσύνθεση του νεαρού πριν γίνει ο μασκοφόρος εκδικητής του Gotham, καθώς και τις ιστορίες προέλευσης αρκετών αντιπάλων του Μπάτμαν και ισχυρών villains όπως ο Penguin, η Catwoman, o Riddler και πολλοί άλλοι.
Είναι δύσκολο να περιγράψουμε το πόσο καλή έχει γίνει η σειρά από το πρώτο της επεισόδιο μέχρι σήμερα. Διότι θα υποπέσουμε σίγουρα σε αρκετά spoilers και αυτό δεν θα είναι καλό γι’ αυτούς που έχουν τώρα σκοπό να τη δουν. Αλλά η σειρά έχει τόσα καλά στοιχεία και διαφέρει τόσο από τις υπόλοιπες του DC uninverse, που είναι πραγματικά αδιανόητο το πόσο υποτιμημένη είναι και το πόσο λίγη προβολή παίρνει ανάλογα με την ποιότητα της. Ο Μπρούνο Χέλερ (The Mentalist), δημιουργός της σειράς, έχει δώσει τεράστια έμφαση στην ανάπτυξη όλων των χαρακτήρων που έχουν βρεθεί στις οθόνες μας.
Όμως αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι για πρώτη φόρα η σειρά εστιάζει και στην ανάπτυξη των villains. Μαθαίνουμε στοιχεία για τη ζωή των πιο γνωστών αντιπάλων του Μπάτμαν που ποτέ δεν είχαμε ξαναδεί ούτε στη μεγάλη ούτε στη μικρή οθόνη. Για παράδειγμα, μας αποκαλύπτει πώς ο Penguin έγινε τόσο αδίστακτος ή το πώς ο Riddler απέκτησε την κακή του φήμη, αλλά και τη σχέση της νεαρής Σελίνα Κάιλ (Catwoman) με τον Μπρους Γουέιν.
Οι χαρακτήρες της σειράς είναι το δυνατό της σημείο. Αρκετά καλογραμμένοι με μια διαφορετική ματιά κι από τις ταινίες αλλά κι από τα comics. Αλλά ένα ακόμα χαρακτηριστικό που κάνει τη σειρά ακόμα πιο διαφορετική από τις άλλες είναι ότι τα γεγονότα του Gotham δεν κατατάσσονται σε κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό, δεν ενοχλεί τον θεατή. Μπορεί να δει αναπτυγμένη τεχνολογία και δίπλα της οι πρωταγωνιστές να οδηγούν παλιά αυτοκίνητα. Και πάλι δεν τον ενοχλεί. Γιατί αυτός ο γκρίζος κόσμος που παρουσιάζει η σειρά, είναι τόσο μοναδικός και καλοφτιαγμένος που ταιριάζει ιδανικά στον χαρακτήρα του μετέπειτα προστάτη της.
Ο Μπεν Μακένζι (The O.C.) στον ρόλο του Τζιμ Γκόρντον έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Υποδύεται ιδανικά τον αδιάφθορο αστυνομικό που θα κάνει τα πάντα για να “καθαρίσει” την πόλη του από το έγκλημα κι αν μερικές φορές ξεπεράσει τις αρχές του, αυτόν θα τον στοιχειώσει για πάντα. Ίσως το παρακάνει λίγο στον βαρύ τόνο της φωνής του αλλά εντάξει του το συγχωρούμε. Από την άλλη ο νεαρός Μπρους Γουέιν, Ντέιβιντ Μαζούζ, όσο περνούν οι σεζόν γίνεται όλο και καλύτερος και σκοτεινότερος. Όπως δηλαδή οφείλει να είναι το alter ego του σκοτεινού ιππότη. Ακόμη ο Ντόναλ Λόγκ (Vikings, Sons of Anarchy) ως έμπειρος συνεργάτης του Γκόρντον προσπαθεί να κοπάσει τον νεανικό ενθουσιασμό του άπειρου ντετέκτιβ και να τον προστατέψει από την πόλη στην οποία το έγκλημα έχει ζωτική σημασία.
Στους villians όμως, το πραγματικό ατού της σειράς, το κάστινγκ είναι καταπληκτικό. Ο Ρόμπιν Λορντ Τέιλορ ως Penguin δίνει ρέστα προσπαθώντας να ανέβει στα μεγάλα σαλόνια της εγκληματικής κοινωνίας, ενώ ο Κόρι Μάικλ Σμιθ ως Εντ Νίγκμα/Riddler έχει κυριολεκτικά την τρέλα στο μάτι του. Ξεχωρίζουν, επίσης, η Τζέιντα Πίνκετ Σμιθ ως η βασίλισσα του υποκόσμου Φις Μούνει και η Έριν Ρίτσαρντς ως Μπάρμπαρα Κιν (μικρό spoiler). Τέλος, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε τον Κάμερον Μόναγκαν ως Τζερόμ Βελάσκα, που ίσως μας παρουσιάζει μία από τις καλύτερες ερμηνείες της τηλεόρασης τα τελευταία χρόνια.
Η σειρά δεν μένει στάσιμη ποτέ. Τα πάντα εξελίσσονται και ο καλός μπορεί να γίνει κακός από το ένα επεισόδιο στο άλλο. Αυτό οφείλεται στη φύση της πόλης του Gotham που στηρίζεται στη διαφθορά και το έγκλημα και “ρουφάει” την καλοσύνη από τους ανθρώπους της. Σίγουρα υπάρχουν κενά στο σενάριο. Ποια σειρά δεν έχει άλλωστε; Αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον να γνωρίζεις συνέχεια καινούριους χαρακτήρες που παίζουν διαφορετικό ρόλο στην ιστορία και δίνουν έναν αέρα ανανέωσης στη σειρά. Το Gotham είναι ίσως η πιο υποτιμημένη σειρά στην τηλεόραση αυτή τη στιγμή και σίγουρα της αξίζει να της δώσετε μια ευκαιρία.