Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Το αγαπημένο «πατρικό» πρότυπο της εποχής με το μοναδικό γέλιο

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Το αγαπημένο «πατρικό» πρότυπο της εποχής με το μοναδικό γέλιο. Πηγή εικόνας: sansimera.gr
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Το αγαπημένο «πατρικό» πρότυπο της εποχής με το μοναδικό γέλιο. Πηγή εικόνας: sansimera.gr

Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος (1912-1984) ήταν ένας κορυφαίος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου που μας χάρισε μοναδικές ερμηνείες, κωμικές και δραματικές, στην χρυσή περίοδο του θεάματος. Μπορεί ο κόσμος να τον θυμάται περισσότερο μέσα από τις ερμηνείες σε σπουδαίες ταινίες και κοντά στην δημιουργική αφρόκρεμα της εποχής, όπως για παράδειγμα: Γιάννης Δαλιανίδης, Ντίνος Ηλιόπουλος, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Τζένη Καρέζη, στις οποίες παραμένει ανεξίτηλος μέχρι σήμερα, η αλήθεια όμως είναι ότι στο θέατρο διάνυσε επίσης την χρυσή περίοδο, παίζοντας στους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής. Αυτή την εβδομάδα, θυμόμαστε τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, τον σεμνό ερμηνευτή και αγαπημένο «πατρικό» πρότυπο με το μοναδικό του γέλιο σε μια αξιομνημόνευτη πορεία πολλών ετών στο θέατρο και στον κινηματογράφο.

Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1912 στο Διακοφτό Αχαΐας. Σπούδασε υποκριτική στο Εθνικό θέατρο στην Αθήνα και έκανε την πρώτη του θεατρική εμφάνιση ως ιππότης για τον «Βασιλιάς Ληρ» το 1938 του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ρόλο που του προσέφερε ο δάσκαλος του από το Εθνικό, Αιμίλιος Βεάκης. Στην παράσταση πρωταγωνίστησαν οι ηθοποιοί: Αιμίλιος Βεάκης, Αλέξης Μινωτής, Θάνος Κωτσόπουλος και Μάνος Κατράκης. Η συνεργασία του με το Εθνικό θέατρο θα κρατήσει μέχρι το 1940 και θα του φέρει τις πρώτες δυνατές επιτυχίες. Αργότερα που θα συνεχίσει ξανά εκεί θα ερμηνεύσει συνολικά για τις παραστάσεις «Ο σταυρός και το σπαθί», «Πολύ κακό για το τίποτα» και «Το Φιντανάκι» όλες σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη.

Την δεκαετία του 1940 και λόγω των πολιτικών συνθηκών της εποχής, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος κλήθηκε να υπηρετήσει για την πατρίδα στο Αλβανικό μέτωπο. Παρότι βίωσε όλες τις φρικτές πληγές του πολέμου και πολεμώντας ηρωικά (πολλές φορές απλά και μόνο με πέτρες, όπως τους είχαν απομείνει) με τους συμπατριώτες του, κατάφερε να παραμείνει ζωντανός. Μάλιστα στην στρατιωτική του θητεία ανακηρύχθηκε Έφεδρος Υπολοχαγός, ενώ η αντιστασιακή του δράση συνεχίστηκε πολύ ακόμα και μετά την επιστροφή του στην καθημερινότητα του ηθοποιού. Στην γερμανική κατοχή ανέβασε αντιστασιακές παραστάσεις και είχε συγκλονίσει τον κόσμο που ήθελε να ξεχαστεί για λίγο και είχε τόσο ανάγκη το θέατρο. Εκείνες τις δύσκολες στιγμές, ο Παπαγιαννόπουλος έπαιζε τον «Βρουμ» όπου στα γερμανικά σημαίνει «σκουλήκι». Μάλιστα εκείνη την περίοδο ήρθε να δει την παράσταση και ο Γερμανός διοικητής της βορείου Ελλάδας, ο διαβόητος ναζί Μαξ Μέρτεν, που έστειλε στο Άουσβιτς 50.000 Έλληνοεβραίους της Θεσσαλονίκης. Ο Μέρτεν αφού παρακολούθησε την παράσταση πήγε να συγχαρεί τον ηθοποιό για την ερμηνεία του. Η ηρωική στάση όμως του Παπαγιαννόπουλου να απέχει από την γνωριμία του με τον Μέρτεν και να μην τον δεχθεί ποτέ στο καμαρίνι του επιβεβαίωσε για ακόμη μια φορά το ψυχικό του και εθνικό σθένος. Αρνήθηκε αρκετές φορές να τον συναντήσει, βρίσκοντας αρκετές δικαιολογίες. Τελικά, ο «δήμιος της Θεσσαλονίκης» δεν κατάφερε ποτέ να δώσει τα συγχαρητήρια του αυτοπροσώπως στον ηθοποιό.

Διαβάστε επίσης  «Τάδε έφη Ζαρατούστρα» στο θέατρο «Αλεξάνδρεια» από 22 Νοεμβρίου

Συνεχίζοντας με το χρονικό της θεατρικής πορείας του Παπαγιαννόπουλου, αξίζει να σημειώσουμε ότι στο ξεκίνημα της καριέρας του είχε ερμηνεύσει κυρίως ρόλους του κλασσικού ρεπερτορίου και πολύ αργότερα θα επιχειρούσε τους κωμικούς ρόλους. Το μεγάλο του ταλέντο τον έκανε να ερμηνεύσει πλάι στους κυριότερους θιάσους της εποχής, όπως: Μαρίκας Κοτοπούλη, Αρώνη – Χορν, Χατζίσκου – Συνοδινού, Μουσούρη και Ντίνου Ηλιόπουλου. Το 1961 θα δημιουργήσει και ο ίδιος τον δικό του θίασο υπογράφοντας μοναδικές ερμηνείες, όπως για παράδειγμα, στην παράσταση «Δεσποινίς Διευθυντής» του Νίκου Τσιφόρου σε σκηνοθεσία Ασημάκη Γιαλαμά – Κώστα Πρετεντέρη και στην παράσταση «Ζήτω η Ζωή» του Γεράσιμου Σταύρου. Ως είθισται την εποχή εκείνη, σε κοντινή χρονική απόσταση, με τα θεατρικά έργα, είχαμε και τις κινηματογραφικές μεταφορές τους. Έτσι και στην περίπτωση της παράσταση «Ζήτω η Ζωή», ο Παπαγιαννόπουλος ερμήνευσε τον ρόλο του κ. Βασιλείου, το πραγματοποίησε και αργότερα κινηματογραφικά κοντά στην Τζένη Καρέζη. Επίσης, θεατρικά ερμήνευσε για τις παραστάσεις: «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη το 1972 και την επιθεώρηση «Το μεγάλο μας τσίρκο» το 1973 του Ιακώβου Καμπανέλλη.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Κινηματογραφικά θα δούμε για πρώτη φορά τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο το 1947 στα «Παιδιά της Αθήνας» του Τάκη Μπακόπουλου. Αργότερα, το 1954 θα συμμετάσχει στην κορυφαία αστυνομική ταινία «Ποντικάκι» του Νίκου Τσιφόρου σε σκηνοθεσία Τσιφόρου – Γιώργου Ασημακόπουλου και στην οποία, η Αλίκη Βουγιουκλάκη κάνει το ντεμπούτο της. Ο Παπαγιαννόπουλος ξεχωρίζει και συγκλονίζει με τις συμμετοχές του σε ταινίες όπως: «Το Ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), «Χτυποκάρδια στο θρανίο» (1963), κ.α. Επίσης, γνωστότερες και αγαπημένες εμφανίσεις του θυμόμαστε στις ταινίες: «Η βίλα των οργίων» (1964), «Ζήτω η ζωή» (1964) με την Τζένη Καρέζη, «Μια τρελή, τρελή οικογένεια» (1965), «Υπάρχει και φιλότιμο» (1965), «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» (1967), «Για ποιον χτυπά η κουδούνα» (1968), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» (1968), Η νεράιδα και το παλικάρι (1969), «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά» (1970), «Ο Κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται» (1977).

Διαβάστε επίσης  Παραστάσεις με ελεύθερη είσοδο/συνεισφορά σε Θεσσ/νίκη και Αθήνα

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος συνολικά έπαιξε σε 134 ταινίες σε όλη την καριέρα του, και παρότι συνήθως είχε συμπρωταγωνιστικούς ρόλους, ήταν πάντα στο επίκεντρο της ιστορίας. Ακόμη και μετά με την άφιξη των τηλεοπτικών προγραμμάτων, ενσάρκωσε με μεγάλη επιτυχία τον ρόλο του Μπαρμπα-Γιώργη στην σειρά «Το Λούνα Παρκ» το 1974. τον είδαμε επίσης και στις σειρές: Ο Θωμάς και ο Χατζηθωμάς (1973, ΕΙΡΤ), Ο κουσούρης (1973, ΥΕΝΕΔ), Η μεγάλη παρέλαση (1979, ΕΡΤ), Τ’ ανάποδα (1981, ΕΡΤ).

Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το αγαπημένο πατρικό, αυστηρό, υπερπροστατευτικό στυλ του μέσα από τις ερμηνείες του.

Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο άνθρωπος που μας χάρισε μοναδικές ερμηνείες στον χώρο του θεάματος και γέμισε τις οικογενειακές μας στιγμές με άφθονο γέλιο και κοινωνικές αξίες. Ο ακούραστος και αγαπημένος ηθοποιός. Άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 71 ετών, από φυσικά αίτια, στις 13 Απριλίου 1984 στην Αθήνα. Μπορεί να μην δημιούργησε δική του οικογένεια, αλλά εμείς πολλές φορές (συν)αισθανθήκαμε ότι ήμασταν τα άτακτα παιδιά του!

Advertising

Πηγές:

https://www.sansimera.gr/biographies/52

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82

https://www.typosthes.gr/viral-news/80332_otan-o-dionysis-papagiannopoylos-perifronise-ton-nazi-dimio-tis-thessalonikis

Advertising

https://www.lifo.gr/culture/cinema/i-emfyti-melagholia-toy-dionysi-papagiannopoyloy

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο ήρωας του αλβανικού μετώπου που περιφρόνησε επιδεικτικά έναν από τους μεγαλύτερους σφαγείς των Ναζί στην Ελλάδα

Απόφοιτη σχολής δημοσιογραφίας και νυν φοιτήτρια στον "Ευρωπαϊκό Πολιτισμό" του ΕΑΠ. Μαζί εξερευνούμε θέματα πολιτισμού, όπως το θέατρο, ο κινηματογράφος, το βιβλίο και συζητάμε ακόμα περισσότερα μέσα από συνεντεύξεις. Στάση ζωής: "Rhythm is a dancer....! "

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Ροδώπις: Η πρώτη εκδοχή της Σταχτοπούτας

Ροδώπις: Η πρώτη εκδοχή της Σταχτοπούτας

Η ιστορία μιας φημισμένης γυναίκας που οι αρχαίοι συγγραφείς προδίδουν

Κρουαζιέρες με καζίνο στη Μεσόγειο: Τι προσφέρουν στους Έλληνες τουρίστες

Μια εναλλακτική μορφή τουρισμού που κερδίζει το ενδιαφέρον όλο και