Εξέχουσα προσωπικότητα του Ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου αποτελεί η Αντιγόνη Βαλάκου. Γεννημένη στην Καβάλα το 1930, από μικρή ηλικία, έδειξε την αγάπη της για την υποκριτική. Σε ηλικία μόλις 16 ετών σπούδασε στη Δραματική Σχολή “Θεατρικό Σπουδαστήριο” του Βασίλη Ρώτα.
Η επαγγελματική καριέρα της Αντιγόνης Βαλάκου ξεκίνησε με τα μεγαλύτερα ονόματα του Ελληνικού θεάτρου. Το ταλέντο της Αντιγόνης Βαλάκου καθώς και το ιδιαίτερο υποκριτικό της ύφος την οδήγησαν αμέσως να παίξει σημαντικούς ρόλους και να διακριθεί με πολλά βραβεία. Με τον θίασο “Ρεαλιστικό Θέατρο” και τον Αιμίλιο Βεάκη στο έργο «Νυφιάτικο τραγούδι» του Νότη Περγιάλη ως Τριανταφυλλιά ξεκίνησε η θεατρική της πορεία σε έναν απαιτητικό ρόλο. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το θίασο της Κατερίνας και αργότερα με το θίασο Μανωλίδου- Αρώνη- Χατζίσκου. Σύντομα η Αντιγόνη Βαλάκου προσλήφθηκε από το Εθνικό θέατρο ενσαρκώνοντας ρόλους μεγάλων δραματικών ηρώων. Συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους και θέατρα όπως το Κ.Θ.Β.Ε. και το ΘΟΚ. Το 1956 δημιούργησε τον δικό της θίασο και μέσα από Ελληνικά αλλά και Παγκόσμια θεατρικά έργα καθήλωνε τους θεατές με κάθε της ερμηνεία. Από το 1982 ως και το 2007 η Αντιγόνη Βαλάκου διατέλεσε καθηγήτρια υποκριτικής στο Εθνικό θέατρο. Το 1972 εμφανίστηκε στο θέατρο της Επιδαύρου ενσαρκώνοντας τον ρόλο της Ηλέκτρας σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου κλέβοντας τις εντυπώσεις.
Εκτός από τον χώρο του Θεάτρου η Αντιγόνη Βαλάκου έπαιξε στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση σημειώνοντας εξίσου μεγάλη επιτυχία. Συμμετείχε σε μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές ξεκινώντας το 1953 με την ταινία ”Οι ουρανοί είναι δικοί μας” σε παραγωγή Φίνος Φιλμ και σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου. Το 1976 η Αντιγόνη Βαλάκου κάνει το ντεμπούτο της στην τηλεοπτική σειρά ”Αθάνατες ιστορίες αγάπης”.
Από τις σημαντικότερες τιμητικές διακρίσεις που της απένειμαν ήταν το θεατρικό έπαθλο της Μαρίκας Κοτοπούλη για την ερμηνεία της ως ”Αννα Φρανκ“, Το 1999 βραβεύτηκε από το Φεστιβάλ Ολύμπου για την προσφορά της στον χώρο των τεχνών. Το 2002, τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής και το ίδιο έτος τιμήθηκε με το βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στη σειρά ”Περί ανέμων και υδάτων”. Το 2003 τιμήθηκε με το θεατρικό βραβείο κοινού στην παράσταση “Η τρελή του Σαγιό”. Το 2011 στο θέατρο ”Αγγέλων βήμα” υποδύθηκε τον τελευταίο της ρόλο ως Μαντάμ Φλο σε σκηνοθεσία Γιώργου Καραμίχου.
Το Νοέμβριο του 2013 η Αντιγόνη Βαλάκου χάνει την ζωή της προκαλώντας θλίψη στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Συνεργάτες και φίλοι από το χώρο των τεχνών καθώς και θαυμαστές αποχαιρέτησαν την μεγάλη ηθοποιό.
Εργογραφία
Εμφανίσεις στο Εθνικό Θέατρο
- Το χειμωνιάτικο παραμύθι (1952) / Περντίτα
- Ο κατά φαντασίαν ασθενής (1953) / Αγγελική
- Φουσκοθαλασσιές (1954) / Αλκμήνη
- Ο άνθρωπος του διαβόλου (1954) / Έσση
- Ο δρόμος του ποταμού (1954) / Βαλερί Μπάρτον
- Αγκάλιασέ με (1954) / Μπέρτα
- Κολόμπ (1955) / Κολόμπ
- Δοκιμασία (Οι μάγισσες του Σάλεμ) (1955) / Μαίρη Ουόρεν
- Στρατηγήματα εραστών (1956) / Ντορίντα
- Ο άρχοντας (1956) / Χρυσώ
- Αντιγόνη (1956) / Ισμήνη
- Τα λάθη μιας νύχτας (1960) / Δεσποινίς Χαρντκάσλ
- Φοιτηταί (1960) / Φανίτσα
- Τα εκατομμύρια του Μάρκο Πόλο (1960) / Κουκατσίν
- Πειρασμός (1961) / Καλλιόπη
- Ρωμαίος και Ιουλιέτα (1961) / Ιουλιέττα
- Διάλογοι καρμηλιτισσών (1962) / Λευκή
- Βασιλεύς ο Ροδολίνος (1962) / Αρετούσα
- Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα (1962) / Αδέλα
- Ρόδο χωρίς αγκάθι (1963) / Κάθριν Χάουαρντ
- Ηλέκτρα (1972) / Ηλέκτρα
- Ηλέκτρα (1973) / Ηλέκτρα
- Η επίδραση των ακτίνων γάμμα στα διαστημικά χρυσάνθεμα (1974) / Βεατρίκη
- Τρωάδες (1975) / Κασσάνδρα
- Βάκχαι (1975) / Αγαύη
- Δωδέκατη νύχτα (1975) / Βιόλα
- Ιφιγένεια εν Ταύροις (1976) / Ιφιγένεια
- Βάκχες (1976) / Αγαύη
- Αγάπης αγώνας άγονος (1977) / Πριγκίπισσα της Γαλλίας
- Δύσκολη ισορροπία (1977) / Τζούλια
- Ηλέκτρα (1981) / Ηλέκτρα
- Συζυγικές σκηνές (1982) / Υβόννη
- Πλαίη Στρίντμπεργκ (1983) / Αλίκη
- Βυσσινόκηπος (1985) / Λιουμπόβ Αντρέγιεβνα
- Μαρία Στούαρτ (1986) / Μαρία Στούαρτ
- Η δούκισσα του Μάλφι (1987) / Δούκισσα του Μάλφι
- Οιδίπους τύραννος (1987) / Ιοκάστη
- Οι δούλες (1991) / Σολάνζ
- Ζωή (1992) / Ζωή, αυτοκράτειρα του Βυζαντίου
- Μήδεια (1993) / Μήδεια
- Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα (1996) / Μπερνάρντα Άλμπα
- Οι φάλαινες του Αυγούστου (2001) / Σάρα
- Η τρελή του Σαγιώ (2003) / Η τρελή του Σαγιώ
Φιλμογραφία
- Οι ουρανοί είναι δικοί μας (1953)
- Ο δρόμος με τις ακακίες (1954)
- Γκόλφω (1955)
- Της τύχης τα γραμμένα (1957)
- Η μοίρα γράφει την ιστορία (1957)
- Το αμαξάκι (1957)
- Κρυστάλλω (1959)
- Χαμένα όνειρα (1961)
- Φλογέρα και Αίμα (1961)
- Η Ελληνίδα και ο έρωτας (1962)
- Όταν ξυπνά το παρελθόν (1962)
- Δυο μάνες στο σταυρό του πόνου (1962)
- Αθώα ή ένοχη; (1963)
- Ο μετανάστης (1965)
- Το Ευτυχισμένο Πρόσωπο της Λεωνόρας (1982)
- Παραμονή Πρωτοχρονιάς (1994)
Τηλεοπτικές εμφανίσεις
- Αθάνατες ιστορίες αγάπης: Άγγελος και Εύα Σικελιανού (1976, ΥΕΝΕΔ)
- Μικρογραφίες (1986, ΕΡΤ)
- Οδός Πανεπιστημίου δεν υπάρχει (1985, ΕΡΤ)
- Περί ανέμων και υδάτων (2000, MEGA)
- Ξένος ανάμεσά μας (2005, ΑΝΤ1)
Πηγές:
- Wikipedia
- Δίτομη εγκυκλοπαίδεια “Ελληνικός κινηματογράφος”, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
- Αντιγόνη Βαλάκου 1960 (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Ελευθεροτυπία (12 Νοεμβρίου 2013) <http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=397769