Η Βάσια Βασιλείου είναι γεννημένη στη Λευκωσία, μέλος της Χορο-κίνησης Κύπρου. Από την εφηβεία της κιόλας συναντήθηκε με τη σκηνή και το Αρχαίο Δράμα. Aμέσως μετά η αναζήτηση των εκφραστικών της μέσων και της καλλιτεχνικής της ταυτότητας την βρίσκει στο Τορόντο του Καναδά. Παρά το γεγονός πώς ο χορός και η κίνηση αποτελούν αφετηρία και πυρήνα της έκφρασής της, θα θελήσει να τα παντρέψει με την υποκριτική. Αργότερα θα ασχοληθεί με την σκηνοθεσία και τη διδασκαλία. Το 2005 επιστρέφει στην Ελλάδα, όπου αρχίζει να συνεργάζεται με το Εθνικό Θέατρο.
Η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα της Βάσιας Βασιλείου είναι το «Shopping+Fucking+Dr(a)ugging» που ανέβηκε το 2013 στην αυλή ενός από τα πιο παλιά νεοκλασσικά κτίρια της Αθήνας του 1805, βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Μάρκ Ρέιβενχιλ. Η Βάσια Βασιλείου αναλαμβάνει τη μετάφραση και την προσαρμογή σε μια μεταμοντέρνα εκδοχή. Οι εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών σχεδόν σοκάρουν, μεταφέροντας επί σκηνής τα άσχημα βιώματα εκδιδόμενων και ναρκομανών. Στο τέλος, της παράστασης η Λούλου, η κοπέλα στην παρέα των περιθωριακών, θα βρεθεί στην πρώτη σειρά των θεατών. Κοιτάζοντας τους βαθιά στα μάτια και ψάχνοντας κάποιον να νιώσει την μοναξιά της. Μια δυνατή εικόνα με έντονο συναισθηματισμό, που δεν μπορεί να ξεχαστεί εύκολα.
Η κατάθλιψη, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η απόγνωση αποτελούν βασικά θέματα στις παραστάσεις που σκονοθετεί η Βάσια Βασιλείου, τα οποία διακρίνονται τόσο στον «Αυτόχειρα» όσο και στο «Λικνίζομαι» του Σάμουελ Μπέκετ. Και στα δυο θεατρικά έργα οι ηρωίδες πάσχουν από κατάθλιψη, παλεύουν με τους δαίμονες τους και προσπαθούν να βροὐν λύτρωση. Οι επιρροές στους διαλόγους προέρχονται από προσωπική μελέτη της σκηνοθέτιδος, Βάσιας Βασιλείου, σε βιβλία όπως το «Καπνισμένο Κόκκινο» του Σταύρου Σταυρόπουλου, αλλά και σε ντοκιμαντέρ, ποιητικές μορφές όπως ο Αρθούρος Ρεμπώ. Το πάντρεμα της ανάλογης κάθε φορά μουσικής με τους ειδικούς φωτισμούς οδηγούν σε μια μαγευτική ατμόσφαιρα.
Η Βάσια Βασιλείου είχε τη μοναδική εμπειρία να διδάξει σε παιδιά με ειδικές ανάγκες στο Πνευματικό Κέντρο Εξαρχείων με τα οποία παρουσίασαν την Περφόρμανς «Είμαι διαφορετικός», τον Ιούνιο του 2015. Η Βάσια Βασιλείου θεωρεί τον εαυτό της ευλογημένο καθώς μέσα από την εμπειρία της αυτή, έμαθε τι θα πει ευγνωμοσύνη, δόσιμο. Ακόμα και τις αντοχές, που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Τελειώνοντας αυτό το σεμινάριο συνειδητοποίησε την ασημαντότητα της. Γεγονός που την απελευθέρωσε.
Η απόπειρα δημιουργίας της Φαρμακεύτριας του Θεόκριτου, ξεκίνησε με τη συμβολή της Χρυσής Γιάντσιου ερευνήτριας και συγγραφέως του Δωρικού θεάτρου. Η Χρυσή Γιάντσιου δίδασκε στους φοιτητές του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών τον Αρχαίο Ελληνικό Μίμο το 2016. Αποφάσισε πώς για να γίνει αυτό κατανοητό στους φοιτητές της θα πρέπει ο Μἰμος να πάρει σάρκα και οστά. Η Βάσια Βασιλείου επιλέχθηκε ώς ο πιο κατάλληλος υποψήφιος ενσάρκωσης της Φαρμακεύτριας. Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία του Παγκόσμιου Θεάτρου θα γίνει αναπαράσταση του Αρχαίου Ελληνικού Μίμου. Μέσω του έργου του Θεόκριτου διακρίνει κανείς πως ο μόνος τρόπος για να αντιδράσει μια απατημένη γυναίκα σε μια ανδροκρατούμενη εποχή ήταν να ασχοληθεί με τη μαγεία ως ψυχολογική δύναμη.
Ο θεατής παρευρίσκεται μπροστά σε μια ιεροτελεστία, όπου καίγονται δάφνες και πίτουρα. Η Βάσια Βασιλείου υποδυόμενη τη Σιμαίθα, διαβάζει ξόρκια υπό τη μυσταγωγική ατμόσφαιρα βακχικών ακουσμάτων. Η ατμόσφαιρα είναι μαγική, οι παρευρισκόμενοι κατά κάποιο τρόπο συμμετέχουν στην όλη διαδικασία. Στο τέλος της παράστασης, η τελετουργός δεν θα επανέλθει για το χειροκρότημα. Αυτό συμβαίνει για να μη ταυτιστεί η τελετουργός με την ηθοποιό στα μάτια των θεατών ώστε να φύγουν με την εικόνα των όσων παρακολούθησαν.
Η πιο πρόσφατη σκηνοθετική συνεργασία της Βάσιας Βασιλείου ξεφεύγει από την τραγικότητα του ύφους που ως τώρα την είχαμε συνηθίσει και καταπιάνεται με την κωμωδία. Θα δημιουργήσει μια σύνθεση, που αποτελείται από οκτώ Αριστοφανικά έργα. Η παράσταση έχει τίτλο «Θα γίνει του Αριστοφάνη» όπου παρελαύνουν επί σκηνής αρκετοί χαρακτήρες από τις Όρνιθες, τις Νεφέλες, τις Εκκλησιάζουσες.
Η Βάσια Βασιλείου, ηθοποιός και σκηνοθέτης, προτιμά να χρησιμοποιεί τη λέξη θεατρίνα παρά τη λέξη ηθοποιός. Το θέατρο για εκείνη αποτελεί μια ολιστική εμπειρία, μια συνεχής αναζήτηση με το αθέατο, αναζητώντας πάντα νέους τρόπους έκφρασης. Η σπουδή της στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα και η ενασχόλησή της με το φλαμένκο ανήκουν στο πλαίσιο της περαιτέρω έρευνας της σωματικής και όχι μόνο έκφρασης και επικοινωνίας. Ρομαντικό και ελεύθερο πνεύμα δεν συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από τα όνειρα της. Αυτόνομη ιδιοσυγκρασία, εργασιομανής, τελειομανής, μάχεται συνεχώς να μη συμβιβάσει το όραμά της.
Πηγές -Πληροφορίες από:
- Φαρμακεύτρια στο Θέατρο Αρχαίας Ιλιδας – ilidakampos.gr -δημοσίευση συνέντευξης 19/8/2019
- “Να έχουμε ταυτότητα και όχι ετικέτα” Συνέντευξη με την Αννα Παχή στο ηλεκτρονικό περιοδικό iart.gr 9/6/2016
- “Η Φαρμακεύτρια στήνει βωμό στο από μηχανής θέατρο” -συνέντευξη της Βἀσιας Βασιλείου στο popaganda.gr 1/3/2016
- Συνέντευξη της Βάσιας Βασιλείου στο ηλεκτρονικό περιοδικό independent.gr- αρθρογράφος Παναγιώτης Χιονίδης – ανάκτηση 29/5/2020
- CultureNow.gr
- Ilia24.gr
- checkincyprus.com
- unstage.gr
- Ngradio.gr
- i-art.gr
- musicorner.gr
