Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ: Φθινόπωρο 2018

Το MAXMAG και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σας παρουσιάζουν τις νέες κυκλοφορίες του Σεπτεμβρίου του 2018. Για περισσότερα βιβλία και πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. 

«Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν!»

Το βιβλίο αυτό είναι ταυτόχρονα επιστημονική μελέτη και εμπιστευτική επιστολή σε γονείς που σκέφτονται. Απευθύνεται σε συνήθεις γονείς, που μέσα σε συνήθεις οικογένειες ανατρέφουν συνήθη παιδιά. Και στην πορεία συναντούν δυσκολίες, απορίες και προβλήματα, ίσως και αδιέξοδα.

Όλο και συχνότερα, αυτοί οι συνήθεις γονείς θέτουν το ερώτημα: «Μήπως το παιδί χρειάζεται ψυχολόγο;».
Η εμπειρία και ο στοχασμός, ωστόσο, με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, κατά κανόνα, τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν! Αυτή η ανοιχτή επιστολή, λοιπόν, εξηγεί με τρόπο κατανοητό τι σημαίνει η σχέση γονιού-παιδιού, τι περιμένει το παιδί απ’ τους γονείς του, πώς μπορεί να στέκεται ο γονιός στη θέση του και πώς ν’ αντιμετωπίζει τα προβλήματα που εκδηλώνονται με συμμετοχή του παιδιού. Παράλληλα, εκθέτει τη θεμελιώδη λογική και συγκεκριμένες οδηγίες, που μπορούν να υποστηρίξουν την τέχνη του γονιού. Μια τέχνη βασισμένη σε δύο πράγματα που κάθε συνήθης γονιός μπορεί να προσφέρει στο παιδί του: αγάπη και κανόνες.
Ένα βιβλίο-κοινωνική παρέμβαση ως προς τη γονεϊκή λειτουργία, που διαβάστηκε, αγαπήθηκε και συζητήθηκε όσο λίγα, επανακυκλοφορεί σε νέα εμπλουτισμένη μορφή η οποία απαντά και στο αγωνιώδες ερώτημα: «Και τι κάνουμε τώρα που το θέμα έχει στραβώσει και το παιδί έχει ξεφύγει;».

Advertisements

«Ο απόλυτος οδηγός επιβίωσης στο σχολείο»

Βαριέσαι θανάσιµα στο µάθηµα; Κανένα πρόβληµα! Με αυτό το βιβλίο η βαρεµάρα πεθαίνει µια για πάντα. 
Όμως προσοχή!
Μη γελάς δυνατά, γιατί θα βρεις τον µπελά σου.

Τέρμα η βαρεμάρα στο σχολείο! Με αυτό το βιβλίο έχεις ό,τι χρειάζεσαι για να απολαμβάνεις και τις πιο μονότονες και βαρετές ώρες της μέρας: παιχνίδια, ανέκδοτα, λογοπαίγνια, γελοιογραφίες και άλλα. Όμως, προσοχή! Μη γελάς δυνατά γιατί θα βρεις τον μπελά σου.

«Η Έλλα στο περιθώριο»

Η Έλλα είναι καινούρια στο σχολείο. ?ε γνωρίζει κανέναν, δεν έχει καθόλου φίλους και κυρίως έχει ένα φοβερό µυστικό.
Όταν η Λίντια, το πιο δηµοφιλές κορίτσι του σχολείου, αποφασίζει να γίνει η καλύτερή της φίλη, η Έλλα δεν µπορεί να το πιστέψει. Όµως τι θέλει στ’ αλήθεια η Λίντια; Και τι σχέση έχει µε όλα αυτά η ήσυχη, κλεισµένη στον εαυτό της Μόλι, που δε µιλάει µε κανέναν;
Μια συγκινητική ιστορία ενηλικίωσης.

ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ

«Μια καλοκουρδισµένη και βαθιά συγκινητική ιστορία».
Katherine Woodfine, συγγραφέας
«Ένα καθηλωτικό συγγραφικό ντεµπούτο που αγγίζει σοβαρά ζητήµατα µε τρόπο κατάλληλο για την ηλικία του κοινού στο οποίο απευθύνεται. Το εκπαιδευτικό υπόβαθρο της Χάου είναι εµφανές: η δυναµική των φιλικών σχέσεων και η πρόκληση της προσαρµογής σε ένα νέο σχολικό περιβάλλον είναι ιδιαίτερα µελετηµένες».
The Bookseller Children’s Previews
«Ένα απολαυστικό βιβλίο που σίγουρα θα κάνει πολλά παιδιά να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στους χαρακτήρες του».
Books For Topics

«Μια ιστορία που θα αγγίξει οποιονδήποτε έχει νιώσει την πίεση να γίνεις αρεστός σ’ έναν καινούριο φίλο ή έχει πασχίσει να ενσωµατωθεί κάπου. Η Έλλα κάνει λάθη, είναι όµως αξιαγάπητη, και η συγγραφέας συλλαµβάνει επακριβώς τις αγωνίες και τις ανησυχίες της».
BookTrust

«Πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίες»

Στην αφυπνιστική αυτή μελέτη, που γνώρισε τεράστια επιτυχία και προκάλεσε θύελλα συζητήσεων και δημοσιευμάτων τόσο στον διεθνή όσο και στον ελληνικό Τύπο, οι Steven Levitsky και Daniel Ziblatt, πολιτικοί επιστήμονες και καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, απαριθμούν και αναλύουν τα χαρακτηριστικά σημάδια που εμφανίζονται κάθε φορά που μια δημοκρατία πνέει τα λοίσθια, ενώ κάνουν λόγο και για τα μέσα που μπορούν να αναστείλουν την ασθένεια του δημοκρατικού πολιτεύματος, επισημαίνοντας ότι οι δημοκρατίες θα επιβιώσουν μόνο αν αποφασίσουν να υπερασπιστούν τις αρχές και τα ιδεώδη τους.

«Οι στυγνές δικτατορίες, στρατιωτικές, φασιστικές ή κομμουνιστικές, είναι πλέον λίγες, τουλάχιστον σε μεγάλα τμήματα της ανθρωπότητας. Τα στρατιωτικά πραξικοπήματα και άλλες μορφές βίαιης κατάληψης της εξουσίας γίνονται όλο και πιο σπάνια. Οι δημοκρατίες εξακολουθούν ωστόσο να καταλύονται, να ?πεθαίνουν?, με άλλον όμως τρόπο. Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου δεν είναι τόσο οι στρατιωτικοί που πρωταγωνιστούν στην κατάλυση της δημοκρατίας όσο οι ίδιοι οι εκλεγμένοι ηγέτες. Αυτή είναι η περίπτωση όχι μόνο της Βενεζουέλας και του Τσάβες αλλά και χωρών όπως η Γεωργία, η Ουγγαρία, η Ρωσία, η Ουκρανία, η Πολωνία, η Τουρκία, το Περού, η Νικαράγουα, οι Φιλιππίνες, η Σρι Λάνκα. Η παρακμή, η ?αποψίλωση? της δημοκρατίας αρχίζει στις μέρες μας από την κάλπη.»
(απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου)

«Δώσε θάρρος στο παιδί»

Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξαν τόσοι σύµβουλοι σχετικά µε την ανατροφή των παιδιών όσο στις µέρες µας. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξαν τόσο πολλοί καλοπροαίρετοι γονείς και δάσκαλοι που να προσπαθούν να ακολουθήσουν τις σωστές συµβουλές. Και ποτέ άλλοτε τα παιδιά δεν υπήρξαν τόσο επιθετικά και τόσο καταθλιµµένα όσο στις µέρες µας. Αυτό δεν πηγάζει µόνο από τα σύγχρονα προβλήµατα, όπως, παραδείγµατος χάριν, τα καταστρεπτικά επικοινωνιακά µέσα ή η έλλειψη ελεύθερου χρόνου των γονέων. Πηγάζει και από το λανθασµένο ερώτηµα: Τι πρέπει να λάβουν τα παιδιά µας για να νιώσουν καλύτερα και µέσω αυτού να γίνουν πιο ευτυχισµένα; 
Το ζήτηµα δεν είναι µόνο τι µπορούµε να κάνουµε ώστε τα παιδιά µας να βιώνουν την ευτυχία, αλλά και πώς να µάθουν να αντιµετωπίζουν τη δυστυχία, το δυσάρεστο συναίσθηµα, την αποτυχία, µε τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πώς µπορούν τα παιδιά να µάθουν να αντεπεξέρχονται καλύτερα στις αποθαρρυντικές καταστάσεις της ζωής. 
Στις σελίδες του ανά χείρας βιβλίου θα βρείτε απόψεις που θα συµβάλουν στην απάντηση αυτών των ζητηµάτων και συνακόλουθα στη µείωση της επιθετικότητας, της κατάθλιψης και της ροπής προς εξαρτήσεις των παιδιών και των εφήβων.

Οι πέντε πυλώνες της υγιούς αυτοεκτίµησης
1. Θετικές σχέσεις
2. Ικανότητα
3. Προσανατολισµός (στόχοι και αξίες)
4. Πρόθεση για διαρκή εξέλιξη
5. Αγάπη και όρεξη για ζωή

«Αναστολή, συμπτώματα και άγχος»

Ένα από τα πιο σημαντικά κλινικά κείμενα το οποίο έγραψε ο Freud στα 70 του χρόνια, αναθεωρώντας τις ως τότε απόψεις του για το ακανθώδες ζήτημα του άγχους. Εδώ διατυπώνει τη λεγόμενη δεύτερη θεωρία του για το άγχος, αναφερόμενος σε παιδικό άγχος, άγχος επί πραγματικού, νευρωτικό άγχος, αυτόματο άγχος και κυρίως στο άγχος ως σήμα κινδύνου απέναντι σε κάθε απειλητική κατάσταση, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε αναστολή ή σε διαμόρφωση συμπτώματος έχοντας ως έδρα του το εγώ.

Το αίσθημα του άγχους εμφανίζει μερικά χαρακτηριστικά, η διερεύνηση των οποίων υπόσχεται να μας διαφωτίσει περαιτέρω. Το άγχος διατηρεί μιαν απαραγνώριστη σχέση με την αναμονή· είναι άγχος απέναντι σε κάτι. Μ’ αυτό συνδέεται ένας χαρακτήρας απροσδιοριστίας και απουσίας αντικειμένου· η ορθή χρήση της γλώσσας αλλάζει μάλιστα το όνομά του όταν το άγχος βρίσκει ένα αντικείμενο, και το αντικαθιστά τότε με τον φόβο. Πέρα από τη σχέση του με τον κίνδυνο, το άγχος έχει επιπλέον και μια άλλη σχέση, εκείνη με τη νεύρωση, την οποία προσπαθούμε εδώ και πολύ καιρό να διευκρινίσουμε. Τότε ανακύπτει το ερώτημα γιατί δεν είναι όλες οι αντιδράσεις άγχους νευρωτικές, γιατί αναγνωρίζουμε τόσο πολλές ως φυσιολογικές· η διαφορά εντέλει μεταξύ νευρωτικού άγχους και άγχους επί πραγματικού απαιτεί μια σε βάθος ανάλυση.
– FreudΟ Φιν ζει κοντά στη θάλασσα και η θάλασσα ζει κοντά του. Κάθε φορά που κοιτάζει απ’ το παράθυρό του θυµάται τις ιστορίες που του έλεγε ο παππούς του για το σηµείο όπου ο ωκεανός συναντά τον ουρανό. Εκεί όπου αιωρούνται φάλαινες και µέδουσες, εκεί όπου επιπλέουν πουλιά και κάστρα…Ο παππούς του δεν είναι πια εδώ, όµως ο Φιν ξέρει τον τέλειο τρόπο για να τον τιµήσει.
Έτσι, φτιάχνει µια δική του βάρκα και ανοίγει πανιά, για να ανακαλύψει αυτό το µαγικό µέρος! Και όταν φτάσει, ίσως βρει κάτι που δεν ήξερε ότι έψαχνε…
Από τους δημιουργούς του Ελαφοκάραβου.

«Εκεί που ο ωκεανός συναντά τον ουρανό»

Ο Φιν αποφασίζει να σαλπάρει για ένα μαγικό μέρος που του είχε περιγράψει ο παππούς του στις ιστορίες του…

Ο Φιν ζει κοντά στη θάλασσα και η θάλασσα ζει κοντά του. Κάθε φορά που κοιτάζει απ’ το παράθυρό του θυµάται τις ιστορίες που του έλεγε ο παππούς του για το σηµείο όπου ο ωκεανός συναντά τον ουρανό. Εκεί όπου αιωρούνται φάλαινες και µέδουσες, εκεί όπου επιπλέουν πουλιά και κάστρα…Ο παππούς του δεν είναι πια εδώ, όµως ο Φιν ξέρει τον τέλειο τρόπο για να τον τιµήσει.
Έτσι, φτιάχνει µια δική του βάρκα και ανοίγει πανιά, για να ανακαλύψει αυτό το µαγικό µέρος! Και όταν φτάσει, ίσως βρει κάτι που δεν ήξερε ότι έψαχνε…
Από τους δημιουργούς του Ελαφοκάραβου.